Beval verhalen (ook ter voorbereiding)

Ik ben vooralbenieuwd en op zoek naar wat positieve verhalen, de gruwel verhalen blijven zo hangen😅

Ik kijk heel fijn terug op mijn bevalling! Vliezen braken, snel richting ziekenhuis want ging gepaard met wat bloedverlies. Daar begonnen langzaamaan mijn weeën. Ik kon me er goed aan overgeven en ze weg zuchten. 12 uur na het breken van mijn vliezen kreeg ik persdrang. Ik moest flink persen want mijn zoon bleek een sterrenkijker. Met wat weeënopwekkers heb ik hem er zelf uit gekregen. Op weg naar de uitgang vroeg ik aan de verpleegkundige: "hoeveel weeën heb ik gehad, een stuk of 10?" 🤣 ik zat zo in het moment, dat de tijd gevoelsmatig heel snel ging. En het hielp om te denken: deze wee is weer voorbij, op naar de volgende. Niet uitgescheurd of andere complicaties gehad. Echt een fijne ervaring.

Bedankt voor het delen! Klinkt idd als een super goede bevalling! Terwijl sterrenkijker best pittig kan zijn! En klinkt wel troostend dat tijd snel gaat. Ik ga je tip onthouden van de wee is voorbij 🙏

Hier 2 achter de rug en nu op naar nr 3. De eerste was wat pittig, maar ik heb het ervaren als heel positief door de goede zorg in het ziekenhuis. Mijn vliezen braken ineens en daarna kwamen de weeen langzaam op gang. Ik had me op het allerergste voorbereid waardoor ik steeds in mijn hoofd had: het wordt nog veel erger. Uiteindelijk kwam dat punt niet, omdat ik het ergste al had gehad😅. De ontsluiting was binnen 5,5 uur en daarna werd het iets lastiger. Mijn persweeën vielen weg, de opwekkers deze niets. Uiteindelijk is mijn zoon na 3 uur persen op eigen kracht met een vacuümpomp geboren (met diepe knip). Het klinkt heftig en dat is het ook echt, MAAR: ik weet alleen nog dat ik dacht: godzijdank ze gaan me helpen, lets go en haal hem eruit. Ik voelde me opgelucht en gesteund door het personeel. Ik ben daarna 1,5 uur gehecht, maar dat was tevens mijn 'golden hour' dus letterlijk amper wat van gemerkt. Ik was zo intens gelukkig (en moe haha). Mijn tweede was een droombevalling. Wederom eerst vliezen gebroken en daarna langzaam weeën. Ontsluitingsfase 4 uur en dat was weer te doen. Ik kwam daarna om 06:45 in het ziekenhuis aan, ging om 06:54 op bed liggen en om 06:08 is mijn dochter geboren. In die 4x persen ging het zo rustig en fijn. Twee x totaal verschillend, maar allebei positief!

Hier een hele goede bevalling. 's nachts om 03.30 uur werd ik wakker en verloof ik veel slijm. Vrij snel daarna kreeg ik regelmatige weeën. 1,5 uur later kwam de verloskundige, ik zat toen op 5 cm ontsluiting. Daarna naar het ziekenhuis gegaan. Ik had vrije korte weeën die snel achter elkaar kwamen. Maar ze waren goed op te vangen. Uiteindelijk bij de laatste centimeters een pompje gekregen. Rond 12.00 uur mocht ik persen en om 12.42 uur is onze dochter geboren. Een flinke meid van 51 cm en 4286 gram. En het fijne was: niet uitgescheurd, geen hechtingen, geen andere complicaties. 😊 vanaf week 34 perineummassage gedaan, geen idee of het echt de reden is geweest dat ik niet uitgescheurd ben, maar kwaad kon het ook niet.

Hier ook zeer positieve bevalling, ik kijk echt uit naar de volgende. Denk dat als het klaar is ik zal moeten huilen omdat dit de laatste keer zal zijn 😂. Ik had de mazzel dat ik in een soort van “hormoonhigh” terecht kwam. Het was alsnog wel zwaar (van begin tot eind 16u), maar ook de beste trip van mijn leven 😂 S’nachts braken mijn vliezen echt filmisch met een plas water en daarna kwamen de weeen regelmatig op gang. Mijn zoontje zat met zijn hoofd een beetje gedraaid waardoor mijn ontsluiting bij 5/6cm bleef hangen. Na 14u sinds de gebroken vliezen was ik wel op van de pijn weg krijgen (ging best goed) en de hightrip en wilde ik heel graag “even slapen” - dus naar het ziekenhuis, eenmaal daar, wachtend op de ruggenprik bleek ik ineens persdrang te hebben en ineens 10cm te hebben (zoontje was goed gedraaid met zn hoofd) en moest ik het maar doen zonder slaapje 🤷🏼‍♀️. Na 45m persen is mijn zoontje uit mij gelanseerd, ze hebben hem net op kunnen vangen 😂. Minischeurtje, 1 hechting, geen last van gehad. Ik heb mij zelden zo krachtig gevoeld als tijdens die bevalling. Iets korter zou de volgende keer fijn zijn, maar ik hoop echt weer op zo’n hormoontrip 🤩💃🏼.

Jaaaa die hormoontrip! Ik heb een foto van het moment dat mijn dochter net geboren was en daar zie je het gewoon aan mijn gezicht. Grote ogen, wijde pupillen en een stomme grijns op mijn lippen, helemaal high van mijn eigen hormonen🙈 Mijn bevalling was ook echt top en ik ga met alle vertrouwen de volgende tegemoet👍🏻 Ik begon mijn bevalling al met 3 cm ontsluiting zonder ook maar 1 krampje of voorwee te hebben gevoeld. Na de derde keer strippen kreeg ik rond 1 uur 's middags wat menstruatie-achtige krampen. Ik zat wat te bounchen op mijn yogabal en at nog een lekker broodje. De krampen werden al snel wat onaangenaam en ik wilde boven even gaan liggen. Dat voelde niet fijn, dus toen ben ik naast het bed gaan staan. Ik heb een hoog bed, dus ik kon lekker een beetje voorover hangen en wiegen met mijn heupen. De krampen gingen over in een continue pijn met pieken en dalen en ik wist niet goed of het nu weeën waren of niet. Timen lukte niet goed omdat ik niet zo goed voelde wanneer het nou begon en weer stopte. Ik kwam zo uit op iedere 2/3 minuten en rond 3 uur hebben we de verloskundige gebeld. Ik ben even onder de douche gestapt om me op te frissen en vond dat warme water zó fijn. De verloskundige was er al snel en ik bleek al op 6 cm te zitten, dus hop naar het ziekenhuis. Een ritje van een kwartier en een paar weeën later zat ik op 8 cm. Mijn vliezen werden gebroken en direct werden de weeën intenser, maar ik bleef heel kalm. Bij iedere wee sloot ik mijn ogen, onspande mijn gezicht en bleef rustig door ademen. Door de andere omgeving gingen de laatste 2 cm wat langzamer, maar ik lag rustig in mijn eigen bubbel me high te voelen. Om 20 over 5 mocht ik gaan persen en dat deed ik staand naast het bed. Een beetje onwennig eerst want de verloskundige zat achter me en het voelde echt een beetje akward. Maar al snel nam mijn lijf het over en heb ik iedere perswee álles gegeven. Na een halfuur ben ik op de baarkruk gezet omdat mijn benen onwijs begonnen te trillen (had ik zelf niet door), 10 minuten later heb ik zitten schelden omdat het hoofdje stond en toen met een laatste krachtinspanning om 6 uur vloog mijn dochter er bijna uit🙈😂 Deed de bevalling zeer? Absoluut. Was het de mooiste en krachtigste ervaring uit mijn leven? Ja! Voor de volle 100% ja. Men wat voelde ik me een baas😂 Ik had wel een 2e graads ruptuur, maar daar heb ik weinig last van gehad. Het herstel ging super vlot. Ik teken ervoor hoor, weer zo'n bevalling.

Bij mij begonnen om 2 uur 's nachts de eerste weeën, had maar 2 uurtjes geslapen. Rond 9 uur richting ziekenhuis gegaan, toen kwamen ze al een behoorlijke tijd regelmatig, en begon echt te moeten concentreren op de weeën. Had toen nog maar zo'n 3cm ontsluiting. Door de middag heen werden de weeën echt steeds sterker en dichter op elkaar, maar de ontsluiting ging echt vreselijk langzaam. Ik zat begin van de middag op 4-5cm, eind van de middag pas net op 6cm, maar ik had zoveel sterke weeën en zo snel achter elkaar, ik zat in mijn eigen wereldje. Het werd echt heel lastig mentaal en fysiek toen, want de weeën werden dus wel steeds heftiger maar de ontsluiting bleef haken, had maar 2 uur slaap gehad en sinds dat ik wakker was 1 broodje gegeten want ik was vreselijk misselijk dus echt veel te weinig energie. Ik werd naar de kraam afdeling gebracht want ze dachten dat het niet meer zou gebeuren die dag en werd overlegd voor pijnstilling voor de nacht zodat ik zou kunnen slapen en wat energie opdoen. Rond 7 uur werd er nog even gecheckt en inderdaad nog steeds 6cm, mijn moeder (die ik er bij wilde hebben) werd verteld dat ze wel naar huis kon, dat het nu niet meer zou gebeuren dat ze beter volgende dag terug zou kunnen komen. Ongeveer half uurtje later kreeg ik toch wel zo vreselijk veel pijn, ik schreeuwde ik wil NU die ruggenprik. Nou even voelen en ja hoor, ineens had ik 10cm! Het duurde ook niet lang tot ik pers drang had. In de tussentijd werd mijn moeder ook maar snel gebeld, die inmiddels alweer bijna thuis was (klein half uurtje rijden ongeveer). Ze vroeger nog of ik het bevalt bad in wilde, want dat had ik in mijn geboorteplan staan maar was tot toen bezet, maar ik dacht ik ga nu niet meer opstaan, dat lukt niet. Toen kon ik eindelijk persen, en dat gaf echt een flinke boost in energie want ik dacht eindelijk, het is toch wel zo ver en ben er bijna van af. Ik wisselde van houding tussen op mijn handen en knieën en op mijn zij. Tijdens het persen is ook mijn water pas gebroken, dat was gewoon een hele explosie. Op een gegeven moment moest ik de pers weeën weg puffen omdat het heel snel ging en ik anders zou doorscheuren, dat was wel echt heel lastig want je instinct zegt je moet persen. Uiteindelijk na maar 8 minuten persen was ze geboren om 19.45, en heb ik haar zelf aangepakt en op de borst gelegd. Niet heel veel later kwam de placenta nog, dat was even 1 keertje vrij licht persen en het was klaar. Mijn moeder was helaas net 5 minuutjes te laat omdat het ineens zo snel ging, maarja dat is dan maar zo. Ik was een heel klein beetje gescheurd, had 1 hechting nodig. Dat werd verdoofd met een spray (die naar snoep banaan rook, vergeet ik ook nooit weer), en het voelde een beetje naar maar niet pijnlijk ofzo. Al met al vond ik het een prettige bevalling, alleen dat het zo lang duurde en ik geen energie had door slaaptekort en niet eten maakte het wel zwaarder, net als heel de tijd geen voortgang hebben. Maar als het deze keer weer zo zou gaan zou ik er zeker geen problemen mee hebben. Nou dat was weer een heel verhaal 🙈

Hier ook een hele fijne eerste bevalling! Bij mij begon het met hele lichte weeën elke 6 of 7 minuten, maar was meer lichte menstruatie kramp te noemen. Om 4 uur kreeg ik ineens diarree, daarna gaan douchen en tijdens het douchen werden de weeën ineens heel sterk. Toen op bed gaan liggen om ze op te vangen en om 5 uur braken mijn vliezen en kwam ik in een weeënstorm. We mochten alvast naar het ziekenhuis komen, wat mij echt een grote opluchting gaf want ik voelde aan alles dat het snel ging. Om 6 uur kwamen we in het ziekenhuis aan en bleek ik al 9 a 10 cm ontsluiting te hebben. Rond half 7 waren de ontsluitingsweeën over en had ik een kwartier rust, heerlijk ik viel bijna in slaap. Om kwart voor 7 kwamen de pers weeën en om 10 over 7 is onze zoon geboren. Daarna met 1 pers en terwijl de VK wat op mijn buik duwde de placenta. M'n binnenste schaamlippen een klein beetje gescheurd en dat is toen gehecht. Die verdoving vond ik eigenlijk het naarst omdat je denkt nu ben ik ervan af 🤣 maar je verse baby leidt genoeg af gelukkig haha! Nu 31 weken van de tweede en ik kijk met een goed gevoel uit naar de komende bevalling!

De laatste dagen voor mijn eerste bevalling deed ik 's middags een dutje van een half uurtje ofzo. De dag dat de eerste voorweeën rustig aan begonnen werd ik pas na 1,5 uur wakker. Die avond kwamen de weeën iedere 15 minuten en waren niet heel intens. We zijn gewoon lekker gaan slapen. Rond 2 uur 's nachts verloor ik de slijmprop. Vanaf dat moment kwamen de milde weeën wat regelmatiger. Rond een uur of 6 ben ik onder de douche gestapt. Om 12.00 zat ik op ruim 4 cm en begon de actieve fase. De weeën werden wat intenser en kwamen sneller op elkaar. Ik kon het goed volhouden. Ik zat op de bevalbal met mijn hoofd op een kussen op het bed en ik had een TENS apparaatje. We hebben het ziekenhuis overwogen maar ik vond het thuis zo fijn dat we hebben besloten om thuis te blijven. De laatste centimeters waren intens. Om de ontsluiting te bevorderen moest ik van de vk plassen. Dit lukte helaas niet. Toen ik van de wc opstond voelde ik iets tussen mijn benen. Het bleken mijn vliezen te zijn die uitgezakte waren. In overleg besloten om door te prikken. Daarna zat ik meteen op 10 cm ontsluiting. Helaas kreeg ik nog geen persweeën en moest ik nog een uur lang weeën opvangen. Hier heb ik eigenlijk niets van meegekregen. Ik zat diep in mijn hormonentrip. Na een uur kwamen de persweeën eindelijk op gang en na 40 minuten persen is onze zoon geboren. Tweedegraads scheurtje maar heel netjes gehecht en helemaal geen last van gehad. Al met al duurde de actieve fase van de bevalling 11 uur. Ter voorbereiding op de bevalling heb ik veel geluisterd naar 'wijzer in verwachting' - een podcast waarin stellen vertellen over hun bevalling. Daarna wordt de bevalling met twee artsen nabesproken.

Mijn weeën begonnen direct regelmatig. Na 5 uur vond ik het al best zeer doen. Toen zat ik rond de 3.5 cm. Paar uur later rond de 5. Paar uur later rond de 6 en daar bleef het echt steken. Ik vond het veel pijn doen, meer dan ik vooraf kon verwachten en indd niet geslapen en 2x wat geprobeerd te eten maar dat spuugde mijn lichaam uit. Vooral demotiverend dat ik de wel de pijn moest doorstaan maar de ontsluiting niks meer deed. Dit alles begon rond 04. In de ochtend en rond 23 in de avond kreeg ik een ruggenprik op verzoek. Ik was op. Later kreeg ik nog weeënopwekkers. Na een uur en een kwartier persen vond het personeel dat een knip nodig was en werd mijn zoontje even na 04 geboren. Knip vond ik prima, die is helaas uitgescheurd maar heb ik ook niet gevoeld (ruggenprik was allang uitgewerkt). Herstel beviel me prima. Enige waar ik verdrietig op terug kijk is dat weeën zo pijn deden en zo lang duurden. Ik duim dat mijn tweede bevalling vlotter gaat. Zo niet dan ga ik weer voor de ruggenprik (ook al wil ik dat liever niet).

Misschien een nuance op zijn plaats: wees dus niet bezorgd als het niet "volgens het boekje gaat" . Op cursus konden ze zo mooi vertellen van 1 cm pee uur enzo.... helaas viel dit mij dus tegen. De zorg in het ziekenhuis was echt heel fijn. Lieve mensen en goede zorg gehad. En juist vooraf was ik bang voor een knip maar wees niet bang! En ik had zo vroeg al persdrang maar mocht nog niet persen. Wat een opluchting als je eindelijk mag persen. Vooraf was ik bang dat dat verschrikkelijk zou zijn maar wat een opluchting als je eindelijk mag persen. Mits je drang hebt... zo lezen we hier ook dat niet iedereen dit heeft. En echt iedere bevalling anders is. Succes lieve dames. Alles gaat voorbij! En ik hoop dat jullie een mooie bevalling mogen hebben

Ik had een eerste droombevalling! Wij zouden deze dag worden ingeleid om 2 uur smiddags.. Ik kreeg om 5 uur sochtens wat rugpijn. Ben toen opgestaan. En ben toen verder onze tas gaan inpakken. Haha. Toen om half 6 ging ik plassen en had ik wat bloed bij het plassen. Toen dacht ik. Ohohh. Hahaha. Toen heb ik het ZH gebeld met deze info en zeiden ze dat ik naar het ZH kon komen. Ik rustig mijn man wakker gemaakt, en gezegd, doe maar rustig aan maar ik denk dat de weeën begonnen zijn🤷‍♀️. Rustig naar beneden koffie gezet en de spullen in de auto geladen. ( lichte rugpijn nog steeds)(naar mijn telling rond de 5 minuten ertussen) Toen moesten we 40 minuten rijden tot het ziekenhuis. Halverwege kwamen de rugweeen ongeveer rond de 2.5 minuut ertussen. Mijn ouders gebeld, om half 7 sochtens want die mochten bij de bevalling zijn. Ik gezegd doe maar rustig aan, als we er zijn en weten hoe ver weg zijn bel ik opnieuw. ( ondertussen bijna daar, 1.5 minuut ertussen) maar doenbaar. Lopend met een beetje gepuf naar de kraamsuites. Met de lift naar boven etc. Pauzes om even weg te puffen. Maar wat hadden we een lol. Haha. Toen op de kraamsuites. Zei de verloskundige, ga maar even vast op bed liggen, dan sluiten we je vast aan de monitors om te kijken hoe heftig de weeën zijn. Maar het zal wel mee vallen want je hebt nog te veel humor. Over een half uur komen we kijken. Dus ik liggen op bed. 15 minuten later komt de verloskundige terug met een andere arts. Uhm. We gaan even kijken hoeveel ontsluiting je hebt want de monitors geven toch best veel aan. Zo gezegd zo gedaan, had ik 20 minuten nadat ik binnen ben gekomen. 9 cm ontsluiting. Mijn ouders gebeld van joh als jullie er nog bij willen zijn, dan rij nu maar aan want het kan zo gebeuren. Alleen mijn vliezen waren nog niet gebroken. Mijn ouders kwamen na 30 min aan. (Is 40 rijden) met andere woorden. . . Toen hebben ze handmatig mijn vliezen gebroken en mij rustig laten liggen. In mijn hoofd ging rond( ik heb geen pijn, wanneer komt dat? En ik moet zo bevallen maar ik voel niks heftigs. .) Toen begonnen de rugweeen wat heftiger te worden. En voelde ik dat ik persdrang kreeg. Dat gezegd hebbende, mocht ik beginnen met persen. 7 minuten en toen was mijn kleine man geboren. 1 hechting van binnenin. Geen pijnstillers . Geen andere medicatie. Droombevalling. Had niet later moeten gaan want dan was ik bevallen in de auto. Hahaha

De bevalling van mn 1e viel me best tegen, en tegelijkertijd viel het ook mee. Had al dagen gerommel in mn buik en veel harde buiken, meermaals getimed om te kijken of het wellicht al weeën waren maar het was telkens nét niet dicht geboeg op elkaar. Maar ik wist gelijk bij de 1e wee dat het begonnen was, het voelde heel anders, en toen braken ook gelijk mn vliezen. Helaas bleek in het vruchtwater gepoept te zijn dus we mochten gelijk door naar t ziekenhuis. Eenmaal daar vertelde de eerste vk ons dat er niet in gepoept was, ookal waren wij zeker van wel. We vroegen het na bij een andere vk van t ziekenhuis en die gaf aan dat we wel degelijk gelijk hadden. Als tiener en tot een jaar of 25 heb ik heel erg last gehad van menstruatiepijn (tot flauwvallen van de pijn aan toe). Daarna nooit meer gehad, maar helaas begon datzelfde weer bij de weeën; hele erge pijn, alle spieren verkrampten (ook om de baarmoeder heen) en dat trok tussen de weeën door niet weg. De hele bevalling voelde als één lange wee en ik vond het niet uit te staan. Kon alleen maar liggen, zodra ik overeind kwam werd alles zwart. Ik wilde heel graag zonder pijnbestrijding bevallen maar toen na 5 uur marteling ik pas op 5cm ontsluiting zat heb ik eraan toegegeven en gevraagd om een ruggenprik. Dat hielp fantastisch; de pijn was weg maar ik kon de weeën nog goed voelen, alleen het voelde meer alsof iemand op m'n buik duwde, de pijn was eindelijk weg. Van uitputting ben ik toen in slaap gevallen en heb geslapen tot ik op 10cm zat en mocht persen. Kon de persweeën prima voelen. Had geen persdrang, ik gok door de ruggenprik, maar omdat ik de weeën nog goed voelde kon ik gewoon meepersen, en na een halfuurtje werd m'n zoontje geboren. Ik had amper bloedverlies (100cc geloof ik) en ze zette 1 hechting maar grapte dat dat meer voor het idee was want ik was helemaal niet uitgescheurd of wat dan ook. Ik kon al heel snel alles weer, ook dezelfde dag al traplopen, opstaan etc. Dus de 1e helft vond ik een hel (die pijn was echt om nooit te vergeten) maar de 2e helft was prima te doen (ondanks dat ik nog wel vocht tegen het flauwvallen). Ik ga bij de 2e veel eerder vragen om een ruggenprik.

Met mijn eerste bevalling ben ik ingeleid. De avond ervoor kon ik langskomen voor het plaatsen van een balloontje, daarna mocht ik weer naar huis (het was toen een proef). Volgende dag moesten we ons om 07:00 melden in het ziekenhuis. Goede nacht geslapen, weinig gemerkt en balloontje zat er nog in. In eerste instantie zei ik al tegen mijn man, nou maak je op voor een lange dag want volgens mij is er niks gebeurd. Eenmaal in het ziekenhuis bleek ik al 3/4 cm ontsluiting te hebben. Ik kwam al snel in mijn eigen bubbel terecht, weg puffen van de weeën deed ik al lopend, leunend op bed en uiteindelijk op bed tegen de rugleuning aan. Om 11:30 gaf ik aan dat ik toch iets van medicatie wilde, maar toen bleek ik al 9 cm ontsluiting te hebben. Ik weet nog dat ik dacht "Oh nog even en dan mag ik gaan persen". Om 13:30 mocht ik dan eindelijk gaan persen, daarvoor nog best wat pittige weeën weg moeten puffen. Om 15:22 is ons zoontje geboren, wel met wat ondersteuning van de gynaecoloog en vacuümpomp. Ik had op het laatst te weinig energie en de kleine man schoot na elke perswee ook weer terug. Vacuümpomp heeft niet veel hoeven doen, daardoor had hij geen punthoofdje.. (trekt vaak snel weg). Wel iets ingescheurd, maar weinig van gemerkt, ook later niet. Bevalling kijk ik met een goed gevoel op terug, met name door de prettige begeleiding vanuit het ziekenhuis. Deze komende bevalling is de voorkeur voor thuis, omdat het ziekenhuis hier nu gesloten is😔 mocht dat niet lukken dan wijken we uit naar een ander en hopen dat we net zo'n prettige ervaring tegemoet gaan!

Ik ben (nog) niet bevallen, maar.. 😜 Vannacht rond 1 uur kreeg ik last van mn buik, wat weeën bleken te zijn. Na controle door de verloskundige ben ik doorgestuurd naar het regionale ziekenhuis bij ons in de buurt. Daar is de baby ook gecontroleerd en het hartje klopt gewoon naar verwachting. Na wat tests bleek dat ik al wat ontsluiting heb en een verkorte baarmoederhals (12 mm ipv 30) en omdat ik nog maar 30 weken + 5 dagen ben is dat erg vroeg. Daarom ben ik doorverwezen naar het Amsterdam UMC en daar lig ik nu ter controle. Ik heb een injectie gehad voor het rijpen van de babylongen, maar krijg geen weeënremmers omdat ik al over de 30 weken ben. In totaal krijg ik 4 van die injecties, waardoor als ik toch moet bevallen de longetjes de beste kans hebben. Ze hopen dat het zal afnemen en ik niet vroegtijdig zal bevallen, maar daarvoor gaan ze me minstens 48 uur monitoren. Op dit moment lijkt de kracht van de weeën (harde buiken) wel af te nemen, dus dat is een goed teken. Misschien dat de kleine dan ook nog een paar weken blijft zitten, maar ik zal de 40 weken in elk geval niet halen 🤣 Bevallen mag vaginaal, tenzij de kleine dan nog in stuit ligt. De kleine beweegt echter zo veel dat ze dat op het laatste moment gaan bepalen met een echo mocht het al zo ver zijn. Tip: ik had nog niks gewassen of klaar staan qua vluchtkoffer 🤣 zorg ervoor dat je alvast wat hebt staan voor het geval dat haha

Heel veel sterkte zo in deze onzekere periode!

Jeetje, dat is toch wel even schrikken! Maar het lijkt alsof je er zelf redelijk rustig onder blijft. Hopelijk zet het niet door en blijft je kleintje nog even lekker veilig zitten, want dat is toch de beste plek momenteel.

Ik ben inmiddels bevallen middels een keizersnede. Ik had ontsluiting en de kleine lag in stuit maar was onvoldoende ingedaald. Om problemen te voorkomen was een keizersnede de veiligste optie. Hij doet het goed! Longcapaciteit is al rond de 94-96%. Hij is geboren met 30+5, 41 cm en gram ben ik even vergeten 🤣

Jullie klinken heel sterk! Ik hoop dat jullie beiden kunnen opknappen en aansterken en alles een plekje geven en wanneer het moment daar is.. kunnen genieten van elkaar 🥰 Kan me niet voorstellen hoe het is voor jullie en hoe jullie je voelen. Maar oh wat klinken jullie sterk!