Het leed van een puber ( samengesteld gezin, met een zeer moeilijke puber)

Goedemiddag wat moet dit ontzettend moeilijk en heftig zijn. Goed van je dat je een vraag uitzet. Je zegt dat er al hulpverlening betrokken is. Knap dat jullie die stap al genomen hebben! Wat zegt hulpverlening van je bovenstaande verhaal? Er zijn namelijk ook mogelijkheden dat je zoon 1 of 2 weekenden in een maand kan gaan logeren op een plek zodat jullie als gezin weer even op adem kunnen komen. Bij personen met een hechtingsstoornis is het heel belangrijk dat he doet wat je zegt. Wees duidelijk en consequent. Het klinkt alsof deze jongen precies weet op welke zere plekken hij moet drukken bij jou, namelijk zijn vader. Probeer niet mee te gaan in die discussie wie het meeste betaalt of het meeste doet voor hem. Probeer ook niet de eventuele frustraties die je hebt met betrekking tot zijn vader op je zoon te projecteren. Wat is je plan als deze jongen straks 18 is. Blijft hij bij jullie, gaat hij op zichzelf wonen (als dit mogelijk is) of gaat hij naar een beschermd wonen locatie. Ik zou in ieder geval kinken of je voor nu kunt kijken naar een plek waar die af en toe kan logeren zodat jullie op adem kunnen komen in zo’n weekend. Wellicht een plek waar die ook heen kan als die straks 18 is.

Maar waarom geef je hem überhaupt geld dan? Goed dat hij hulp krijgt maar tough love is misschien ook op zn plek. Hij is oud genoeg om beter te weten, nu leven jullie onder zijn regime.

Ik zou iemand als hem geen geld geven en met de trein laten gaan. Daar is hij niet verantwoordelijk genoeg voor als ik alles lees wat er is gebeurf Waarom betalen jullie zijn kleding etc? Stop dus ook echt met de trein betalen. Wil je naar een feestje? Ga werken, besteed een klein deel aan leuke dingen en de rest sparen om nog enigzins iets van een toekomst te maken voor hem

Wat een heftige situatie. Ik begrijp je reactie van het uit huis schoppen. Maar wat dan? Waar gaat hij heen? Het klink mij heel naar gezien hij een hechtingsstoornis heeft en dit ook niet zomaar gebeurt? Het lijkt mij dat hij op een enorm extreme manier jullie liefde bevestigd wil krijgen? Hem wegsturen klinkt mij niet als een goede oplossing. Maar Ik heb geen ervaring dus kan niet echt advies geven. Ik hoop dat jullie iets kunnen vinden wat de situatie voor allemaal leefbaar houdt!

En zorg ook dat jij en zijn vader op 1 lijn liggen. Hij kan ook een spelletje spelen met jullie namelijl

Lastige situatie, en herkenbaar voor veel ouders met pubers! Ik geef voor mn werk de training/behandeling Verbindend Gezag (non violent resistance) van Haim Omer. Hierin gaan ouders met hun netwerk aan de slag om zich minder machteloos te voelen. Hoe machtelozer, hoe beter deze behandeling werkt. https://www.youtube.com/watch?v=I_39pn1Rf7E

Zou hem geen geld meer geven maar een schop onder zijn kont

Wat zijn de consequenties van zijn gedrag? Ik gok dat dit al vanaf jongs af aan speelt gezien zijn wat pittige karakter, het is mega lastig om nu achteraf dit gedrag te gaan corrigeren. Ik zou kijken naar iets wat hij wél leuk vindt, waar is hij goed in? Probeer een motivatie voor hem te vinden om wat te gaan doen. Daarbij, stel regels op en de hierbij horende consequenties wanneer deze regels niet worden nageleefd. Het belangrijkste is dat je hierin dus enorm consequent blijft, niet af en toe door de vingers zien. Structuur aanbrengen. Geen school? -> dan ga je werken. Stel een termijn op wanneer hij werk moet hebben. Schelden, met bestek steken? -> op je kamer zonder enig vermaak zoals tv telefoon etc bijvoorbeeld. Je zult de touwtjes heel veel strakker moeten zetten want het is JOUW huis en hij maakt de dienst niet uit. Uit huis plaatsen is niet de oplossing, je zult moeten investeren in de band met hem en aan structuur en regels. Hij heeft duidelijkheid nodig en jullie moeten consequenties aanhouden voor wan gedrag. Zoek hulp! Kijk naar een gezinsbegeleider oid. Succes!!

Ik ben het daarnaast ook eens met de antwoorden betreffende consequenties. Waarom hem geld geven wanneer hij jou/jullie als het ware als stront behandelt en geen respect toont. Daarbij wil hij niet werken dus dan al helemaal niks bijdragen. Wil hij maar een feestje zal die voor moeten werken. Duidelijke afspraken en consequenties stellen. Jij bent de ouder en jij bepaalt. In je verhaal lees ik dat hij zijn kamer inclusief laptop heeft gesloopt. Wat is er daarna gebeurd. Hebben jullie zijn kamer weer opgeknapt en een nieuwe laptop gedaan of moet hij door het leven zonder laptop in een kapotte kamer (ik hoop het laatste) Duidelijke afspraken maken (eventueel mee laten beslissen, lukt dit niet dan zelf opstellen) waar dient hij zich aan te houden. Wat staat er tegenover als dit lukt (vb zakgeld) welke consequenties zijn er als hij weer over de grens gaat. Hij heeft duidelijkheid in taal en acties nodig en grenzen die jij als ouder moet bieden. Mag iets bij papa wel? Pech jij bent papa niet. Je kunt het!!

Wat een slopende situatie voor jullie allemaal. Zijn er nog dingen in zijn leven waar hij plezier/waarde uit haalt? Iemand met wie hij een band heeft buiten jullie gezin (een volwassene). Is er iemand in jullie hulpverlenerssysteem geschoold in de methode geweldloos verzet? Er is ook een website waar ze een training voor ouders aanbieden. https://www.geweldloos-verzet.nl/

Ik begrijp niet zo goed waarom je een treinreis betaald als je 1. nog geld van hem moet krijgen? En 2. hij sloopt jullie/"zijn" spullen, runt jullie hele huishouden, is ongelooflijk onbeschoft, (brutaal dekt de lading niet meer), en gewoon onhandelbaar. Hoe kan het zijn dat dit kind überhaupt nog privileges heeft??? En waarom val je (in bijzijn van hem) zijn vader af? Hoe je ook over die man denkt, terecht of onterecht, dit moet je NOOIT doen! Gewoon niet! Je geeft je zoon alleen maar kracht en duwt hem op die manier alleen maar meer richting zijn vader. Daarnaast vind ik het gewoon not done voor een ouder om de ander zwart te maken of slecht over te praten. Wat je ook in gedachten moet houden is dat dit ook een voorbeeld voor jullie 2 jarige is he? Die ziet dit gedrag ongetwijfeld ook en zal denken dat dit gepast gedrag is.. Denk daar ook aan. Wat mij betreft moet je echt snel de touwtjes terug in handen nemen, en strak ook.

Er zijn veel meer aanbieder van dit soort trainingen. Hier bv. ook https://www.lorentzhuis.nl/voor-clienten/geweldloos-verzet/

De hulpverlening probeert hem te helpen en te stimuleren, dat hij dingen moet proberen. Maar ook voor hun is het moeilijk om hem te bereiken. Hij sluit zich steeds meer af! De stappen die waren behaald met het vertrouwen opbouwen, meer iniatief nemen. Is zeg maar nu weg gevallen. Hij blijft terug vallen in zijn oude patronen. Dit is gewoon ook onderdeel van zijn karakter. Hij wil daar niet aan mee werken, weekenden weg. We hebben zorgboerderij geprobeerd een buurtgezin, met iemand van leeftijd. Diverse therapieën, trajecten, dagbesteding en werkbedrijf. Hij werkt gewoon niet mee. Hij wilt iets niet en doet het gewoon niet. Ik heb hem gewoon weleens buiten laten staan, omdat hij niet naar school ging en gezegd kom maar terug tot dat je schooltijd voorbij is. Ook al regent het, hij ging niet naar school. Het ligt ook overigens niet aan hem dat hij van school moest maar aan zijn leraar. Die hebben echt alles geprobeerd afspraken, meebewegen,samen afspraken maken. Het heeft tot geen resultaat geleverd. Dat probeer ik ook, maar soms wordt je zo woedend, omdat je van alles op je dak krijgt. Dat je het even niet meer trekt. Ik hoop dat hij later alles anders gaat inzien. Wij gaan hem aanmelden voor beschermd wonen en we zetten hem onder bewind voordat hij 18 wordt. Ik denk dat als hij in echte leven komt te staan dat hij dan gedwongen wordt om het anders te doen. En met de juiste hulp en begeleiding, beter is dan dat wij dat doen. Het is elke dag een strijd hier, waardoor je steeds bezig bent met grenzen stellen en gevolgen. Ik wil me liever concentreren op het herstellen/versterken van onze band. Niet op de situatie en handelingen wat we nu hebben.

Het is een afscheidsfeestje van een plek waar hij jaren heeft gewoont. Dit is belangrijk voor hem en zit ook emotionele waarde aan. De rest moet ie wel zelf betalen hoor.

Heb je al gekeken naar interne hulpverlening, zoiets als Yes We Can (geen idee of dat nog bestaat, maar heb er goede verhalen over gehoord)

De trein is voor een afscheidsfeest. Dus er zit emotionele waarde aan en is belangrijk voor hem. Hij kan zelfstandig reizen met een stappenplan van ons. Omdat het belangrijk voor hem is wil ik hem wel daarmee helpen en natuurlijk moet hij hiervoor bv zijn kamer opruimen. Zijn vader en ik komen nooit op een lijn te zitten, want hij is nooit lastig daar. Dat snap ik als hij alles mag. Hij luistert goed, maar vader heeft geen regels, geen huishouden, want het is daar best een vieze bende. Dat zegt mijn zoon ook.

Dat proberen we ook. Hem te stimuleren om naar buiten te gaan, omdat hij fietsen leuk vond of naar zijn vrienden. Hij vind spelletjes op telefoon heel erg leuk. Alleen dat kan gewoon niet de hele dag. Dus dat kunnen we niet te veel stimuleren. Regels en structuur hebben wij heel erg, maar doet hij iets doet en zitten er consequenties aan. Dan gaat hij naar zijn vader. Dan komt hij terug maken we afspraken en dan begint het opnieuw. Termijn van het werken hebben wij gesteld. De kamer heeft gevolgen gehad. We hebben een gezinsbegeleider.

Toch was dit een goed les geweest. Het klinkt voor mij meer als 'Als we iets aardigs voor hem doen, hopelijk wordt hij dan zelf ook iets vriendelijker/milder'. Maar juist iets wat belangrijk voor hem is, zoals dit feest, is een goed moment om hem duidelijk te maken dat het geven en nemen is in huis en als je daar niet aan meewerkt dit soort feestjes ook niet door kunnen gaan.

Juist dan komt het binnen denk ik, heel veel dingen die voor jullie belangrijk zijn heeft hij ook maling aan helaas

Ja dat moet hij ook! Als hij zijn bende niet opruimt op zijn kamer gaat het niet door.