Bang voor de reacties omgeving

Als het goed voelt, moet je het gewoon doen. Wij hadden pas 9 maanden een relatie en woonden pas 6 maanden samen toen ik zwanger was. Er komt altijd commentaar (maar ook als het lang duurt, te kort/lang op elkaar is etc). Mijn familie had het al verwacht. Bij mijn man kwam commentaar. Maar jullie kennen jullie zelf het beste en hoe jullie erin staan. Het kan ook zijn dat je schoonouders proberen aan te geven dat er geen druk op hoeft? Dit zeiden mijn ouders namelijk ook, maar die waren dus heel blij voor ons toen ik zwanger was.

Wat vervelend dat jullie dat gevoel zo hebben. Jullie leven, jullie keuze! Als jullie van mening zijn dat jullie er klaar voor zijn en ervoor willen gaan, moet je dat vooral doen. Wie weet reageren ze direct wel heel leuk! En anders is dat jammer, maar mag voor jullie echt niet de pret drukken hoor

Is toch heel logisch dat jullie een kindje willen, lekker boeien wat iedereen daar van vindt! Gewoon er lekker voor gaan en sws dat ze het leuk zouden vinden om weer opa en oma te worden.

Ik zou hierin gewoon naar je eigen gevoel kijken. Is je relatie stabiel en staan jullie er hetzelfde in met kinderen? Wij hebben jaren moeten aanhoren van schoonouders dat ik en partner er niet klaar voor waren. Toen werd schoonzus zwanger en die zou er wel klaar voor zijn, nou die heeft nu dus bewezen dat zij er mogelijk niet klaar voor is. En nu zijn wij zwanger en komt SM erachter hoe wij erin staan ook qua hoe we willen opvoeden en komt ze terug Op eerdere standpunt

Wat maakt je precies zo onzeker en bang? Ik vind het een terechte opmerking van je schoonouders. Natuurlijk wordt het leven mooier met kinderen maar soms ook wat lastiger met vakanties en het gaan naar festivals. Ik zou hetzelfde tegen jullie hebben gezegd. Ik weet zeker dat ze super blij zijn als het zover is.

Doe wat je zelf wil! Wat maakt hun reactie uit. Het lijkt me helemaal niet snel en een logische stap. Ik heb nu 4,5 jaar verkering, in die tijd ben ik het halve lang door verhuisd (Utrecht-Overijssel), hebben we een huis gekocht (na 1j2m), werd ik gewenst zwanger (na 2jr), heb ik een nieuwe baan hier gevonden, zijn we verloofd (na 4 jaar) en hoop ik nu weer zwanger te worden. Lijkt veel en snel, zo voelt het totaal niet omdat het gewoon goed zit. Ja we hadden in een ideale wereld iets langer met elkaar willen genieten, maar daar wilde we de kinderwens en de wens om voor ons 30e ouders te worden (ik was 29 toen ik beviel) niet voor uitstellen.

Oh ja kun je nagaan.. de broer van mijn vriend en vriendin zeiden ook een keer tegen ons ‘ ja je moet er heel veel voor inleveren hoor tis niet zomaar wat’ en dat terwijl ze elk feestje pakken wat ze pakken kunnen en mijn schoonouders regelmatig in het weekend oppassen… dat is dus ook precies wat wij absoluut niet willen!

Ja ik heb ook wel een voorgevoel dat ze er blij mee zullen zijn maar ik denk dat het me vooral gaat om de reactie die we krijgen .. ik zou het heel jammer vinden dat ze blij zijn en dan toch een ‘ja maar’

Wij hadden pas 6 maanden een relatie (woonden na 2 maanden zoiets samen), en nu zijn we 5 jaar verder met een dochter van 4 en de tweede op komst. Doe waar je gelukkig van wordt en wat goed voelt, je schoonouders kunnen er wat van vinden maar ja, dat kan altijd. Komt vast goed ❤

Ja ik snap het ook wel alleen het is vaak wel gewoon vervelend als je dat elke keer te horen krijgt ik durf dus ook echt niet te zeggen dat we al aan kinderen willen beginnen dus mocht ik snel zwanger raken dan komt het voor hun iig totaal onverwacht 😂 mijn eigen ouders zijn liever vandaag als morgen nog opa en oma dus bij hun kan ik echt niet wachten op het moment dat ik met een positieve test aan kom ♥️

Ja dat is mijn eigen zus idd die heeft haar kinderen regelmatig uit logeren om leuke dingen te doen…. Is niet erg voor een keer maar niet zo vaak denk ik dan. Schoonzus is vooral hoe ze de gehele opvoeding aanpakt. Dat wij zelfs zoiets hebben van we weten wat we willen doen en dat is absoluut niet wat doen. @TS ik zou erover met je partner praten. Zonder dat ik negatief wil klinken, je weet ook niet hoe snel je zwanger bent. Hopelijk dat als je begint met je kinderwens dat het zo gebeurd maar het kan ook andersom zijn

Ik zou inderdaad ook niet vertellen dat je het van plan bent, dan krijg je misschien ongevraagd advies. Gewoon vertellen als het zo ver is, dan zeggen je schoonouders "dat is snel" en dan zeg jij "ja inderdaad" en daarna is alles nog steeds precies zoals het was ;)

Hey, Dat is niet een leuk vooruitzicht om te vertellen. Zij hebben een bepaald beeld er misschien bij, maar jullie trekken je eigen plan en dat is veel belangrijker. Misschien niet een hele populaire mening, mochten ze in eerste instantie niet al te blij zijn, is dat misschien ook hun eerlijke gevoel, of even schakelen en daarna wel blij voor jullie. Tenminste tot op zekere hoogte, moet wel een beetje eerlijk zijn, en ze moeten je niets opdringen. Misschien hebben ze ook ruimte nodig. Misschien gaat het ook wel erg meevallen. Ben je al zwanger of aan het proberen? En het is ook niet zomaar wat, maar dat zeggen zoveel mensen. Bijna een cliche vind ik, niet zoveel zeggend. Hoe vaak ik dit wel niet heb gehoord. Is ook niet altijd slecht bedoeld, of soms ook wel meer een reflectie hoe anderen dit ervaren met hun eigen kinderen. Iig lekker je eigen plan trekken en laat je niet uit het veld slaan door je schoonfamilie. En dat is ook vaak met schoonfamilie zo, je kan vaak minder van hun hebben en een opmerkingen valt sneller verkeerd.

Voor een omgeving doe je het nooit goed. Als je te vroeg begint heb je er niet over nagedacht Als je te laat begint, was je carrière te belangrijk Als je het bij 1 laat is het zielig Als je voor een 3e gaat vragen ze of je een elftal wilt Er zijn mensen die kort samen zijn en daarna een super match zijn qua ouders Er zijn mensen die al 10 jaar samen zijn en door een kind uit elkaar groeien Als je kunstvoeding geeft, is het niet het beste voor je kind en ben je egoïstisch Als je borstvoeding geeft vragen ze na een tijdje wanneer je nu eens gaat stoppen Het belangrijkste is hoe jij je voelt. Ben je financieel stabiel? Als jullie het over kinderen hebben, zitten jullie dan grotendeels op 1 lijn? Ben je eraan toe? Verder kun je weinig plannen, want je voorbereiden op een kind als je het nooit eerder gedaan hebt is lastig. Het is heftig en intensief en er komt geen pauze, maar tegelijkertijd is het ook fantastisch.

Super mooie reactie! ♥️

Denk je niet dat ze er gewoon geen druk op willen leggen? Dat is precies ook wat mijn schoonouders zeiden. Alleen dat is niet omdat ze erop tegen zouden zijn, maar ze vinden hun wens om opa/oma minder belangrijk dan dat wij samen gelukkig zijn. Misschien proberen we al lang een kind te krijgen en dan is het juist vervelend als andere mensen constant vragen wanneer eraan begonnen wordt. Zelf ervaarde ik het in ieder geval prettig. Zeker omdat mijn moeder weer het tegenovergestelde is. Die zat na een halfjaar al te "zeuren" om een klein kind en het allemaal veel te lang duurt (we waren toen beiden 26). Inmiddels zijn we 33 en wordt ons eerste kindje snel geboren.

Het hoeft ook niet direct raak te zijn ook he. Een jaar duurt het geloof ik gemiddeld voordat men zwanger raakt. Gewoon proberen, jullie leven , jullie keuze.

Ja zou ook kunnen, wist ik het maar haha ze zeggen ook vaak ‘jullie moeten het zelf weten’ maaaaaaar eerst samen met z’n 2en lekker op vakantie. De bekende uitspraken zegmaar

Ik begrijp je onzekerheid! Ik ben de eerste van mijn vriendinnen groep en van mijn ouderlijk gezin, en vind het best spannend om te delen. Het verandert best wat in je leven, zo ook de relatie/tijd die je hebt met anderen. Maar at the end of the day: het is jouw leven, en zij hebben daar geen stem in. In mijn ervaring met bijv mijn neven en nichten, vinden mensen het stiekem toch wel heel erg leuk en willen ze niet anders als je kindje er eenmaal is :)