22 Reacties
5 maanden geleden
Wat goed dat je erover deelt! En laat me ten eerste zeggen dat ik het onwijs rot voor je vind dat je je zo voelt. Zwanger zijn mét al een klein kindje, al helemaal een kind met een flink temperament, is gewoon heel veel! Je hebt je al beseft dat je dit niet alleen hoeft te doen en bent hulp gaan zoeken. Dat is al een mooie stap. Je hoeft dit inderdaad niet alleen te doen. Hulp vragen is niet iets slechts. Sterker nog, je bent een betere mama als je kijkt naar wat jij nodig hebt in deze situatie! Wat ik zou doen, is met je huisarts en/of verloskundige overleggen. Zij kunnen jou doorverwijzen naar passende hulp (denk inderdaad aan gezinscoach / gedragswetenschapper die meekijkt bij jouw zoon en wellicht ambulante begeleiding die een keer in de week bij jullie is zodat jij even rust kunt nemen). Er zijn echt heel veel mogelijkheden! Als je er maar om vraagt. Ik ben gezinscoach in de jeugdzorg, en kom dit soort situaties helaas vaak tegen. Ik hoop dat je de hulp gaat vinden die je nodig hebt! En onthoud dat je doet wat je kunt! Heel veel succes xxx
5 maanden geleden
Lieve mama,
Wil je eerst even zeggen dat het super knap is dat je er zo eerlijk over bent! En voel jezelf alsjeblieft geen slechte mama! Kinderen met een pittig karakter, vragen veel van hun ouders.
Heb zelf een dochter van 2.5jr ook met een heel pittig karakter, onze omgeving zegt ook vaak over haar 'Daar zit een kop op'.
Wat bij ons werkt is om een strak en gestructureerd schema aan te houden.
Niet te vaak nee zeggen, maar wel duidelijkheid bieden in waarom iets wel en niet mag.
Weet natuurlijk niet wat je al gedaan en geprobeerd hebt.
Onderschat ook de hormonen die nu door je lijf een gieren niet hoor, wat heb emotioneel zwaarder maakt voor jezelf. En misschien voelt hij daarook wel wat van, dat er iets veranderd aan mama maar hij weet niet goed wat. Waardoor hij juist tot het uiterste gaat. Negatieve aandacht is ook aandacht.
Weet niet of je hier wat aan hebt, maar weet dat je niet alleen bent en zeker geen slechte mama ❤️❤️ liefs xxx
5 maanden geleden
Wij hebben een zoon van nu 9 met ADHD en Autisme en dat is ook echt pittig. Toen ik 2 jaar geleden kanker kreeg en behandeld moest worden, werd mijn lontje echt te kort om zijn gedrag te kunnen verdragen en de moeder te zijn die ik wilde zijn. Daarom hebben we via de huisarts hulp gezocht bij de JGZ. Wacht daar echt niet te lang mee, want er zijn wachtlijsten. Wacht niet tot het echt niet meer gaat want voordat je hulp hebt ben je wel even verder. Maar het heeft ons veel geholpen! En nu met de hormonencocktail krijgen we ook weer wat extra begeleiding.
5 maanden geleden
Ohhh ik vind het zo sneu voor je dat je er doorheen zit en je zo over jezelf voelt.. wat knap dat je hier deelt over je gevoelens. Dat is heel dapper.
Ik denk dat via de huisarts echt een goed idee is.. soms zijn er in steden ook sociale WIJ-teams of gezondheidscentrums waar je ook laagdrempelig met je zorgen kunt komen en die meedenken over passende hulp. Je hoeft het niet alleen te doen.. veel sterkte en wijsheid! Ik hoop dat je ook weer met een warm en zacht hart naar jezelf kunt kijken hier.
5 maanden geleden
Lieve mama,
Wij hebben hier bij het consultatiebureau vaak foldertjes liggen van gezinshulp. Toen wij net in verwachting waren van de eerste heb ik daar een intake gehad want bij ons was de eerste helemaal niet gepland en ik was heeeeel bang dat ik het niet zou kunnen. Er is na de bevalling zo'n 3x iemand geweest om gewoon even te kletsen en te kijken of ze meer kon bieden als we dat nodig hadden, extra begeleiding e.d. hebben ze dat bij jullie misschien ook? Ik vond het zelf heel prettig dat er mogelijkheden waren mocht het me aanvliegen.
5 maanden geleden
Lieve mama,
Ik lees jou bericht. Aller eerst voel je niet schuldig dat je uitvliegt dat is heel begrijpelijk. En nu met hormonen is het zo veel zwaarder. Ik merk ook dat ik geprikkelder ben.
Ik zou niet gelijk veilig thuis benaderen. Wel zou ik kijken of je bij het wijkteam terecht kan in jou dorp.
Het zeuren piepende stem heeft hij zich waarschijnlijk aangeleerd omdat jij hier Gevoelig voor bent.
Als je op staat en je gaat hem aankleden en hij doet moeilijk. Niet boos worden maar gewoon zeggen . Dan niet je gaat niet mee naar beneden. Je loopt weg houd desnoods de slaapkamer deur even dicht.
Hij zal schreeuwen stampen boos worden. Na bijv 2 minuutjes stap je naar binnen zeg je gaan we aankleden rustig.
Weer krijsen schreeuwen. Deur dicht.
Het zal zeker de eerste tijd met veel strijd gaan
Alle negatieve aandacht is aandacht namenlijk.
Het de hele dag aanwezig zijn bij je is begrijpelijk. Gaat hij naar een peuterspeelzaal?
Dat zou namenlijk echt wel goede eerste stap zijn.
Ik weet niet of beide werken of 1. Als 1 werkt moet je dit even met peuterspeelzaal overleggen dan kan je in aanmerking komen voor subsidie plekje.
Ook consultatiebureau kan je hier bij helpen.
Het is waardeloos. En als je zo'n tempramentvol kindje hebt valt het echt niet mee.
Maar houd ritme in de dagindeling.
Vaste tijd uit bed vaste tijd in bed en beetje vaste tijden eten.
Niet toegeven. Niet uit bed halen en de komende tijd je partner laten doen.
Ook snachts hij is 3 hij hoort nu toch ook wel nacht door te slapen. Als hij wakker word snachts zou ik toch eens dit met ook een arts bespreken.
En probeer dat moment je man het even te laten doen lukt dit niet en ga je zelf.
Probeer als het geen angst is maar gewoon ik ben wakker hem terug te leggen zonder iets te zeggen.
Dat herhaal je. Hij zal blijven komen boos worden. Maar blijven doen . Zodat hij geen negatieve aandacht krijgen
Ik heb namenlijk echt baat gehad door in me hoofd te houden
Negatieve aandacht is aandacht.
Boos worden is aandacht
En toegegeven is een grensje verder
Sterkte mams even streng/kort en kalm proberen te blijven valt niet mee. T kunnen kleine tirannen zijn maar je bent echt niet de enige! En ook niet de enige die uit zijn plaat schiet omdat het te veel word maar wel goed dat je hulpt zoekt. En je hart lucht. Dit heb je ook nodig. ❤️
5 maanden geleden
Kijk eens bij het consultatiebureau voor advies, heeft mij toen ook goed geholpen
5 maanden geleden
Wat ben je eerlijk! En wat verdrietig. Ondanks dat er op een forum zoals dit vast experts op dit gebied zijn, zou mijn advies echt zijn om het advies te halen bij professionals en dus bij het consultatiebureau of de huisarts je vraag stellen.
Hopelijk komen jullie er samen uit!
5 maanden geleden
Lieve mama,
Wat knap van jou om dat hier te delen. Heel herkenbaar!! Ons zoontje heeft heel veel trekken van autisme en ik wist ook niet hoe ik hier mee om moest gaan. Ik ben hulp gaan zoeken, consultatiebureau, gezinscoache en PSW thuis gehad. Heel veel handvaten geleerd en het gaat goed. Inmiddels zwanger van ons derde kindje en vol zelfvertrouwen. De mensen helpen je graag daarvoor zijn ze er. Hopelijk heb je hier wat aan. Sterkte en succes met alles.
5 maanden geleden
Wat enorm zwaar voor je! Ik herken het wel deels, mijn dochter is 2 en heeft ook een pittig karakter (al is ze bij de opa en oma’s en gastouder poeslief). Op woensdag zijn we samen en ik vind het altijd heel zwaar. Vooral nu ik zwanger ben. Voel me daar vervolgens ook zo schuldig over dat ik nu niet zo geduldig ben als normaal.
Ik zou het bespreken bij het consultatiebureau, vaak kunnen zij dan een doorverwijzing maken naar een orthopedagoog. Zij geven ondersteuning bij oa gedragsproblemen.
Sterkte en succes 🤞🏻🩷
5 maanden geleden
Reactie op EvavanMulken
Wat goed dat je erover deelt! En laat me ten eerste zeggen dat ik het onwij ...
Bedankt voor jou fijne woorden! Heb vandaag een afspraak voor de termijn echo en hoop dat ik de moed heb om het ook face to face te vertellen/juist te verwoorden.
🙏
5 maanden geleden
Reactie op Lady12
Lieve mama,
Wil je eerst even zeggen dat het super knap is dat je er zo ee ...
Dankjewel! Qua slaaptijden zijn we echt wel heel strikt. Maar qua eet tijden en dag schema is dat eigenlijk helaas allemaal verwaterd. Momenteel ook heel moeilijk o
Om weer op te pakken omdat ik dus al vaker toegeef.
Heb al een hoop verder geprobeerd, maar die doorzetting op het moment dat het drammen echt heftig is dat lukt me gewoon niet 😔
Waardoor we helaas in de zelfde spiraal blijven hangen.
5 maanden geleden
Reactie op Marinka1985
Wij hebben een zoon van nu 9 met ADHD en Autisme en dat is ook echt pittig. ...
Jeetje mama wat heftig! Zeker in de situatie wat je al hebt mee moeten maken! Maar wel heel fijn dat je het een beetje herkend wat ik voel/meemaak.
Ik wil idd alle hulp aannemen die ik kan krijgen, mijn man is wel huiverig voor jeugzorg of die instanties. Omdat hij vroeger in zijn thuis negatieve ervaringen erover heeft nagehouden.
Maar vindt het dus best wel lastig aangezien ik niet zogoed weet bij wat voor hulp ik dan kan aankloppen. En ik mijn man ook wil respecteren. (Hij wil liever een derde partij die hier ook in gespecialiseerd is)
5 maanden geleden
Reactie op PTF
Lieve mama,
Wij hebben hier bij het consultatiebureau vaak foldertjes ligge ...
Hoe heb jij dan contact opgenomen als ik vragen mag ?
Ik ben pas met consultatiebureau in aanrkaing gekomen toen mijn zoontje geboren was.
Zou ik nu dan met mijn contact persoon binnen het cb contact moeten opnemen of gewoon binnen lopen en een folder gaan halen ?
5 maanden geleden
Reactie op love1992
Lieve mama,
Ik lees jou bericht. Aller eerst voel je niet schuldig dat je u ...
Bedankt voor jou bemoedigende woorden 🙏.
De tips zal ik in ieder geval vast gaan proberen in te zetten! Heb al een briefje gemaakt waar ik naar kan kijken : negatieve aandacht is ook aandacht etc.
(Briefje ophangen heb ik nog niet geprobeerd)
5 maanden geleden
Ik heb een stiefzoontje, zijn moeder heeft alcohol gedronken in de zwangerschap. Hierdoor heeft mijn stiefzoontje het foetus alcohol syndroom gepaard met ass en adhd.
Ikzelf werk in de kind&jeugd psychiatrie en we hebben vanuit het wijkteam al veel hulp gekregen.
Ik lees veel wat mijn stiefzoontje ook doet. Enige tip die ik je kan geven: kei hard zijn. Het gaat tegen onze natuur in, maar het is 1 en al negatief aandacht vragen wat je kleine doet. Enige hoe je hier vanaf komt is duidelijk, gestructureerd en streng zijn. En de langste adem hebben! Ik moet soms letterlijk iets 15x vragen of hij kan zo 1 uur doen over iets. Het is wat het is. Weigert hij z’n schoenen aan te doen? Prima, je hebt nog 5 minuten schat en anders ga je op je sokken naar school. (En dan ook echt doen)
Lastig om in zo een bericht alles gedetailleerd te zetten want dan typ ik een heel boekwerk.
Ook afwisselen is heel belangrijk, je moet het zelf nog wel kunnen handelen. Wij hebben bv een weekkalender gemaakt waarop duidelijk staat wie hem welke avond helpt. Hier valt dan ook echt niet over te onderhandelen.
En structuur kan echt helpen, dit kan je bv maken (aangezien die van jou 3 is en die van mij 5) met pictogrammen. Hadden wij op die leeftijd ook. Nu hebben we een a4tje waarop alles staat wat hij moet doen voor bv klaarmaken van school en als hij dan iets heeft gedaan, mag hij een sticker plakken
5 maanden geleden
O en als laatste, neem het jezelf echt niet kwalijk als je een uitbrander hebt. Ook ik heb soms echt wel eens een stemverheffing of een reactie dat ik denk van “shit…
We zijn allemaal mensen, met emoties, het hoort erbij. Zeker als de kids kleine terroristen zijn die soms heel duidelijk een afweging aan het maken zijn. Dat zie ik in ieder geval wel bij mijn stiefzoontje, die zie je dan nadenken van “ga ik adequaat reageren of ga ik alles in de strijd gooien om mijn zin te krijgen”.
En als laatste, ze mogen het echt wel eens meekrijgen he dat het écht niet oke is hoe ze doen.
5 maanden geleden
Wauw….. Ik ben helemaal ontroerd van alle mooie behulpzame vrouwen die hier reageren om te helpen. Ik hoop dat er iets tussen zit wat je kan helpen.🙏🏻 ❤️