Ziekmelding werk, werkdruk maakt het moeilijk

Ik volg even soortgelijke probleem hier

Herkenbaar, ik heb ervoor gekozen me ziek te melden tot nader orde. Indien je dit vanuit verlof doet is het geloof ik betaald vanuit uwv en scheelt het voor ke werkorganisatie. Ook lastig, maar toch gedaan omdat ik echt goed wil herstellen om bij toekomstige zwangerschappen geen restklachten meer te hebben...

Ik zou je aan willen raden een gesprek aan te vragen bij de bedrijfsarts. Die staat er blanco in en de uitkomst is meestal leidend. Meestal is dat gunstiger dan dat je met je leidinggevende gaat overleggen

Lieve mama, je bent niet alleen. Ook ik zal me ziek melden omdat ik zit met een pijnlijke knie (door het lange persen en opgetrokken zitten) en mentaal ben ik er ook nog niet klaar voor. Als stress & burnout coach kan ik alleen maar tegen je zeggen: DENK AAN JEZELF. Het is erg belangrijk te weten waar je grenzen liggen en zo te lezen weet je dat wel, maar vind je het moeilijk dit te bewaken. Je leidinggevende kan je tot niks dwingen. Als het niet goed voelt om die afspraak bij te wonen kan je dit gewoon aangeven. Een goede leidinggevende zou hier adequaat op moeten reageren door te kijken naar wat jij wel nodig hebt. Misschien goed om dus ook te weten wat je wel nodig hebt i.p.v niet. Als het gesprek nu geen optie voor je is, wat zou dan wel fijn zijn? De meeste leidinggevende moeten handelen vanuit het bedrijfsbelang. Dat betekend dus dat ze willen weten wat ze kunnen verwachten, probeer daar op in te spelen door voor jezelf helder te hebben wat je de komende tijd nodig hebt. Ik zou niet mailen maar bellen, dan doe je ook beroep op de persoonlijke benadering van de leidinggevende. En dan naderhand alles op de mail (laten) zetten wat jullie hebben afgesproken. Stuur me vooral een bericht als je nog wat hulp kunt gebruiken.

Heb je na 't gesprek van 3 weken geleden nog contact met je werkgever gehad? Ik kan me voorstellen dat het haar een beetje rauw op haar dak valt dat jij je per deze week ziek meldt/aangeeft of je ander werk kunt krijgen. Misschien hard gezegd en een onpopulaire mening, maar misschien had je het, achteraf gezien, eerder kunnen doorgeven. Je lijf herstelt niet ineens van de een op andere week van 10 minuten met moeite lopen naar een hele dag fysiek zwaar werk doen in de kinderopvang. Maar goed, dat terzijde. Ik denk dat je nu zsm een mail moet sturen met dat je je ivm zwangerschapsgerelateerde klachten ziek wilt melden, dat je graag vervangende werkzaamheden wilt doen en hoopt dat ze zsm een afspraak voor je in kunnen plannen met de arbo-arts, zodat die je kan helpen met reïntegratie.

Ik snap deze reactie niet. Natuurlijk weet je met 7 weken nog niet of je wel of niet met 10 weken kunt werken. Ze heeft het al aangegeven, dus het komt niet uit de lucht vallen. Ziekmelden en absoluut niet aangeven dat je aangepaste werkzaamheden wilt. Arbo-arts mag je manager mee komen.

Tot op zekere hoogte, als een klein stukje wandelen dan al moeizaam gaat, is de kans zeer aanwezig dat het 2-3 weken later niet ineens dusdanig verbeterd is dat je een hele dag kan werken. Neemt niet weg dat ik het heel vervelend vindt voor TS. Maar snap wel dat een werkgever baalt, zeker als het maken van een sluitende planning lastig is en het zij het nu hoort

hmm ik snap je reactie heel goed! Je hebt deels ook zeker gelijk, maar er is ook nog altijd zo iets als voortschrijdend inzicht. TS haar intentie was waarschijnlijk om wel te werken, maar heeft 3 weken geleden ook aangegeven dat het niet zo lekker zou gaan en is dus nu tot de conclusie gekomen dat ze nog niet kan werken. TS haar situatie lijkt erg op dat van mij, daarom dat jouw reactie mij ook aan het denken heeft gezet. Ik had bewijze van vorige maand al kunnen aangeven dat werken er nog niet in zou zitten, want mijn knie was echt onwijs zeurderig en er zat niet veel schot in de zaak. Echter, ging ik toen uit van het positieve en hoopte ik dat ik zowel mentaal als fysiek sprongen zou maken. Toen ik dat dus niet deed besefte ik me (vorige week, ik moet over 2 weken weer werken) dat ik helaas nog niet 'ready' ben. Ja, voor werkgever is het fijner om dit eerder te weten, maar is dat niet altijd zo met ziekmelden hahah... Het komt altijd ongelegen.

Klopt, denk ook dat deze werkgever misschien nog een keer had moeten/mogen vragen hoe TS er in staat. Al zie ik hier op het forum nog vaak moeders die vinden dat een werkgever dat blijkbaar niet mag vragen etc. Zowel werknemer als werkgever moeten hier beide proactief in zijn denk ik. Misschien kan en durf ik deze reactie ook zo te plaatsen omdat ik een goede band heb met mijn werkgeefster en zij al een aantal keer uit oprechte interesse heeft gevraagd hoe ik me voel en hoe ik mijn dagen straks wil invullen (zonder dat dit vervelend over komt).

Hi ik snap je reactie dankjewel voor je feedback! Ik heb helaas niet zon fijne gezellige werkgever en leidinggevende. Zelf wel geprobeerd ze op te hoogte te houden maar niet echt een gevoel van begrip wat ook een spanning creeert helaas.

Heel erg bedankt voor je reactie wens je heel veel sterkte🥰

Oh wat jammer zeg! Ik zou haar dan gewoon mailen, als je weinig begrijpt terug krijgt. Kan me voorstellen dat je bij een belletje misschien eerder over je grenzen gaat. Zou dan in de mail ook benoemen dat je het vervelend vindt, maar dat je ziekmelding voor jouw gevoel, naar aanleiding van jullie eerdere contact, niet uit de lucht komt vallen. Veel succes gewenst! 😘

Ik snap je. En war onwijs fijn dat jij wel een werkgever hebt waar je je goed bij voelt! Helaas lees ik vaker het tegenovergestelde. Als je je werkgever waardeert (en andersom) wil je natuurlijk graag in oplossingen denken en met elkaar werken! Begrip doet bewegen zeg ik altijd haha. Maar ook in mijn geval heb ik een werkgever die totaal niet met/om mij denkt maar volledig voor haarzelf. Dat een werkgever bedrijfsbelangen heeft en natuurlijk ook voor het bedrijf moet zorgen is logisch, maar je personeel zakelijk-hard en onpersoonlijk behandelen zorgt voor weerstand. Bij mij was het zelfs zo, dat ze na de geboorte van m'n dochter een kaartje stuurde met "gefeliciteerd met je zoontje Albe". Terwijl mijn dochtertje Alba heet. Deze blunder lijkt misschien extreem, maar zulke dingen komen helaas vaker voor dan je denkt. Ik heb besloten om vooral aan mezelf te denken en mezelf tijd te gunnen, dan is een logisch resultaat van te lang het gevoel hebben gehad dat je niet wordt gezien of gehoord. En ik gok zo dat TS datzelfde gevoel heeft ervaren.

Bizar he dat een werkgever zich zo kan gedragen, zeker in deze tijd waarin er werk zat is. Deze context zo uitgelegd zorgt ervoor dat ik me goed kan voorstellen dat je toch nog even wacht met contact opnemen. Hopen op een goede afloop, ook voor jou!

Zo jammer dat ik idd ook steeds vaker zulke dingen moet lezen. Vaak ook juist bij werknemers die zichzelf altijd met hart en ziel inzetten maar geen begrip krijgen wanneer zij dit niet kunnen. Daarnaast is het voor ons ook de kunst om te leren onze grenzen aan te geven aan naar ons lichaam te luisteren. Wens je heel veel kracht en een fijne tijd met je kleintje🩷

Hoe moeilijk het ook is, kies voor jezelf want dan kan je de beste mama zijn die je wilt zijn. Als je kan vraag een gesprek aan bij de bedrijfsarts want dan heb je een stokje achter de deur omdat wat de bedrijfsarts aangeeft moet naar geluisterd worden en aangezien het met de zwangerschap/bevalling te maken heeft word het door de uwv vergoed jou ziek melding. Het lost de werkdruk niet op. Maar jezelf forceren gaat het ook niet oplossen en je gaat er zelf aan lijden. Dat zou heel erg zijn voor ie. En enige reden dat ik dit zo kan zeggen is omdat ik me zo zou voelen. Ik heb werkelijk waar vet mazzel. Vorige week op mijn werk geweest vanwege jubileum van een collega toen werd mij gevraagd hoe het met mij ging en ik vertelde hoe slecht het lichamelijk gaat en dat ik deze maand afspraak heb met de neuroloog en geen erg in gehad dat mijn baas iets met de info zou gaan doen.maar hij belde mij woensdag om mij te laten weten dat hij navraag bij de bedrijfsarts had gedaan en ze besloten hebben mij volledig ziek te melden. En dat ik niet moest schrikken als bedrijfsarts belde. Ze willen dat ik de onderzoeken afwachten en vanuit daar gaan we kijken wanneer ik weer ga werken. Ik ben mijn werkgever heel dankbaar dat hij aan mijn gezondheid denkt terwijl ik zoiets had ik heb maar een kantoor baan en heb 2 weken langer vrij gevraagd en ik ga maar 2 dagen werken op het begin dus moet ik me maar vermannen en het gewoon doen. Maar in aller eerlijkheid. Ik had het niet aangekund en zou van koude kermis thuis komen en mezelf ermee hebben. Want wat ik niet vertelt had was dat ik ook depressieve gedachtes heb en over vermoeid ben. Ik hoop dat achter af alles voor je mee gaat vallen. Maar aub kies voor jezelf zodat je kan zijn wie je wilt zijn. Je heb maar 1 lichaam. Ga er zuinig mee om

Wat mooi om te horen dat het ook anders kan! Het gevoel dat er naar je word geluisterd doet denk ik al veel. Dankjewel voor je reactie 🩷

Jazekers doet je goed dat je begrepen worden en ze je adem ruimte geven want het is al pittig genoeg ondanks ik het voor geen goud had willen missen, mama zijn💜