Jong met een kinderwens!

Zo jong is 23 nou toch ook weer niet? Vooral als je al werkt, op jezelf woont en alles op de rit hebt.

Onderstaand is precies wat ik dacht toen ik je titel las. Ik dacht dat je 17/18 jaar was. Ik vind 23 niet jong. Zeker als je samen alles al op een rijtje hebt (huis, vaste baan). Als je relatie goed zit, waarom niet?

Nee klopt, ik ben ook niet heel jong. Maar als ik naar reacties uit mijn omgeving kijk hoor ik vaak de opmerking: “je bent nog zo jong, ik zou nog even genieten van je jeugd.” Vandaar dat ik graag zou willen horen wat jullie daarvan vinden.

Allereerst wil ik je even op het hart drukken dat iedere situatie anders is en dat alleen jij keuzes kan maken die voor jou op dat moment het beste lijkt. Ik begrijp dat het lastig is om nu terug te kijken op de abortus, maar je deed wat op dat moment het beste aanvoelde, ook al is dat nu misschien anders. Wat je vraag betreft, ik vind dat je je niets hoeft aan te trekken van wat anderen vinden. Zoals ik al zei, iedere situatie is anders en kun je niet met elkaar vergelijken. Ja, je bent wellicht wat jonger dan anderen, maar je hebt wel een eigen huis, vaste baan en een stabiele omgeving. Als dit is wat jullie willen, ga er voor!

Ik ben zelf trouwens 22 en op het moment zwanger van ons tweede kindje en mensen maken nog altijd opmerkingen. Dat is soms erg irritant, maar ik voel me op zo'n moment wel trots, want ik weet precies waar ik sta. :)

Genieten is voor iedereen anders! Ik ben op mijn 24e moeder geworden (met 23 jaar begonnen aan het proces) en ik geniet daar echt van. Ik ben geen stapper of reiziger, dus daar maak je mij niet blij mee.

Ik zit echt in (nog net niet exact) hetzelfde schuitje! Ik ben 20, mijn vriend is twaalf jaar ouder. Vorig jaar ook een abortus gehad omdat ik ook dacht er nog niet klaar voor te zijn, uiteindelijk super veel spijt en ook mentaal extreem veel last van, nu nog. Ik ben nu weer zwanger en er enorm blij mee. Hij ook ;). Ja, de reacties uit de omgeving kunnen bijzonder zijn, maar echt, boeien. Doe waar jij je goed bij voelt. Ik ben vandaag uitgerekend maar de kleine man laat nog even op zich wachten. Als je behoefte hebt om hier over te chatten, twijfel dan vooral niet, ik babbel enorm graag met je! Fijn om iemand anders te zien die graag jong kinderen wilt en een beetje hetzelfde heeft meegemaakt. Ik denk juist dat jong aan kinderen beginnen een stuk leuker is dan je leven lang elk weekend in de kroeg staan, but who am I to judge 🤷

Ik Kreeg mijn 1e kindje toen ik 23 was, mijn man was toen 30. Nooit spijt van gehad, vind het erg fijn om een jonge moeder te zijn en ben inmiddels 28 en zwanger van ons 3e kindje 🤭. Wat andere ervan vinden moet je los laten, als je zwanger kunt en wilt worden is dat het mooiste wat er is of je nu 20 of 30 bent!

Eerlijk? Toen ik las 'jong' dacht ik gelijk 16/17 jaar. Maar oke 23 is op zich jong. Maar ik ben 22 en ben moeder van 2 kindjes. Bewust en gepland. Dus als het voor jullie goed voelt, ga ervoor.

Als jullie er klaar voor zijn lekker voor gaan ! Als jullie nog leuke dingen willen doen met z'n 2 moet je dat nu doen. Je kan het natuurlijk ook met je kinderen doen maar dat is toch anders dan met z'n 2. Nou prima leeftijd!

23 jaar is niet jong toch..

Ik zou me niks aantrekken wat anderen vinden als jij er zelf klaar voor bent. Tenzij jijzelf ook nog dingen wil doen, voordat je aan kinderen begint. Ik was ook 23 toen ik mijn zoontje kreeg en moet eerlijk zijn dat ik er wel veel vrijheid voor heb moeten inleveren (op jonge leeftijd). Het heeft ook z’n voordelen om jong moeder te zijn. Ik ben nu zwanger van mijn 2e en zal op m’n 26e bevallen zijn van mijn laatste kind. Ik ben nog hartstikke fit en zal nog steeds jong zijn als mijn kinderen wat ouder zijn. Daar kijk ik naar uit. Het ligt echt aan jezelf of je er klaar voor bent en dan maakt het niet uit wat anderen denken.

Qua leeftijd is 23 echt niet heel jong hoor, je bent gewoon volwassen en hebt je zaken op orde, dus wat dat betreft zit je prima. Waar ik zelf eerder naar zou kijken is of je er mentaal wel klaar voor bent. En dit klinkt lulliger dan dat ik het bedoel, maar als je nu al bezig bent met wat anderen ervan vinden, hoe ga je er dan straks mee om wanneer je vaker te pas en te onpas andermans meningen te horen krijgt? Want dat gaat gebeuren.

Mensen vinden altijd wat. Mijn beste vriendin werd op haar 22e moeder en daar vonden mensen wat van. Ik op mijn 41e en dat is ook weer niet goed 😉🤣.

Dit! Het is inderdaad nooit goed.. ik ben 31 en kreeg laatst een opmerking of de zwangerschap een ongelukje was? (Ik heb een baan, huis en stabiele relatie). Sowieso ongepaste vraag vind ik van iemand die ik niet zo goed ken.. en dan alsnog huh?? Blijkbaar is ieders perceptie van 'jong' of ' oud' anders.

Wat anderen vinden doet er niet toe. Maar dat kan best lastig zijn, dat snap ik wel. Ik heb lang geleden ook een abortus ondergaan en ik merkte dat ik daarna ook extreem graag een kindje wilde. Misschien hoort het bij het verwerkingsproces? Praat erover met je vriend. Als jullie er allebei klaar voor zijn, waarom niet?

Hier 23, en nummer 3 onderweg🤣👍🏻heel bewust en ik voel me als mama eigenlijk pas helemaal compleet!

Als je zoals je zegt alles voor elkaar hebt en dus voor je kind kan zorgen, wat maakt leeftijd dan nog uit. Niks van anderen aantrekken. Beoordeeld word je toch wel. Of je nou zus of zo doet, dus doe lekker je ding 😄 Veel geluk gewenst! ❤️

23 vind ik zo'n leeftijd dat je er of al klaar voor bent of nog bezig bent met andere dingen, in dit geval zeg jij dat je er klaar voor bent dus waarom niet? Als je vriend het ook wilt en er klaar voor is zie ik het probleem niet🤷🏼‍♀️

Ik begon aan m'n 1e toen ik 21 jaar was, werd uiteindelijk pas zwanger op m'n 23e en moeder op m'n 24e. Mijn partner was ook 10 jaar ouder en wij waren er beide helemaal klaar voor. Vind dit niet jong. Als je alles op orde hebt én er mentaal klaar voor bent qua verantwoordelijkheid en ongevraagd advies van anderen. Ik ben nu 32 en zwanger van nr 2, daar vinden mensen ook wel wat van 🤷‍♀️ maar boeie, het is mijn leven.