Ik ben niet zo van het bewaren... Ik bewaar de papieren uit het ziekenhuis ik alles is na te kunnen lezen later. Misschien zijn geboortepakje, en de foto’s. Dingen waarvan hij later misschien zou zeggen: wat leuk dat je dat hebt bewaard. Een navelklem met afgestorven vlees zit daar voor mij niet bij..
Ik had vroeger een meisje in de klas wiens mama het bewaard had en zij vond het helemaal geweldig om dit te tonen in de klas. Wij vonden het allemaal vies en raar, (leek net een stukje gedroogde salami herinner ik me). Zij was er dolgelukkig mee.
Of ik het zelf zou doen ? Nee maar wie weet vind jou kind het helemaal geweldig. Gewoon lekker doen waar je zin in hebt.
Nu doen we allemaal net of het allemaal zo vies, smerig en goor is. Iets wat aan mijn kinderen vast heeft gezeten en er voor heeft gezorgd dat mijn kids zuurstof en eten kregen toen ze in mijn buik zaten vind ik dus absoluut niet vies, smerig en goor. En ik vind het ook niet de juiste woorden er voor. Maar goed, dat is mijn mening. En of mijn kinderen het later wel of niet interessant vinden, ik heb het vooral bewaard omdat ik het zelf wil. Ik heb van hun allebei een box met alle eerste spulletjes erin.
Mijn vriend blijkt hem wel bewaard te hebben van mijn stiefzoontje kwam ik gister achter. Hij heeft geen idee waar dat ding nu is (lol) maar zei dat het niet vies was, dat het leek op een afgekrabt korstje. Voor mij is dat juist reden om hem niet te bewaren, wat moet je met een korstje? 🙈. Maar heb gezegd dat als hij hem wil bewaren we dat kunnen doen.
Ik bewaar hem wel. Deze gaat in zijn eerste jaars boek. Het is iets waar hij met mij verbonden is geweest en zie het niet als iets engs of vies.
Mocht hij het later niet willen zien, prima, maar als ik het weggooi komt het nooit weer terug.
Bij mij zit het iets anders in elkaar , ik hou ze bij . En dan als mijn schoonouders naar Mekka gaan laten ze die daar achter ! ( dat is natuurlijk iets wat met cultuur te maken heeft , mijn man vind het belangrijk en ik niet ) ieder zijn ding ;)
Ik vond het erg stinken, dus blij dat ik het weg kon gooien. 😂
Dit ja. Als huwelijksreis gingen wij op safari. Ik moet heel eerlijk bekennen dat het navelstompje van onze dochter ons qua geur deed denken aan die keer dat we zagen (en dus vooral roken) hoe het karkas van een dode zebra door gieren werd kaal gegeten… dussss: WEG 🤣
Neen, wel het klemmetje. Ik had wat schrik dat het zou vergaan. Mijn vroedvrouw overviel me eigenlijk ook met de vraag. Misschien wel bij nr 2. Geen idee
