Zoontje voor de eerste keer logeren..

Hier is Roan 2 weken geleden met 9,5 maand voor het eerst uit logeren geweest bij mijn ouders. Ik zag er onwijs tegen op, en voelde me rot. Maar het ging super goed, hij heeft heerlijk geslapen, sliep zelfs uit (doet meneertje thuis dus niet). En heel stiekem... het was ook wel heel even lekker om de ochtend rustig te starten zonder te moeten haasten etc. Midweekje zou ik dan wel weer wat heftiger vinden dan 1 nachtje. Hier zal Roan begin december ook paar nachtjes uit logeren moeten (uitgerekend van de 2e). Gelukkig kan hij bij mn ouders terecht, daar komt hij vaak. Misschien eerst eens een nachtje proberen?

Fijn dat het helemaal goed ging! En ja dat “rot” gevoel inderdaad.. ons zoontje is nu bijna 4 maandjes en de midweek is al begin juli😅. Dus eerst een nachtje proberen zit er niet in denk ik zo haha. Misschien is het toch even de drempel overgaan en weten dat alles echt wel goed komt. En wat je zegt toch in de ochtend is het rustiger opstarten dan normaal met een kleintje haha. Bedankt voor je reactie, het doet me goed om te lezen dat het niet zo gek is dat het toch wat spannend kan zijn dat logeren

Mijn jongens gaan regelmatig uitlogeren, nu 4 maanden en 2 jaar 1maand. Maar een midweek. Ik moet er niet aan denken 🙈

Dat is inderdaad al vlug, dan word eerst een nachtje wel wat lastig idd. Nee hoor, helemaal niet gek dat het spannend is. Hier heeft het 9.5 maand geduurd voordat ik eraan toe was 😂

Voor wie ga je een midweek weg? Voor jezelf, anderen of om iets te bewijzen? Als je dat voor jezelf helder hebt, dan wordt het makkelijker om achter je keuze te staan, en blijf je dichtbij jezelf. Succes!

Ik herken het zeker! Mijn oudste was volgens mij drie toen hij voor het eerst uit logeren ging, en mijn jongste is inmiddels ruim 14 maanden en zij is nog nooit uit logeren geweest. Dat is wel echt het andere uiterste natuurlijk, maar wellicht een geruststelling dat je niet de enige bent die niet de behoefte heeft om zonder kind weg te gaan. Als je er echt heel erg tegenop ziet, zou ik het afzeggen. Als je twijfelt, zou ik gewoon gaan, maar van tevoren iedereen (je partner, schoonouders en degenen met wie je naar het huisje gaat) op de hoogte stellen van je twijfels en afspreken dat je hem na twee nachten ophaalt en mee naar huis neemt als het je dan niet lekker zit. Verder geen tips - het zal duidelijk zijn dat ik niet bepaald degene ben die tips over loslaten kan geven, haha - behalve: weet dat iedereen hier op z'n eigen manier in staat en laat je geen schuldgevoel oid aanpraten. Volg gewoon je gevoel.

Hier is het logeren van begin af aan goed gegaan. Soms onrustige nachten bij opa en oma naar had ze thuis ook. Ze is al vanaf 2 maanden (ivm ziekte en operatie van mij) regelmatig bij bijde opa's en oma's wezen logeren. Dit was natuurlijk uit noodzaak maar zo wel geleerd dat dit prima gaat. Opa en oma sliepen daarna wel weer bij 😉. Beiden vonden het erg leuk zo samen met kleindochter te zijn, en zij heeft ook veel plezier gehad. Het zal sowieso goedkomen. Maar als jij je de hele nacht zorgen maakt wordt het ook geen relaxed vakantie. Je kan een keertje samen met jullie zoontje daar logeren. Dat zij de zorg in de avond en nacht doen?

Midweek wat lang! Vooral als je zelf er ook zo tegenop zit. Waarom neem je je zoontje niet mee? Wij zijn net terug van een midweek Landal park in Holten en mijn dochter is nu 3 maanden. Ging echt heel erg goed en wat hebben we ervan genoten. Dus is dat nog een optie?

Nou het is een midweekje met vriendengroep van ons. Misschien handig als ik erbij vermeld dat ik en mijn man 24 en 23 zijn haha😇 en ik zou hem met alle liefde mee willen nemen maar dat gaat hem denk ik niet worden

Oei, wel lang denk ik..zeker voor de eerste keer en hij is nog jong! Maar, ieder zijn keuze natuurlijk. Als je het denkt aan te kunnen moet je het doen, je bent in Nederland dus kan altijd halverwege terug toch? Misschien ook je vrienden van te voren inlichten dat je het zeker wil proberen te blijven tot einde maar dat ze wel weten dat je het lastig vind en eventueel de kans er is dat je wat eerder vertrekt? Volg echt je gevoel. Ik denk dat je die van te voren ook niet kan inschatten. Dus 2 keuzes; Of erachter staan en gaan en eventueel wat eerder terug keren Of als het niet goed voelt echt voor jezelf kiezen en lekker niet gaan! Ga niet mee omdat je je toch een soort van verplicht voelt! Daar heeft niemand wat aan.

Ben je afhankelijk van je vrienden? En dan bedoel ik met vervoer enzo. Anders kun je toch altijd eerder terug gaan als het heel erg zwaar valt?

Nou mijn man rijd met onze auto. Misschien inderdaad gewoon gaan en als ik toch weer weg wil dan maar lekker terug gaan naar m’n zoontje

Haha nee met een vriendengroep zou ik dat ook niet doen nee. Wij gaan ook elk jaar met een grote groep (18personen) een weekend weg en dit jaar sla ik het voor het eerst een keertje over omdat ik het nu echt nog niet ziet zitten om zolang bij haar weg te zijn. Ik geef ook borstvoeding dus dan is het ook een stuk lastiger. Als je er zin in heb gewoon doen en misschien moet je maar aangeven voor als je het echt niet meer trek dat je dan na 2 nachten weer lekker naar huis gaat naar je mannetje. Iedereen zal dat zeker wel begrijpen

Persoonlijk zou ik nooit voor een mini vakantie me kind uit logeren doen of mee nemen of niet ik vind gewoon je kind hoort er nu eenmaal bij en vakanties zonder kinderen komen later wel weer. Hij/zij zou je maar toch nodig hebben of wat gebeuren kans is klein maar toch. Vind een nacht logeren anders. Hoewel ik dat ook bijna niet doe maar ook dat is persoonlijk. Hoor trouwens wel vaker dat ouders dat doen op vakantie mini zonder kinderen.

Ach wat rot dat je je zo voelt. Ik snap dat helemaal. Gaan jullie naar een park? Kan je hem niet meenemen? Vaak kunnen die kleintjes zo genieten van uitjes naar een park. Ze snappen misschien nog niet helemaal waar het over gaat, maar de natuur, de kleuren, de andere omgeving, ze kijken hun ogen uit 🥰 en jullie hebben lekker je kleintje dichtbij je 😊

Ennuh misschien heeft je je man er wel meer 'last' van dan jij. Kan ook nog hea 😉 Ik weet nog dat ons zoontje de eerste keren uitlogeren ging. Mijn man zei om 8 uur sochtends kom we gaan hem halen (onze ouders wonen nog geen kwartier van ons vandaan dus om half 9 stond hij daar al op de stoep 🤣). En ik had iets van we doen het rond 11 uur. Even een lekker rustig ochtendje 🙈

Haha nou mijn man vindt het allemaal goed en die vindt het helemaal niet erg of lastig. 😂 als hij hem twee weken had moeten wegbrengen had hij dat zo gedaan haha. Ja ik zou precies het zelfde doen! Snel snel halen haha

Oh ja met borstvoeding is dat zeker lastiger! Ik geef zelf KV dus dat is al wat makkelijker. Ja ik ga het gewoon aankijken inderdaad! En wie weet vind ik het zo leuk of ga ik weer na een enkele dag weg!

Maar.... als je het zelf niet fijn vind, niet nodig vind, spannend vind etc, dan doe je dat toch niet? Jullie zijn 24 en 25... dan kan het toch altijd nog volgend jaar 😉 de wereld vergaat echt niet als je even een jaar kiest voor jezelf/ kindje. Als je graag zelf weg wil is het prima natuurlijk, maar je verhaal klinkt alsof je het meer doet omdat men het je aanpraat dat je het nodig hebt...?

Dit is zo persoonsgebonden 😉 Al zou ik geld toe krijgen zou ik het nog niet doen.. Ik vind het zelf gewoon niet zo nodig om haar te laten logeren.. En mijn vriendinnen (allemaal zonder kinderen) weten hoe ik ben en weten dat ik het komende jaar gewoon even niet aan nachten weg doe 😂 Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat ouders hier wel behoefte aan hebben! Dus als je zelf de behoefte hebt (en dus geen druk voelt van anderen), zou ik het gewoon proberen en weg gaan wanneer je wilt 🙂