Adoptie.. Ervaringen gezocht..

❤️❤️❤️

Wat mooi dat jullie hiervoor openstaan. Ik heb zelf geen ervaring, maar mn broer heeft wel een geadopteerd kindje. Was bijna 2 jaar toen hij bij hen kwam wonen, weet dat het proces vooraf intensief was maar zeker de moeite waard. Mijn neefje is wel een makkelijk kind wat (nog) geen trauma heeft aan zijn adoptie geschiedenis. Dat zal ook per kind verschillen en je weet gewoon niet welk karakter het kindje heeft. Succes met jullie keuze!

Wat mooi dat jullie dit willen doen. Zelf geen ervaring maar mijn zus zit in dit proces en het is inderdaad heel intens. Ze waren bijvoorbeeld niet getrouwd en dit is een eis. Daarnaast weer ik nog dat er een uitzondering moest worden gemaakt omdat haar man 41 was tijdens de start van het proces en dit is officieel te oud om de adoptie te starten. Althans, het kind mag nooit meer dan 40 jaar verschil hebben qua leeftijd. Ze wachten nu 3 jaar op een kindje. Omdat het kindje dus niet meer verschil mag hebben dan die 40 jaar komen ze niet in aanmerking voor een baby maar een kleuter van minimaal 4 jaar en die kans wordt qua adoptie kleiner. Ieder jaar dat het langer duurt moet het kind dus ook ouder zijn. Vond dat wel apart en dat is wat ik ervan weet. Mocht je vragen hebben dan kan ik het haar altijd vragen. ❤

Ik heb zelf deze weg nooit bewandeld. Maar ik zou je er zeker goed in verdiepen. Het is een zware en lange weg. Mijn man (en schoonzusje) zijn geadopteerd en hebben daarom veel kennissen die ook te maken hebben gehad met adoptie. Je zult je moeten afvragen of je binnenlandse of buitenlandse adoptie wil overwegen. Op dit laatste ligt namelijk een stop wegens eerdere wanpraktijken. Dat is natuurlijk niet zomaar. Adoptie is niet alleen maar halleluja en mooi. Mijn schoonvader vroeg zich op regelmatige basis af of hij er goed aan had gedaan. Aangezien mijn man wat ouder was dan gemiddeld tijdens een adoptie, hij was zielsongelukkig de eerste jaren in NL. Inmiddels is dat volledig bijgedraaid hoor. Maar hij mist zijn land echt nog dagelijks en heeft regelmatig nog nachtmerries. Zo’n 22 jaar later. Daarbij is het kostenplaatje ook absoluut niet misselijk. Hoe adoptie ervaren wordt is per persoon verschillend natuurlijk. En problemen hoeven niet perse bij kinderen op te spelen. Door de verhalen uit de kringen van mijn schoonouders (die nog met meerdere gezinnen contact hebben die destijds ook adoptie hebben gedaan) heb ik ook veel verhalen gehoord van kinderen die pas later er moeite mee kregen. Omdat een kindje voor ons een tijd niet vanzelfsprekend leek hebben wij het hier ook over gehad. En mijn man zei toen: eigenlijk zou ik het niet willen, alleen als jij er echt op staat. Dit verhaal is niet om te zeggen dat je het niet moet doen, maar wel dat adoptie een grote stap is. Een stap waarin je je moet verdiepen, kijk filmpjes van andere adoptiekinderen en ouders (ook oudere leeftijd) en kom met ze in contact. Oriënteer je echt breed. Heel veel succes met je keuze 🍀

Hi! 🙋🏻‍♀️ Ikzelf ben toen ik 10 maanden was uit huis geplaatst en uiteindelijk geadopteerd door het pleeggezin. Dus een binnenlandse adoptie. Ik vind het super mooi dat jullie het overwegen en denk zeker dat het een meerwaarde heeft. Tuurlijk kan je er een tik van meekrijgen en ik heb ook flink gepuberd, maar denk dat ik hier in niet heel anders was dan leeftijdsgenoten. Hoe ouder ik word en nu ik zelf een kleintje heb sta ik er steeds meer bij stil hoe dankbaar ik ben dat zij in mijn leven zijn gekomen 🥰 Wat super vervelend van de vervroegde overgang en hopelijk duurt dat nog even!

Ik weet niet hoe het zit in NL maar in België is een binnenlandse adoptie bijna niet doenbaar. Een buitenlandse adoptie is een hele lange en vooral zeer dure onderneming. Kost zeker 10 000 euro als je alles telt van vliegtuigreizen, tot advocaat, tot cursussen, ... Noem maar op. Bovendien moet je "slagen" voor een aantal testen. Heel zenuwslopend allemaal. We hebben het een tijdje overwogen en ons erin verdiept. Toen we 8 jaar toch zwanger zijn geworden van de allerlaatste ICSI behandeling.

Mijn fertiliteitsarts heeft na een echo en bloedonderzoek de conclusie getrokken dat ik hoogstwaarschijnlijk vervroegd in de overgang zou komen. Vervolgens heb ik 1 maand anticonceptiepil geslikt. De maand daarop was ik spontaan zwanger. Nu al 15 weken zwanger. Op het moment dat je alles probeert los te laten kan er een wonder ontstaan. Dit is mijn ervaring. Bovendien een heel mooi gedachte om een kindje te ervaren. Maar ik zou zeggen; geef het niet snel op en probeer je er niet mee bezig te houden. Veel succes verder.

Dit ja. Is in Nederland ook haast niet te doen. Je bent genoodzaakt om in het buitenland te zoeken. En €10.000,- is nog goedkoop. Het valt vaak nog veel duurder uit. Offtopic: Waarom is adopteren eigenlijk zo fucking duur? Het is toch juist fijn dat ouders ervoor openstaan? Wat een obstakel die duizenden euro’s 🥲

Omdat er heel veel mensen/instanties etc bij betrokken zijn waarvan de kosten op jou schouders komen te liggen. Iemand die vertaalt, een notaris, medische zorg, maar ook al de onderhoud van het kind. Doordat het proces zo lang is wordt het duur. Daarbij is het zo dat wanneer je je kindje eindelijk mag ophalen je daar weken verblijft, wat natuurlijk ook in de kosten loopt. Plus de vliegtickets. Volgens mij is 4-8 weken een beetje gemiddeld dat je in een ander land verblijft. Dit moet je dus ook nog vrij vragen van je werkgever, maar ook in een ander land verblijven. Het is dus gewoon de optelsom van alles wat er bij komt kijken. https://npokennis.nl/longread/7628/wat-zijn-de-valkuilen-van-adoptie#id-1875

Mooi dat jullie dit overwegen! Hebben jullie ook pleegzorg al eems overwogen? Er is heel veel nood naar pleegouders, je haalt een kind niet uit zijn land weg. Ja er blijft een familie in beeld, maar je kan echt superveel betekenen voor een kind en het betreft ook regelmatig langdurige plaatsingen

Oh joh, in films ziet het er zo simpel uit. 😭 Ik ga het is lezen dankje!

Ik ben zelf geadopteerd en ik ben heel erg dankbaar dat ik hier ben. Ik kom uit Polen en ben zo vreselijk goed terecht gekomen. Ik zie het als iets bijzonders en een grote wens van mijn ouders die is uitgekomen. Andere kant van het verhaal is wel dat ik een broer heb die ook geadopteerd is en die heeft er wel meer moeite mee. Het kan dus twee kanten op en het zal ook zeker niet altijd makkelijk zijn.. maar dat zijn kinderen ook niet 😉

Beste, allereerst wat een verdrietig nieuws voor jullie. Ik wil je niet ontmoedigen, maar adoptie uit het buitenland is tijdelijk stopgezet. in verband met misstanden in rondom de adoptie. zie: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/adoptie/voorwaarden-adoptie-kind-buitenland Laat je daarom goed informeren. Heel veel succes!!

Wat een rotbericht.. kan me voorstellen dat dit als een bom inslaat 😢 Ik weet van dit onderwerp eigenlijk te weinig om je tips te kunnen geven; maar heb je ook overwogen om eicellen in te vriezen (als dat nog een mogelijkheid is) of gedacht aan gebruik maken van een eiceldonatie? Zal niet makkelijk zijn, maar misschien ook een mogelijkheid?

Ik kom per toeval nog een artikel tegen over adoptie in de Volkskrant. Voornamelijk gericht op adoptie uit China. Ik vind het heel interessant om te lezen. Hier wordt ook benoemd door een hoogleraar dat veel geadopteerden pas na hun 20-ste met rootsvragen worstelen. https://www.nrc.nl/nieuws/2021/08/02/niemand-heeft-zich-in-ons-verdiept-a4053409 Gewoon ter info, redelijk specifiek door de afkomst. Maar toch 😊

Mooi dat jullie hier voor open staan, maar verkijk je niet op het ideaalplaatje. Het is duur, kan enorm lang duren en het wil niet zeggen dat je kindje je later dankbaar is. Je kind zal er anders uitzien dan jij en tegen andere problemen aanlopen. Mijn partner is geadopteerd als peuter en heeft veel last van racisme gehad (en nog steeds). Dat is erg lastig als je je verder een enorme kaaskop voelt! Je weet als witte gewoon niet hoe dat in het echt aanvoelt! En wat als je kindje tegenvalt? Ik weet van een adoptiekind dat een handicap bleek te hebben, behoorlijk ernstig. Daar hadden de adoptieouders niet voor getekend dus dat hebben ze hier in de steek gelaten en in een tehuis gedumpt. Of wat als je geen klik met het kind blijkt te hebben (na een aantal jaren bijv). Adopteer dus niet voor de bühne, maar doe het om een kind een goed thuis te geven, zonder er iets voor terug te verwachten (zoals je met biologische kinderen als het goed is ook hebt). Hou ook rekening met het kind dat je al hebt. Een adoptieproces is heel ingrijpend, een adoptiekind zal na de komst veel aandacht (blijven) vragen, hoe ga je dat handelen met je biologische kind? Mijn partner houdt zielsveel van zijn adoptieouders en is ze dankbaar, maar het was niet altijd even makkelijk. Denk ook eens aan pleegzorg. Er zijn zoveel kinderen in Nederland die tijdelijk of permanent een betere plek nodig hebben. Een collega van mij is alleenstaand en die vangt in het weekend een meisje (inmiddels een tiener)op dat het thuis niet al te best heeft. Het meisje leert bij haar zaken zoals fietsen, gezellig een spelletje doen, persoonlijke hygiene, maar ook respect voor jezelf hebben, je afspraken nakomen en ze komt tot rust.

Hoi hoi, als je een mail/social media adres hebt kan ik je in contact brengen als je wilt ☺️

Hoi, hoe is het met je adoptie verlopen ? Ik ken een koppel die een familie zoekt om hun toekomste baby te laten adopteren door prive redenen. Ze wonen in Belgie en willen dit discreet maken.