Angst om partner te verliezen

Wat vervelend zeg! Zal wel weer worden aangewakkerd door de hormonen... Weet je vriend dat je die gevoelens van paniek hebt? Misschien kan hij je op die momenten extra steunen en laten zien dat hij echt niet van plan is om weg te gaan. Veel succes nog de laatste weken! 🥰

Ja dat weet hij zeker. En het praten erover is ook heel fijn. Maar ik ben niet zozeer bang dat hij bij me weggaat maar omdat ik ervaren heb dat mensen die dichtbij staan ineens kunnen overlijden, is het dus meer de angst dat hij ook ineens overlijd. Iets waar je dus totaal geen controle over hebt.

Hi! Wat een heftig verhaal en wat vreselijk dat je je zusje hebt verloren. Mijn zusje is ook één van de belangrijkste mensen uit mijn leven en ik moet er niet aan denken dat ze er niet meer zou zijn. Ik heb niet zoals jij een trauma op het gebied van verlies. Mijn angsten zullen dus misschien minder heftig zijn. Maar de angst om je partner te verliezen herken ik wel heel erg. Ook wij hebben een hele fijne relatie en zijn stapelgek op elkaar. Tijdens de zwangerschap merkte ik daardoor steeds vaker dat ik ongerust was als hij bijvoorbeeld langer onderweg was van zijn werk naar huis (hij zit veel bij klanten door het hele land). Helemaal als ik dan hoorde op het nieuws dat er file stond op zijn route als gevolg van een ongeluk. Ook droom ik vaak dat hij dood gaat. Die dromen kunnen eng gedetailleerd zijn. Heb wel eens letterlijk mezelf zien/horen praten op zijn begrafenis in een droom. Voor mezelf weet ik dat angsten tijdens een zwangerschap er tot op zekere hoogte bijhoren en nachtmerries ook. Dus dat kan ik accepteren. Die angsten worden misschien ook versterkt doordat ik me soms best afhankelijk voel, helemaal nu ik zwanger ben. Inmiddels ben ik over een paar dagen uitgerekend en een stuk kalmer. Maar tot een paar weken geleden was ik soms best bang voor alle veranderingen en automatisch ook om daar dan alleen mee te moeten dealen. Ik heb dan de liefde en bevestiging van mijn man soms best hard nodig. 😅

Hi! Wat afschuwelijk van je zusje. Ik kan me voorstellen dat je dan bang bent dat het nog eens gebeurt... Ik heb zoiets gelukkig niet meegemaakt maar toch ook met vlagen bang dat er wat met mijn partner gebeurt. Misschien heb je ook wat aan dit topic, ik weet niet of de link werkt maar anders even in de zoekfunctie "angst partner te verliezen" zoeken. Je bent in ieder geval niet de enige. https://community.24baby.nl/forum/mama-jij/angst-partner-te-verliezen-L3AGgY

Ik herken het (helaas) heel erg. Tussen mijn 17e en 23ste zijn er onverwacht heel veel mensen waar ik van hield overleden. Één zomervakantie van drie weken had ik bijvoorbeeld elke week een begrafenis te regelen. Dit heeft super veel inpact gehad en ben altijd al erg bang om mijn man te verliezen. Vanaf dat ik zwanger ben is dit nog een tandje erger geworden. Wij moeten beide een eind rijden naar ons werk en ik zat helemaal in spanning als ik wist dat hij in de auto zat. Vind het moeilijk hoe je hier mee om moet gaan, want het is mij nog niet erg gelukt. Het enige "geluk" voor mij is dat hij nu thuis werkt en ik met verlof ben, maar alsnog... Ik ben wel bang dat ik deze angst ook heel erg met onze zoon ga krijgen, maar wil dan sowieso maar weer eens met een therapeut gaan praten.

Heel herkenbaar. Het is normaal om er bij stil te staan. Om na te denken hoe alles dan weer verder moet, hoe jij dan verder moet. Maar het mag geen pure paniek met zich meedragen. Dan zou ik toch wel even terug (eventueel enkel telefonisch) contact opnemen met je therapeut. Wat mij wel geholpen heeft is er indd over praten. Ook over de dood.. over hoe hij alles zou willen.. ook een overlijdensverzekering afgesloten toen en al zijn wensen opgeschreven. Klinkt zo cru maar dat gaf me toch rust. Af en toe als ie wat langer wegblijft dan voorzien overvalt me die angst nog wel eens ( ook bij de kinderen) maar ik probeer er nuchter in te blijven. Het kan gebeuren, maar het zal wel niet, nu nog niet... Ik denk niet dat dit helpt, maar mij helpt het wel..

Ik ben gelukkig nog niemand zo dicht bij verloren als jou. Maar ook ik herken het. Ik denk dat je onbewust tijdens je zwangerschap hier door aan het denken word gezet. Ik krijg er gelukkig geen paniek aanvallen van en bespreek het ook met mijn man. Die zegt zelfs er wel eens 'bang' voor te zijn. Zo'n klein wonder brengt natuurlijk heel veel verantwoordelijkheid met ons mee dus is aan de ene kant alleen maar goed denk ik dat we er eens stil bij staan zolang het maar niet doorslaat.

Bedankt voor jullie reacties. Had niet verwacht dat er meerdere specifiek met deze angst rondliepen. Gelukkig heb ik niet dat ik extra bang wordt als me vriend wat langer weg is dan verwacht. Maar soms komt ineens even de gedachten met het bijpassende gevoel weer even binnen, op willekeurige momenten. Het zal inderdaad de verantwoordelijkheid wel zijn, samen met de emoties. En het zijn gewoon grote gebeurtenissen, waarbij je gewoon steun nodig hebt van je dierbaren. Ergens wel 'fijn' dat jullie het herkennen en ik niet de enige ben die er soms mee worsteld. Dat maakt dat ik het nu misschien wat makkelijker kan accepteren denk ik en weet dat het erbij hoort.

Ben ook bang om mn vriend te verliezen ik heb 2 slechte exen gehad vreemdgaan enz mn vriend van nu is super lief hij zorgt voor mij en de kleine ik hoef niet te werken van hem enz hij doet echt letterlijk alles voor mij en hetvgaat super goed maar ik ben al sinds ik een relatie met hem heb bang dat hij weggaat of iemand tegen komt die beter is dan mij terwijl hij zou nooit vreemd gaan of iets hij zou eerder zeggen van goh ik vind het niet meer leuk samen en wil verder kijken of zo iets inplaats van dat hij stiekem gaat doen we zijn nog best jong ik 19 hij 21 en zoontje van 3 weken t gaat echt super goed en hij is super lief maar sinds kort weer erg het gevoel dat hij niet meer graag met mij wou zijn doordat ik ben veel bezig met de kleine hij werkt elke dag dus tijd om samen te knuffelen was er niet echt terwijk ik dat nodig heb ik heb aangegeven dat ik me zo voelde en nu soxhtend knuffeld hij even en als hij thuis komt van werk dan zegt due dat ik niet bang moet zijn en hij nooit bij me weg zou gaan en veel van ons houd en nu voel ik me beter