Bezoek dat wil meekijken met borstvoeding

Oh nee niet herkenbaar. Ik was juist heel open erin en heb m'n schoonmoeder gevraagd of ze juist naar binnen wilde (slaapkamer) toen ik mijn dochter aan het voeden was. Zelfde gedaan met vriendinnen. En als ik in een café zat kon het me ook niet schelen eigenlijk. Een vriend van mijn man verontschuldigde zich zelfs een keer dat hij per ongeluk keek terwijl ik gewoon nog met iedereen aan tafel zat 😂 Al kan ik me ook heel goed voorstellen dat je geen pottenkijkers wil. En vreemd dat ze toch blijven komen als je meerdere keren hebt aangegeven ze er niet bij te willen hebben.

Ik vind het ook niet fijn normaal show je nooit je tieten en nu ineens omdat je een kind heb mag iedereen je borsten zien Neehoor ik ga altijd naar de slaapkamer maar me familie begreep dit niet en kwamen gewoon naar me slaapkamer hebben ff heel duidelijk gemaakt dat we dit niet fijn vinden

Daar had ik opzich geen last van. Waar ik dan wel last van had, is dat ik bij de Ikea destijds moest voeden op het toilet (waar je ook kinderen kan verschonen), hadden ze een extra stoel neergezet😑 Koekoek!!

Ohja en ook als we bij kennise op bezoek waren zeiden ook een paar mannen neejol kan je gewoon hier doen vind ik helemaal niet erg heb al zo veel borsten gezien dat ik dacht hallo het is toch mij lichaam en mijn borsten ik bepaal toch of ik het wel of niet fijn vind

Ja, herkenbaar. In het ziekenhuis vond ik het nog prima, omdat mijn dochter mijn eerste kindje is en ik van niets wist. En op zich vond ik het thuis ook nog wel oké. Ik had er geen probleem mee als iemand in dezelfde ruimte zat of naast me zat, wat me wel stoorde was dat sommigen (mijn stiefschoonmoeder en mijn schoonbroer) de volledige voeding bleven kijken. Eén voeding duurde al makkelijk 40 minuten, by the way. Gelukkig niet vaak in hun buurt moeten voeden.

Mee eens. Een moeder moet zelf kunnen beslissen hoe en wat: wel of geen borstvoeding in het openbaar. Het is haar goed recht. Ik vind ook mooi dat er aandacht is voor borstvoeding in het openbaar en dat het genormaliseerd moet worden. Ik ben voornemens om borstvoeding te geven en mocht het lukken, zou ik mezelf afzonderen. Niet omdat ik er een oordeel over heb, maar omdat ik het zelf fijner vind om misstanden te voorkomen. Je kunt zelf wel opvatting hebben dat het normaal is en dat mensen niet moeten kijken, maar dat wil niet zeggen dat mensen dat niet doen, want ja: kijk maar hoeveel mensen toch kijken, bewust of onbewust. Ik ben niet preuts, maar ik zou gewoon op mn gemakje de kleine aan de borst willen leggen en daar de volledige aandacht voor willen. En als ik dan ook eens op moet letten of iemand dan wel niet meekijkt, geen energie voor. Overigens had ik het hier met een collega over en die is zo fel tegen borstvoeding an sich, want ‘je wilt toch je lichaam terug na al die maanden?’ 🤔 Bovendien vindt ze het erg ongepast en misselijkmakend dat ‘al die vrouwen zomaar hun tieten showen’ in het openbaar. Ik wist niet wat ik hoorde… En dan denk ik: uit protest zou ik m’n beide tetten eens uit m’n bh halen en schowen. Dat je zoiets natuurlijk als een dergelijk taboe bestempelt. Daar heb ik dan wel een mening over.

Vond het stiekem fijn als mensen mee keken. Puur omdat ik de ander niet in verlegenheid wilde brengen. En als ze zelf meekeken voelden zij zich niet ongemakkelijk. En daardoor vond ik het ook veel relaxter en ging het voeden ook beter. 😄 Ik denk dat ik raar ben als ik de rest van de reacties lees.

Oh ja, ik vind het ook gek mensen zich vrij voelen om zomaar naar boven te komen. De bovenste verdieping in je huis is meer privé, vind ik en dat je dan zomaar naar boven loopt… zou ik zelf nooit zomaar doen.

Ja, heel bijzonder allemaal. Ik vond het ook altijd een heel vreemde vraag dat (vreemde) mensen hun eerste vraag altijd is, krijgt hij borst of flesvoeding? Die vraag stoorde me altijd enorm omdat ik de borstvoeding best een privé aangelegenheid vond. Blijkbaar zijn veel mensen er enorm open over en vinden het heel normaal omdat openbaar te doen (dat mag ook gewoon natuurlijk) maar daardoor krijg je dus dan veel mensen ook niet begrijpen dat het iets persoonlijk kan zijn. Zelf zou ik in het vervolg echt duidelijk zeggen dat je privé wilt, en dat je even een moment voor jezelf nodig hebt of toch eventjes naar boven gaan.

Beetje solidair zijn door het op z'n minst even aan te geven vind ik wel sociaal. Of te vragen of je even aan de andere kant van de kamer oid mag zitten. Ik zou toch raar opkijken als iemand ineens d'r kind gaat zitten te voeden terwijl mijn man bijv druk in gesprek met haar is. Maar dat is misschien een kwestie van cultuur.

Ligt eraan in welke situatie. Als je bij een ander thuis bent moet je toch gewoon even aanpassen en hoe zij het doen in hun huis door bijv zo een doek te gebruiken als ze het niet prettig vinden. (of naar huis gaan uiteraard als je je niet wilt aan passen in een anders z'n huis)

Door apart te gaan zitten geef je in principe een duidelijk signaal dat je privacy prettig vindt. Als iemand dat niet begrijpt kan je het best op een vriendelijke manier dat ook zeggen. Je weet nu al bij wie dat nodig is, dus kan je vooraf al roepen dat je even alleen in alle rust gaat voeden maar wel in de kamer blijft. Ik herken het niet, mijn schoonfamilie bijvoorbeeld kijkt goed wat ik doe en past zich daar op aan. Ik heb ook niet zon probleem met gewoon op de bank blijven zitten naast mn vader bijvoorbeeld, maar die gaat zich er ook niet mee bemoeien. Sommige dames doen dat wel, en dat ongevraagde advies kan bloedirritant zijn. Bovendien word een kindje afgeleid als er iemand boven gaat hangen. Ik geef dat dus vaak aan, of ze haar even rustig willen laten drinken.

Een doek vind ik een echte no-go. Gewoon om de ademhaling van het kindje. Hier zou ik me dus absoluut niet mee aanpassen. Wel zou ik rekening houden met iemand die zich er ongemakkelijk bij voelt. Dat kan ook door even verderop te gaan zitten en jezelf weg te draaien van de groep.

Het gaat hierin om een situatie waarin wel de mogelijkheid is om even apart te zitten maar dat mensen toch naar je toe komen om te kijken dat je daardoor 'genoodzaakt' zou moeten zijn zo'n doek te dragen omdat een ander je keus niet respecteert. Wat jij bedoelt is denk ik iets anders en denk wellicht we cultuur ding inderdaad 😉

Misschien een idee om er gewoon bij te blijven zitten en jezelf af te dekken met een doek? Dan is die nieuwsgierigheid ook weg gok ik..

Hahahaha tietenkijker. Goed woord!

Had ik ook hoor. Als iedereen geforceerd naar een plekje op de muur gaan zitten staren is heel wat ongemakkelijker dan iemand die af en toe even naar het achterhoofd van mijn kindje kijkt. Thuis kondigde ik het even aan als ik ging voeden, zodat de visite voorbereid is, op visite vroeg ik of het ok is en indien nodig zondigde ik me wel even af. In openbare ruimtes deed ik het gewoon.

Hey, als je gewoon een hydrofiel doek over je schouder over het hoofdje van je baby legt dan kun je gewoon normaal zitten en alles is afgeschermd

Wat een reacties! En veel verschillende ervaringen zie ik al wel. Gelukkig ben ik niet de enige die dit lastig vindt haha. Ik denk dat mensen soms zo nieuwsgierig zijn dat ze oprecht niet meer luisteren naar wat ik zeg. Had tegen een vriendin duidelijk gezegd: "ik ga mijn zoontje zo even eten geven, dus dan ga ik daar apart zitten aan de tafel en mijn man blijft je hier even gezelschap houden. Dan praat ik mee vanaf de tafel haha". Zodra ik daar ging zitten stond ze dus op en kwam ernaast staan, waarna ik normaal zei: ik vind het fijn om even apart te zitten. Toch bleef ze staan tot zoontje was aangelegd. Denk nu had ik maar gewoon gezegd: ik heb geen zin dat je naar mijn tieten staat te kijken. Maarja was eerlijk gezegd even teveel in shock door wat er gebeurde haha

Misschien ligt het ook aan wat je vriendinnen gewend zijn in hun omgeving? In mijn familie is borstvoeding geven heel normaal, mijn zus heeft mijn neefje zelfs gevoed tijdens mijn diploma-uitreiking! Ik zou er bij een vriendin niet bovenop gaan zitten (zeker niet als iemand ergens anders gaat zitten), maar ik ga ook niet wegkijken. Gewoon omdat ik borstvoeding niet raar vind en er ook niet raar over wil doen.