Corona en (kraam)bezoek

Onze dochter is 4 weken! Wij hebben ons gevoel gevolgd en laten niemand binnen! Wij vonden het fijn hier een duidelijke lijn in te trekken! Sommige komen op raamvisite, sommige wachten tot echte kraamvisite weer welkom is. Ik vraag me wel af vanaf wanneer kraamvisite en de baby vasthouden weer kan, met de 1,5 meter maatschappij zie ik dat niet voorlopig meer gebeuren. Als ze 20 weken is gaat ze naar de opvang. Voor die tijd gaan we haar denk ik wel vast laten houden door een aantal mensen zoals mijn vader, mijn zus etc. Met het idee dat ze op de opvang ook door andere wordt verzorgd en ze ook moet wennen om bij andere te zijn. Maar als de situatie rondom Corona zo blijft laat ik haar niet door iedereen vast houden hoor! Ongeacht wat andere daarvan vinden! Daarbij zijn we ook selectief in wie we dichterbij haar laten. Mensen waarvan wij weten dat ze serieus om gaan met het virus en die zich aan de regels van het rivm laten we toch makkelijker toe denk ik

Hoi dames, Ons zoontje is ruim 6 weken oud en er is al die tijd nog altijd niemand bij ons binnen op kraamvisite geweest, ook onze ouders niet (het dichtst bij is met de kinderwagen naar buiten en dan de ouders op anderhalve meter afstand, of op minstens anderhalve meter afstand terwijl wij in de deuropening stonden). Mijn man zou nu de cijfers rondom het Corona virus teruglopen graag in ieder geval onze ouders ons zoontje willen laten vasthouden (uiteraard alleen als ze klachtenvrij zijn en na het desinfecteren van de handen), het liefst morgen met moederdag. Buiten het feit dat we het vreselijk verdrietig vinden dat de opa en oma’s hun kleinkind nog altijd niet vast hebben kunnen houden, is mijn man bang dat er straks, door de versoepeling, weer een besmettingsgolf aan komt en we het nog wekenlang niet aan zullen durven. Zelf zou ík enerzijds niets liever willen dan dat mijn (schoon)ouders eindelijk de baby vast kunnen houden, maar anderzijds vind ik het doodeng: beide moeders gaan nog naar hun werk (de een in de zorg, de ander bij de inname van goederen) en deze hele situatie heeft me na al die weken bijna mensenschuw gemaakt. Tegelijkertijd vraag ik mij af of het de komende maanden ooit goed zal voelen om ouders de baby vast te laten houden en hier ontkomen we niet aan wanneer ik in augustus weer naar mijn werk moet. Ik vind dit zo ontzettend lastig en verdrietig... zijn er meer vrouwen die zo’n jong kindje hebben en hier mee worstelen? Ik hoor heel graag wat jullie doen!

Ik weet het ook nog altijd niet goed... Mijn mama is alleen (papa al lang overleden), testte vier weken geleden negatief, gaat enkel naar de winkel en doet enkel praatjes vanop afstand. Mijn broer en mij ziet ze ook enkel vanop afstand. Het doet me elke dag meer en meer pijn dat ze hem nog steeds niet heeft kunnen vasthouden. Want ja, wanneer komt dat moment dan wel? En hoe gaan we er ons bij voelen, ook al is er op zich geen risico? We zijn al twee maanden allemaal ons best aan het doen om zoveel mogelijk contact te vermijden. Die instelling raak je ook niet zomaar kwijt. Ik wil echt met mijn lief gaan bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Ik wil echt dat onze ouders, mijn broer (peter) en mijn lief zijn zus (meter) hem binnenkort eindelijk eens mogen vastpakken. Met een mondmasker, met ontsmette handen, met god weet nog welke voorzorgsmaatregel. Maar ik word ziek van de gedachte dat het anders nog maanden duurt voor ze hem kunnen vastpakken... Mijn mama zou normaal gezien ook een dag per week op onze zoon passen vanaf september, maar gaat dat zelfs mogen? Moeilijk...

Volg je gevoel erin! Als je er zo mee zit dat dat nog niet heeft gekund en je weet zeker dat diegene voorzichtig is en zich aan de maatregelen houdt...ik zou dan zeggen doen. Idd goed handen wassen en mondkapje op. Je moet het zo zien, stel je zou het zelf nu krijgen. Dan mag je de baby ook met een mondkapje en handschoenen aan vasthouden. En dat als je zelfs Corona positief bent! Ik zou onderscheid maken tussen wie wel en niet en zeker niet kussen of iets dergelijks. Maar vasthouden zou ik gezien jouw verhaal over je moeder wel aandurven met bescherming. Ik snap de maatregelen en angst ook, maar het leven moet wel leefbaar blijven vind ik. Succes met een beslissing nemen❤️

Ons dochtertje is morgen 7 weken. Sinds vandaag hebben mijn schoonouders haar voor het eerst vast gehad. Was een verrassing. En morgen op moederdag zijn mijn ouders aan de beurt, ook een verrassing. Ik kan het niet eeuwig uitstellen. De kans dat ik of zij ziek wordt van Corona is naar mijn idee in de supermarkt veel groter. Of op mijn werk straks (werk in de zorg). Ik temperatuur haar 2x daags. En hou haar verder goed in de gaten 👍🏼

Maar ben je meer bang dat je baby ziek wordt of je moeder? Want zo te zien komt je moeder bijna met niemand in aanraking. Ik heb mijn zoontje ook een tijdje bij mijn ouders weggehouden. Na een paar weken gingen we langs en dan liet ik onze zoon op afstand zien en sinds afgelopen week hebben ze hem weer vastgehouden. Ze wilden toch echt 1 dag per werk oppassen als ik ga werken. Maar ik moet zeggen dat ik voor mijn zoontje niet zo bang ben, maar voor mijn moeder wel want haar gezondheid is niet super. Maar ik denk dat dit nog heel lang gaat duren, dus wanneer mogen ze anders hun kleinkind vasthouden? Over 2 jaar ofzo?

Wij hebben mijn moeder en schoonmoeder deze week voor het eerst de baby vast laten houden. 6 weken is ons kindje. De maatregelen worden nu versoepeld, dit leek ons het veiligste moment. Ik had er gemengde gevoelens bij, maar wanneer is het wel veilig, volgend jaar? Wat waren ze blij, dat was zo fijn!

Wat lastig en verdrietig he? Ik zie dat jouw kindje 2 weken oud is? Hebben jullie een week geleden nog wel een kraamhulp over de vloer gehad? Ik zal toch ook maar heel serieus gaan nadenken over toch op korte termijn de ouders vast laten houden....

Wat fijn dat jullie dat gedaan hebben! Zijn beide moeders al een tijd thuis, of gaan ze nog naar het werk? En kon je er helemaal van genieten, of toch nog wat zorgen over of het geen kwaad kon? Was er maar een einddatum van deze ellende bekend...

Mijn dochter is 7,5 week. M’n schoonouders houden dr al sinds het begin vast, mijn ouders sinds 2 weken. Nu is m.i. inderdaad zowat het veiligste moment.. ik ben niet bang dat de baby ziek wordt, maar onze ouders. Met de versoepelingen vind ik het juist allemaal weer enger en gevaarlijker worden, dan zullen ze haar waarschijnlijk niet meer vasthouden. Ik ben dan blij dat we nu in elk geval een fijne tijd hebben gehad..

Ze werken allebei niet op het moment, dat scheelt. Maar ze zijn minder voorzichtig dan ik zou willen. Koppige ouwe wijven haha. Maar beiden geen klachten en handen (en elleboog waar ze in moeten hoesten, waar ook baby hoofdjes liggen) goed laten wassen. Ik weet over 2 weken of dat een goed idee was...

Om even algemeen te antwoorden en niet iedereen apart: ik ben bezorgd om beiden. Mijn mama is 64 en verkeert niet in de allerbeste gezondheid, en onze zoon is natuurlijk nog een kleine, kwetsbare baby. We hebben nog altijd een kraamhulp die wekelijks komt (denk dat dat verschilt met Nederland). Zowel zij als de vroedvrouw hebben hem al even vastgehouden. Vond ik objectief bekeken zeker niet erg, maar het was wel absurd dat twee compleet vreemden hem konden pakken voor onze eigen naaste familie. Oké, het hoort bij hun werk, maar jullie snappen het wel. Het blijft natuurlijk een kwestie van gezond verstand, maar ik merk dat ik toch al wat vastgeroest zit in dat hele afstand houden, ook al schreeuwt elke vezel in mijn lijf om dat fysieke contact met bv. mijn moeder en broer. Dat wordt alleszins even schakelen. De huisdokter van mijn moeder raadde het alleszins nog sterk af...

Ik heb ons zoontje vast last houden door (schoon) ouders zodra mijn kindje weer op zijn geboorte gewicht zat en bekend was dat kindjes ook weer naar de opvang mogen. Dat gaf bij mij de doorslag. Mocht er überhaupt sprake zijn van besmetting dan neem ik liever het risico via mijn ouders dan van een “vreemde” op de dag opvang. Tot nu toe is hij alleen vastgehouden met mondkapje op & van te voren goed handen wassen. Ik werd erg verdrietig van het oppervlakkige contact dus dat is voor mij ook een reden geweest om hem uit handen te geven.

Hoe oud was je kindje op dat moment? (Ons zoontje was binnen een week terug op zijn geboortegewicht😅). Voel je je er helemaal goed bij nu de ouders je zoontje vasthouden? En gaan zij nog naar hun werk toe? Ik denk er over om komende week dan toch de ouders ons zoontje vast te laten houden (we hadden ons eigenlijk voorgenomen om te wachten tot hij twee maanden oud zou zijn), op een dag dat de moeders niet naar hun werk zijn geweest. Over een mondkapje twijfel ik nog, maar ik zal sowieso aangeven dat ze hem nog niet mogen zoenen.

Hij was toen 3 weken. En gezien een besmetting twee weken erover kan doen, heeft het denk ik niet heel veel zin om te wachten totdat ze een vrije dag hebben gehad? Mijn moeder werkt in de verpleging en is tijdens werktijd volledig beschermd maar kan dus wel met de doelgroep in contact zijn. Maar nadat onderzoeken hebben aangetoond dat kinderen niet zo snel besmettelijk zijn en indien wel een lichte variant doormaken, ben ik nu niet meer zo bang. Mijn eerste kindje heeft met 6 weken RS gehad en aan de beademing moeten vechten voor zijn leven, ik denk dat zoiets gevaarlijker is dan tot nu toe bekend is over baby’s die Corona meemaken. Dat speelt bij mij dan ook wel een rol.