Depressief door gender disappointment

Want dat is echt wat iemand met een depressie moet aanhoren 👍

Heb alles al meegemaakt ;) ziekte, depressie, tegenslagen. Ben al wat ouder. Daarom juist tel je zegeningen. Je komt er nog wel achter ;)

"Je komt er later nog wel achter" vind ik echt om te kotsen. Misschien is het goed bedoelt hoor, maar je snapt zelf denk ik als de beste dat je dat maar slap gelul vind tijdens je depressie.

En er niks doms aan als mensen dat zeggen by the way. Dat is puur vanuit een ander perspectief plaatsen wat ook kan. Soms heeft een mens dat nodig ipv ja erg he, ja zielig ben je he..meepraten met iemand in een depressie helpt niet altijd. Je moet ook andere dingen in een andere context plaatsen. Gedachtes omzetten en analyseren. Volgens mij heb jij nog nooit depressie gehad.

Als iemand zegt ik hoop dat je nooit een depressie krijgt is om te kotsen. Ik kaats de bal terug.

Ik heb in het verleden ook een depressie gehad. En dingen als tel je zegeningen, je komt er nog wel achter, slaan helemaal nergens op. Wat een onzin. Gedachtes omzetten als je een depressie hebt gaat ook echt niet. Ik vraag me af wat voor depressie jij hebt gehad dan.

Je zal toch oefeningen moeten gaan doen . Althans ik heb 3 jaar therapie gehad ,tweede lijns zelfs. Dus dat is next level. Het gaat niet zomaar over. Met een beetje kletsen. Heel hard aan jezelf werken. Mentale opdrachten, huiswerk. En iemand voor je neus die zegt zoals het is.

Ik heb ook therapie gehad hoor. Maar ik had het juist niet nodig dat iemand voor mijn neus zei zoals het is. Ik had juist een luisterend oor nodig en herkenning van anderen. Dat deze therapie en manier van doen bij jou zo geholpen heeft, wil niet zeggen dat dat bij iedereen met een depressie op die manier moet of werkt.

En zeg eerlijk, toen jij midden in die depressie zat. En een random persoon zou tegen je zeggen: tel je zegeningen meid, je komt er nog wel achter. Zou dat geholpen hebben denk je?

Ho ho ik heb niet tegen ts gezegd je komt er nog wel achter. Je verdraaid compleet mijn woorden. Dat iemand opsomde wat wel goed ging in mijn leven gaf mijn idd een goed gevoel en weer even inzicht. Als je alles down gaat praten gooi jezelf helemaal van de brug ( bij wijze van spreken) niet in het echt! Voordat mijn woorden weer verdraaid worden. Maar ik stop hier want ik heb een gezin te runnen.

Ja en bij mij werkte het juist andersom. Dus nogmaals ga er niet zomaar vanuit dat wat voor jou hielp bij je depressie, voor een andere ook helpt. Iedereen en alle depressies zijn anders.

Ja, dat is precies wat ze moet aanhoren.

Zoek eens op instagram naar het profiel verbindend_opvoeden in haar highlights heeft ze het over gender disappointment, ze heeft het zelf ook ervaren. Ik denk dat je er iets kunt aan hebben. Ik wou een meisje en kreeg een meisje, geen idee hoe ik gereageerd zou hebben als het een jongetje was, maar denk dat ik het ook had moeten plaatsen toen hoor.

Haha wauw. Met jou lossen de we hele psychische problematiek in Nederland even op denk ik. 👌🏻 Toppertje! Mensen met een depressie moeten gewoon hun zegeningen tellen. Dat psychologen daar nooit eerder aan gedacht hebben. Raar joh 😅

Wat begon als een mooi steunvol (althans, vond ik) topic is wel snel erg lelijk geworden met sommige reacties hier.. Ik kan mij ook niet vinden in de teleurstelling van TS maar dat neemt niet weg dat zij zich zo voelt. En daarbij ook niet gekozen heeft voor haar gevoelens en zich waarschijnlijk al kut genoeg voelde zonder lullige/onnozele reacties.. Jammer dit.

Wat goed dat jij weet in te vullen voor iemand die je niet kent wat ze moet aanhoren. Chapeau hoor!🙃

Hi lieve mama, sterkte met jouw herstel en verwerking. Ik heb deze ervaring niet precies zo. Wij hebben ons laten verrassen bij de geboorte en hadden dus 2 namen in de aanslag. Het bleek Tobias te zijn geworden en daar zijn we super blij mee en tegelijk hadden we allebei dat we afscheid moesten nemen van de andere naam en t beeld wat je onbewust ook van een klein meisje had gemaakt. (Noem de naam niet, want je weet nooit wat er nog kan komen) Aangezien jij een heel sterk beeld van 2 meiden had, zal dat ook iets zijn om afscheid van te nemen. En tegelijk zal er vanaf nu een beeld gaan ontstaan van een jongen die naar jullie onderweg is. Dat jij je zorgen maakt over hoe je aan hem gaat hechten maakt al duidelijk dat je al per direct z'n mama bent en het beste voor hem wilt 🥰💙 Heb er alle vertrouwen in dat dat gaat groeien.

Haha je had er niet verder naast kunnen zitten. Heb er meerdere gehad, 11 jaar intensieve therapie, waaronder bij elkaar 3 jaar opgenomen geweest in klinieken. Gelukkig ben ik er uiteindelijk goed uitgekomen. En dat kwam niet doordat iemand me het verbijsterende inzicht gaf dat ik mijn zegeningen moest tellen 😶

Niet helemaal ervaring mee, maar wel een beetje. In mijn tweede zwangerschap was ik ervan overtuigd dat we een meisje kregen en het idee dat het ook een jongen kon zijn moest er niet aan denken (we hebben gewacht tot de bevalling wat betreft het geslacht). Ik was enorm bang dat als het bij de bevalling een jongen zou blijken, dat ik niet zou kunnen hechten. En guess wat, het was inderdaad een jongen. Maar in tegenstelling tot mijn vermoeden, kon het me echt niet schelen. Ik dacht er niet eens aan tot ik na een kwartier gevraagd werd of ik al gekeken had wat het geslacht is. Ik was onmiddelijk verliefd op ons kleine ventje. Nu hadden we twee jongens, ondertussen bijna 4 en bijna 2, die heerlijk met elkaar spelen en ravotten. Echter, bij de 3e zwangerschap (wederom gewacht tot de geboorte), durfde ik niet te hopen op een meisje, maar de wens was enorm. De hele zwangerschap heb ik me vokrbereid op een jongen (ondanks dat ik de hele zwangerschap ziek ben geweest van de misselijkheid), om teleurstelling te voorkomen. Ik wist nu wel dat ik uiteindelijk echt wel van de baby zou houden als het een jongen zou zijn, maar ik besefte wel dat het als een gemis zou voelen als we geen meisje zouden krijgen. Nu sluit ik ook niet uit dat we nog een 4e krijgen (voorlopig iig niet), maar toch. Uiteindelijk bleek het toch een meisje en daar ben ik enorm blij mee. 2 jongens en een meisje. Ik heb altijd gezegt, we krijgen 2 jongens en 2 meisjes. Voor onze dochter een miskraam gehad, waarvan ik een heel sterk gevoel heb dat het ook een meisje was geweest. Maar ik begrijp echt heel goed je gevoel. En je gaat zeker ook van deze jongen houden, en het is absoluut niet erg als je de eerste tijd aan elkaar moet wennen en niet gelijk verliefd bent

Thnx! Zal gelijk eens kijken