Geloven jullie erin dat wanneer een boze man op deuren slaat hij

Misschien is dit ook iets waar je zelf wat mee kan gaan doen? Heb je dan moeite met je grens aangeven? Of weet je niet zo goed waar de grens ligt? Kan je zonder dat er spanning is het gesprek hier over openen? Dat je uitlegt dat je nog geen verandering merkt? Ik snap echt dat dit een moeilijke situatie voor je is maar jij voelt je er duidelijk niet goed bij. Wat heb jij veranderd aan jezelf in zo een situatie? Blijf je dan altijd in dezelfde kamer of loop je wel is weg? Heb je steun van uit je omgeving in de zin van, zou je daar even naar toe kunnen gaan op het moment dat hij dit soort gedrag vertoont?

Ik weet heel goed wat mijn grens is maar meer wanneer is het genoeg in de zin van, ik ga bij hem weg. Hoeveel kansen “moet” je iemand geven voordat je beseft dat het altijd zo gaat blijven? Ik wil helemaal niet weg, ik hou van hem. Maar ergens denk ik ook dat hij dit weet en misschien daarom niet veranderd? Want “ze blijft toch wel bij me omdat ze van me houdt”, snap je wat ik bedoel? Ik blijf vaak gewoon in de ruimte waar het is begonnen, dus als we ruzie krijgen in de slaapkamer blijf ik daar en is hij degene die dus wegloopt en tegen van alles aan loopt te slaan. Ik heb niet echt vriendinnen dus steun heb ik niet nee, ik deel het het liefst ook met iemand omdat mensen toch onbewust anders naar je partner gaan kijken. Jij kan hem uiteindelijk misschien vergeven maar andere mensen houden altijd in hun achterhoofd wat je hun ooit hebt verteld. Ik weet dat ik altijd bij mn moeder terecht kan maar voor mijn gevoel is er geen weg meer terug als ik daar naartoe ga en moet uitleggen waarom ik daar ben. Ik ben er niet klaar voor om hem achter mij te laten maar zoals ik al zei, wanneer moet je voor jezelf bepalen dat het gewoon genoeg geweest is.

Jaa ik snap heel goed wat je bedoelt en snap dat je voorzichtig bent in de situatie delen, je hoeft natuurlijk niet in detail te treden. Ik denk dat niemand voor jou kan bepalen wanneer het genoeg is geweest, dat maakt het heel moeilijk. En van buitenaf is het natuurlijk makkelijk praten, jij houdt van hem. Ik snap dat je dit heel moeilijk vindt! Misschien is het wel goed om het nog eens te bespreken in alle rust? Wat je van hem verwacht ook? Het mooiste zal natuurlijk zijn dat hij dit gedrag kan omzetten en jullie er samen uitkomen. Mensen veranderen alleen niet zomaar. Wil je heel veel succes wensen ❤️

Ik vind het heel interessant om te lezen hoe iedereen anders kijkt naar schreeuwen of met deuren gooien. Ik vind dat zelf onacceptabel maar anderen vinden dat wel een uiting wat kan. Los van geslacht trouwens man of vrouw

Schreeuwen vind ik al onacceptabel. Laat staan met of tegen deuren slaan. Echt een no go. Dat ga je maar lekker ergens anders doen, maar niet bij mij. Ik vind het wel degelijk agressie en onbeheerst gedrag.

Er zit nogal een verschil tussen 'zoek het uit' roepen en de deur achter je dichtslaan en onbeheerst schreeuwen/schelden in iemands gezicht en meerdere keren slaan met deuren/spullen echt stuk maken. Het een is gewoon menselijk. Het ander lijkt nogal op een woede probleem.

Een volwassen vent die op deuren gaat slaan heb ik liever ook niet in huis! Vind ik ook niet prettig en geen fijn gevoel in huis. Een keer je stem verheffen, ja, dat gebeurd de beste weleens. Schreeuwend door het huis vind ik weer ene nader verhaal😅. Het is ook maar net wat je in je hoofd als voorbeeld hebt denk ik. Uiteindelijk zitten we allemaal denk ik redelijk op een lijn wat we wel en niet prettig zouden vinden☺️.

Ik ben zelf opgegroeid met een vader die zich soms te ver liet gaan en enkele keren zijn kinderen ons dus een flinke mot in het gezicht zelfs heeft verkocht met een dikke blauwe kaak en lip tot gevolg. Als hij kwaad werd smeet hij de kasten omver of sloeg hij met zijn vuist de gsm van mijn zus kapot,... Ik zou dus heel erg bang zijn van een man die zijn agressie niet baas kan en zou er ook niet gerust in zijn hoever het gaat komen. Zelf heb ik zelfs dikwijls schrik gehad dat ik zelf misschien ook iemand iets zou aandoen als ik kwaad wordt bang om op mijn vader te lijken ofzo. Terwijl ik ergens ook weet dat ik nooit mijn kindjes of partner iets zou doen.

Denk dat je partner nu al bij verschillende dingen gemerkt heeft dat er toch geen consequenties aan zitten. Stoppen met roken? Nee lukt niet, nou okay dan. Stoppen met/werken aan herhaaldelijk uit zijn slof schieten/aggressief gedrag? Nee lukt niet, nou vooruit dan... Dit waren voor mij allebei hele grote punten geweest om aan te pakken voordat ik zwanger van iemand werd 😓😓 want nu komt je kind er ook in terecht 😰 Vooral met aggressief gedrag daar zou ik écht eisen dat hij in therapie gaat nu je een kleintje hebt. Dat moet hij gewoon onder controle leren krijgen anders groeit je kind op in een onveilige omgeving met alle gevolgen (emotioneel en fysiek) vandien 😕 met de stress en vermoeidheid die vaak bij een babytje komen kijken kan zijn gedrag wel nog erger worden!

Helaas komen sommige dingen pas later naar boven. Dit gedrag toonde hij voorheen niet vaak, ik heb zelf ook wel 1 keer met een deur gegooit tijdens onze relatie en 1 keer echt hard geschreeuwd dus om dan te zeggen we beginnen niet aan een kind, tja ieder zijn ding. Pas nadat ik zwanger bleek te zijn is hij tijdens een ruzie echt vaak uit z’n slof geschoten waardoor ik nu een soort van patroon begin te zien die mij niet bevalt.

Wij kunnen allebei wel eens flink boos zijn. Mijn man slaat dan ook wel eens ergens tegen aan. Ik heb er 100% vertrouwen in dat hij dat niet op mij of de kinderen doet. De ruzies hebben we ook pas als de kinderen slapen oid. Wanneer de kinderen erbij zijn trappen we bij elkaar op de rem en spreken we af later verder te ruziën

Weetje hoe lang de wachtlijsten zijn van een therapie voor dit soort dingen? Hier in huis zijn wij beide getraumatiseerd en hebben ptss en willen al heel lang heel graag in therapie ervoor omdat we beide onze emoties niet altijd onder controle hebben maar omdat de wachtlijsten zo ontzettend lang zijn zitten we al een jaar te wachten erop...trauma behandeling is tegenwoordig niet meer zo makkelijk te krijgen en al helemaal niet in de basis ggz en voor andere specialisten komen we niet voor in aanmerking omdat dat een vermogen kost want dat vergoed een zorgverzekering niet. Ik hoop dat ik snel therapie krijg en mij partner hoopt ook al meer dan een jaar op trauma behandeling...maar helaas de ggz is zo erg achteruit gegaan dus ben bang dat dat nog wel even duurt

Hej ik woon in amsterdam en was binnen 2 maanden aan de beurt. Ik moet wel een half uur reizen maar prima. Probeer niet persee in je eigen omgeving te zoeken maar iets verder weg. Je kan ook vragen bij de poh van de huisarts om de actuele wachtijden te bekijken. Zo word je heel snel geholpen denk ik

Ik loop al twee jaar bij dezelfde poh ik moet nu een iq test gaan doen de zoveelste in mij leven in de hoop dat ik bij de praktijk terecht kan die van mij verwacht eerst een iq test te gaan doen ik vind het prima om te reizen naar een andere stad als me dat zou helpen om bij de juiste praktijk te komen ik wil heel graag ik val alleen elke keer net tussen wal en schip...want ik heb me in de zwangerschap van me tweede kindje ook aangemeld voor de pop poli in de stad waar ik woon omdat ik paniek aanvallen had en hele heftige nachtmerries omdat mij eerste kindje uit huis geplaatst is vanwege huiselijk geweld en mishandeling door mij ex partner en mij eerste kindje heeft ook epilepsie en toen ik niet meer in die situatie wilde wonen met mij dochter werd ik zonder pardon op straat gezet door mij ex en tegenwoordig krijg je dus geen urgentie meer ook niet met een pasgeboren baby op je arm wat ik echt heel erg vind van Nederland. Dus ik heb uiteindelijk mij dochtertje naar een crisis pleeg gezin moeten brengen en god dank dat die er zijn want zij moest gewoon veilig zijn maar goed nu heb ik het wel allemaal goed voor elkaar alleen ik wacht nog steeds op die trauma behandeling die ik maar niet krijg....ik begrijp heel goed dat je verder moet gaan kijken dan je eigen stad ik ben ook aan het uitzoeken om naar psytreck te gaan ik weet alleen niet goed hoe de nazorg daarvan is en of die nazorg er wel is

Hoezo moet je een iq test doen?

Ik denk dat niet. Maar geweld om je heen is óók geweld en dat is natuurlijk niet oké dus al erg genoeg

Dat wordt er gevraagd zodat de eventuele behandeling goed zou aanslaan