Het raarste wat je schoonmoeder heeft gedaan - Deel 2

Dit klinkt ook vreselijk verstikkend🙈 echt zo herkenbaar. Ook van dat niet opnemen en doen alsof je onder de douche stond. Dat doe ik ook altijd😂

Heb er trouwens nog een.. Mijn man en ik zijn getrouwd zonder bruiloft, dat wilden we dan later nog vieren. Toen waren we een keer bij schoonmoeder op visite en haalde ze een glanzend witte harige kist met grote 'diamanten' erop tevoorschijn waar allemaal spullen in zaten die ze alvast voor de bruiloft had gekocht (lees: toen mijn man nog niet eens een vriendin had, gewoon omdat ze verwachtte dat ie sowieso ooit wel zou gaan trouwen). Er kwam zelfs een bruidsboeket uit en bedankjes voor de gasten etc. Ik werd al helemaal benauwd ervan en zei toen nou ik denk niet dat we nog een bruiloft vieren want ik ben nu zwanger en volgend jaar gaan we precies in de zomer verhuizen. Toen zei ze: oh maar die bruiloft duurt maar een dag, dat regel ik allemaal, kan jij je gewoon met de baby bezighouden. Heb gelijk gezegd nou dat dacht ik niet😆 Ps de kist mochten we ook houden als we die mooi vonden. 'Nee ik vind hem niet mooi dus we hoeven hem niet'🤣 Echt dat opdringerige ik trek het zo slecht. En sinds ze mijn kraamtijd gewoon verpest heeft nog slechter.

Oooh wat erg dat bemoeizuchtige! Mijn ex-schoonouders wilden zo graag dat mijn ex en ik gingen trouwen dat ze ons wel 20.000 euro ervoor wilden geven. Koekkoeeeeek!

Haha🤦🏼‍♀️ ik vraag me dan af of ze zelf iets gemist hebben in hun leven en het dan via hun kind nog eens goed over willen doen.

Owww die opdringerige schoonmoeders toch. Al 30x gezegd bel van te voren maar toch gewoon aan de deur staan. Vorig kaar verhuist in een weekend en maandag onaangekondigd aan de deur staan als ik in mijn pyjama alles door de war dozen uit sta te pakken. Waarom geen berichtje?! En dan boos zijn als ik zeg joh, waarom stuur je nou niet even een berichtje, komt nu niet zo lekker uit. Serieus boos weglopen!

Ze zijn hartstikke christelijk, en waren het er al niet mee eens dat wij gingen samenwonen voordat we getrouwd waren. Ik denk meer daarom.

Ja dat doet ze echt! Omdat zij stiekem wel weet dat ik thuis ben en niet open wil doen voor haar want kan me echt niet voorstellen dat je de hint na een paar x niet opnemen en de deur niet open doen dat het toeval is🙄 elk persoon met een gezond verstand zou door hebben oké ik ben niet welkom misschien moet ik maar minder komen.. maar mijn man speelt daar ook een rol in want hij gaat mij dan bellen en zeggen m’n moeder staat voor de deur wrm doe je niet open..

Echt absurd hoor! Van de verhalen die je post zou ik alleen maar zeggen: je man moet zijn moeder even flink op dr donder geven en als de sodemieter opkomen voor z'n vrouw en kind.

Schoonmoeders die te vaak en/of onaangekondigd langskomen is verschrikkelijk vervelend. Schoonmoeders die amper naar (een deel van) hun kleinkinderen omkijken en eigenlijk niet langs komen is net zo vervelend. Gatver wat kan ik me boos maken over het feit dat er 0 interesse is in/naar/over mijn kinderen. Een deel van mijn kinderen heeft een eigen telefoon. Dus het hoeft niet eens via mij maar kan dus ook rechtstreeks aan de kinderen. Maar een berichtje of belletje van oma hoeven ze nooit te verwachten. Ik ben een tijdje geleden, na voorval 473084, gestopt met initiatief nemen. Uit mezelf daar op visite gaan, foto’s en/of updates sturen of (kinderen laten) bellen/videobellen. Resultaat: radiostilte. Maar wanneer we elkaar zien op bijvoorbeeld een verjaardag loopt ze wel met mijn jongste te paraderen want ze is zo gek op hem (grappig dat ik daar niets van kan merken wanneer vrienden en familie niet aanwezig zijn). Liefste wil ik hem direct uit haar handen rukken 🙈. Gesprekken aangaan over irritaties loopt steevast uit op niets. Waarom zijn sommige mensen toch niet voor rede vatbaar. Ik laat het hier maar bij aangezien ik geen verdere escalaties wil zodat mijn kinderen hun opa en oma helemaal niet meer zien. Maar ik kan echt heel verdrietig worden van dit gedrag en er nachten wakker van liggen. Had mijn kinderen oprecht zoveel anders gegund. Vooral de oudste krijgen inmiddels door de zij anders behandeld worden dan de andere kleinkinderen. Echt heel erg pijnlijk.

Geen schoonmoeder maar mijn eigen opa en oma leven nog en hebben de leeftijd van mijn super betrokken schoonouders… Die bellen nooit, zijn nog niet eens in ons “nieuwe huis” komen kijken (wonen er nu een jaar). En als we bellen gaat het alleen maar over andere (achter klein) kinderen of hun hond. Echt zo raar en jammer.. sinds mijn zwangerschap doen ze echt anders dan daarvoor en zijn ze niet meer geïnteresseerd in ons..

Oh ik kan mij hier zo goed in vinden helaas. Mijn schoonouders kijken ook bijna tot niet om naar ons zoontje en tonen weinig interesse in mijn zwangerschap. Komen hier nooit op visite maar ze passen wel meerdere keren per week op de dochter van mijn schoonzus. Dan kan het allemaal wel. Ben ook bang dat de kinderen straks op een leeftijd komen en dat ze zien dat er onderscheid word gemaakt😔

Mijn schoonmoeder is van het een op het andere moment in een heks veranderd. Ik volg dit topic al een tijd en helaas heb ik nu ook een verhaal dat ik toch kwijt moet. Een maand terug was ik 12 weken zwanger en m’n zoontje van 17 maanden kreeg een 2e graads brandwond op het moment dat zij binnenkwam lopen. Ik ben hem meteen gaan koelen, mijn man was er ook. Mijn man reageerde vanuit emotie en werd boos op mij. Mijn schoonmoeder wou m’n zoontje wegpakken bij koelen en zei dat het meeviel dat we overdreven (blaren stonden al op handen). Gelukkig heeft m’n man toen haar naar opzij gestuurd. Maar toen hij boven paracetamol ging halen en de spoedlijn ging bellen begon mijn sm van het een op het andere moment tegen mij uit te vallen en te schreeuwen. Terwijl ik in alle rust en met alle aandacht voor m’n zoontje zorgde. Toen ik haar sommeerde om te vertrekken is ze nog door blijven schreeuwen tegen mij. Pas toen ik terug schreeuwde en een dreigende stap naar voren deed vertrok ze. Ik vind het zo erg dat ik dat heb moeten doen terwijl ik m’n zoontje vast had en hij alle aandacht en rust verdiende. Echt een bizarre situatie. Mijn man respecteert enigszins dat ik haar nooit meer wil zien. Ik ben zwanger wat bezielde haar? Ik ben misselijk van de hele situatie. Heb er nachtmerries aan over gehouden en kan het gewoon nog steeds niet geloven. De afgelopen jaren heb ik haar ontzettend betrokken bij ons gezin en ons leven. Ze is regelmatig hele dagen bij ons met mij komen poetsen. Ik vertrouwde haar, ook met privé kwesties over onze relatie. Heb altijd met respect over haar zoon gepraat. En nu blijkt hoe ze echt over mij heeft gedacht. Het is heel erg klaar voor mij. Gestoord is ze

Een kind met een brandwond is sowieso ontzettend heftig en schrikken, daar kan je zulk gedoe niet bij gebruiken.

Ooh! Hier ook een schoonmoeder met 0 interesse in 2,5 jarige zoon en in toekomstige kleinkind. Dit terwijl ze neefje en nichtjes wekelijks ziet. Vind het vooral zo sneu voor mijn man. Die ziet ook het verschil en dat is kwetsend voor hem. Ik doe al tijden geen moeite meer voor haar, en denk dan maar aan her volgende:

Ja, dat zou wel echt een verbetering in de app zijn he?

Mag k hier ook klagen over mn zwagers? Die hebben allebei niet eens de moeite genomen om op korte termijn op kraamvisite te komen bij mn zoontje. De ene kwam het uit gemak combineren met een verjaardag van mn andere zoontje. 2 weken na de geboorte. De andere is na 5 weken door mn man gevraagd om nog een keer langs te komen. Waardoor er nu een afspraak staat. En maar doen alsof ze de suikerooms zijn .. vind het zo sneu voor mn man en zoontje. T is nummer 3, dus vast niet meer zo interessant. Maar het blijft een mensenleven toch? Zit bij mij inmiddels best hoog, Maar dat zullen de hormonen ook wel zijn

Mijn broertje die bij mijn eerste zoon pas na 11 weken kwam kijken, mn beste vriendin die nog steeds niet bij zoon nummer 2 is langs geweest terwijl hij aankomend weekend alweer een maand oud is. 🥹

Is dit niet gewoon miscommunicatie? Ik vind 2 weken sowieso op tijd, misschien dacht hij dat jullie het juist fijn vonden. En misschien dat de ander juist wachtte op een uitnodiging om niet tot last te zijn?

Mijn kleintje is bijna 23 weken en mijn broertje heeft niet eens de moeite gedaan om ons te feliciteren/kaartje te sturen o.i.d. hij heeft zijn neefje tot op heden nog niet ontmoet..

Doet pijn toch? Ik heb er heel veel tranen om gelaten…