Hoe krijg je je relatie weer goed na het hebben van kinderen?

Ja het ding is dat de kleinste nu savonds vaak nog veel wakker is/veel huilt en zodra je m weg legt huilt.. rond 21.30 uur slaapt ie vaak pas echt een paar uren maar dan ben ik zelf ook moe en moet ik m'n slaap pakken🙈 misschien word t over een paar weken allemaal wat beter qua dat en is er weer wat meer ruimte om zulke dingen te doen. Ik hoop t!

Inderdaad! Wij hebben zelf date night ingevoerd nog voor ik zwanger was (volgens mij in de lockdown). Uit eten, bios, thuis film kijken, etc. Het werd voornamelijk film kijken in lockdown haha🙈 Maar het bewuste met elkaar omgaan, dat ging het om. Nu hebben we date night met ons zoontje op schoot🥰 Niet helemaal wat de bedoeling was maar vooruit🙈 We willen het wel weer oppakken. Vrijdag willen we weer uit eten😊 Probeer het in ieder geval eerst thuis zolang je nog geen oppas hebt!

Klinkt heel herkenbaar. Alles bij elkaar kost gewoon ontzettend veel energie.. Wij hebben zelf familie of oppas oid. Wij plannen heel bewust dingen die we samen doen met onze dochter erbij. Ze is 7mnd dus gemakkelijk overal mee naartoe te nemen. Sinds we weer bewust tijd aan elkaar besteden hebben we het weer zoveel leuker. Wat bij ons ook altijd heel fijn is dat onze dochter wel eens in de auto slaapt man en ik rijden dan een stukje en kunnen dan lekker kletsen en ideeen uitwisselen. Wat we samen doen is ontbijten ergens (soms makkelijker dan avond eten), picknicken, lange wandeling, dagje naar de zee of duinen doet ons altijd goed (dat is een totaal andere omgeving dan dat wij hebben). Ik sta er ook bewust bij stil om even een knuffel of een kus te geven. Wij vergaten dat wel eens maar is zo fijn!

Niet ontbreekt nog in de eerste zin

Maakt het een stuk duidelijker haha, zat al te twijfelen wat je bedoelt😅

Mijn man en ik nemen nu wel eens verlof als de kleine (7 maanden) bij de opvang is. In het begin voelde ik me hierover schuldig, maar het is echt heel erg fijn om even een dagje 100% aandacht voor elkaar te hebben. We doen dit zeker niet iedere maand, maar af en toe is het wel fijn. Wij hebben ook niet de luxe dat opa en/of oma kunnen oppassen. En nu al een ‘vreemde’ oppas voelt nog niet goed. De leidsters van de opvang kent hij al en daar voelt hij zich op z’n gemak. En als er iets is, zijn we uiteraard zoals gewoonlijk telefonisch bereikbaar en binnen een paar minuten bij hem. Ik merk dat ik vooral juist de ‘me-Time’ soms mis. Daar bedoel ik mee, precies dat doen of juist niet doen waar ik zelf zin in heb (met of zonder mijn partner). Maar dan denk ik, als hij straks naar de basisschool gaat.. vriendjes krijgt etc dan krijg ik weer genoeg van dat soort momenten .. en dan zal ik deze fase, waarin hij nog heel erg afhankelijk is en niet zonder mij kan, juist ontzettend gaan missen. Dus dan kan ik het weer voor mezelf relativeren en dan probeer ik ook echt te genieten van deze mooie (en tegelijk zware) tijd. Vooral het continu aan staan en weten dat hij je ieder moment nodig kan hebben, dat vind ik soms wel echt pittig. En ons zoontje sliep overigens al vrij vroeg van 19:00 tot 07:00u, dus dat jij het nu als zwaar ervaart.. ik kan me er alles bij voorstellen. Maar ik kan wel zeggen, het word iedere maand makkelijker en je krijgt iedere maand weer iets meer tijd voor jezelf en partner, voornamelijk als je straks de avond weer ‘terug’ hebt.. zul je merken dat het alweer heel anders is. Het is nu vooral proberen genieten van de kleine dingen. Zoals een lekker wijntje samen drinken op de bank (telefoons weg leggen) etc!

Heb je erover gepraat samen? Blijf communiceren en organiseer samen een datenight tenminste 1x per maand of zo, blijf je eigen hobbies en sociale netwerk opzoeken en vooral blijven praten samen. Een huwelijk is sowieso een doorlopend traject waar je bewust aan moet werken 🤷‍♀️ Communication is key

Sex ook niet vergeten. Dat zijn wel de momenten van echte verbondenheid. Tijdens het slaapje of eerder naar bed gaan, even de tijd nemen voor elkaar. Meestal komen dan de liefdesbetuigingen 😂 ook al ben je moe! Je krijgt er juist energie van of kunt even lekker indutten

Minstens 1 keer per maand samen de deur uit, bijv samen naar het bos, nieuw actief uitje wat je altijd had willen doen, bioscoop, lunchen. Echt jullie twee. Iedere twee weken 's avonds date night thuis? Eten bestellen, filmpje/spelletje. En praat met elkaar. Praten is echt belangrijk

Ik zit met mijn man nu ook weer thuis in de baby periode en wat ons nu heel erg helpt is blijven praten over hoe we het ervaren. Wij hebben helaas de pech twee keer heftige reflux kindjes te hebben dus goed bij elkaar klagen helpt. Plus gun elkaar me-time en probeer tijd te maken voor sex en af en toe leuke dingen. Maar vooral blijf praten want deze eerste paar jaren zijn gewoon erg pittig! Wij hebben ook gewoon gezegd dat we niet uit elkaar willen maak je gevoel en angst bespreekbaar! Dat heeft hier zoveel goed gedaan. Wij hebben deze gesprekken dus nu nog steeds geregeld want wij hebben een dochtertje van 1,5 en een zoontje van 10 weken dus het is keihard werken en soms is dat gewoon niet leuk en dat is pittig voor je relatie!

Blijven praten! Mijn man werkt gemiddeld zo’n 80 uur in de week, ik ben altijd met de kinderen, 2 jaar en 10 maanden. We spreken altijd meteen naar elkaar uit wanneer we het gevoel hebben dat we elkaar ‘missen’. Hij komt savonds thuis om te eten maar dan kunnen we nooit normaal praten omdat alle aandacht naar de kinderen gaat. Wanneer de kids op bed liggen om 19u gaat hij weer werken. Dus doordeweeks is het altijd druk, zonder dat we tijd samen hebben. Zondag is echt onze dag, dan werken we niet, genieten we echt van elkaar en de kinderen, en savonds is dan echt onze avond waarin we tijd hebben om te praten, te knuffelen en heerlijk samen te zijn. Vaak laden we daar allebei van op en kunnen we er weer tegenaan. Uit eten doen wij zelden, maar als we het doen genieten we daar intens van, en daarna kunnen wij er vaak weer maanden tegenaan! Maar blijven praten is echt heel belangrijk, wij appen overdag ook veel, kleine dingen, hij vertelt hoe het gaat op zijn werk, en ik app foto’s van de kinderen of wat ik op de planning heb. Zo zijn en blijven we betrokken bij elkaar.

Wij doen nooit aan datenight en als we samen thuis zijn is ons kindje er altijd bij. Ook gaat ze al 2 jaar tegelijk met ons naar bed en ze staat tegelijk met ons op. s' Middags slaapt ze op schoot. Dus letterlijk altijd zijn we met z'n drieën samen als we thuis zijn, dus nooit even "alleen" met z'n tweeën. In de newborn-tijd werkte mijn man naast gewone diensten ook nog slaapdiensten en weekenddiensten en avonddiensten en dubbele diensten, en elke week was het rooster anders. Als hij niet hoefde te werken sliep hij een tijdje apart, omdat de baby bij mij sliep en hij had zijn nachtrust echt nodig. We waren dus veel apart van elkaar. Maar nooit hebben we problemen gehad, dus in al die aanbevelingen van datenight o.i.d. kan ik me niet zo vinden, voor ons is dat echt geen must, dus het geeft geen garantie dat het bij jullie beter gaat daardoor. Ik lees wel uit je verhaal dat jullie veel deden samen: reizen, leuke dingen doen etc. Dat zouden jullie weer kunnen oppakken, maar dan mét kinderen. Gewoon gezellig naar de kinderboerderij met z'n allen. En verder is het toch het beste om uit te spreken wat irriteert, want de ander is zich hier waarschijnlijk niet bewust van. Verder vragen we hier elke dag: hoe was je dag vandaag? Ook bedanken we elkaar bijvoorbeeld voor het koken of voor de vaatwasser uitruimen of voor weetikveel wat, zo voelt iedereen zich gewaardeerd. We hebben net vakantie gehad, hadden we een aantal dagen wel samen zonder dochter. Wat hebben we gedaan? Naar de Ikea en thuis kasten in elkaar gezet en plinten losgehaald. Totaal geen leuke activiteit, maar we hadden de grootste lol. Lang verhaal kort: staar je niet blind op dat een datenight jullie gaat helpen. Probeer de goede dingen te zien en te benoemen en hoe lastig het ook is, bespreek de irritatiepunten. Hier moest ik die irritatiepunten altijd wel tien keer zeggen voordat het kwartje viel, maar dat is beter dan jezelf opvreten en je eraan te ergeren. En misschien heb je ook nog last van hormonen, je bent ten slotte pas een paar weken geleden bevallen. Dat had ik wel heel erg 🤭

Sinds de geboorte van onze kindjes hebben wij juist het gevoel dat onze relatie is verdiept. We zijn niet alleen meer partners, maar ook samen ouders van onze prachtige dochters en we vinden het mooi hoe we deze nieuwe rol ieder op onze eigen manier op ons nemen. We genieten juist heel erg van het samen opvoeden, hierover praten, samen met het hele gezin dingen ondernemen en lachen om de gekke acties van de oudste. En natuurlijk is het ook loodzwaar af en toe en zijn we zó moe dat er ergernissen zijn of dat we tegen elkaar snauwen, maar we proberen dit maar een beetje met een korreltje zout nemen: als je moe bent, ben je nu eenmaal soms wat snibbiger. We praten erover en proberen elkaar geen dingen te verwijten, maar elkaar juist ruimte te geven. Twee kindjes samen opvoeden is niet niks, voor ons allebei niet! In plaats van de weinige tijd die we voor onszelf hebben samen door te brengen, hebben wij juist even wat ruimte voor onszelf nodig: echte ‘me-time’ en dit proberen we voor elkaar te regelen, zodat we allebei als individu op kunnen laden. We zijn dus niet zo vaak met zijn tweetjes en we hebben al ruim een half jaar geen date night meer gehad, maar als we met het gezin op pad gaan hebben we ook echt wel tijd voor elkaar. De baby slaapt in de wagen of in de draagzak en de oudste speelt in een speeltuin, speelhoekje in een café, of verzamelt dennenappels in het bos: wij kunnen dan rustig met elkaar praten en genieten van ons drankje/eten. Ik denk dat het vooral belangrijk is om met elkaar te praten en te kijken waar jullie behoeftes liggen. Hebben jullie echt meer tijd met zijn tweetjes nodig, of juist meer me-time, of volstaat het om meer te genieten met het hele gezin? En waar liggen de frustraties en hoe kan je deze oplossen? Of moet de mindset veranderd worden? En reken elkaars onhebbelijkheden in deze ‘tropenjaren’ elkaar niet te zwaar aan. Je bent allebei moe en zoekende 🍀

Wij deden veel date nights op de bank. Flesje wijn, leuke serie, lekker eten. En dan om 23 uur onze zoon wakker maken voor de fles met het laatste restje wijn op bed gezellig kletsen terwijl hij de fles dronk.

Zelf nog geen ervaring mee want ik moet nog bevallen, maar ik heb wel in veel boeken gelezen dat dit bijna elk stel overkomt de eerste maanden na de geboorte. Iets met slaapgebrek, hormonen, het allemaal goed willen doen... Geef het de tijd en probeer niet te ver vooruit te denken, waarschijnlijk komt jullie liefde voor elkaar weer sterker terug zodra jullie de eerste paar maanden hebben overleefd. En date night kan zeker geen kwaad als je daar ruimte voor hebt :)

Ik weet natuurlijk niet hoe laat je kinderen naar bed gaan. Maar wat wij regelmatig doen is eerst onze dochter te eten geven, naar bed brengen en daarna samen eten. Dat hoeft helemaal geen bijzonder eten te zijn, meerdere gangen oid. Maar zo zit je wel even weer met z’n tweetjes aan tafel, kun je gewoon even de dag doornemen en kletsen met elkaar zonder dat je met de kinderen bezig hoeft te zijn. Misschien een klein begin om het weer wat gezelliger te maken!

Misschien een gek idee, maar geen date night, maar date-ontbijt of tussen de middag? Gewoon op een moment dat je de kids even niet verwacht. Samen douchen, mooie kleren aan en lekker eten met een muziekje op de achtergrond. Evt nog een kort spelletje ofzo. Gewoon even de boel de boel laten en positieve aandacht aan jullie samen

hoe gaat het nu met jullie? ik zit nu op precies hetzelfde punt in onze relatie 😕

Haha en ik Googlen waarom je in de tropenjaren uit elkaar moet gaan 😂

Ben ook wel benieuwd hoe het nu gaat. Hier is het ook heel herkenbaar hoor….