Ik wil zo graag een kindje

Ik wilde bijzonder graag op mijn 24e moeder worden. Mijn (inmiddels man) wilde dat absoluut NIET. Hij wilde eerst vakanties, dingen aan het huis doen, opleiding afmaken, vrijheid etc etc. Terwijl het maar bleef rommelen bij mij. Twee jaar later kregen vrienden een kindje en toen was hij wel om. Toen duurde het bij ons een jaar voor we zwanger waren en werd ik echt op de valreep op mijn 27e moeder.

Mannen denken vaak een stuk praktischer dan vrouwen, dus ook over dit onderwerp. Heb je hem gevraagd waarom hij nu nog geen kinderen wil? Vaak is het een vaste baan, koophuis, groter huis met genoeg kamers, financiële buffer, verre reizen of gewoon nog te jong en geniet nog volop van het stappen. Ik zou nog 1 keer een goed gesprek hebben en vooraf aangeven dat je het er nu goed over wil hebben en daarna er over ophoudt. Vraag hem wat maakt dat hij het nu nog niet wil? Er vaak over beginnen werkt juist averechts en zorgt juist voor irritatie.

Ik bedoelde verder met condoom 😉 om te ontpillen eventueel

Ja, zijn standpunt is voor nu duidelijk, maar dit betekent niet dat hij elk gesprek hierover hoeft te ontwijken. Ook jij hebt jouw kant met bijkomende gevoelens. Als er behoefte is bij jou om er af en toe over te praten, dan mag daar ook ruimte voor worden gemaakt. Ik zou daar samen afspraken over maken. Zo hoeft hij zich niet gepusht te voelen, maar hoef jij ook niet constant je mond er over te houden.

Zou als hij echt geen kind wil hem duidelijk maken dat het dan en de pil en condoom is. Anders neemt hij toch wel een behoorlijk risico.

Een goed gesprek voeren. Het is kort door de bocht, maar als je dat niet kan samen, zou ik de relatie heroverwegen.

Hoe oud zijn jullie? Ontpillen is niet iets dat voor iedereen lang duurt en als hij nog zo'n dikke deur naar het ouderschap dicht houdt denk ik dat je best op veilig speelt met dubbele anticonceptie. Denk dat je hem ook wat bang maakt als je al de 1e stap naar een zwangerschap wil nemen. Hoevaak probeer je een gesprek met hem te voeren hierover? Dagelijks? Wekelijks? Probeer het voor nu even te laten rusten en kijk binnen enkele maanden of hij open staat voor een gesprek. Als iemand mij wekelijks wil spreken/ wil ovretuigen over iets waarbij ik elke keer aangeef het (nog) niet te willen zou ik die volledige persoon zelf gaan ontwijken... helpt je echt niet. Laat het even los. Hij kent je wens, wie weet komt hij wel naar jou toe als je hem die ruimte geeft.

Ik heb 12 jaar in een relatie gezeten en er was geen ruimte om te praten over kinderen. Wel kreeg ik constant te horen dat hij het wel wil maar altijd was er een ander excuus om het uit te stellen. Uiteindelijk na 12 jaar uit elkaar gegaan. Zonder kindje met een hoop kwetsende verwijten van zijn kant. Wat ik wil zeggen; je kan hem natuurlijk niet dwingen maar probeer toch te communiceren en te praten over dit onderwerp. Niet altijd. Maar op momenten.

Je zegt dat je vriend nog niet toe is aan kinderen, maar vervolgens open je wel een topic hoeveel dagen voor je nod je positief kan testen? Sorry, maar daar krijg ik echt een naar gevoel bij..

Je kan altijd je eigen wensen vertellen, maar het is ook aan de ander om in dit geval zijn eigen wensen te hebben. Ik zou voor nu niet teveel druk op hem leggen (ik weet niet of je dit doet). Kinderen is een keuze die je samen maakt. En je moet er allebei klaar voor zijn. Je zou wel kunnen stoppen met de pil, maar dan zou ik hier wel eerlijk over zijn en andere voorbehoedsmiddelen gebruiken. Uiteindelijk komt hij vanzelf wel terug op het onderwerp “kinderen”. Je kan natuurlijk wel altijd je gevoel uitspreken en aangeven dat jij er wel klaar voor bent. But take your time. 😌

Ik ook, ik voel een topic aan komen over een paar weken "ik ben zwanger en mijn vriend wil het niet, wat moet ik doen?" TS, sorry klinkt onaardig, maar het lijkt mij duidelijk. Je vriend wil niet, accepteer dat. Mijn man (toen vriend) was er ook later klaar voor dan ik, ik had letterlijk klapperende eierstokken en bij iedere baby aankondiging was ik in tranen. Goed gesprek over gehad, dat ik in mijn lichaam voelde dat ik kinderen wil. Maar ik was nog bezig met een opleiding, net uit een burn-out, dus timing was niet goed. En hij was er niet klaar voor, ik heb dat geaccepteerd. Hij gaf me de ruimte om er verdrietig over te zijn.. En 2 maanden na het afronden van mijn opleiding was hij er klaar voor! Dus mijn tip, lekker wachten tot je vriend er klaar voor is 😉. Je kan evt nog 1 goed gesprek erover hebben, uitleggen hoe dat jij je voelt (lichamelijk en mentaal) en dat je hem respecteert én accepteert dat hij er niet klaar voor is. Maar dat je er soms wel somber van kan worden als je bijvoorbeeld een baby hebt gezien (mannen voelen niet wat wij voelen 😉). Zodat hij daarvoor begrip kan tonen. Maar alsjeblieft ga niet stiekem stoppen met de pil ofzo! Als ik je vriend zou zijn zou ik je niet vergeven en weggaan 🤷‍♀️🫣

Dit. Tenzij ze nu heel graag alleenstaande moeder wil worden.

Wachten ga ik sws.. dus nee dat topic zou je mij over een paar maand niet zien plaatsen 😉 ‘stiekem’ stoppen met de pil is wel het laagste wat je kan doen (vind ik) ik vraag alleen advies van jullie hoe er mee om te gaan

Klopt! Ik heb klachten wat kan passen bij een zwangerschap vorige maand een pil vergeten en vriend hou ik altijd netjes op de hoogte

Ik snap dat het echt heel lastig is als jij er eerder klaar voor bent. Het enige wat je kan doen is aangeven dat je een keer een goed gesprek wil hebben. Waarin jij je gevoel kan delen en hij ook. Kunnen jullie kijken waarom hij nog niet klaar er voor is en hoe jij je daar bij voelt. Niet met de intentie om hem over te halen, maar gewoon zodat jullie beide weten joe de ander zich voelt. Daarna moet je hem de kans geven om er zelf klaar voor te zijn, dus niet elke week/maand etc er over beginnen. Het is dan echt afwachten. Als hij ooit in de toekomst een kind wil dan komt het moment dat hij er klaar voor is echt vanzelf wel. Aan een kind beginnen terwijl iemand er nog niet klaar voor is en duidelijk aangeeft dit niet te willen zorgt alleen maar voor problemen. Niet leuk voor de relatie en zeker niet voor het kind. Nog even wachten dus

Mijn man was er ook pas later klaar voor. Nu ken ik hem langer dan vandaag dus ik had ruim van te voren een zaadje gepland en zo nu en dan begon ik er weer over. Ook op ludieke manieren. Zo had ik een gebarsten ei in een doosje die had ik in de wc gekraakt en laten liggen. Toen mijn man thuis kwam vroeg hij: what the hell is dit nou weer?! Ik heb hem uitgelegd dat ik dacht dat het ei niet goed was en dat ik het maar weg had gedaan. Achteraf bleek het ei niks te mankeren en heb ik per abuis een perfect ei weggegooid, zonde! Dat was hoe ik mij iedere maand voelde 😂 hij kon die geintjes wel waarderen, ik flikte wel meer van die ongein. Niet iedere maand maar zo nu en dan. Hou het luchtig en geef elkaar de ruimte. Mijn man had als enkel excuus: ik wil nog rustig gamen. Nouja prima toch? Toen hij er klaar voor was, was hij er ècht klaar voor. Is nu een geweldige en toegewijde vader.

Maar waarom maak je dan dat andere topic aan? Als je zegt dat je wilt wachten (goedzo!), waarom wil je dan weten hoeveel dagen voor nod je kan testen? Testen voor nod is sowieso nooit slim, maar dat terzijde 😉 Maar dan heb ik goed antwoord gegeven op je vraag, hopelijk kun je er verder mee 😊

Maar bij pilgebruik heb je geen nod. Je hebt namelijk geen echte cyclus en geen echte menstruatie. Als je kwaaltjes hebt, dan kun je nu testen. Als je kwaaltjes van een zwangerschap komen, dan zou je een positieve test verwachten

Hier gestopt met de pil, omdat mijn lichaam nogal (zacht uitgedrukt) raar gereageerd op hormonen enzo. Mijn man, vond zichzelf te oud, voor kinderen. Wel heeft hij altijd gezegd: Mochten het toch gebeuren, dan is die kleine natuurlijk gewenst en welkom. Nog geen half jaar later, was ik zwanger. Ontzettend bang, om hem het te vertellen, want ik had het zelf, ook nooit niet verwacht. In het begin, moest hij erg aan het idee wennen. Maar nadat hij haar hartje, voor het eerst hoorde kloppen, was hij op slag verliefd. En nu is ze pas 1 jaar geworden en echt waar, hij is de liefste, gekste en mooiste papa ooit! Wel laten we het bij Maeve, want ja, we zijn de jongste niet meer en heb gemerkt, bij mijn bevalling, dat mijn lichaam het niet zo goed aan kan. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen: De keuze, maak je uiteraard met z'n 2en, maar YOU NEVER NOW! 😉❤️

Het duurde echt lang voor ik begreep wat je met dat ei bedoelde 😂 Vind hem wel heel grappig en goed bedacht! Nadat ik hem begreep 😂