Ik zie het leven niet meer zitten.

Geweldig om te lezen!!! Ik ken je persoonlijk niet maar ik wil toch zeggen dat ik enorm trots op je ben!

Wow wat goed om te horen, goed bezig ! 🥰 Enne... elk stapje dat je zet is er weer eentje dichterbij ❤️

Wat ontzettend fijn voor je! Ik ken je verder niet maar ben heel blij om dit te horen.

Kippenvel. Wat ontzettend fijn om te horen dat het beter met je gaat! En wat fijn dat je zulke goede hulp hebt ontvangen. Ik wens je het allerbeste en veel geluk toe ❤️

Wat fijn voor jou! En wat een strijd! Je mag heel heel trots zijn op jezelf ! 🙌😘

❤️

Jacolien, wat heftig en moeilijk, maar vooral dapper en moedig ❤️ Je mag trots zijn op jezelf. Je geeft zelf aan dat je er nog niet bent, en het zal ook niet altijd makkelijk zijn. Maar wat fijn om te horen dat het de goede kant op gaat!

Ik kende je verhaal nog niet maar heb inmiddels bijgelezen. Mijn zoontje van 2 heeft hetzelfde, alleen dan met vooralsnog geen verminderde nierfunctie. Wel ook al kijkoperatie en 2 echte operaties gehad, de onderzoeken, antibiotica en gelukkig tot nu toe maar 1x blaasontsteking. Maar ik weet hoe zwaar het traject is en dat iedere echo en onderzoek toch weer heel spannend is, de angst dat koorts een blaasontsteking is etc. Ik ben zo blij te lezen dat je de weg omhoog hebt gevonden en ik duim voor je dat het zowel met jou als je zoontje de goede kant op blijft gaan!

Wat ontzettend mooi om te lezen! En wat onwijs bijzonder dat je dit met ons deelt ❤️. Heel veel kracht, tranen en liefde in de weg omhoog voor jou!

Wat fijn om te lezen dat het zo goed gaat! En zelfs nummer 2 onderweg zie ik?! Gefeliciteerd! Ik was een stille meelezer, ik herken mezelf in je verhaal maar dan met ptss al voor de geboorte, vele behandelingen (ook EMDR) en veel terugvallen. Dit laatste is ook het laatste half jaar bij mij gebeurt, ik raakte ongepland zwanger van nummer 2 en had geen idee hoe ik dit moest doen. Nog steeds niet, maar inmiddels met (morgen) 35 weken heb ik niet heel veel keus dan er het beste van maken. Tuurlijk kijk ik er ook naar uit en zal ons meisje de beste zus zijn voor haar broertje die we ons kunnen wensen, maar man wat is dit in mijn hoofd al zwaar sinds de positieve test! Ik begin volgende week weer met EMDR en hoop dat dit toch nog wat verlichting gaat geven voor de geboorte. Het zal een heftige tijd geweest zijn maar goed dat je het gedaan hebt en voor jezelf gekozen hebt!

❤️❤️❤️

❤️❤️❤️❤️❤️❤️

❤️❤️

Klopt, dankjewel! Het was niet gepland, maar wel ontzettend welkom. Het voelt wel enorm dubbel en merk dat ik blij ben maar ook angstig. Bang dat dit kindje hetzelfde heeft wat Thijs had/heeft (is erfelijk namelijk) en ik weet niet hoe ik ga reageren naarmate de bevalling dichterbij komt en hoe het na die tijd gaat.. Wel blijf ik onder behandeling bij de instelling, ze hebben daar ook een poli zwangerschap&psychiatrie, waar ik voor aangemeld ga worden. Is een soort pop-poli maar dan binnen de instelling dus super fijn. Ik hoop voor jou dat de EMDR je verlichting gaat brengen, heeft mij wel heel erg geholpen in ieder geval! Veel sterkte en succes de aankomende tijd. 🍀

Dankjewel! Dat is hier inmiddels ook wel zo, ik heb alleen heel erg de angst dat ik dit kindje ook kwijt ga raken. Dochter was een spoed keizersnede omdat de hartslag wegviel tijdens het inleiden, dus vooral het bijna kwijtraken is voor mij een grote oorzaak voor angst. Nog steeds, en dan zijn er straks 2 kindjes.. 😅 Is een keizersnede dan geen optie? Is wel heftiger qua herstel maar misschien omdat het heel anders is toch wel een fijne manier van de bevalling zonder dat het heel erg triggert naar de eerste bevalling? Is er ook onderzoek al mogelijk tijdens de zwangerschap of is dit echt afwachten tot na de geboorte? Ik hoop dat je fijne begeleiding krijgt en een fijne zwangerschap en bevalling! Dat het binnen dezelfde instelling is is waarschijnlijk al heel fijn omdat je de mensen daar al kent. 🥰 Ik heb om die reden ook voor hetzelfde ziekenhuis en keizersnede gekozen ondanks dat er nu verhuisd zijn en dichterbij ook een ziekenhuis hebben, de mensen daar zijn bekend en dat voelt gewoon heel goed en vertrouwd.

Oh wat heftig zeg, dan snap ik wel dat je die angst nog in je hebt! Ikzelf heb EMDR gehad en imaginaire exposure voor de bevalling, dat laatste is echt heel heftig maar echt helpend. Misschien ook wat voor jou? Groot gelijk dat je dan weer naar dezelfde ziekenhuis gaat, ik hoop voor je dat deze keer alles goed mag gaan en dat je wat rust vind voor die tijd ook!🍀 Mijn gynaecoloog had wel aangegeven dat ik in aanmerking kom voor een keizersnede bij de volgende zwangerschap. Ik had namelijk totaal ruptuur graad 4 en sowieso 1,5 liter bloedverlies. Maar ik weet nog niet wat ik wil. Durf er ook nog niet zo goed aan te denken. Eerst de 12 weken maar afwachten 🫣 Als het goed is krijgen we sowieso een uitgebreide echo in het ziekenhuis. Bij thijs zagen we al op de 20 weken echo dat z’n nier groter was dan mocht. Bij de volgende ziekenhuisbezoek eind van dit jaar, gaan we even overleggen met onze kinderarts van hoe en wat met dit kindje. Hopelijk krijgen we dan ook wat meer duidelijkheid ook voor na de bevalling.

Dag lieve dames, er moet iets van mijn hart.. ik ben nu 15 weken zwanger en merk aan mezelf dat ik er niet kan van genieten. Ben zo ontzettend bang voor het verloop van de zwangerschap, bang dat dit kindje ook niet gezond is, bang voor de bevalling en noem maar op. Ik begin me weer down te voelen, geen energie meer hebben voor de dagelijkse dingen maar ook geen zin meer in de sociale interacties. Ik ben zo ontzettend bang voor een terugval, want dan stel ik iedereen om me heen teleur. Het ging juist beter met me. Ik krijg begeleiding in de zwangerschap, maar m’n eerste afspraak is pas 16 januari. Ik neem maandag afscheid van m’n huidige psycholoog en verpleegkundige, wat ik ontzettend jammer vind. Ik weet niet zo goed meer wat te doen 😥

Wat vervelend Jacolien! Je stelt sowieso niemand teleur als je een terugval zou hebben. Je kunt daar namelijk helemaal niks aan doen. Ik zou deze gevoelens meteen bespreekbaar maken bij je huidige psycholoog en verpleegkundige maandag, ook al neem je afscheid van ze. Daarnaast maandag meteen je verloskundige of gynaecoloog of huisarts bellen en dit bespreken. Aangeven is het enige wat je kan doen, houd het niet voor jezelf alsjeblieft! Sterkte!

Jeetje Jacolien, dat klinkt naar. Laat ik even voorop stellen dat wanneer jij je somber voelt door wat voor reden dan ook (of het een prenatale depressie is of iets anders) daar stel je echt niemand mee teleur. Ja tuurlijk ben je liever happy de peppy, maar als je dat kon was je dat wel. Goed dat je je hart lucht en goed dat je het bespreekbaar maakt. Als je dagen naar de afspraak te lang duren, bel dan vooral (nu nog!) de huisarts voor een afspraak bij de praktijkondersteuner oid. Je hoeft dit niet alleen te doen! 🩵

Ik lees net je verhaal, wel dapper van je dat je toch opzoek gaat naar steun en je verhaal zo deelt. Ik weet zeker dat je hiermee vrouwen steunt die het ook moeilijk hebben. Ik heb eigenlijk er allemaal geen ervaring mee, maar ik wil je wel heel veel liefs en kracht wensen ❤️ Hoop dat je goede hulp hebt.