Klaagtopic over ex- mannen en vrouwen

Mijn ex-man heeft me het leven zo zuur gemaakt. Sinds mijn scheiding geen relatie meer aangegaan en nu twee kindjes rijker van een (bevriende) donor. Deel met mijn ex-man ook twee kinderen dus kom nooit van hem af… Toestanden hè ;)

Toestanden ja, herkenbaar!

Om 1 of andere reden trok ik altijd naar foute vriendjes. Of foute vriendjes naar mij. Hoe je het ook wilt bekijken. Ik was vroeger heel onzeker en een jongen hoefde me maar een complimentje te geven en ik was om. Heel naïef, ik weet het. Maar er is 1 ex geweest, zo'n 15 jaar geleden, waar ik echt een boek over kan schrijven. Wat hij mij allemaal heeft aangedaan... de ziekste dingen. Zo erg dat ik het eigenlijk met niemand durf te delen behalve mijn man. Deels schaamte, maar ook deels omdat sommige dingen zo ziekelijk zijn dat ik bang ben dat het ongeloofwaardig klinkt en niemand me gelooft. Waarom ik niet eerder bij hem weg ben gegaan kan ik mezelf ook niet vergeven. Als ik erop terug kijk dan lijkt het wel alsof ik het Stockholm syndroom had. Maar zo'n diagnose kan je natuurlijk zelf officieel niet vaststellen. Ik was zelf destijds in ieder geval ook niet stabiel met mijn laag zelfbeeld en depressies. Ik heb geen enkel bewijs tegen hem dus naar de politie gaan lijkt me niet zinvol, al helemaal niet na zo'n lange tijd. Maar ik ben daar vooral ook te bang voor. Ik ben blij en dankbaar dat ik van hem af ben. Een jaar geleden heb ik een verhaal op internet gevonden van een vrouw in Amerika die door hem is verkracht. En ik weet dat er meer slachtoffers zijn. De details die zij vertelt in haar verhaal zijn erg herkenbaar. In ieder geval, sinds het lezen van haar verhaal komt eigenlijk alles weer omhoog. Ik had graag contact met haar willen opnemen maar dit lukt niet. Ik zou god wel iedere dag op mijn blote knieën kunnen bedanken (en ik ben niet eens religieus) dat ik geen kinderen met hem heb. Mijn respect gaat uit naar alle moeders die wel kinderen hebben met een ex. Wat moet dat (vast niet bij iedereen) ontzettend complex zijn. Kan me voorstellen dat dit veel stress kan opleveren.

Dat is heel heftig wat je hebt meegemaakt, ik heb helaas ook herinneringen die regelmatig boven komen, dat is echt verschrikkelijk. Daarvoor ben ik in gesprek om EMDR therapie te gaan volgen. Naïef was ik ook, niets om je voor te schamen, ik zou ook willen dat ik het had kunnen voorkomen maar dan had ik mijn zoon niet gehad. Mijn ex man en ook andere narcisten of foute mannen, mensen met narcistische trekken vallen alleen op mensen met een goed en lief karakter. Daar mag je trots op zijn.

Even een wat minder zwaar verhaal over een ex maar wel leuk om te delen. Ik leerde hem kennen op een datingsite, daar adverteerde hij zichzelf met: - integer, intelligent, gevoelig - rijdt motor - houdt van boeken - werkt als boswachter Nou ik echt geïnteresseerd. Leuke kerel om te zien ook. Eerste date was leuk, er was een klik. Ik bleek wel zn eerste vriendin (ik was toen 29, hij 32), maar goed, vond ik ergens ook wel sexy. In de maanden die daarop volgde kwam ik erachter dat: - die lieve intelligente jongen best wel angstig was - hij een studio vol boeken had, maar bijna geeneen boek had gelezen - de eerder genoemde motor al een paar jaar kapot in de garage stond van zn ouders - hij nog geen boswachter was, maar wel deze studie wilde doen - werkte wel, maar tegen behoud van een uitkering - bleek een studieschuld te hebben van €50.000 wegens een niet afgemaakte uni opleiding Als ik erop terug kijk denk ik: hoe ben ik zo lang bij deze kerel gebleven? We hebben een jaar een relatie gehad, eenmaal passeerden we de deadline voor inschrijving van de studie bosbouw. Een jaar later heb ik al mijn overtuigingskracht ingezet en schreef hij zich in. Mijn grens was echter bereikt en ik dacht: als heel ons leven zo moet gaan verlies ik al mijn Jeux de Vivre. Moest zelf ook een angst overwinnen want mijn God, ik was inmiddels 30 en wilde graag mama worden. Gelukkig ontmoette ik nog geen 3 maanden later de liefde van mijn leven en de vader van mijn dochter. Soms moet je echt die stap zetten om ruimte te maken voor een gelukkiger leven! ❤️

Mijn ex heeft 2 zoontjes, best schattige kereltjes. Zijn vriendin heeft nog een ouder dochtertje. Zag ik laatst toch even een gesprek van hem op Facebook waar hij schreef dat het maar goed was dat zíjn biologische kinderen allebei jongens waren want: “echte mannen maken mannen” en “meisjes zijn zo veel meer drama en gedoe” en “als het geen jongens waren geweest was ze vast vreemd gegaan ofzo, ha ha ha.” Het meest typische vond ik dat zijn vriendin reageerde met ‘❤️’ op zijn opmerkingen. Ik zei het tegen mijn vriend en die zei meteen: “die gast is niet goed bij zijn hoofd.” Wij hebben twee meisjes en mijn vriend is zo gelukkig met zijn meiden…

Mijn ex, met wie ik destijds bijna 7 jaar samen was en samenwoonde, bleek geld te jatten van zijn werkgever (veel, heel veel) en van mij en een pathologisch leugenaar te zijn. Ik miste opeens een paar 1000 op m'n bankrekening nadat hij op staande voet ontslagen was wegens stelen, en hier ook in een rechtzaak over zat. Ik kon niet geloven dat hij dit deed, maar de realiteit bleek helaas anders toen het ook bij mij gebeurde. Godzijdank is het nooit tot een koophuis, trouwen en kinderen gekomen met hem. Maar o, wat heb ik jarenlang last gehouden om mensen weer te kunnen vertrouwen. Wat een LUL! Wat dat betreft ook echt wel medelijden met zijn huidige vrouw en kinderen.

Heerlijk topic! Mijn huidige relatie en de relatie hiervoor zijn goed. Geen slecht woord over te spreken. Maar alles wat ik daarvoor heb gehad .. heb je even ? 🥹 Mijn vriendje (ik was 18) door wie ik ontmaagd was: of ik hem wilde pijpen. Maar nee, beffen wilde die niet. Dat vond die vies (gelukkig uiteindelijk maar 4 x met hem naar bed geweest. Ook echt alles ging om hem en zijn muziekcarrière. Nooit aandacht voor wat anders. Ik ging naar Lloret op vakantie, had me de hele vakantie netjes voor hem gedragen. Kwam ik terug, werd ik half geghost. Paar weken later kwam ik hem spontaan tegen, was het uit. Heb ik me daarvoor zo heilig gedragen in Lloret 🥹. Uiteindelijk jaren later nog een appje: dat die me mistte blabla. 🤮.

En nog een ander ex vriendje (ik was 17): het leek de goede kant op te gaan, een paar dagen voor mijn verjaardag : ‘ja ik heb toch weer gevoelens voor mijn ex’. En paar weken later weer denken terug te komen naar mij 🥹. Dacht t niet !

En oké last but not least: jongen toen ik 15 was. Mijn eerste grote liefde. Na 5 maanden van dagelijks dag en nacht op msn praten en een paar keer afgesproken te hebben, vond hij het een goed idee om me op de 2e schooldag te dumpen, via msn, via 1 van mijn beste vriendinnen 🥺. Ik ben daar zo kapot van geweest, heb dat jaar niet gehaald uiteindelijk. Echt bijna een vol jaar heftige liefdesverdriet gehad (daarom kon ik die andere 2 exen iets beter handelen. Die had ik niet zo diep qua gevoelens toegelaten).