Libido en partner: dan maar toegeven?

Seks(uele handelingen) tegen je zin in is nooit oke, òòk niet in een relatie! Laat het hem lekker zelf doen, hij heeft zelf ook 2 handen.

De enige die jullie hierbij kan helpen is een therapeut. Heel logisch dat jij nog geen poespas aan je lijf wilt. Maar mijns inziens is een relatie geven en nemen. En geven kan ook fijn zijn hé? Als ik geen behoefte heb wegens menstruatie bijvoorbeeld, dan masseer ik mijn vriend weleens met een fijne olie. Eerst zijn rug, daarna buik en tot slot happy ending. Dan ligt er geen focus op seks, maar zijn toch beide partijen happy 😊

Ik vind het echt raar dat een man ervan geniet wanneer hij weet dat zijn vrouw dat niet doet of het met tegenzin doet of dat het zeer doet bijvoorbeeld. Ik ben zelf zwanger nu en heb allemaal stomme kwaaltjes bijvoorbeeld vaginale spataders enzo (heel charmant i know😂) en totaal geen behoefte aan seks.. laatst tijdens een weekend weg heb ik toch maar aan keer toegegeven, maar toen mijn man zag dat het zeer deed en ik eigenlijk niet wilde is hij gelijk gestopt en wilde hij ook niet meer. Ik vind dit niet meer dan normaal eigenlijk. Maargoed ik snap je man ook dat hij opgegeven moment wel echt behoefte heeft aan seks, dus misschien even samen kijken naar een oplossing waar jullie allebei tevreden mee zijn. Maar ik zou niks tegen je zin in doen!!

Hier ben ik het mee eens. Sex tegen je zin in is inderdaad nooit ok en moet je zeker niet doen. Anderzijds geeft hij aan dat hij het nodig heeft (welliswaar op een verre van nette manier) en ik vind dat je zo'n signaal van je partner ook serieus moet nemen. De opmerking van je vriendin vind ik echt niet ok. Maar je kan wel gewoon met elkaar in gesprek, dingen proberen, om weer zin te krijgen. Zodat het voor jullie allebei weer fijn gaat zijn.

Sex echt tegen je zin is nooit oke! Andere kant is wel dat wanneer mn partner een jaar lang me niet aanraakt ik wel vragen zou hebben! Begrijp echt wel dat in dit geval je man er van gefrustreerd raakt. Hoe hij dat bespreekt is dan weer niet zo netjes maar dat kan ook voortkomen uit het feit dat hij al een jaar lang niets van je krijgt. Ik neem aan dat je het zelf ergens ook wel mist? Hier staat het ook op een laag pitje maar mijn man geeft duidelijk aan er niet om te geven en er niet gefrustreerd van te raken. Het is geven en nemen binnen een relatie toch? Mijn man geeft duidelijk aan niet te willen wanneer 1 van ons er geen zin in heeft. Maar goed dan is er ook geen sprake van een jaar lang echt niets aanraken oid.

'Laat staan dan nog trouw blijven' ... mijn mond valt open bij dit soort opmerkingen .. echt bizar.

Overigens ben ik van mening dat je in het dagelijks leven ook wel eens iets doet voor de ander terwijl je er geen zin in hebt. En dat je daarom een soort van zin maakt. Als je de keuze maakt om zin te maken dan is het uiteindelijk ook niet echt tegen je wil want dan kies je er dus voor om het toch te doen. Echt onder dwang daar zou ik voor passen want dat is nooit goed. Sex en andere dingen ook niet..!

Ik herken je issue en heb ongeveer hetzelfde gehad met mijn vriend. Voor hem is seks in onze relatie heel belangrijk, voor mij (helemaal de eerste maanden na de bevalling) een stuk minder. Op de eerste plaats ben ik uiteraard van mening dat je nooit seks moet hebben tegen je zin in, maar de gevoelens en frustraties van mijn vriend mogen er ook zijn. Hij doet heel veel dingen voor mij waarin hij misschien ook geen zin heeft, ik ben weer begonnen met zin maken omdat ik ook wat voor hem wil doen. Ik had dan niet direct zin in seks, maar wel zin om iets voor hem te betekenen. Als we dan eenmaal bezig waren vond ik het zelf ook meteen fijn en voor mij geldt ook dat hoe vaker je het doet, hoe meer zin ik ook uit mezelf krijg. En het heeft ons ook weer een stuk dichter bij elkaar gebracht, terwijl ik niet direct het gevoel had dat we uit elkaar waren gegroeid. Wat betreft zijn uitglijders: ik snap dat ze nogal respectloos over komen, maar ik kan ook begrijpen dat hij zich heel vaak in houdt omdat hij jou ruimte wil geven en geen druk op wil leggen. Op een gegeven moment moeten de opgebouwde frustraties er dan toch uit, en dat gaat dan vaak een stuk minder tactisch. Dat heb ik zelf ook wel eens, maar dan wanneer ik vind dat m'n vriend een tijdje niet genoeg in het huishouden doet 🙊

Brrr ik krijg wel kriebels van het 'helpen' van je partner moet ik zeggen. Tegelijkertijd doe ik min of meer hetzelfde, alleen noem ik het "zin maken" en gaan we dan all the way. Het is wel een relatie met 2 mensen en ik vind het belangrijk dat hij begrip heeft voor mijn ontbrekende libido. Maar het is minstens net zo belangrijk dat ik ook begrip heb voor zijn hoge libido. Alleen komt dit inderdaad net als bij jouw vriendin (zo te lezen) vanuit mijzelf. Mijn man zou me dat niet vragen. Al laat hij wel af en toe een hint vallen dat het al even geleden is. Maar het is aan mij of ik daar iets mee doe zeg maar. En dan eens in de zoveel tijd denk ik "vooruit het is weer tijd" en dan probeer ik er echt iets van te maken. Bottom line: Als je niet wil, nooit doen.

Kleine toevoeging: waar ik bij mezelf achter ben gekomen is dat zodra we het over seks hadden of mijn vriend aan gaf dat hij zit had, ik in mijn hoofd automatisch in de weerstand ging en redenen bedacht waarom ik geen zin had. Dat patroon probeer ik nu te doorbreken en dat ik me daarvan bewust ben helpt al veel. 9 van de 10 keer sloegen die redenen namelijk nergens op (geen tijd, baby wordt zo misschien wel wakker, ik moet nog stofzuigen). De weerstand is na het ombuigen van zo'n reden meestal meteen weg, en soms ook niet en dan hebben we alsnog geen seks 😊

Ik herken ook je probleem. Hier heb ik ook ingezeten. Uiteindelijk wel weer een weg gevonden. Bij mij hielp het ook toen ik me bedacht van als we geen seks meer hebben wat zijn we dan van elkaar? Zijn we dan gewoon goede vrienden die samen een kind hebben en in hetzelfde bed slapen? Deze gedachte wilde ik niet en heb eerlijk met mijn man gepraat over hoe ik erin sta en we hebben dus een manier gevonden wat voor ons beide goed werkt. De reacties dat je vriend maar even zichzelf moet helpen vind ik niet helemaal eerlijk naar hem toe. Hij brengt het misschien bot maar hij is wel eerlijk naar je en is ook nog gek op je. Het is wel heel makkelijk om te zeggen ik heb geen zin en verder geen moeite doen.

Ik ben het met je eens dat dit een heel lastig dilemma is. Seks tegen je zin of seksuele handelingen is natuurlijk niet de bedoeling! En aan de andere kant is seks heel verbindend, iets kenmerkend voor een man/vrouw relatie, en kan het echt een issue worden als het wegvalt. Dat wil niet zeggen dat je dan maar moet toegeven, maar ik zou bijv wel nadenken om eens een gesprek aan te gaan met een seksuoloog. Dit zou je ook in eerste instantie alleen kunnen doen om juist dit probleem bespreekbaar te maken en hem/haar om advies te vragen.

Er is wel een verschil tussen zelf niet willen ontvangen (en respecteer die grens voor jezelf) en bereidheid om te geven. Ook als ik geen zin heb in het eerste kan ik best vanuit het gevoel van liefde voor mijn man de bereidheid voelen om te geven. Dat vraagt een ander soort “libido”. Ook is libido een dubieus concept. Als een soort spontane oerdrift die je voelt en die aan of uit staat. Ik denk liever vanuit seksuele aantrekkingskracht. Mijn ervaring leert dat wanneer je voor randvoorwaarden zorgt waarin die aantrekkingskracht kan groeien (bv lekker naakt tegen elkaar aanliggen, zonder dat vooraf al vaststaat waar het toe moet leiden), de zin dan ook kan groeien. Gebeurt niet altijd.. maar dat eerste knuffelen is dan ook al fijn en intiem geweest

Niet schuldig voelen!! Hier hetzelfde. Zou nooit een seksuele handeling tegen mijn zin uitvoeren. Ik ben van mening dat je beiden zin moet hebben. Is natuurlijk super kut voor een partner maar ik zie dat ook wel een beetje als begrip hebben voor wat je vrouw doorgaat (hormonaal dus buiten de invloed van vrouw zelf) terwijl ze hard werkt aan het bouwen van een kindje van man.

Heel raar wat je beweerd. Zegt meer iets over jouw omgeving hoor.

Je bent 2 maanden geleden bevallen? Ik dacht dat ik het verhaal las van iemand die een jaar geleden bevallen was (en dan nog zou ik niemand aanraden seksuele handelingen te doen tegen de zin in). Is je vriend altijd zo met zichzelf en zijn behoeften bezig? Hoop het niet, anders vrees is dat jullie relatie toch niet zo stevig is als gedacht. Mijn hemel.

Eens. Ik zou het een behoorlijke afknapper vinden zou mijn man zich zo gedragen.

Je deelt een partnerschap en dat is geen eenrichtingsverkeer. Jij hebt geen zin dus dan gebeurd het maar niet, hij heeft wel zin maar dat maakt blijkbaar totaal niet uit. Op gegeven moment vind ik ook dat jij als partner je eroverheen moet zetten. Hij heeft een jaar moeten wachten en nu moet jij ervoor zorgen dat je er alles aan doet om toch weer je libido te verhogen en weer plezier gaat hebben in seks. Als je dat niet doet en hij het vervolgens buitenshuis gaat zoeken of op een andere manier dan zijn dat de consequenties die je moet accepteren.

Ik zou deze rare post lekker negeren Liesel. Je hoeft vreemdgaan niet te accepteren als je met elkaar hebt afgesproken dat je een monogame relatie hebt. Seks 'moeten' hebben helpt natuurlijk nooit om je libido omhoog te krijgen. Dat zal alleen maar meer weerstand dan lust opwekken.

Wat een walgelijke opmerking dat ze de consequenties maar moet accepteren wanneer hij het buitenshuis zoekt. Vreemd gaan is nooit goed te praten, om wat voor reden dan ook. TS zou het vast en zeker ook liever anders zien maar kan er ook niets aan doen dat haar libido 0 is op dit moment…