Meer willen werken maar partner wilt dat liever niet! Hoe doe jij dat?

Met het zeggen dat de partner ook maar minder moet werken zeg je eigenlijk hetzelfde als wat de partner tegen TS zegt. Dat voelt voor haar niet fijn dus voor hem waarschijnlijk ook niet. Neemt niet weg dat ik je man juist een betere leidinggevende zou vinden als hij wel ouderschapsverlof zou opnemen. Een goede leidinggevende geeft het goede voorbeeld en laat aan zn team zien dat een goede balans tussen werk en privé belangrijk is. TS, kies waar jij gelukkig van wordt en regel de rest er omheen. Als je meer wilt werken dan moet er een oplossing komen voor de opvang van je kind.

Je tweede zin gaat niet echt op in geval van ouderschapsverlof. Dat mag alleen geweigerd worden bij zwaarwegend bedrijfsbelang.

Ik werk 36u, mijn man 32u. Na mijn verlof ga ik ook 32u werken. Wij kiezen ervoor om het gelijk te verdelen. Je partner kan niet van jou verwachten dat je maar minder gaat werken omdat (hem) dat goed uitkomt. Het zal toch een keuze moeten zijn die jullie samen maken en waar jullie samen achter staan. Degene die minder betaald werk doet, doet automatisch meer onbetaald werk en dat moet je maar net willen. Ik zou een goed en open gesprek voeren samen over welke verwachtingen hebben voor de toekomst. En niet alleen qua werken maar ook qua tijd voor elkaar, ambities, lange termijn plannen etc.

Met 2 dagen opvang gaat 24u werken ook niet lukken toch? Ik zou het gesprek met je partner aangaan. Hoe kunnen jullie dit SAMEN regelen? Wellicht meer opvang of beide wat uren inleveren? Kan je man niet 40/36u gaan werken over 4,5/4 dagen? Pakt hij ook zijn verantwoordelijkheid. Tevens kan hij ouderschapsverlof opnemen en tzt weer wat meer gaan werken en kun je kijken of meer uren jou goed bevalt en of het werkt voor jullie zoontje?

Maar híj is ook degene die wil dat er minder gewerkt wordt omdat hij zich druk maakt over opvang als ik het goed begrijp.

Wat is nou precies de reden dat je partner graag wil dat jij 24 of 16 uur gaat werken? Is dat zodat jij dan een grotere rol in de opvoeding kan spelen? Of omdat er geen opvang beschikbaar is? Mijn partner werkt ook 40+ uren. Heeft ook een leidinggevende en vind zelf dat hij dan niet structureel minder uren kan werken. Hij compenseert dit door vaker een weekje vrij te nemen of meer lange weekenden te nemen, waardoor we zo meer tijd als gezin hebben. Ik vind dat mijn partner best ouderschapsverlof zou mogen nemen, en hou hem die spiegel ook voor, maar uiteindelijk moet het voor hem ook goed voelen om minder te werken en zo lang dat voor hem niet goed voelt ga ik hem daar niet toe pushen. Zelf werk ik 30 uur, verdeeld over 3,5 dag. Die tijd gaat onze dochter 2,5 dag na de opvang en 1 dag maar opa en oma. Ik heb hiermee de balans gevonden. Ik kan me voorstellen dat je graag een bepaald aantal uren wil blijven werken. Maar ik weet ook uit ervaring dat ik tijdens de zwangerschap vrij ambitieus was met het aantal uur dat ik wilde blijven werken en dat ik sinds onze dochter er is toch het besluit heb genomen minder te gaan werken. Maar ik heb wel echt de behoefte om een bepaald aantal uren te draaien en qua werk mezelf te blijven ontwikkelen. Dus ik snap je gevoel wel. Zoals de meesten hieronder al zeggen, dit moet je echt met je partner bespreken. Ben open en eerlijk tegen elkaar en sta voor je eigen wensen. En probeer dan een oplossing erom heen te organiseren..

Mijn vriend werkt 32 en ik 24. Ik vind het heel fijn dat hij ook een dag met haar thuis is. In jouw situatie zou ik een goed gesprek aan gaan over de verwachtingen van beide kanten

Ik denk dat jullie met elkaar om de tafel moeten. Jouw wensen zijn even belangrijk als die van hem. Hij kan dus niet volledig blijven werken en verwachten dat jij naar 16 of 24 gaat. Wel kun je natuurlijk kiezen om allebei wat uurtjes in te leveren of extra opvang te regelen. Ik ben enorm voorstander van een volledig gelijke balans qua werk- en zorgtaken, ondanks inkomensverschillen. De band met je kind is zó belangrijk, ook voor vaders. En die wordt echt anders als je elke week een dag alleen met je kindje hebt dan alleen de weekenden met het gezin. Maar goed, dat was je vraag niet. Hier werken we beiden 32 uur en dat bevalt heel goed! En dat uren minderen niet kan, sorry, daar geloof ik niet in. Heel veel vaders met hoge leidinggevende functies in mijn omgeving, en iedereen kan 32 uur werken. Het is inmiddels 2023 hè, geen 1980 😉

Vriend werkt 24 uur (27 betaald ivm opleiding) en ik 32 uur. Vriend zegt hier: ga jij maar meer werken, want je verdient veel meer. Maar nee, geen zin om mijn meidendag op te offeren 💁🏼‍♀️ Haalt jouw partner ook zoveel voldoening uit zijn werk als jij zou doen? Zo niet en jullie kunnen het prima financieel bolwerken, dan is de keuze snel gemaakt, lijkt me. Gaat hij mooi een dagje minder werken. Of toch een dag extra opvang. Meer smaakjes zijn er niet. Maar feminist als ik ben, zeg ik: houd je poot stijf 🙊

Wij zijn beiden minder gaan werken en de uren die we maken gebundeld in 4 dagen, zodat we beiden een dag 1 op 1 hebben met onze zoon. Het is net zo goed zijn kind. 100 gesprekken dat minder werken voor hem niet mogelijk is gehad samen, maar nu is hij er blij om (en het blijkt gewoon mogelijk uiteraard)

Wij werken beiden 32 uur. Ik standaard, partner met ouderschapsverlof. Ik zou met elkaar om tafel gaan.

Nog even ter aanvulling. Ik ken een manager aan de top van een van de grotere bedrijven in Nederland. Fulltime functie + extra uren immers boven cao….ze heeft zich hard gemaakt voor wat een onzin dat is en werkt 3 dagen en heeft nog een dikke promotie gemaakt. Waar een wil is is een weg.

Klopt! Mijn man heeft ook een hoge leidinggevende functie, maar gaat volledig 15 weken vrij nemen straks. Hij krijgt er wel eens opmerkingen over maar vindt juist dat hij een voorbeeld moet, kan en wil geven. We kijken er enorm naar uit. Verder werken we allebei 4 dagen, maar zeer flexibel.

Heb je hier geen goede afspraken over gemaakt voordat je zwanger werd? Lijkt me wel 1 van de onderwerpen die je door moet nemen! Wij werken beide 32 uur, ik heb ook een leidinggevende functie en het kan prima als je dat wil. Een halve dag kan ook. Als jij ook 32 uur wil werken, dan is de enige oplossing om meer opvang te regelen, zie het probleem daarmee niet zo? Waarom zou jij je daar schuldig over moeten voelen, dat doet je partner toch ook niet?

Het klinkt alsof je man een heel ouderwetse gedachtegang heeft. Helaas bestaan er nog wel mannen die vinden dat de zorg (meer) de verantwoordelijkheid is van de vrouw. Om heel eerlijk te zijn, ik denk niet dat dat zomaar te veranderen is aan hem. Lekker je ding doen en laat je carrière niet in de weg staan door deze gozer 😉

Ik snap in je situatie nog niet helemaal hoe het zit met de opvang. Jullie hebben 2 dagen opvang geregeld, dat is dus niet genoeg. Hadden jullie vooraf dan bedacht dat jij minder zou gaan werken en denk je hier nu anders over? Of hebben jullie gezocht naar meer opvang maar is dit nog niet gelukt? Hoe dan ook, als je meer wilt werken moet je meer opvang regelen, daar komt het eigenlijk gewoon op neer.

Jij moet helemaal niks doen puur en alleen omdat je partner dat wil.. als jij er zelf voor kiest om minder uren te gaan werken en hij om fulltime te werken, dikke prima. Maar jij zegt duidelijk dat je niet minder wil gaan werken. Dan kan hij dat toch niet zomaar van je verwachten. Je hebt toch samen voor een kind gekozen? Hij stresst 'hoe gaan we dat doen met onze zoon', maar eigenlijk bedoelt hij 'hoe ga JIJ dat doen met onze zoon' want hij vindt het wel onbespreekbaar om zelf minder te gaan werken? Waar is zijn eigen verantwoordelijkheid in dit verhaal? Ik zou gewoon vasthouden aan hoeveel dat jij WIL werken. En dan opvang regelen voor die dagen. Als hij dat te veel opvang vindt, moet hij zelf zijn verantwoordelijkheid maar nemen en minder gaan werken. En anders heeft hij er in mijn ogen weinig van te vinden als hij er zelf geen opofferingen voor wil doen.

Ik snap niet precies wat het probleem is. Baalt je man omdat jullie geen oppas hebben als jij gaat werken, of is hij ouderwets en vindt hij dat vrouwen minder moeten werken na de komst van een kind?

Dit dus. Ik vind het een lelijke houding van hem ben blij dat ik met een meer egalitaire kerel ben getrouwd. Ik vind het niet heel hoopvol klinken dit.

Dit wilde ik ook schrijven. Hoe hadden jullie de opvang dan opgelost als je niet wordt aangenomen en na je verlof dus bij je huidige baan blijft? Dan heb je meer dan 2 opvang dagen nodig