Hoi,
Mijn bevalling kan elk moment beginnen maar ik voel me plotseling enorm paniekerig (incl. huilbui) over het aankomende ouderschap. Het zal mijn eerste kindje zijn. Ik voel me vooral ook zo kwetsbaar als vrouw zijnde, er komt een heel persoon waar ik verantwoordelijk voor ben. Ik voel me nu ook paranoïde. Mijn man heeft sinds kort verlof en spendeert veel tijd in zijn hobbykamer aan muziek. Als hij bij me op de bank zit en op z'n telefoon zit en ik niet de website herken waar hij op zit breekt bij mij al de paniek uit. "wat doet hij op zijn kamer, wat doet hij op websites die ik niet herken, vindt hij me nog wel aantrekkelijk, zit hij stiekem naar andere vrouwen te kijken, vindt hij me straks nog wel aantrekkelijk als ik moe, dik en mezelf niet meer zo kan verzorgen?" als ik dan vraag of ik tegen hem aan kan liggen (excuus om zo z'n telefoonscherm beter te kunnen zien) dan zegt hij dat hij boven nog even iets moet bestellen omdat het open stond op de laptop en dat hij daarna naar bed wil maar dat ik daar wel tegen hem aan mag kruipen. Mijn hoofd maakt overuren. Het slaat misschien nergens op, het komt ook uit het niks opeens aanzetten maar ik voel me zo kwetsbaar op dit moment. Elk moment kan ik bevallen en ik ben gewoon bang dat er iets mis zal gaan... Ik ben zo onzeker en paranoïde. Ik weet niet goed wat ik wil met deze post. Misschien herkenning of troost. :'(