Partner is erg gefocust op zijn slaap

Ik weet niet goed wat je wil aantonen met dit artikel? Er staat 1 zinnetje dat mannen slechter tegen slaaptekort kunnen en de reden die zij vermelden is omdat ze gemiddeld kortere nachten maken? Dat laatste lijkt me niet helemaal op te gaan met een baby namelijk 😅 De hormonen-uitleg en 'instinctieve waakzaamheid' lijken inderdaad logisch, maar hebben niets met het slecht tegen slaaptekort kunnen te maken. En dan nog neem ik het met een korrel zout, want het lijkt vooral een site die een zelfhulpboek over slapen wil aanprijzen 😅 Maar goed, mijn interesse is wel gewekt, ik ga eens op zoek in de echt wetenschappelijke artikels of mannen effectief minder goed tegen slaaptekort kunnen dan vrouwen. Ooit. Wanneer ik eens tijd heb. Of niet terug in slaap kan vallen na een nachtvoeding ofzo 😂

Nou heb er wel meer onderzoeken over gelezen. Ook dat vrouwen meer slaap nodig hebben, maar meer slaap problemen hebben. Dat vrouwen, vooral tijdens de baby periode, minder diep slapen. Dat zou vooral ook weer aan borstvoeding gelinkt zijn. Ik lees ook dit sport dingen na nachtvoedingen haha 🤣 Maarja hoe dan ook, we zijn nogal vaak de pineut en dat is niet eerlijk. En hier en daar kan het bijna niet anders, maar op zijn minst moeten ze dan iets overnemen en niet ook nog overdag gaan tukken 😑

Hahah voordat dat zeilen er over. En ik denk dat dit onderzoek door mannen is uitgevoerd. 🤣

Maar het is nou niet bepaald het geval dat de man van TS slecht slaapt he? Hij maakt nachten waar menig jonge ouder alleen maar van kan dromen. Terwijl TS krom loopt van het slaapgebrek. En dan wil hij daar bovenop ook nog eens overdag gaan slapen. Dan ben je toch gewoon een l*l?

owja helemaal eens, maar goed het is wel ‘haar’ l*l 😆 Ik zou ook niet weten hoe je dit oplost, ik zit ook met een stuk stronteigenwijs op de bank. Wordt ‘s nachts niet wakker, zelfs in de ochtend in het weekend moet ik hem achter de vodden aan zitten en mentaal moet ik alles regelen. Hij doet wel zijn eigen was, maakt schoon, kookt graag en meestal vind ik hem lief 🤣 Kortom ik ben niet degene die kan helpen als het gaat om een man iets te laten doen wat hij vertikt.

Hoe ik hiermee om zou gaan, wat meer voor mezelf opkomen, ook hij heeft voor een kind gekozen en jullie horen er samen voor te staan en jij niet alleen. Al helemaal dat stukje met dat jullie kindje in het ziekenhuis ligt en hij thuis gaat ‘bijslapen’ ik zou GEK worden, ik snap dat ook hij slaap nodig heeft maar wat ik hieruit snap is dat hij jullie niet op 1 zet. Blijkbaar is zijn slaap belangrijker dan jou iets uit handen nemen.

Nee ik begrijp dat dat natuurlijk helemaal niet zo makkelijk is. Ik denk ook dat dit ook een meer maatschappelijk probleem is waar de lat voor mannen en vaders gewoon schrikbarend laag ligt. Zo lang we dit gedrag nog lange tijd goedkeuren en deze soort mannen als partners en vaders voor onze kinderen uitzoeken blijft dit in stand.

Hier is het al 4 jaar andersom .. een nacht niet goed/te weinig slapen is voor mij dagenlang geen fitte moeder kunnen zijn, terwijl hij makkelijker doorgaat. Neemt niet weg dat je niet erkend mag worden voor hoeveel je doet en sterk je bent. Laat ik mijn man wel altijd merken Hier gaat het overigens alleen om vroeg opstaan met kleine Nachten slaapt ze altijd door

Ik wordt hier op dit moment echt verdrietig van wat zwaar! Dit wat hier staat laat het hem lezen je staat er echt alleen voor dit is niet oké!

Precies dit. Vrouwen houden dit gedrag van hun man vaak in stand door niet zelf eens tijd in te bouwen. Of idd te zeggen ik kan overdag niet slapen. Nee maar je kan wel overdag rusten na zulke vreselijke nachten. Ik zou dit echt never nooit accepteren als iemand zo met mij om ging.

Ik ben bij de eerste maar ook nu wel de persoon die meestal op staat. Toch hebben we hier wel echt goede afspraken over gemaakt. Ik gaf borstvoeding dus bij de eerste was het voor mij logisch dat hij kon slapen ‘s nachts en ik ging voeden. Als het wiegen lang duurde dan nam hij het wel eens over. ‘s ochtends was de afspraak dat ik wat langer in bed bleef liggen bij slechte nachten. Nu met twee kids regelt hij de oudste (wordt meestal niet wakker maar toch) en ik de jongste. Op weekend dagen mag ik áltijd uitslapen want ik heb de “slechtste” nachten. Sporadisch laat ik hem dat eens doen. Ik vind het voor mezelf heel simpel PAK je rust. Ga zelf naar boven. Blijf liggen etc. Als jij het niet doet gebeurt het niet. Zo doe ik dat ook regelmatig hoor als is er bij mij wel wat meer begrip volgens mij.

Ik zou stoppen met jezelf zo wegcijferen en je grenzen stellen. Je man is geen partner gedraagt zich als een kind. Het is genoeg zo. Pak je koffer in en ga lekker even een paar dagen weg. Puur met het doel om voor jezelf te zorgen. Je kan toch niet zo doorgaan, dan ga je eraan onderdoor en verlies je jezelf. Wat voor voorbeeld wil je aan je dochter geven? Geef hem maar een lijst met wat allemaal gedaan moet worden en wat hij allemaal moet doen voor zijn dochter. Kijk wat er nog overblijft als je terugkomt en vraag of hij nu inziet wat jij allemaal de afgelopen tijd hebt moeten doen omdat hij geen zak uitvreet. Dit zou mijn ultieme poging zijn om te kijken of hij zich nog gaat inzetten als gelijke partner. Relatietherapie overwegen, aangezien je hem niet op hem kan bouwen. Als hij dat niet wilt, mag hij vertrekken.

Ik zou ook graag gefocust zijn op mijn slaap, maar helaas zit dat er gewoon niet altijd in als je een kind hebt. Ik vind het vooral bijzonder dat hij vindt dat hij, omdat hij moe is, maar altijd (zonder overleg) kan gaan slapen. We zijn als ouders bijna allemaal structureel moe en ‘n keer bijslapen moet kunnen, maar piepen omdat je ‘n keer niet aan je 8 uurtjes bent gekomen.. Nee..

Pff als ik dit lees denk ik echt: wat een egoistische zak! Hij moe? Hij weet niet eens wat MOE ZIJN is!! Ouderschap is als ik me niet vergis een ware TEAMSPORT, als in SAMEN zorgen voor je kind! Ik denk dat je man een hele harde schop onder zn komt kan gebruiken & hij geregeld eens de nachten over kan nemen! Heb verdere reacties niet gelezen, maar zou eens een hartig woordje met hem spreken & duidelijk maken dat dit echt niet zoveel langer kan! In t begin (jaar geleden) deed ik ook alle nachten toen onze zoon geboren was, zodat mn man genoeg energie had om te werken, maar ik sliep amper & het ging mentaal super slecht ... daarna afgesproken dat hij op zn vrije dagen de nachten doet. Inmiddels gaat hij er snachts uit als die kleine huilt & legt hem dan tussen ons in (meer omdat hij weet dat ik niet meer slaap snachts als ik die kleine pak) Verder doen we gelukkig alles samen & doet hij vaak middag/avond de zorg, ook al ben ik hele dagen thuis (ziektewet) Huishouden enz doen we allemaal samen, zoals t zou "moeten" denk ik dan 🤷🏼‍♀️

Waardoor is hij zo moe? Zomaar een paar ideeën: - Kan je uitslapen? Spreek dan af dat hij in ieder geval 1x per week er met de kleine uit gaat. - Geef aan wanneer jij op bent. Dat voelt eerst heel egoïstisch, maar uiteindelijk zal je je beter voelen bij grenzen aangeven. En nee, je belast hem er niet te veel mee, hij krijgt genoeg slaap tijd. Ook de belangrijke taken op zijn werk hoeft ie niet in de strijd te gooien, jouw werk en de zorg voor jullie kindje is minstens zo belangrijk. - Overleg ipv mededelen. Hij vind het nu vanzelfsprekend dat jij de zorg hebt, ook als jullie beide vrij zijn. - Plan dingen voor jezelf, en laat dan de zorg compleet aan hem over. Hoe wij het doen: - ik zaterdag uitslapen/hij zondag of andersom - elkaar reminden aan op tijd naar bed gaan (zorg voor elkaar) - bij elkaar aan kunnen kloppen als je even alleen tijd nodig hebt, in overleg dus - luisteren naar elkaar, ook al kan je het niet oplossen voor de ander dat ie op dat moment zo moe is, je gehoord voelen scheelt de helft (in jouw geval dus hij luisteren jij meer uiten) - doen waar ieder goed in is, eigen taken, eigen verantwoordelijkheden - beide ruimte om 1x per week iets te gaan doen met vrienden/familie Vergeet niet dat jouw behoeften niet onder doen voor zijne. Verwacht niet dat hij uit zichzelf meer zorgzaam naar jou wordt, hierin zal je zelf echt duidelijkheid moeten geven. Doet en ziet hij het dan nog niet, dan moet je je afvragen of je partner goed is voor je gezondheid.

Ik herken het wel de kleine is nu bijna 11 maanden en ik moet altijd vroeg opstaan, zodat hij kan uitslapen. Dus in 11 maanden tijd ben ik de gene die elke dag vroeg opsta. Als ik dan vraag of ik ook een keer mag uitslapen? Krijg ik antwoorden als jij gaat toch niet uitslapen. Ik sta zelfs eerder op voor een dagdienst zodat hij kan blijven liggen.