Postnatale angst

Klinkt als paniekaanvallen. Bij mij komen die op door stress of vermoeidheid. Meer rust nemen is dan helaas de enige oplossing. Ik heb zelf nog geen kinderen. Maar ik herken wat je schrijft wel als paniekaanvallen

Het kan ook een postnatale depressie zijn. Die kan zich soms pas na een paar maanden aandienen (eigen ervaring) ik heb veel baat gehad met het nemen van vitamine B6.

Herken je verhaal wel. De 1ste maanden had ik ook heel erg het idee dat mijn zenuwstelsel overbelast was. Veel indrukken, nieuwe situatie omdat je pas ouder bent geworden. Ik heb dit meteen aangegeven bij het CB tijdens het 1ste gesprek al dat ik mij mezelf niet voelde. Ze zei toen ook dat het wel een normale reactie is. Maar kreeg wel meteen hulp aangeboden in de vorm van een vertrouwenspersoon die dan 1x in de zoveel tijd aan huis kwam. Om met je te praten zeg maar. Dit vond ik heel erg verhelderend. Goed om te horen dat jij een afspraak hebt gemaakt bij een psycholoog! Ik hoop dat het snel beter met je mag gaan! :)

Ik weet niet of je weer begonnen bent met anticonceptie, maar dat leidde bij mij tot deze hevige angstaanvallen.

Wat vervelend! Nee, daar ben ik nog niet aan begonnen.

Ten eerste; geef het tijd! Je bent nog aan het ontzwangeren. Het wordt steeds beter naarmate de tijd vordert is mijn ervaring, je kindje wordt ouder en jullie steeds meer op elkaar ingespeeld en de situatie gaat wennen. Het begin is gewoon echt heel erg wennen. Idd het het heel alert zijn en continu aan staan zorgt voor spanningen. Dit wordt beter als het gaat wennen met de tijd. Ik herken je verhaal heel erg. Door oververmoeidheid en alle nieuwe indrukken vond ik de kraamtijd echt heel zwaar en het gevoel alsof ik buiten mezelf stond… nu zwanger van de tweede, bewust heel snel (oudste nu 8 maanden) omdat ik anders ben bang was dat ik het niet meer zou durven. Ik heb momenteel somatic experience therapie, dat is trauma uit het lichaam laten verdwijnen en dit helpt mij meer om met beide benen op de grond te staan. Toch merk ik nu met Hormonen dat bij mij ook weer een stukje angst terug komt maar ik leer er mee leven en het hoort ook wel bij mij, ertegen vechten maakt het erger. Wat mij erg helpt is gaan sporten! Even eruit en even het zweet los en lekker lichamelijk actief zijn, uit je hoofd.