Relatieproblemen sinds zwangerschap

Wat vervelend dat het niet zo goed meer gaat tussen jullie. Waren jullie voor de zwangerschap wel intiem, en dat jullie daar beiden initiatief in namen? Ik heb laatst het boek Erotische intelligentie van Marga Goeting gelezen, en dat is echt een aanrader! Staat ook een heel stuk in over mannen (en vrouwen) die moeite hebben met seksualiteit tijdens en na de zwangerschap. Misschien kun je het via dat boek met hem bespreken, en dat komt voor hem wellicht minder bedreigend over dan een relatietherapeut (voor jouzelf of jullie samen). Over dat hij wil dat je niet met je moeder en vriendinnen praat, daar moet je je niks van aantrekken. Ik had dat met mijn vriend ook een tijdje, maar bleef gewoon aangeven dat we daarin anders zijn en ik heus ook alle goede en leuke dingen met hen deel. Dat is miss ook wel een verschil tussen veel mannen- en vrouwenvriendschappen en moet hij maar mee dealen!

Ik snap dat als je in de situatie zit het allemaal veel makkelijker klinkt dan het daadwerkelijk is. Ik kan me voorstellen dat die keuze voor nu echt nog een stap te ver is. Ik vind het lastig om te bedenken wat nu een goede methode is, omdat je partner dus niks wil. Misschien inderdaad in je eentje in relatietherapie gaan, zodat je handvatten krijgt hoe je dit aan moet pakken. Ik zag je aan iemand vragen of haar partner dat dan wist. Persoonlijk zou ik dat altijd vertellen, want als je er nu niet eerlijk over bent gaat daar een keer een bom over barsten.

Samen opgelost. Ik wilde therapie, hij niet. Ik heb hem een ultimatum gegeven: of we lossen het op, of we gaan in therapie, of je pakt nu je spullen. Als je niet samen weg kan zou ik alleen gaan. Hij of jij. Of allebei apart dagje. Heeft ons echt goed gedaan en de realisatie gegeven we missen elkaar al na 1 dag. Ik had zelf ook tegen vriendinnen gezegd kies voor jezelf en laat hem gaan, maar als je er zelf in zit is dit heel moeilijk.