Schoonfamilie - deel 2

Phoe, wat een verhalen hier, Maar goed ik ben allang blij dat ik niet de enige ben. Wij hebben in het begin heel erg struggles gehad met mijn ouders, heel erg bemoeien, en wat we maar moesten doen. En ja dat is behoorlijk uit de hand gelopen. Intussen accepteren ze hoe wij het willen, gelukkig.Ik heb vanaf begin van mijn zwangerschap gezegd dat ik niet wilde dat iedereen onze dochter vast hield. Iets met Corona. Schoonouders heel lief, Maar sinds een aantal weken irriteer ik mijzelf mateloos. Zowat iedere dag een berichtje. prinsesje hier prinsesje daar!UGH! Tijdens de fles ook, onze dochter is heel driftig, en ze spuugt met enige regelmaat, maar als ze nog maar 1 keer haar fles speen als het ware uittuft; och dat meisje heeft genoeg. AAARRGGH en ga zo maar door. Gelijk na de fles plat op de benen leggen Vervolgens komt die flesvoeding er weer uit. passen ze een aantal uur op, is de luier nog niet eens vervangen. Mijn man had in het begin zo iets van ze bedoelen het allemaal goed. Maar ik ben maar wat blij dat vorige week toen mijn schoonouders hier weer eens waren. Dat we elkaar aankeken knipoogde en beide precies wisten over wat het ging. Dat is dus ook al ze eindelijk al ligt te slapen( ze ziet graag alles) nee hop er gelijk boven op en tegen haar praten: Daag slaap. Tuurlijk ze mag wel eens huilen maar als ik iedere keer mn kind over de zeik terug heb. Mijn man had heel veel ,moeite met mijn ouders in het begin, maar hebben nu zo iets dat we liever mijn moeder bellen bijvoorbeeld om op te passen dan zijn ouders. Hij wil dolgraag met zijn ouders er over praten maar hij weet niet hoe. Alles wordt door hun weg gewuifd. iemand nog ideeën ?

Hier ook hoor. Denk ook echt dat dat iets is wat oma's doen. Heeeele tijd maar aandacht vragen van ze. Ook als mijn zoontje lekker een keer rustig tv aan het kijken is, zit ze "doe maar zwaaien!! Hallooo!! Zwaai is naar oma!!!" Joh het is geen papegaai dat ie al het nieuws telkens moet laten zien wanneer hun het maar willen. En idd hele tijd maar afleiden

Dus jullie zien ze binnenkomen, je ziet ze naar je dochter gaan en haar wakker maken.. en jullie zeggen daar helemaal niets van? 😳 Dat zou rap klaar zijn bij mij: mijn kind, ik bepaal. Als jij het daar niet mee eens bent, is dat niet mijn probleem. Volgende keer dus gewoon zeggen als je het ziet gebeuren. Dan hoef je er ook geen zwaar gesprek van te maken. - joh, ze wordt zo heus wakker maar laat haar nu maar even rustig liggen. - zou je haar in het vervolg rechtop willen houden na de fles? Dan voorkom je dit.. - als je haar ophaalt: hè, volle luier.. zouden jullie zelf ook niet prettig vinden. Wil je anders even meekijken hoe het moet? Oh dat weet je al. Fijn, voor de volgende keer, ze zitten gewoon in de tas/ liggen daar.

Ohh help, even ventileren... Wij hebben een meisje van 8weken. Mijn schoonouders zijn ontzettend fijne mensen en ik kon het altijd prima met ze vinden. Maarrr... sinds de geboorte van onze dochter zijn ze enorm enthousiast en to much. Ze komen vaak langs waarbij ze dan lunch/avond eten verwachten. Dit omdat zij 2.5uur reistijd hebben. Ze gaan in hun enthousiasme voorbij mijn (en die van mijn partner) grenzen. Ze komen zomaar in onze slaapkamer 'oh even spieken naar het bedje van de kleine (ze slaapt bij ons op de slaapkamer), maken haar wakker en pakken haar zomaar op uit de box. Nog vele voorbeelden op te noemen, dit is slechts een impressie ;). Nu het volgende, ze komen morgen dus weer op bezoek. En ik zie er enorm tegenop! Mijn kindje ruikt nadat ze, zijn geweest altijd naar de (smerige) parfum van mijn schoonmoeder. Ik heb geen zin om 'gastvrouw' te spelen en ze de gehele dag van eten en drinken te voorzien. Schoonmoeder heeft geëist morgen te willen wandelen want ze 'moet' achter de kinderwagen lopen... Hier is eigenlijk niets mis mee maar ik wil dat gewoon niet! Ohh ik zie er zo enorm tegenop... Ik krijg hier steeds meer irritaties van terwijl ze ontzettend lief zijn voor ons en voor onze dochter. Wanneer ze op bezoek zijn doe ik echt mijn uitsterste best om ze welkom te heten maar dit kost mij echt enorm veel energie.. Meer die zich hierin herkennen?

Oh ja kan er helemaal in komen hoor. Waarom vraag je niet gewoon dat ze geen parfum draagt? Baby's vinden sterke geuren niet fijn. En vraag haar om onderweg even wat eten van de traiteur mee te nemen ofzo ;) heb je geen werk aan klaarmaken. Tis druk zat met ze op bezoek en dan moet je nog gaan koken

Even een andere instap: mijn man komt uit de horeca, ober. Maître B zoals dat deftig heette. Zijn ouders vereisten dat hij elk feestje nog eens ober was. Incluis zijn eigen feestjes. Ik dus heel droog, enige jaren terug toen we nog niet samenwoonden: "eerste drankje krijg je van mij, verder is daar de keuken. Je weet hoe een kraan, waterkoker en koelkast werkt, succes." Zijn ouders keken mij heel raar aan. Er stond genoeg te eten op tafel, maar drinken mochten ze zelf regelen. Werkte prima, toen ze de oodschap begrepen, en gaat nog steeds prima. Als mijn schoonouders een café willen, wachten ze maar tot Rutte er weer één of twee opengooit.

We hebben nadat onze dochter geboren was aangegeven dat ook nog extra koken teveel is. Daarop wordt dan geantwoord dat dat onzin is. Hoevaak ik heb gehoord 'jullie moeten zelf toch ook wat eten, of, waar 2 eten kunnen er ook 4 eten',. Het niet dragen van parfum blijft helaas eeuwige discussie, iedere keer kaart ik dit aan, + uitleg. Schoonmoeder is het hier niet mee eens en draagt telkens parfum...

Goede tip, dankjewel dit ga ik gebruiken. Ze voelen zich tochal zo thuis in ons huis dus een koelkast kunnen ze idd zelf ook opentrekken.

Dat parfum is herkenbaar 😅🙈. Mijn schoonmoeder is een schat maar ook een wolk hysterisch parfum. We doen de baby altijd lekker in bad als ze is geweest haha. Mijn man kon het gelukkig beamen toen ik er over begon na haar 1e bezoek.

Dan is het aan jou om als moeder voor je kind op te komen! Zijn ze gek geworden dat zij de dienst uit maken?! Mijn kind zomaar wakker maken? No way. Parfum opspuiten terwijl ik neb aangegeven dat dit niet prettig is voor de baby? Prima, maar dan mag je haar ook niet vasthouden, doei! Kom op voor jezelf en je kindje.

Mijn schoonmoeder heeft dan geen parfum maar body lotion van Therme die mega ruikt! Ik heb haar een appje gestuurd dat m’n zoontje wel heeeeel erg rook naar een luchtje en dat ik daar een beetje van schrok. Vervolgens durft ze geen body lotion meer op te doen en ging ze aan mij vragen wat ze dan wel kon opsmeren (weet ik veel? Iets neutraals?) Want ze had zooooooooo’n last van droge benen!! GVD je kan die troep toch gewoon op je benen smeren?! Daar komt m’n zoontje toch niet? 😒 Word zo moe van dat mens.. die onzekerheid van haar is killing!

Ik lees altijd alle verhalen, vind ze heerlijk, maar zeg zelf nooit wat. Nu zit ik toch met een dilemma. Ik weet sinds kort dat ik zwanger ben van de eerste. Vriend en ik hebben afgesproken dat we het stil houden tot 12 weken. Mijn band met zijn moeder is niet zo goed omdat ze nogal wat moeite had/heeft met t feit dat hij een serieuze vriendin heeft. Dat resulteerde in rare dingen zoals stoken en ook van die lullige opmerkingen maken waarvan dan later wordt gezegd dat het een grapje is of dat het anders bedoeld was. Voorbeeld: met kerst was het eerste wat ze tegen me zei: ‘goh, je lijkt wel 10 jaar ouder.’ Ik zei wauw. Bedankt? Ging ze lachen. Ik zei dat ik het niet zo grappig vond (ik trek tegenwoordig wel mn mond open) en toen maakte ze er van dat ik er chique en volwassen uit zag. OK. Whatever. Zulke dingen dus telkens. Al jaren. Nu dus het dilemma. Obviously heb ik met vriend de 12-weken afspraak ook een beetje om haar bemoeienis zo lang mogelijk buiten te houden. Ik krijg daar gratis bij dat ik mijn familie/vrienden natuurlijk ook niet op de hoogte stel voor die tijd. Logisch. Maar nu is het zo ver en wil ik het zooooo graag aan mn beste vriendin vertellen, maar ik kan dat niet verkopen aan hem. Ik merk dat hij daar weerstand op biedt, waarschijnlijk omdat zijn familie het ook niet weet, en ik snap dat eigenlijk ook wel maar dit is wel mijn gevoel. Ik wil het gewoon wel vertellen aan mijn vriendin en niet aan zijn moeder😅 heeft iemand tips hoe ik dit met hem kan bespreken? Hij weet wel hoe de band is en snapt mij vaak ook, maar is aan de andere kant ook een vreselijk moederskindje en waar hij haar gedrag kan bagetaleriseren doet hij dat ook. Ik wilde het even kwijt. Ik zit niet te wachten op 1 van de moraalridders die me komt vertellen dat mijn schoonmoeder de oma van mijn kind wordt en dat ik aan mn partner moet denken en lala. Dat weet ik allemaal wel, ik wil gewoon klagen haha.

De moraalridder in mij zegt: maak een keus, vertel het ze beide of niet. Ik snap je gevoel heeel goed. Maar zijn gevoel ook! Wel kan ik je meegeven. Laat bij haar duidelijk weten dat je niet op tips zit te wachten over wat wel en niet mag (ook al is dat moeilijk) maak haar duidelijk dat je hier bent om te blijven (aangezien ze er moeite mee heeft dat zoonlief een vaste relatie heeft). Of laat het je man vertellen aan zijn ouders als ie dat wil. Vertel jij het lekker aan je beste vriendin 😅😘

Je kan toch afspreken dat je allebei 1 iemand in vertrouwen neemt om het tegen te vertellen. Jij je beste vriend, hij ook een maatje. Kies iemand met wie je het ook zou willen delen als het mis gaat. Logisch dat dat niet je schoonmoeder of moeder is....

Misschien helpt t om de 12 weken afspraak minder op te hangen aan je schoonmoeder en meer te zien als een geheim van jullie 2en? Wij hebben die periode namelijk daardoor ook wel als bijzonder ervaren: zo van wauw, we hebben het beste nieuws ooit en we weten t alleen samen 💞

Ik snap wat je zegt! Ik snap zijn gevoel ook heel goed. En inderdaad zal ik heel duidelijk moeten zijn naar haar. Gelukkig heb ik daar de afgelopen jaren heel hard aan kunnen werken haha. In het begin liet ik zwaar over me heen lopen maar dat is inmiddels wel een beetje over. Dankjewel voor je antwoord🥰

Heb ik ook aan gedacht inderdaad. Ik heb hem gevraagd of hij het aan zn beste vriend wilde vertellen en hij zei dat hij dat misschien wel wilde. Later ging hij twijfelen. Ik denk omdat hij het dan weer zielig vind voor zn moeder, maar dat is mijn eigen invulling. Ik heb later zelf aangegeven dat ik het toch wel graag aan mijn beste vriendin wilde vertellen. Ook omdat zij wat beter ingelezen is dan hij, praat toch wat makkelijker over kwaaltjes etc. Bij hem moet ik alles nog uitleggen. Zijn antwoord was: ja snap ik, maar je gaat het niet zeggen toch? Ik denk dat hij die vriendin een beetje gelijk heeft gesteld met zijn familie omdat ik heeeel close met haar ben. We zijn soms net zussen haha. Maar wat madeliefde81 ook zegt: als hij er niet mee akkoord gaat dan ga ik het zien zoals zij het beschrijft. Dat is ook heel fijn en helpt wel. Dank voor jullie reacties dames🥰

Ik zou gewoon niks koken en als ze zeurt met een diepe zucht eten laten afkomen ;) en dan de rekening ook voorschotelen

Ohh lastig. En kan je ze vragen 'ja heel gezellig als jullie komen maar we merken dat ook koken echt te veel is, zouden jullie wat eten mee kunnen nemen?'. Mijn schoonouders moeten ook een uur rijden en die deden dat altijd in de beginperiode. Dan waren ze er wel gezellig maar waren wij ook ontlast. En van het luchtje, ik zou het echt gewoon zeggen. Misschien heeft ze geen idee

Mijn schoonouders en onze vrienden wisten het ook eerder dan mijn ouders. Voor ons voelde dat goed om te doen omdat de band met al deze mensen gewoon beter is dan die met mijn ouders. Ja ze worden voor het eerst grootouders en mijn broer oom, maar zij weten niet dat het zo gegaan is. Als jij de band met haar niet voelt, zou ik haar ook niet eerder bekend willen maken met jullie dan nodig. Ik zou inderdaad aan je vriend voorstellen om allebei een goede vriend in vertrouwen te nemen.