Voel me niet gewaardeerd

Ik denk dat jouw partner in zijn handjes mag knijpen met jou. Dit bedoel ik niet lullig, maar ik werd een beetje verdrietig van de zin; hij doet ook wel eens de luiers in de avond. Dat klinkt of jullie dat beiden al een groot ding vinden terwijl dit echt als het (mini)minimum. Jullie zijn partners en je bent niet zijn moeder. Wanneer hij dat niet inziet wat jij allemaal doet om de boel draaiende te houden ben ik bang dat je partner eerder geneigd is de dingen voor lief te nemen.

Oké nou wanneer ik dit lees denk ik aan een 16 and pregnant situatie

Bedankt maar nee. Ik ben 25 hij is 29 😃

Ja ik snap je reactie. Alleen het voelt voor mij niet zo omdat hij fulltime werkt.. dus ik heb het verantwoordelijkheids gevoel voor het huis en de kids. En ik vind dat oprecht niet erg, want mijn geluk is 24/7 bij mijn kleintjes te kunnen zijn. Het zat hem puur even in de onderwaardering.. aaangezien ik die dag voor en de kleintjes en hem moest zorgen omdat hij ziek is, viel het zwaar op mijn dak. En wilde ik liever ook zelf op de bank zitten Ipv eten koken wat ik vervolgens weg kan doen..

Ja niet tegenover jou! Maar vind het zo’n zo’n sukkel. Vind het echt heel sneu voor jou. Met zijn ziek zijn maar wel kunnen gamen en wel pizza kunnen vreten terwijl jij je best doet voor een gezonde maaltijd

Acceptabel hoe het niet gewaardeerd vond vind ik het zeker niet.. ik ben hier ook boos om geworden maar hij heeft er geen begrip voor .. Ik vind het acceptabel dat ik zorg voor het huis & de kids omdat hij fulltime werkt, dat is het ..

Nee begrijpelijk hoor. Dat vond ik ook echt een hele kut situatie 😖 en ik heb al zn hekel aan dat nutteloze gegame.

Zodra hij na werk thuis is is 50/50 heel normaal. Hij kan na werk net zo goed koken als jij na een dag met de kinderen. Hij kan net zo goed met een gebroken nacht naar werk als jij met de kinderen thuis.

Wij doen alles 50/50, werken dus ook allebei 28 uur en allebei dus 1,5 dag doordeweeks thuis. Ik vind (en dat hoor ik ook van heel veel anderen, terwijl ik een drukke baan heb) een dag thuis veel zwaarder dan een dag werken. En wij hebben één heel makkelijk kind. Vaak is degene die thuis komt van werk het minst moe en diegene doet ‘s avonds dus juist het meeste. Het is echt niet zo dat jij alles moet doen omdat je man 40 uur werkt, in die 40 uur werk jij namelijk ook. Daarbuiten kun je alles netjes verdelen

Omdat het mij niet uitmaakt verder? Ik zit momenteel thuis en mijn vriend werkt meer dan fulltime. Dus vind het vanzelfsprekend dat er meer op mijn schouders komt.

Dit heb ik dus ook 🙈

En in de basis hoeft dat niet erg te zijn hè. Mits iedereen in de relatie gewaardeerd wordt, gelijkwaardig is en zich er comfortabel bij voelt. Jouw dagen zijn alleen harder werken of minimaal net zo hard als die van hem. Dus als hij thuis is of klaar met z’n werk mag je écht wel iets van hem verwachten. Fulltime werken is geen excuus voor puber gedrag

Ik denk omdat het gedrag van de man wat puberaal overkomt, daar hoef je niet jong voor te zijn. Sommige mannen (sorry maar het zijn toch echt vaak de mannen) vinden het lastig dit gedrag te ontgroeien en verantwoordelijkheid te nemen en niet te denken dat hun leven het zelfde blijft als toen ze thuis bij mama woonde alleen nu met een vriendin die alles doet. Ik zeg niet dat dit hier de situatie is hoor maar zo komt het wel over. En heel lastig dat hij je niet begrijpt. Want dan kun je op je kop gaan staan maar als het niet binnen komt bereik je er niks mee op dat gebied. Dus dan misschien maar gewoon harde afspraken maken over eten, telefoon aan tafel (doen wij bijv niet sinds we kinderen hebben en wijzen we elkaar ook op) en dat jullie allebei één kind doen vanaf hij thuis komt. Zeker met een tweeling vind ik dat echt niet meer dan normaal. Zo’n duidelijke 50/50 verdeling kun je in weinig situaties maken. Succes meid!

Heel eens met deze reactie. En ik ken ook alleen maar voorbeelden uit mijn omgeving waarbij dit zo gaat. Mijn directeur (man) werkt 4 dagen per week, zijn vrouw is alle dagen thuis met 2 kinderen onder de 3 jaar en is zelf één dag in de week gastouder aan huis. Mijn directeur racet elke dag om half 5 naar huis (dan heeft hij 8 uur lang gewerkt!) om daar om 5 uur de boel over te nemen. Hij kookt en brengt de peuter naar bed, om zijn vrouw ook wat rust te gunnen. Zij voedt de baby maar kan verder even ontspannen op de bank.Lijkt mij een heel gezonde samenwerking ❤️ Wat vind je van deze kijkwijze topicstartster?

Een gezin is een verantwoordelijkheid van beide ouders. Thuis zijn met jonge kinderen is net zo belastend als een fulltime job. Mijn partner werkt altijd fulltime (ik normaliter ook), maar mijn partner kookt altijd, ook na een drukke dag. Hij doet de kinderen in bad en naar bed, verschoont alle luiers als hij thuis is, vult de trommeltjes voor school, doet de was volledig, en brengt de kinderen weg en doet daarnaast nog allerlei huishoudelijke klusjes. Dus hoezo neem jij jouw partner alles uit handen omdat hij fulltime werkt?! Hij kan prima meedraaien hoor, wordt hij volwassen van. Nu ik bovenstaande lees, vraag ik me af wat ik eigenlijk doe 🤣

Dat hangt wel enorm af van de functie van de werkende en de belastbaarheid/leeftijd van de kinderen. Ik ben thuisblijfmoeder van een peuter en heb eigenlijk best wel een luizenleven. Mijn zoon kan prima zichzelf vermaken en doet nog meestal een dutje van 1.5/2 uur. Dan ga ik echt niet aan mijn man vragen of hij wil koken. Veel huishoudelijke taken kan ik ook gewoon combineren met de zorg voor mijn zoon. Met een jonge tweeling is dit natuurlijk weer helemaal anders, maar ik vind het wel te kort door de bocht om te zeggen dat het altijd net zo zwaar is als werken.

Maar los van hoeveel tijd je aan de baby’s en het huishouden besteed, die man zet jou te kakken tegenover anderen op zijn avondjes uit en steekt zelf zijn handen ook niet bepaald uit de mouwen. Voel jij je daar prima bij? Helemaal goed. Voel jij je daar niet prima bij ?( wat ik vermoed door je topics) en voel je je niet gewaardeerd ? Zorg dat er verandering in komt. Die verandering komt niet vanuit hem

Mijn man heeft een topfunctie in een groot bedrijf maar vindt het zelf ontzettend belangrijk om zichtbaar te zijn in zijn gezin. Bovendien heeft hij liever dat ik iets leuks voor mezelf ga doen dan dat ik het huishouden bij houdt. Onze relatie is in alle opzichten ontzettend gelijkwaardig, iets waar we beiden heel dankbaar voor zijn, we doen dingen uit liefde voor elkaar, en dat is wat ik mis in dit soort relaties. Gamen belangrijker vinden dan je partner bijstaan, onbegrijpelijk. En onacceptabel pubergedrag. Welke verdeelsleutel je hebt, zoals jij schetst, NJJJ, is natuurlijk helemaal prima als jullie daar beide helemaal happy mee zijn. Maar TO is niet happy met de verdeling, dus die moet het gesprek aangaan met haar partner voor meer gelijkwaardigheid en waardering.

Dus jou gaat 24/7 per dag door en jou man heeft recht op pauzes en hoeft na 9 uur werk niets meer te doen? Beetje onredelijk toch? Dat jij niet betaald krijgt betekent niet dat jij niet werkt. Ik denk dat dat de denkfout is bij vele.. ik zou is goed overwegen wat je wil. En er een gesprek over voeren. Ik ben ook thuisblijfmoeder maar als mijn om 18.00 thuis komt na een lange dag , schuift hij aan tafel en na het eten gaat hij met de kinderen naar boven badderen en naar bed brengen zodat ik kan ontprikkelen en pauze heb ;)

Je bent de moeder van zijn kinderen en zijn vrouw. Niet zijn verzorgster! Ik zou zeker het gesprek aan gaan want nu lopen alle frustraties alleen maar hoger op.