Voel me niet gewaardeerd

Als eerst vind ik het raar dat je een hele pizza kan eten als je ziek bent. En als hij kan gamen kan hij ook wel andere dingen doen om zich zelf te verzorgen.

Zoo echt respect voor jou dat je de zorg voor tweeling vrijwel alleen draagt! Lijkt me zo zwaar! Ik ben ook wel het verzorgende type en zeker als m'n man ziek is, zou ik hem extra verzorgen. Maar ik zou het echt asociaal vinden als hij dan een pizza (ook alleen voor zichzelf??) gaat maken, terwijl het heel duidelijk is dat jij gaat koken. Ik zou er toch wel flink boos om worden, zodat hij ook weet wat het met jou doet en hoe jij je voelt. Want misschien denkt hij wel dat je lekker bent gaan slap3n, terwijl je er -terecht- mee zit.

Dan is jouw gedachten heel veroordelend over moeders van 16. Dat zijn echt jouw eigen tekortkomingen.

Om alle 16 jarige ouders in een hokje te plaatsen is inderdaad niet aardig. Toch, 16 jarige brein is nog niet volledig ontwikkeld. Mens vanaf zijn geboorte en tot zijn dood gaat door verschillende ontwikkelingsfases geen. 16 jarige is vaak niet in staat voor zichzelf te zorgen, laat staan 24h verantwoordelijkheid nemen over een baby. En dat is niet erg, omdat zo’n puber weinig aan kan doen.

Haha, wat een grappig beeld hebben jullie van iemand die 16 is. Niet voor zichzelf zorgen? En het brein groeit door tot ongeveer 20/25 jaar en dan hebben de meeste toch echt wel een kind.

De gemiddelde leeftijd bij eerste kind ligt rond de 30, dus je laatste uitspraak durf ik te betwijfelen

Vroeger wel en ook nu nog steeds veel mensen.

Dat klopt, maar dat is wat anders. Veel mensen is een subjectief begrip, dat is niet 'de meesten'.

Enorm knap dat je de zorg van een tweeling en het huishouden kan combineren. Ik vergelijk dat met een fulltime baan (de zorg) plus een parttime baan (het huishouden). Je partner daarentegen denkt dat jij nog wel wat overuren kan maken, ook al zijn jullie beide verantwoordelijk voor dat 'werk' na kantoortijden. Je gevoel van onderwaardering is helemaal terecht! Stop met zorgen voor je partner. Ik lees alleen maar ongelijkheid, ontbreken van iedere vorm van waardering en begrip vanuit hem. Ga van hem verwachten dat hij wat doet als jij wat doet. Jij bent met de kids bezig, mooi, dan kan hij de tafel afruimen. Geen zin in? Prima, ga jij afruimen en leg je 2 kids bij hem neer. Klaar? Gooi wat mental load naar hem toe. 'Zorg jij dat de kinderen morgen in bad gaan? Ik ben dan bij -vriendin-' (Dit wel in het weekend). Ga weg, zonder dingen klaar te leggen. Kom thuis en vraag of het gelukt is, en of het huishouden erbij nog mogelijk was. Ga daarna niet alles opruimen (want ik kan voorspellen dat het een bende is na zon dag). Zeg dat je moe bent, of je wel even kan gaan liggen (dit ben je ook he, vergeet dat niet, je bent overbelast). Accepteer niet dat hij in die tijd jou om hulp komt vragen, over de zorg voor de kinderen. Hij moet echt even in jouw schoenen gaan staan.

Ik zal je even uitleggen wat ‘gemiddelde’ betekent. Gemiddeld 30 jaar bij de geboorte van het eerste kind betekent dat er mensen zijn die voor hun dertigste een kind krijgen en dat er mensen zijn die na hun dertigste een kind krijgen. De gemiddelde leeftijd waarop een eerste kind wordt geboren bij een Nederlandse vrouw is 30,3 jaar(heb het even opgezocht). Die leeftijd stijgt al jaren

Als je wat verder leest zie je dat ik het NIET over de moeder heb he? Maar over de onvolwassen vader. Dus doe niet zo raar met je tekortkomingen

Dankjewel.. er wordt van hem ook verwacht dat ik ga werken. Maar ik ga er mentaal aan onder door als ik daar alleen al aan denk als dat er óók nog bijkomt 😔 ik heb nu geeneens tijd om mezelf elke dag fatsoenlijk aan te kleden en klaar te maken

Dat is geen beeld, dat is wetenschappelijk bewezen, ik verwijs jou naar de ontwikkelingspsychologie.

Dat je hersenen nog niet volledig ontwikkeld zijn betekend niet dat je niet voor jezelf kan zorgen? Ik kon prima voor mijzelf zorgen op 16e jarige leeftijd en iedereen die ik op 16e jarige leeftijd heb meegemaakt ook, lijkt me niet meer dan normaal ook.

Hoezo zou je niet kunnen werken? Het is toch fijn om even wat voor jezelf te doen en als je leuk werk hebt geeft dat ook energie. Alleen je zal je thuis situatie anders moeten inrichten zodat je man zich gaat gedragen als partner ipv als je kind. Stop met voor hem leven en maak wat van je eigen leven! Voor je het weet is het voorbij.

Een 16-jarige is een kind. Valt onder volledig toezicht van volwassenen, wordt door het jeugdrecht bestraft, etc. Ik zie dat jij vaker hevige reacties geeft die afwijken van de algemene norm. Medici die in de luier van je dochter willen kijken wijs je fel terecht. Op de rug bevallen is alleen maar fijn voor de gynaecoloog. Je klinkt als een strijdvaardige vrouw! Ik hoop dat je ook kunt meebewegen en helder kunt denken als anderen hier zeggen: lees de ontwikkelingsliteratuur over kinderen. Het brein van een 16-jarige is nog volop in ontwikkeling. Kinderen van die leeftijd overzien de gevolgen van hun handelingen nog niet. Er zijn grote verschillen tussen kinderen van 16, maar dit is de gemiddelde ontwikkeling. Heel fijn dat jij allemaal mensen kent die prima voor zichzelf kunnen zorgen. Ik heb een andere ervaring gezien😊

Je vindt prima om de borstvoeding aan je kind te geven tot dat hij 7 jaar oud is (als hij dat zelf ook wil) maar je gelooft ook in, dat een kind van 16 jaar oud volledig, zelfstandig en zonder ouders kan functioneren en daarnaast ook voor een andere kind kan zorgen. 🙇🏻‍♀️ Ik moet eerlijk toegeven dat ik jou niet meer kan volgen.

Je zal er je redenen voor hebben om niet te werken, neem aan dat je het daar ook met je partner vaak genoeg over gehad hebt? Probeer er wel aan te werken, pak even 10 minuten om je aan te kleden. Ik zou alleen wel zelf willen werken om niet afhankelijk van iemand te zijn die zich zo misdraagt.

Werken zou het probleem niet hoeven zijn. Je partner is het probleem. Als je partner zijn eerlijke deel doet kan jij werken. En ook jezelf aankleden en klaar maken. Waarom ga je niet met je partner in gesprek Maud876 en proberen jullie de taken beter te verdelen?

Ja zodat hij dan een dag vrij neemt en ik werk en hij bij de kids is. Alleen ik weet nu al dan is het een bende als ik thuis ben en dan mag ik alle taken die ik normaal overdag doe na mn werk nog doen. En dat kan ik mentaal echt niet aan