Vriend vaak weg

Ik denk dat het vooral de communicatie is wat niet lekker loopt. Je zegt bijvoorbeeld dat je hem vraagt thuis te blijven. Hij geeft aan dat hij dit met je wil bespreken en hierdoor ben je woedend. Hij woont pas 2 weken met je, was hij hiervoor ook veel afwezig? Kan het misschien komen dat hij de situatie met net samenwonen en zwangerschap te veel vind worden? Geen idee. Ik zou even op een rustig moment het gesprek met hem aangaan. Ik vond het tijdens de zwangerschap fijn om hier echt even goed over na te denken wat ik wil zeggen en hoe, dit schreef ik dan op in m'n telefoon. Praat vanuit je zelf, wat voor gevoel geeft het je dat hij veel weg is? Etc etc. Fijn dat morgen in ieder geval de dieren weg zijn! Scheelt hopelijk ook veel voor je. Sterkte! Hoe oud zijn jullie?

Ik zou wel een gesprek aangaan over hoe jullie verwachting is dat het er straks uit komt te zien wanneer de kleine er is. Want dat vraagt enorm veel meer en als jullie er nu al niet goed uitkomen hoe de taken verdeeld zijn of wat de verwachtingen van elkaar zijn dan kunnen jullie daar straks nog behoorlijk laaiende ruzie of heftige teleurstellingen over krijgen. Ga jij minder werken straks? Want 32 uur werken én de volledige zorg voor de kleine én het huishouden dat kunnen er maar weinig aan, dan blijft er niks van je over. Het klinkt alsof je partner een fanatieke sporter is en het niet echt een optie is dat hij daarin een stap terug doet. Hoe zie jij dat straks voor je? En hoe kijkt hij daartegenaan? Je kunt beter nu al tegen verschillen aanlopen dan straks pas als puntje bij paaltje komt.

Ja, hiervoor was hij ook veel afwezig en hij heeft al een kind uit zijn vorige relatie en is zelfs eruit geschopt door zijn ex omdat hij andere dingen zoals voetbal belangrijker vindt dan zijn gezin. Zoals ik al zei dat ik helemaal geen probleem vind en dat hij lekker mag voetballen maar af en toe overslaan is voor hem al een ramp want dan anders moet hij op de bank zitten. Ik ben 38 jaar en hij 35 jaar

Klopt, hij is een fanatieke sporter en dat vind ik helemaal geen probleem maar af en toe overslaan is toch niet erg? Voor hem blijkbaar wel….ik ga zeker niet minder werken omdat ik meer verdien dan hij met zijn 40 uren per week dus geen optie om minder te gaan werken. Ja, wij hebben al heel duidelijk afgesproken wat onze plannen zijn en wat onze verwachtingen zijn, etc. Maar ja, ik ga zeker opnieuw een gesprek aangaan met hem

Als hij niet thuis blijft, zeg dan gewoon het etentje af. Te moe is echt een goede reden! Je partner heeft nog wel het één en ander te leren zo te lezen.

Of jij overdrijft is niet aan ons om te bepalen. De een accepteert het wel en de ander niet. Ik zou wel een goed gesprek hebben over hoe hij dit ziet met een kindje erbij. Aangezien het in zijn vorige relatie ook niet goed liep daardoor. Het is wel belangrijk dat hij ook prioriteit aan zijn gezin geeft want ik neem aan dat je niet alles alleen wilt doen. Je wist al wel van te voren dat hij zo was hoor ik dus je kan nu ook niet verwachten dat het een totale omslag word. Wat betreft het zijn zus. Het is al afgesproken en morgen al. Ik zou gewoon alvast wat voorbereiden vandaag zoals een lasagne zodat je het zo de oven in kan schuiven. Of lekker wat pizza bestellen ofzo. En op tijd naar bed. Maar het is wel logisch als zijn familie komt dat hij dan niet weg gaat.

Als hij selectievoetbal speelt, kan je inderdaad niet zomaar een keertje overslaan. Heb dat zelf ook gespeeld op hoog niveau en dan doe je aan het begin van het seizoen wel een bepaald commitment en anders moet je recreatief gaan spelen. Daarom des te belangrijker om samen te zitten en wederzijdse verwachtingen uit te spreken. Jou met een etentje met zijn zus laten zitten zou ik bijvoorbeeld echt pissig over worden. Ook ben ik erg benieuwd hoe hij dit zelf voor zich ziet als jullie kindje er is? Hebben jullie het hier samen niet over gehad voor je zwanger werd, hoe jullie de verdeling in werk/zorg/hobby voor jullie zagen?

In een teamsport kun je, ongeacht niveau, niet wel een keer overslaan. Je bent een team en de anderen zijn afhankelijk van je.

Tsja het is lastig. Ik vind dat je het moet kunnen combineren met je gezin en als dat niet kan, dan voor je gezin kiezen! Zeker als zijn eigen zus komt eten, moet hij er gewoon zijn. Mijn man deed 2x per week trainen en 1x wedstrijd. Maar zeker met uitwedstrijden was hij dan de hele zaterdag weg. Na 40 uur werken, blijft er dan niet veel tijd over met het gezin. Hij vond dat zelf ook niet leuk en koos ervoor om minder te gaan voetballen en alleen mee te trainen en af en toe een thuiswedstrijd mee te pakken. Zodra je een gezin krijgt, veranderen er zaken. Je kan niet meer al je vrije tijd aan je eigen dingen besteden vind ik persoonlijk.

Ik sportte zelf inderdaad ook 2x in de week een training en zaterdag hele zaterdag ongeveer weg voor wedstrijden. Ga nu lager spelen zodat dit niet meer hoeft. Aangezien ik het niet goed vindt te combineren met een baby. En mijn man elke zaterdag alleen met haar laten, vind ik gewoon niet leuk. De prioriteiten zijn verschoven sinds wij een dochter hebben. En denk inderdaad dat jouw vriend zich hier ook wel wat in aan zou kunnen passen. Want dit lijkt niet echt alsof het gezinsleven op 1 staat. Het is belangrijk dingen voor jezelf te houden, maar er niet in de door te slaan zodat je gezin er echt onder lijdt

Je wist al dat hij zo was dus. Vraag me dan af of jullie dat hebben besproken hoe jullie dat gaan doen nu en straks als de baby er is. Voetbal is een teamsport. Zomaar een avond afzeggen kan niet en hoort niet in mijn ogen. Helemaal niet voor een etentje. En je bent 22 weken zwanger maar woont pas 2 weken samen? Heb je dit soort zaken dan niet al besproken. Ook gezien zijn verleden.

Dat er een eerdere relatie op stukgelopen is geeft me niet veel hoop voor je, eerlijk gezegd. Hij is oud genoeg om prioriteiten te kunnen stellen, maar doet dat niet op een manier waar jij/het gezin op de eerste plek komen. Het is wel zo wat anderen zeggen: voetbal is een teamsport, dat kan je niet zomaar afzeggen. Hij zou dan structureel minder moeten gaan sporten, misschien bij een ander team waarbij de intensiteit lager is. Het enige wat je kan doen is blijven praten. Doe dit op een rustig moment en zonder verwijten, daarmee duw je iemand alleen maar in een hoek. Geef wel heel duidelijk aan dat deze situatie voor jou niet werkt, en dat jij ook duidelijkheid en een concreet plan nodig hebt voor de toekomst. Geen beloftes en vage ideeën, maar echt een plan met tijdlijn.

Dit!

In principe is het natuurlijk zo dat je wist wat voor vlees je in de kuip had en dat dat vele sporten hoort blijkbaar bij hem en dat vind jij ook best.. dus daar zit de angel niet per se Nou is een kind krijgen natuurlijk wel echt een plottwist en iedereen (beide ouders) moeten dan wel wat dingen opzij schuiven en de prioriteiten verschuiven gewoon.. Zou beetje naar oplossingen kijken.. en hem die ook laten aandragen.. Hij heeft nogal een druk programma en dat gaat ten koste van het gezin, als jij t meeste geld in t laatje brengt, kan hij dan niet een dag minder gaan werken? sowieso kan hij t eerste jaar een dag minder gaan werken per week en 70% krijgen (9x5= 45 weken) Jullie kindje is er nog niet, maar zo te horen heb je nu al last van hoe de lakens verdeeld zijn.. meteen korte metten mee maken. Het huishouden kan deels uitbesteed, boodschappen kun je laten bezorgen, dat soort dingen en verder moet de 'load' wel op een voor beide prettige manier verdeeld. Tip aan jou is het (huishouden) ook gewoon niet te doen en hem daarmee de consequenties presenteren.. dus ook gewoon weg zijn of whatever.. In t geval van zijn familie.. vind dat meer zijn verantwoordelijkheid.. dus hij mag t eten regelen. Heeft hij die dieren toegelaten of samen? Denk dat je wat harder mag worden want he can't have it all.. Zelf voer ik trouwens ook deze 'strijd" hoor.. mn vriend moet ik écht vaak benadrukken 'wij hebben een kind, als jij weg bent moet ik automatisch alles doen' Heel erg leuk als je dan een week in Frankrijk wilt werken maar besef wel dat IK dan de hele week alleen moet draaien thuis...🙄

Ik snap je frustratie wel. Wij hebben 2 kids en ben zwanger van de 3e. Mijn partner werkt 40 uur per week onregelmatig. Daarnaast sport hij nog 3 uur per dag. Ik ben dus veel alleen met de kids en doe veel alleen. Praat er samen goed over, en als je het etentje niet trekt zeg het gewoon af. Is niet jou verantwoordelijkheid.