Hoe leer je een kind zelfstandig slapen?

Wat gebeurt er als je uitlegt dat je naar beneden gaat en je ook echt gaat?

Als ik zie hoe jullie het nu hebben aangepakt, dan past denk ik een liefdevolle aanpak heel erg bij jullie. Dus niet laten huilen, of de deur dichttrekken en niet meer terug komen. Hoe ik het denk ik zou aanpakken (maar das alleen theorie) is na een vast ritueel de kamer uit gaan en als ze om hulp roept steeds terug komen. Als ze weet dat jullie er altijd voor haar zijn, durft ze misschien na verloop van tijd ook zelf in slaap te vallen, omdat ze weet dat jullie altijd komen als ze je nodig heeft. Kan verder je partner hier nog een rol in spelen? Dat je toch nog wel een tijd bij het in slaap vallen kan blijven?

Ik zou steeds iets verder weg gaan zitten op de kamer, bijvoorbeeld eerst zittend naast haar tot ze daar vertrouwen in heeft en daarna steeds iets verder opschuiven tot je uiteindelijk zonder te huilen de kamer af kan en ze zelfstandig in slaap valt. Ik denk trouwens dat elke verandering wel gepaard gaat met huilen en dat het wel een kwestie is van doorzetten.

En wat als je haar eens wat later naar bed doet? Misschien dat ze dan wel sneller in slaap valt. In de ochtend kan ze het ook in 10 minuten omdat ze dan moe genoeg is. Wie weet als ze iets later in de avond gaat dat ze ook sneller slaapt. 18.30 vind ik wel een erg vroege bedtijd ook.

Ik vind het zo gek omdat het aantal uur tussen opstaan in de ochtend en middag dutje minder is dan tussen wakker zijn van dutje en avond slaapje. Ze is rond 06:30 wakker > 11:30 slaken (5 uur wakker) 13u wakker > 18:30 slapen (5,5u wakker)

Plus ze laat wel echt slaap signalen zien, gapen, ogen wrijven, rustiger zijn.

Ik lees even mee... Hier dochter van bijna 21 maanden, die nog naast ons slaapt. We zijn nog bezig met haar eigen kamer. Maar ook hier komt een kleine erbij. Onze dochter gaat nu rond 19:30/20:00 naar bed, en valt bijna direct in slaap na boekje lezen. Ze slaapt door tot 8:00/9:00 en soms zelfs 10:00 😅 Als we haar eerder naar bed doen, gaat ze vaak keten. Ze weigert overdag te slapen dus dat probeer ik niet eens meer.

Ik denk dat jullie echt rekening moeten gaan houden met behoorlijk wat tegengas vanuit jullie dochter. Wat gepaard zal gaan met huilen en wellicht zelfs boos worden. Ze is bijna 2 en dit altijd zo gewend geweest en nu komt er een broertje of zusje en moet zij ineens toch maar zelfstandig gaan slapen omdat dit jullie nu beter uitkomt? Daar ga je denk ik echt wel een reactie op krijgen vanuit haar. Logisch ook want jullie hebben dit zelf zo gefaciliteerd aan haar. Zij zit er waarschijnlijk niet op te wachten dat dit nu van haar gevraagd gaat worden. Ik zou me verdiepen in slaap methodes en bespreken welke het beste bij jullie past en dit dan consequent toepassen. Ik zou jullie dochter hier wel in meenemen dat dit gaat gebeuren.

Ik ga er vanuit dat je het niet zo bedoeld maar er zit een hele vervelende ondertoon in je bericht. Of er nu een broertje of zusje aankwam, het plan is altijd geweest om rond 2 stappen te maken naar zelfstandig alleen slapen. We doen dit op een liefdevolle manier aangepast aan haar, daarom dat ik ook bij haar slaap op haar nieuwe kamer. Ja ik snap dat dit gepaard gaat met huilen, dat wij ons moeten verdiepen in slaapmethodes snap ik ook. Daarom dat ik ook vraag naar methodes van andere ouders.

Sinds wanneer doet ze geen overdag dutje meer? Daar zijn we idd ook over aan het nadenken.. spannend hè zo een 2de kindje op komst.

Oh niet zo bedoeld. Ik ben gewoon duidelijk. Ik denk dat je het beste kunt kijken wat bij jullie past. Liefdevol kan op allerlei manieren. Liefdevol kan ook duidelijk zijn en cold turkey ergens mee stoppen, liefdevol kan ook zijn door er niet meer bij te gaan liggen, steeds duidelijk en consequent te zijn en de stoel methode te gebruiken. Zelfs laten huilen kan hartstikke liefdevol zijn als dit bij jullie en je kind past.

Ik zal m’n vraag even verduidelijken : Ik zoek manieren om een kind zelfstandig in slaap te leren vallen waarbij ik haar zo mib mogelijk hoef te laten huilen. Hoofdzaak is dat ze het niet meer nodig heeft om minstens 45 minuten te knuffelen voor ze kan slapen. Ze mag gewoon bij ons komen slapen als ze dat nodig heeft. Het zou gewoon fijn zijn als we haar in bed kunnen leggen zonder minstens 45 minuten lepelen met haar.

Denk dat ze er 2 maand geleden echt mee begon. Daarvoor al af en toe geen slaapje. 2 weken terug wilde ze wel even slapen 2 dagen. Ook goed. Kan mama tenminste ook even meedutten 🤣 Idd erg spannend zo'n tweede. Vooral hoe het zal gaan in combi met onze dochter die nu al bij elke echo blij aan het springen is. En elke dag mijn buik knuffelt: ooo baby! 🥰

De laatste alinea is duidelijk antwoord op de vraag. De eerste 3 alinea’s uitleg/belering over hun opvoeding en de gevolgen. Niet “gewoon duidelijk” antwoord op de vraag, maar met 3 alinea’s aanloop. Komt erg belerend over…

18.30 is zeker geen late bedtijd als ze al om 13u uit haar middagslaap komt! Ik denk juist dat het moeilijker wordt als je het later gaat proberen… maar goed wie weet, uitproberen kan altijd! Zou eerder proberen om het middagslaapje iets later te doen, zodat ze bijv rond 15u uit bed komt. Dan is 19u een mooie bedtijd. Ik heb verder geen tips voor het leren alleen slapen. Langzaam afbouwen denk ik!

Zou het een idee zijn om bijvoorbeeld een muziekje te gebruiken en die als knuffeltijd te nemen? En als het muziekje is afgelopen bijvoorbeeld naast haar te gaan zitten ipv liggen als volgende stap?

Wij hebben een leuk lampje met een timer van een kwartiertje. Ik lig naast mijn zoontje zn bedje terwijl hij nog een beetje melk drinkt, dan geeft hij me de fles aan als hij klaar is en ligt totdat het lampje uitgaat nog wat te draaien, soms probeert hij te kletsen maar dan krijgt hij alleen een "hmm" en na dat kwartiertje woelen is hij kalm genoeg om te slapen. Als het lampje uitgaat geeft hij zich er ook aan over en gaat hij meteen slapen. Misschien zou je zoiets kunnen proberen, dan hoeft ze het niet meteen helemaal zelf te doen want je ligt er gewoon naast zoals altijd. En mocht ze dan snachts wakker worden, dan schrikt ze natuurlijk de eerste paar keren wel dat je er niet bent, dus dan zou ik wel snel reageren en er heen gaan. Haar misschien zelfs ophalen en weer bij jullie in bed nemen. Zal vast niet iedereen het mee eens zijn omdat ze vinden dat je daarmee het snachts wakker worden in stand houdt. Misschien is dat zo. Bij ons werkte het prima als overgang en slaapt ons zoontje uiteindelijk ook gewoon de hele nacht door in zijn eigen bedje tenzij hij een keertje vroeg wakker is, dan komt hij gezellig nog een uurtje of 2 bij ons verder slapen. Heerlijk!

Geen idee of het wat voor je is, maar wij hebben een poos een timer op de telefoon gezet. En dan van te voren uitgelegd dat papa of mama naast jou blijft liggen en naar beneden gaat als de timer gaat. Bij wijze van afbouw kun je de duur van de timer telkens verkorten met stapjes die bij jullie passen. Wij hebben die stapjes nooit nodig gehad, maar wel de duidelijke grens die de timer biedt.

Dit wilde ik net aangeven inderdaad. En dan wellicht een soort radio wekker die een zacht muziekje afspeelt ipv z’n vervelend wekker geluid. En wellicht samen een knuffel kopen waar ze mee kan knuffelen als jullie “weg” zijn?

Tja het is ook een gevolg van hun opvoeding 😉.