In hoeverre is een driftbui nog "normaal"?

Maar de vraag is toch helemaal niet of er wel of geen eten/drinken gegeven moet worden? Overigens is eten als mensenrecht wel wat genuanceerder dan dat je aangeeft, dat betekent natuurlijk niet dat ik op ieder moment dat ik ergens trek in heb daar recht op zou hebben. Maar goed de vraag was of de de reactie met tot bloedens toe hoofdbonken normaal is en dat lijkt mij een heftige reactie

Ik heb nergens gelezen "zien wie er het langste volhoudt". Wie schreef dat dan? On topic: een dreumes van 20 maanden moet de nacht door kunnen zonder voeding. Het is geen pasgeboren baby meer. Een slokje water is iets anders. Dit is een (slechte) gewoonte geworden, en dit moet bijgestuurd worden. Dat is de wens van de ouders en het advies van kinderarts, schrijft TS. Het topic gaat over HOE het kind er vanaf komt. Je hebt denk ik 2 opties, TS. "Cold turkey" stoppen en hoogstens nog een slokje water geven. Of de voeding afbouwen met steeds meer water. Ik denk dat je zelf moet kiezen wat het beste bij je past. Want je moet een weg inslaan en dat volhouden. Anders schep je onduidelijkheid voor je kind. Die moet gaan snappen dat de eerstvolgende maaltijd weer het ontbijt is, en geen fles. Met het hoofdbonken en slaan heb ik geen ervaring. Helpt het om erbij te blijven? Oppakken, troosten, uitleggen wat er aan de hand is? Anders zou dit denk ik het deel zijn waar je misschien hulp bij kan krijgen, bijvoorbeeld met een kindercoach?

Nee zelf geen ervaring met een dreumes die zo door het lint gaat. Lijkt me lastig en pittig om zo een lange tijd meerdere keren 's nachts er uit te moeten! Je schrijft dat je dreumes het liefst OM de 3 uur nog een nacht fles krijgt. Dat betekent nog 2 flesjes in de nacht? Lijkt me inderdaad niet goed voor de tandjes om zo vaak nog een maaltijd te krijgen. Heeft de kinderarts geen tips gegeven voor het afbouwen? Heb je zelf het idee dat het door honger komt of door iets anders? Wat eet je dreumes verder gedurende de dag? Ik ben zelf niet zo van de cold turkey methodes. Als het echt honger is dan zou ik de flesjes om de paar dagen kleiner maken en er dan ook voor zorgen dat dreumes overdag wat meer eten en drinken krijgt. Succes!

Wat betreft nachtvoedingen, sommige kindjes hebben hier behoefte aan. Het is juist een verkeerde gedachte om te denken dat baby’s vanaf een paar maanden al door zouden ‘moeten’ slapen. Dit is de Westerse gedachte van de 21e eeuw. In veel andere culturen weet men dat ‘s nachts wakker worden geheel natuurlijk is voor jonge kindjes en wordt er niet zo doorgedramd over doorslapen. Dit komt wanneer een kindje er klaar voor is en hoef je niet te forceren. Daar zou ik me dus absoluut niet druk om maken. Wat betreft haar boosheid, heftig zeg. Indien de driftbui enkel gebeurt in de nacht als ze voeding wil, dan lijkt het beste om de driftbui te voorkomen en haar een flesje te geven wanneer ze erom vraagt.

Er staat in een reactie ‘dan is het kijken wie de langste adem heeft’ wat vrijwel hetzelfde is.

🙌

Rustig aan, je vat het heftiger op dan het is. Ts wil de nachtvoedingen afbouwen, haar kindje is ruim anderhalf. Lichamelijk gezien no problem. Desnoods kan ze ander eten aanbieden om te checken of het honger is, is dat uitgesloten. 'De langste adem' kan je ook hebben als je wél troost. Toegeven op het moment van hoofdbonken of zichzelf pijn doen, lijkt me ook het verkeerde signaal te geven. Misschien nog wel schadelijker, dan denkt ze er iets mee te kunnen bereiken. Ts zoekt tips voor de driftbuien. Ik denk dat ze een professional in moet schakelen. De tips in dit topic helpen niet genoeg. Hier staat óf toegeven, óf niet toegeven maar vervolgens niets over hoe de driftbui dan aan te pakken. Er bestaan professionals die dit gedrag kunnen herkennen en de achterliggende oorzaak begrijpen. Iets zegt me dat dit niet alleen honger is.

Denk je dat het zo simpel op te lossen is? Wat ik erger zou vinden is wanneer het kindje geen hulp krijgt bij het omgaan met boosheid en verdriet. Een fles kunstvoeding iedere nacht in bed geeft bovendien nogal pijnlijke gebitsproblemen, maar dat terzijde.

Ik weet niet in hoeverre je omgang verder met je dochtertje is, maar misschien is er meer aan de hand dan dat ze alleen ‘wil drinken’. Misschien is ze bang ‘s nachts en weet ze dat dit het enige moment is, waarop ze je aandacht kan krijgen. Desondanks, een pittige situatie. Hoop dat jullie eruit komen.

Spijker op zijn kop...💁🏻‍♀️

Je doelt waarschijnlijk op mijn reactie. En kind wat inderdaad gewoon normaal eet zou snachts geen honger "moeten" hebben. Dorst, dat kan maar dan zou water moeten volstaan. Ik vind het bijzonder dat je vol blijft houden dat het geen gewenning is. Langste adem is niet hetzelfde als aan het lot overlaten hé? Je kan/mag troosten maar die voeding moet gewoon stoppen. Of wil je voor je kind van 8 straks ook nog midden in de nacht een boterham blijven smeren omdat hij honger heeft? Daarnaast is er zelfs door een kinderarts gezegd dat ze hier mee moet stoppen. In denk dat die toch wel iets meer kennis heeft v.w.b. dit soort situaties en zou je ook op zijn expertise moeten vertrouwen en afgaan.

Ik zou de vraag in de titel eens aan het cb vragen, of een verwijzing vragen aan iemand die eens mee kan kijken. Ik weet namelijk niet in hoeverre dit nog ‘normaal’ is. Het klinkt heel heftig in elk geval en inderdaad belangrijk dat ze met haar gevoelens om leert gaan, maar ze is ook 20 maanden en heeft nog alle ruimte en tijd om dit te leren. Mochten zulke heftige driftbuien tot het ‘normale’ spectrum behoren en ze dus gewoon de tijd moet krijgen om wat verder op te groeien en wat meer grip te krijgen is het wel zaak dat ze zich tot die tijd zo min mogelijk bezeert… en is het TE dan weten ze misschien passende hulp. Over de ‘honger’ of gewenning kwestie: ik realiseer me dat ze 20 maanden is, toen waren wij al lang van de vaste nachtvoeding af al had ik voor noodgevallen en groeispurten nog wel borstvoeding. Wij gaven bij nachtelijke honger dan ook in eerste instantie geen fles/borst maar een banaantje, omdat het maar sporadisch voorkwam. TS, heb je al eens iets anders dan een fles geprobeerd?

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar is het misschien mogelijk om een soort koudschuim tegen de zijkanten van haar bedje vast te maken, zodat ze zichzelf geen pijn kan doen? En een 20 maanden oude dreumes kan wel al heel erg veel begrijpen. Misschien dat je in haar taal kunt uitleggen dat het tijd wordt om te stoppen met drinken snachts. Mijn dochter is tot de leeftijd van 3 jaar snachts doorgegaan met borstvoeding... Slopend..om de 2 a 3uur de eerste 2 jaar. Er mee stoppen was zeer moeizaam, maar ze deed zichzelf geen pijn. Dus die ervaring heb ik niet. Mijn dochter ging wel heel erg hard huilen, dat ze helemaal ging hyperventileren. Alleen heel veel geduld, liefde, en vastberadenheid en duidelijkheid... En zorgen dat ze zichzelf niet kan bezeren. Want wat ze doet is haar macht inzetten om toch een flesje te krijgen. En ze weet heel goed hoe ze dat voor elkaar moet krijgen.

Super bedankt voor alle re

Super bedankt.voor alle reacties. Ze wil snachts ook niet iets vasts eten ofzo dat hebben we al geprobeerd. De kinderarts zegt dat het gedrag is wat afgeleerd moet worden. Zij hebben ons doorgestuurd naar cb die heeft tips gegeven maar het werkt niet. Ik heb ook niet het idee dat ze heel veel expertise hierin hebben. Overigens wordt ze niet alleen wakker voor de fles snachts. Na de fles wordt ze nog meestal 2 x wakker en dan de 3e x is de volgende fles. Die eerste 2 x kan ik haar dan wel terugleggen. Ze kan op een slechte nacht wel 12x wakker worden en gillen. Iemand vroeg of er autisme of adhd in de familie zit. Ja beide zit in de familie. Maar autisme denk ik niet dat ze heeft. Ze is erg sociaal wil met iedereen spelen/deelt ook haar bezittingen en maakt goed oogcontact, praat veel etc. Adhd weet ik niet veel van. Mijn man heeft adhd maar die heeft gewoon moeite met focussen is vergeetachtig etc.

Met autisme kan je ook sociaal zijn. Mijn zoontje heeft een syndroom waar ze bekend staan om enorm sociaal gedrag (te eigenlijk) en autisme. Nu niet zeggend dat ze dat heeft natuurlijk! Dat kan niemand hier beoordelen. Misschien is vragen of iemand anders hier iets in kan betekenen? Een gedragsdeskundige, opvoedingscoach, misschien een ergotherapeut.

Heeft ze iets bij zich in bed waar ze zich veilig bij voelt? Een knuffel, doekje dat naar jou ruikt? En hoe gaat het gedrag overdag? En het eten/ drinken? Misschien dat ze snachts echt honger heeft. Je zou dan kunnen proberen haar s'avonds iets te geven met extra eiwitten? Het CB heeft idd niet veel ervaring met moeilijke situaties. Soms hebben ze een pedagoog met met meer ervaring. Daar zou je nog naar kunnen vragen. Je kunt er ook voor kiezen om snachts wanneer je haar terug legt en ze heel boos wordt, haar stevig vast te houden, wel innerlijk rustig. En samen heen en weer wiegen. Zachtjes laag neuriën, of een liedje zingen waar ze rustig van wordt. Als het haar niet zelf lukt om rustig te worden, heeft ze daar waarschijnlijk nog hulp bij nodig. Daar is niets mis mee. Het kost alleen heel veel energie.. Hoe ga je overdag om met driftbuien eigenlijk?

O ja... En elke keer als ze zegt dat ze flesje wil, 1x nee zeggen.. daarna alleen maar zeggen: ik weet dat je een flesje wilt. Niet meer nee zeggen, of dat ze het niet krijgt. Dat werkt juist extra prikkelend. Terwijl haar verlangens erkennen, door te zeggen dat je het weet, werkt soms geruststellend. Werkt hier in elk geval redelijk om niet-een nieuwe driftbui te ontlokken.

Klopt, in mijn reactie. Onze dochter zat (totaal niet vergelijkbaar) onlangs in een fase van verlatingsangst, even troosten en terugleggen en zo een aantal keer per nacht, ook dan is het kijken wie de langste adem heeft. Wij dus aangezien wij volhouden en zij uiteindelijk moe word en toch in slaap valt… het heeft dus niks te maken met je kind niet troosten of er niks om geven zoals jij insinueert. Bovendien heeft TS zélf ergens gezegd dat de kinderarts haar heeft aangeraden om af te bouwen dus ik vind het vrij bijzonder dat een leek hier in dit topic tegen het advies van een kinderarts in probeert te gaan

Volgens mij gaat het helemaal niet om die fles. Ze heeft dat fysiek niet meer nodig en of je dat blijft geven of niet maakt weinig verschil. Het gaat vooral om haar extreme driftbuien en hoe ze omgaat met haar boosheid. Ik zou hier echt snel professionele hulp bij zoeken. Ze verwondt zichzelf en dat kan steeds ergere vormen aannemen als ze zich dit gewoon maakt. Ze moet leren op een andere manier met haar boze en verdrietige emotie om te gaan! Ik denk dat je een pedagoog of een psycholoog nodig hebt. Hoeft niet te betekenen dat ze autisme ofzo heeft het kan ook gewoon zijn dat ze haar driftbuien nog moet leren beheersen. En niet om je bang te maken maar via via ken ik een kindje dat hersenschade opliep omdat ze altijd uit woede haar adem in hield wanneer haar ouders weg gingen (soort verlatingsangst). Met je hoofd bonken kan ook gevaarlijk zijn. Zou niet alleen zachter maken of camping bed of dat soort oplossingen. Dan gaat ze zichzelf misschien wel knijpen ofzo dat wil je ook niet. Je wil een echt gezond alternatief (bijv schreeuwen, stampvoeten, tot 10 tellen, zeggen dat ze boos is)