Is mijn zoontje anders? 3,5 jaar

Klinkt voor mij als een mannetje dat heel graag dingen wil ontdekken! En dan in het bijzonder ook hoe ver hij kan gaan met zijn gedrag. Daarmee niet perse zeggende dat hij bewust negatief gedrag laat zien, maar wel heel erg bezig is met oorzaak en gevolg. Een creatief ventje ook, als ik het zo lees met al zijn streken 😅 Consequent zijn is dan wel stap 1. Maar ook sensitief en ondersteunend zijn in alle emoties die daarbij los komen. Emotie regulatie is echt nog heel moeilijk voor zulke jonge kinderen en hebben ze hun ouders bij nodig middels o.a. ondertitelen wat ze (mogelijk) voelen/ervaren en mogelijkheden aanreiken wat ze op zulke momenten wél mogen doen (ipv bijvoorbeeld de keet afbreken), in aanvulling op de consequente begrenzing. Wat dat betreft dus veel passend bij de leeftijd, maar mogelijk bij jouw zoontje wel in het kwadraat ☺️ Misschien ook samenhangend dat je merkt dat consequent zijn ook wel lastig voor jou is? Kinderen kunnen namelijk vanuit onduidelijkheid over grenzen en kaders wel extra onrustig en grenzen opzoekend worden. Daarmee overigens niet zeggende dat het allemaal aan jou ligt hoor! Maar mogelijk wel (deels) een wisselwerking tussen zijn temperament en jouw zoektocht in hoe hem daarin te begeleiden. Persoonlijk ben ik zelf ook echt wel zoekende in hoe m’n dochter van 2,5 jaar goed te begeleiden door haar peuterdriftbuien 😅 Zelf ook nooit goed geleerd met boosheid, angst en verdriet om te gaan. Dan word je daar met je kindje weer extra mee geconfronteerd, is mijn ervaring! En kan grenzen stellen en consequent zijn ineens lastig worden uit ‘angst’ voor de reactie van je kindje. Mocht je hier graag wat begeleiding in hebben, dan zou je altijd bij je huisarts of gemeente aan kunnen kloppen. Vooral vanuit de IMH-visie werkende organisaties kunnen je laagdrempelig helpen zonder dat er meteen een label geplakt wordt op je kind (mocht je daar bang voor zijn)! Succes iig en weet dat vele mama’s worstelen met de emotionele buien van hun peuters die erg gericht zijn op grenzen verleggen! 🍀

Wat zijn de consequenties als hij zoiets doet als bijvoorbeeld bij iemand over tafel lopen? Ons zoontje heeft ook periodes dat hij echt de grenzen opzoekt (ik denk ieder kind) en ik vind het ook niet echt leuk om dan streng te zijn maar hij moet gewoon luisteren en sommige dingen mogen niet. Spelen met eten, dan zet ik z’n stoel van de tafel en z’n eten aan de kant, je kan weer aan tafel zitten als je normaal eet. Wat hier bijvoorbeeld ook goed werkt is z’n favoriete speelgoed “in de kliko” dit komt altijd weer terug in huis maar dit maakt gelukkig nog steeds indruk 🙈 Als ik weet dat hij altijd in een pakje knijpt zou ik het pakje vasthouden en zeggen je kan drinken maar mag hem niet zelf vasthouden want dan maak je er een bende van. En als hij een woede aanval krijgt jammer dan, dat hoort er bij. Daarna praten en kroelen. Ik zeg altijd hij mag z’n mening hebben en dingen willen maar er zijn regels, zo simpel is dat. Op dit moment is hij deze week 2x weggerend bij de auto en dan word ik gewoon echt heel kwaad op hem omdat dit super gevaarlijk is. Toen mocht hij als “straf” niet scannen in de supermarkt dus tranen met tuiten. Uiteindelijk ging dit over en dan probeer ik hem uit te leggen dat wegrennen heel erg gevaarlijk is. Daarna mocht hij uiteindelijk alsnog scannen en is hij mega lief. De een is gewoon wat pittiger dan de ander maar als jij zelf geen grenzen aangeeft hij moet hij dan weten dat hij iets doet wat niet mag.

Het enige waar ik over val is dat je vraagt of jij iets fout doet. Uh nee, sommige kinderen worden geboren met een zeer intens karakter. Hier lopen er 3 rond waarvan de middelste als we niet oppassen echt alle aandacht opslokt en dan meestal toch wel op de negatieve manier. Negeren is echt lastig als een kind gooit slaat sloopt etc. Bij zorgt er echt voor dat alles om hem draait. En dat doet hij echt niet om ons te pesten, of dat wij flut ouders zijn (hoop ik van niet). Het is vrees ik karakter. Hopelijk bereikt hij er wat mee later. Zag toevallig deze afbeelding net.

Ik lees 'moeite met consequent zijn en nee zeggen'. Dat creëert weinig duidelijkheid voor hem, wat hij waarschijnlijk wel nodig heeft. De dingen die hij doet zou ik absoluut niet accepteren. Stel je bent bij mij op bezoek mag ie zo'n pakje drinken leegknijpen zelf gaan opruimen. Speelgoed waar hij mee gooit leg ik weg. Lopen over de tafel, komt er toch een uitleg over dat dat hier niet gebeurd. Ik denk niet dat hij anders is. Maar wel pittig. Het is niet zielig om grenzen te stellen, je helpt je kind ermee.

Je kunt hier kijken of en hoe je hulp kunt krijgen in je regio. https://integralevroeghulp.nl/cms/view/bcc96b2e-90d0-4dd5-a55b-ec51e8b7786d/ouders Goed dat je het signaleert en deelt. Met de juiste hulp kun je wellicht leren hoe je je kind zo goed mogelijk kunt ondersteunen in zijn ontwikkeling.

Hmmm. Het kan lastiger zijn met bepaalde karakters. Maar het feit dat hij bij opa en oma rustig is, suggereert dat het wat anders kan zijn. Ik zou strenger en consequent zijn. Acties hebben consequenties. In het begin zal dit tot extra weerstand leiden, maar dat gedrag negeer je. Hopelijk helpt dat. Waarom kan je niet consequent zijn?

Sommige kindjes zijn "strong willed" misschien jouw kindje ook ? Wat ik altijd deed als ik mij zorgen maakte over gedrag van mijn kindje was het navragen bij de juf/leidster. Ze weten wat "normaal" gedrag is voor een kindje in die specefieke leeftijdsfase. Ik ga er ook altijd een beetje vanuit dat als er écht iets afwijkends is de juf mij daarvan wel op de hoogte brengt. Ze signaleren problemen vroeg en zullen dit met je overleggen. Heb daar maar vertrouwen in.

Mijn zoon is precies zo, dit gedrag vertoonde hij ook op school. Ze hebben hem uitgeschreven omdat ze denken dat hii beter tot zijn recht komt op een kleinere groep

Er hoeft niks “anders” te zijn aan jouw zoontje, maar ik zou hier wel hulp voor zoeken. Het niet consequent zijn en geen grenzen stellen werken dit gedrag (icm een pittig kind) in de hand, het lijkt me voor jullie beiden dus goed om daar iets mee te doen! :)

Sluit me aan bij de al gegeven reacties. Kleine aanvulling nog, of ja, wat ik nog niet heb gelezen. Hij heeft een broertje van 2, leeftijd zit dus best dicht bij elkaar. Zijn gedrag is minder wanneer zijn broertje er niet is. Klinkt herkenbaar bij mijn zoontje. Mijn zoontje is 2,5j en hij heeft een zusje van bijna 3mnd. Ineens van alle aandacht voor zichzelf, maar aandacht moeten delen. Dit heeft zich ook geuit in vragen om negatieve aandacht. Hier zijn we erg mee bezig geweest om hem te helpen omgaan met "minder" aandacht en ook te laten zien dat hij nog steeds heel veel aandacht krijgt maar soms moet delen. Hij moet soms even wachten, maar zijn zusje ook. Dagelijks 1 op 1 momentjes. We zijn hierin nog zoekende, heb hierover ook contact met het cb. Maar zien zeker al verbetering. Maar, consequent en duidelijkheid is echt heel belangrijk.