Jagen verzamelen opvoeden

Precies dit is ook onze ervaring!

Vinden jullie het de moeite waard om hem te kopen? Ik heb al zoveel boeken gekocht de laatste tijd waarvan ik dacht: dit had ook op één A4-tje gepast. Als ik dit van tevoren had geweten dan had ik wel even een samenvatting gezocht. Laatst nog Veilig Slapen van James McKenna gekocht en gelezen en ik ben er niet wijzer van geworden dan wat ik hier op het forum al geleerd had. Zo zonde van mijn tijd en geld. Hoe vinden jullie dat met dit boek?

Ja ik vind dat het wel echt waard. Er staan samengevat aan het eind van elk hoofdstuk een heel aantal handvaten zodat je het meteen in de praktijk kunt brengen. Ik heb hem nu op m'n Ereader gelezen maar ga ook nog de papieren versie kopen zodat ik het nog snel terug kan zoeken.

Nee precies ben ik met je eens! 😄

Ik heb hem ‘gratis’ gelezen omdat ik een abonnement heb op Storytel, maar nu heb ik toch ook het echte boek aangeschaft. Fijn om nog even wat na te lezen. Kleine dingetjes die er toch bij inschieten kun je even herlezen. Dus wat mij betreft zeker een aanrader!

Precies, juist het aanmoedigen ipv dwingen is wat helpt volgens mij. Maar ben het ook zeker met je eens dat het in zekere zin prima is dat het ergens anders op een andere manier gaat. Een kind heeft dat heel snel door en past zich wel aan. Als de basis maar goed is thuis. Om te gaan met slaan en dergelijke vind ik ook lastig. Ik pas het rustig blijven en negeren ook wel toe, maar dan voelt het toch soms alsof ik tekort schiet aan de 'ernst'. Als in hij moet wel echt weten dat het niet kan. Maar denk dat mijn zoontje (1.5 jaar) voor een aantal punten in het boek ook nog wat te jong is. Wat misschien wel zou kunnen is dat je aangeeft dat slaan geen grote meiden gedrag is en haar leren hoe ze het kan oplossen? Zoals een koud washandje pakken ofzo. Wel bijzonder de reacties die je krijgt en snap helemaal je mening over dat je je zeker niet hoeft te verantwoorden.

Ja, je hebt ook gelijk, met 1,5 jaar is het wellicht dat hij inderdaad nog wat jong is. Onze oudste is dus net 2 en ook haar vind ik soms wat jong. Maar dan helpt het concept ‘verwachten dat ze een kind zijn’ wel heel erg. Je kunt wel boos worden of geërgerd zijn, maar dat is zinloos want een kind is een kind. Natuurlijk geen vrijbrief om niet te begeleiden enzo, maar wel om er enigszins relaxed onder te blijven. Als je kind de les maar niet begrijpt, dan is hij gewoon nog te jong ☺️ En met dat slaan, ze bedoelt het doorgaans ook niet naar ofzo, het is meestal vanwege de zin om wild te spelen. Dus ik vind het wel lastig om daar iets mee te doen. Ik kreeg wel een tip om toch iets te doen met ‘je zusje is verdrietig omdat…’ dus dat ga ik proberen, in combinatie met wat jij zegt over grote meisjes ☺️ bedankt!

Gewoon voor de leuk, nog even de oudste met haar eigen wasrekje

Ja klopt inderdaad. Wij zeggen ook altijd dat hij gewoon een kleine wetenschapper is haha. Fijn om een keer iemand te spreken die wel hetzelfde denkt.😄

Ooh wat een slim idee! Hangt ze de was zelf op of haalt ze het er zelf af? Ik ga ook kijken naar meer dingetjes in huis op zijn niveau! Vandaag thuis gekomen van vakantie en dus een heleboel wasjes die gedraaid moesten worden. Mijn zoontje vind het geweeeldig om spullen in de wasmachine te doen, laatje voor het wasmiddel open te doen en aan de knopjes te draaien. En naderhand het weer in de wasmand te doen. Hij was helemaal trots en het hielp mij ook zo erg. Voelde echt heel goed. 😄

Meestal hangen we het samen op en zij kan het erg goed afhalen en de knijpers opruimen. Ook inderdaad haar eigen spulletjes naar de wasmachine brengen en erin doen, zelfs haar geliefde paw patrol shirt gaat zo met gemak in de was!

Dat komt idd ook wel heel duidelijk in het boek naar voren en vind ik heel goed! En juist minder dwingend dan waarschijnlijk menig ouder.

Ik vind dat het boek lekker wegleest en dat heb ik niet met alle opvoedboeken, ik heb trouwens een abonnement op storytel en lees hem via storytel. Misschien kun je dat eens proberen? als je het dan niks vind maakt het ook niet zo veel uit.

Wat een leuk topic! Ik heb het boek ook gelezen en was al op zoek naar moeders die het ook hebben gelezen. Ik vind het boek erg interessant. Mijn dochter is 11 maanden, dus voor veel dingen nog wel te jong. Wat ik al wel toepas is haar zelf veel te laten ontdekken en alleen bij gevaarlijke dingen te corrigeren. Wat ik nu wel lastig vind is dat ze gefascineerd is door de prullenbak en dan bijvoorbeeld de lege kipverpakking eruit wil halen🤢. Op dat punt blijf ik toch corrigeren. Als ze wat groter is, wil ik het samenwerken en hulpvaardig zijn ook toepassen. Zo heeft mijn moeder mij onbewust ook opgevoed, dat is wel leuk. Ik vind dat het in het boek lijkt alsof je kind bevelen moet geven (pak dit, doe dit etc). Daar houd ik zelf niet zo van, ik ben meer van wat ik hier op meer plekken lees: wil je me helpen/wil je de borden pakken/etc. Het stuk over nauwelijks kindgerichte activiteiten doen en nauwelijks speelgoed hebben vond ik niet zo sterk. Kinderen mogen ook gewoon kind zijn. Ik heb het boek gelezen via de bibliotheek, maar ik denk dat ik het zelf ook aan ga schaffen!

Onze dochter is nog geen 10 maanden, ook nog wat jong dus. Echter pasten wij onbewust al wat dingen toe (omdat ze een tijd geen seconde zonder ons zich fijn voelde en ging huilen sleurde ik haar overal mee naartoe). Met het uitruimen van de vaatwasser staat ze er bij, met was opvouwen zit ze er bij en met koken schuif ik haar soms ook in haar stoel er bij. De tuin sproeien vindt ze ook prachtig om te zien. Dit is natuurlijk niet ‘helpen’ maar wel een eerste stap in betrokken zijn bij alles. Dat kan natuurlijk al prima 😌. Dat ‘bevelen’ geven spreekt me niet zo aan, maar ik zie ook veel anderen er over praten dat je het meer moet zien als concrete instructie geven zonder poespas en zo kan ik het veel positiever zien. Denk dat kinderen van nature heel graag onderdeel willen zijn van je gezin en graag mee willen doen. Dan is concreet aangeven wat je van ze wil best prima. Het boek is hier net binnen. Dit weekend eens een start maken als ik de tijd vind, ik ben erg benieuwd!

Ik doe het niet echt als bevelen geven maar meer als ‘we gaan koken’ Hij voelt zich er dan bij betrokken, mag bijvoorbeeld roeren of iets snijen, hij is nu 2 jaar en 2 maanden. Als hij er dan na 5 minuten klaar mee is gaat ie lekker verder spelen. Terwijl hij eerst altijd een half uur aan mijn been hing en ik een poging tot koken deed. Juist het feit dat ze mee mogen doen en helpen, helpt al. Dus dat is het denk ik meer hier.

Ja dat doe ik ook! Als ik buiten de was ophang zit ze bijvoorbeeld in het gras te kijken en als ik eten kook, trekt ze zich op aan een keukenkastje en gaat staan kijken. We zijn nu ook op zoek naar een leertoren. Eerder deed ik veel onder haar slaapjes, maar nu juist als ze wakker is en toekijkt. Ik benoem ook dat als ze groter is, ze mee kan doen met mij.

Wij hebben geen leertoren maar gewoon het bekvam krukje van de Ikea, 23 euro. Werkt echt prima. Onze dochter zet hem zelf op de plaats. Ik las ooit ergens dat als kinderen zelf ergens op kunnen komen, ze er ook weer af kunnen

Gisteren was mijn schoonmoeder hier en we hadden het over opvoeden, naar aanleiding van een tv programma. En toen zei ze zoiets moois. Dat door hoe wij opvoeden we de kinderen zoveel vertrouwen geven dat ze dingen kunnen, dat ze dat echt kan zien aan de meisjes. Vond ik echt een heel mooi compliment ☺️

Dat is een heel mooi compliment inderdaad. Fijn om te horen. ❤️