KDV kan onze peuter 'niet meer aan'

Ah jeetje wat ingewikkeld zeg! Als ze zeggen dat er sprake is van probleem gedrag hebben ze dan ook al de ib’er betrokken? Een concreet plan gemaakt? Ik weet niets van de kinderopvang behalve dat mijn zoontje ook gaat, maar mijn zusje woont in een instelling voor verstandelijk gehandicapten en heeft een ontwikkelingsleeftijd van ongeveer 2 a 2,5 jaar. Voor haar zijn hele duidelijke afspraken gemaakt hoe men reageert. Want doordat mensen steeds anders reageren werd het mega onvoorspelbaar voor haar. Dus wellicht handelings- en communicatie afspraken maken samen?

Nou dat zijn ook hele grote veranderingen toch voor zo'n kleintje, niet gek als hij daardoor van slag af is. Ik heb geen tips maar hopelijk weet iemand anders hoe je dit misschien kunt gaan aanpakken, kop op 😘😘😘

Wat jammer dat dit tijdens het ophalen gemeld is, en ze je niet even op gesprek hebben uitgenodigd. Ze geven aan dat ze handelingsverlegen zijn. Wat ik me dan meteen afvraag is, welke stappen hebben ze al genomen? Welke interventies op hebben de PM’ers gedaan op hun eigen gedrag? En daarna: welke interventies hebben ze ingezet op je zoontje? Is er een plan van aanpak gemaakt? Kan er iemand komen observeren om advies te geven? Ik denk dat je er verstandig aan doet om een gesprek aan te vragen en deze zaken te bespreken. Er zouden mijn inziens zoooo veel stappen vooraf moeten gaan aan deze mededeling…

Is er een ib'er bij de opvang? Ik ken het wel van scholen (ik werk zelf ook in het onderwijs) maar had hier gek genoeg nog totaal niet aan gedacht. Overigens is een handelingsplan opstellen sowieso een goed idee, als er geen ib'er is, kan ik dat vast oppakken met de mentor van mijn zoontje. Dank voor de tip!

Voor jezelf zou je op insta eens bij het onbegrepen kind kunnen kijken en eventueel advies vragen. Niet luisteren naar verbale correcties zou kunnen liggen aan de benadering richting je zoontje. En lachen op een correctie komt op deze leeftijd vaak uit een onzekerheid vanuit het kind. Ze weten simpelweg even niet wat ze dan wel moeten doen of hoe ze moeten reageren. Het is niet zo dat hij ze letterlijk uitlacht. Ik denk dat er echt nog wel verder gekeken kan worden naar oke wat is zijn gedrag maar ook hoe gaan wij hiermee om.

Ik weet niet of je dit gedrag herkent van sinds juli of dat het ook voor de verhuizing al zo was. Anders zou ik hem in je verlof thuis laten, zodat hij eerst kan wennen aan zijn huis en zijn broertje. Als hij daar een beetje gewend is is de opvang de volgende stap. Tav de opvang: Hoezo kan hij deuren open krijgen? Bij ons zitten de klinken op 1.5m ongeveer. Zit er geen knip op?

Zeiden ze alleen maar: er is veel probleemgedrag (als mededeling) en bonjourde ze je daarna de deur uit? Of gaven ze aan dat er een gesprek moet komen en wilde ze ook een afspraak met je maken? En mag je zoontje nog wel terugkomen? I.i.g. een afspraak maken over hoe nu verder lijkt mij wel wenselijk voor alle partijen! Ook al is dit gedrag misschien tijdelijk, is het natuurlijk wel fijn dat iedereen op 1 lijn zit.

Misschien een hele stomme vraag maar hoort hij je wel goed? Kennissen van ons hadden dit ook, maar toen later bleek dat hun kindje zijn oren mega verstopt waren en dus ook gewoon minder goed kon horen. 🙈🙈

Ja, dat kwam wat rauw op ons dak. Mijn vriend was vrij laat met ophalen dus de mededeling was daardoor wellicht (te) kort door de bocht maar ze gaven inderdaad wel aan daar verder over in gesprek te willen dus dat gaan we zeker doen. Overigens ben ik de dag erna meteen meegegaan met het ophalen om ook zelf met de PM'ers te kunnen praten, mijn vriend is niet zo goed in doorvragen en ik wilde inderdaad preciezer weten om welk gedrag het gaat en wat ze al hadden gedaan. Daar kreeg ik al wel meer inzicht in dus dat helpt ter voorbereiding van een uitgebreider gesprek. Het lastige blijft dat ik niet zo goed weet wat de opvang echt anders kan doen dan ze al deden. Ik vind ergens dat ze het ook een beetje tijd moeten geven want hij gaat pas een kleine maand naar deze opvang en moet ook echt nog even zijn draai vinden.

Het gedrag begon ergens in maart dus al op de vorige opvang. Vanaf toen begon hij daar zijn middagdutje te weigeren en kregen we steeds vaker te horen dat hij zo'n boef was en slecht luisterde. Vanaf mei kwam daar vaak de mededeling bij dat hij ruw was met baby's en ook andere kindjes ging duwen of slaan. Er stonden in die tijd vaak wat jongere en iets minder ervaren PM'ers op de groep dus wij dachten dat het misschien daaraan lag, maar nu hij het ook bij de nieuwe opvang doet waar veel ervaren krachten staan, vrees ik dat het toch ook te maken heeft met ons zoontje zelf. Wat betreft de deuren, het gaat om één deur naar een andere ruimte die hij blijkbaar met de klink openkrijgt en dus niet op slot zit maar verder vooral om de deur naar buiten die dan open staat voor frisse lucht met zo'n traphekje ervoor. Mijn zoontje heeft blijkbaar erg snel weten uit te vogelen hoe hij die moet open krijgen 😯

Je kan eventueel ook vragen of de pedagogisch coach mee kan kijken? Elke opvang is verplicht de PM'ers te coachen. Hij of zij kan er misschien achter komen of dit gedrag in bepaalde situaties speelt of juist bij bepaalde PM'ers. Mogelijk krijgen ze dan meer inzicht in hoe wel of niet te handelen.

Heeft er al een keer pedagoog oid meegekeken om het gedrag te observeren en tips te geven aan de medewerker? Dat is toch stap 1 bij gedrag dat naar idee van ouders of pedagogisch medewerkers extra aandacht nodig heeft.

Hee, ik denk even mee vanuit mijn werk (kinderopvang). Het klinkt alsof hij in 2 maanden tijd best wel wat ingrijpende gebeurtenissen heeft meegemaakt. Ik kan me goed voorstellen dat het grotendeels te maken heeft met het zoeken naar veiligheid, grenzen en duidelijkheid. Hij moet wennen aan de nieuwe opvang en heeft hij ook een nieuw huis EN ook een broertje gekregen. Dat is nogal wat en heeft wat tijd nodig.. Vraagje; Hoe uit hij zich qua taal? Kan hij zichzelf duidelijk maken? Dit soort gedrag zie ik weleens vaker bij kinderen die gefrustreerd raken omdat ze zichzelf niet duidelijk kunnen uiten. En ook idd als er grote veranderingen plaatsvinden. Even het gesprek afwachten en hopelijk kan de ib-er observeren en meedenken?

Ja gehoor checken zou ook mijn idee zijn.. en verder kan het ook even uitproberen zijn van hem, grenzen opzoeken..

Drukte opeens op verzenden.. maar denk dus dat het gewoon een reactie is van hem, maar zou in combi kunnen zijn met gehoorproblemen.. vervelend is dit hoe dan ook. Je wilt gewoon dat anderen ook positief over je kind zijn en zeker in deze tijd dat jullie ook zelf aan het wennen zijn aan een gezin van 4. Hopelijk wordt het snel beter!

Snap ik helemaal, is niet zo tactisch! Hebben ze kunnen vertellen wat ze al hebben gedaan? Ik weet zo ook niet wat ze anders kunnen doen op de opvang, maar dat hoef jij gelukkig ook niet te bedenken! Als het goed is hebben ze daar gewoon een beleid voor en weten zij zelf wat ze allemaal kunnen inzetten. De eerste stap lijkt me dat er eens een observatie plaatsvindt, zodat iemand met frisse en neutrale ogen kan kijken waar misschien nog winst te behalen valt. Bijvoorbeeld bepaalde manier van communicatie, dagritme, activiteiten, voorspelbaarheid, etc etc. En ook eens met dat het na een maand wel heel snel is om conclusies te trekken…

Dit was ook mijn eerste gedachte. Maar dat zie ik dan wel als een onderdeel van meerdere oorzaken. Ik zou zoals al gezegd is, een gesprek aanvragen om te kijken hoe jullie nu verder moeten. Wat is er al gedaan, wat is nog mogelijk, wat zijn hun wensen, wat zijn jullie wensen.

Je gaf aan dat je recent bent gewisseld van opvang. Je zou ook de vorige opvang nog even kunnen bellen of zij dingen herkennen en tips hebben. Wij hebben een eigenzinnige dochter en gaat prima op opvang maar aantal 'truckjes' die voor jaar werken geven wij wel mee voor als ze naar school gaat. Wie weet hebben ze op de vorige opvang (onbewust) door de ervaring met jullie zoontjes wel tips. Maar kan natuurlijk ook dat het toen nog niiet aan de orde was en nu met de meerdere veranderingen en ook icm de leeftijd nu ander gedrag is.

Wat vervelend. Hoe gaan jullie zelf om met zijn gedrag?

Ik denk dat zijn gehoor prima is. Als je hem een neutrale vraag stelt terwijl hij aan de andere kant van de kamer staat, kan hij die vraag prima beantwoorden. Als hij daarentegen vrijwel naast je staat en je zegt dat hij iets moet doen waar hij geen zin in heeft negeert hij het volkomen. Soms kijkt hij je zelfs aan en zie je hem gewoon afwegen, ga ik luisteren of niet, wat 9 van de 10 keer uitkomt op de keuze 'niet'. Neemt niet weg dat dit nog steeds iets is waar we naar kunnen kijken omdat we het nooit hebben onderzocht en ik nu alleen aannames doe 🙂