Kind laten geloven in sinterklaas?

Onze dochter is bijna 4 en vroeg van de week is Sinterklaas echt of net. Ik zei dus met een soort omweg dat hij niet echt bestaat. Maar na een paar uurtjes kwam ze al weer naar me toe mama sinterklaas is wel echt toch die aankomt. Voor haar magie heb ik toch gezegd ja want ze vind het zo leuk. Het echte verhaal komt heus wel als daar zelf aan toe is :)

Ik weet ook nog wel hoe dom ik me voelde toen bleek dat ik de laatste in de klas was die nog geloofde in sinterklaas. Toch heeft dit voor mij nooit de pret van het feest bedorven. Dat komt denk ik ook omdat ik echt een hekel heb aan surprises maken dus de jaren op school erna vond ik sinterklaas vieren veel minder leuk🤣. Gelukkig deden we thuis niet aan surprises. Helaas nu met de schoonfamilie wel weer... dat mogen ze echt afschaffen van mij. Met kerst doen we geen cadeautjes overigens, anders zou het teveel worden vind ik.

Ja ze is nu nog te jong maar met alles eigenlijk. Ze leert het vanzelf dat het nep is ik ga haar niet uit die bubbel halen als zij wilt geloven dat Disney prinsessen echt zijn laat ik haar gewoon. Dus als ze gelooft in sinterklaas laat ik het gewoon gaan Een klein beetje magie moet je hebben in je leven.

Een lelijke leugen valt echt wel mee. Ik heb bijvoorbeeld als kind een hele leuke tijd gehad tijdens Sinterklaas. Dat magische inderdaad. Dat tijdens pakjesavond er op het raam werd geklopt. En dan een zak met cadeaus voor de deur stond. Wat een heerlijke tijd vond ik dat! Het is alleen zo jammer dat die hele pieten discussie ontstaan is sinds de afgelopen jaren...

Ik vind het zo gek dat we onze kinderen leren dat ze niet mogen liegen, maar wij wel tegen hen liegen over een man die al tig jaar dood is. Dus nee, wij doen niet mee. Een leuke traditie is het niet. Men gaat nog steeds teveel voorbij aan de slavernij waarmee het verbonden is. Dit afdoen als kinderfeest is een slap excuus. Zodra onze jongsten vragen gaan stellen, krijgen ze eerlijk antwoord

Voorlopig wel maar ze krijgt er nog niet super veel van mee, we gaan het nog aankijken hoe ze er zelf op reageert en of het niet teveel spanning geeft. Als ze het helemaal leuk vind dan gaan we er in mee maar als de spanning overheerst en ze gaat er slecht door slapen, bedplassen etc. dan doen we het niet. Maar niet zoals ‘ouderwets’ van als je niet lief ben ga je mee naar spanje of geen cadeau’s, daar hou ik totaal niet van.

Als ik terug denk, vind ik het heel fijn dat mijn ouders me in sinterklaas hebben laten geloven. Dus dat ga ik mijn kinderen zeker mee geven! Mijn oudste is 4 dus krijgt het straks op school ook helemaal mee. Dan kan ik echt niet zeggen, sorry schat, daar doen wij niet aan mee. Ik zie het echt als een kinderfeest en het liegen als een soort sprookje. En tuurlijk zal de teleurstelling er wel zijn bij 7 jaar. Verder leer ik mijn kids dat je leuke verassingen geheim mag houden. Maar zij hun geheimen altijd met papa/mama, opa/oma mogen delen. Mijn ouders zorgden vroeger voor weinig spanning bij ons. Dus gewoon naar de intocht maar op een afstandje als het eng is. Zo doe ik dat ook, de kleinste in de draagzak, oudste aan de hand, haar volgen. Met schoentje zetten, komen die buiten te staan onder de overkapping (of wel binnen maar dan door de brievenbus). Oudste is slim genoeg om te weten dat er niemand binnen mag komen snachts. Pietenbezoek doen we wel, ik schat in dat ze dat wel tof vinden. Zelf vind ik het heel lastig om me niet te verspreken! Ben echt een open boek. Kan natuurlijk niet, mijn oudste hoort werkelijk alles en begrijpt veel te veel. Dat is voor mij dus vooral spannend. Nu afgesproken met vriendinnen , familie en mn man, alles omtrent sint savonds bespreken.

Ik vind het grappig dat jij denkt dat je verder niet liegt tegen je kinderen.

Wij wilden er eigenlijk niet echt in meegaan, vooral dan ook rondom de paashaas. Het liegen voelt fout. Maar op de opvang en nu ook op school (België, zoontje is 3,5 dus dit wordt zijn tweede Sinterklaas als scholier) gaan ze 100% er wél voor. We hebben dan, op deze jonge leeftijd, ervoor gekozen er toch in mee te gaan omdat het veel te verwarrend zou worden voor ons zoontje als hij tussen twee vuren zit. Want mama en papa spreken de waarheid, maar de juffen toch ook!

Frappant dat jij denkt, mij te kennen

Niet dat ik het per definitie met 24zeepie eens ben, maar deze reactie verbaast me wel een beetje. Mijn man en ik hebben ook afgesproken dat we onze kinderen geen onwaarheden vertellen, en volgens mij hebben we hier geen uitzonderingen op. Waar denk jij dan dat alle ouders over liegen tegen kinderen? Ik ben oprecht benieuwd 🙂.

En oja waarom ik niet ga zeggen van als je niet lief bent krijg je geen cadeau’s en ga je mee naar spanje is omdat ik als kind zijnde dus heeeel graag naar spanje wilde en ik me expres niet lief ging gedragen, die cadeau’s maakte me niet zoveel uit. Dus als ze op mij lijkt word dat geen leuke periode😅

Nootje1 moet dat zijn 🤦🏻‍♀️

Je kunt ze prima leren om leuke verassingen geheim te houden, maar verdrietige/spannende dingen altijd met je mogen bespreken. Ik zie in een vrolijke piet geen slavernij, dus dat zullen mijn kinderen ook niet leren. Ik leer ze ook dat iedereen gelijk is, dus zo ook sint gelijk aan piet. Dan blijft over, een gezellig kinder feest! Met regenboog pieten, prima, als men zich daar beter bij voelt.

Welnee, daar hoef ik je niet voor te kennen!

Ja bedankt dat je het vraagt 😂! Oké zo wat voorbeelden - helaas, het is nu gesloten - dit lekkers wat ik zit te eten vind jij niet lekker, het is pittig - ‘nog 10 minuten’ - ‘ik weet het niet’ - helaas, dat speelgoed met luide herrie kan geen geluid meer produceren Het varieert natuurlijk per persoon en situatie maar ik hoop dat de strekking duidelijk is 🤣

Mijn kindje kan 20 vragen per uur stellen en ik stimuleer zijn nieuwsgierigheid de hele dag door. En dan echt serieus tijd nemen om een goed antwoord te geven he 😅. Maar bij vraag 100.000 op 1 dag betrap ik mezelf wel eens op het antwoord ‘ik weet het niet’. Als volwassene heb je zoveel verantwoordelijkheden en echt niet altijd tijd. Ja, ik haal ook de batterijen uit een bloed irritant speeltje en zeg dat het helaas geen geluid meer kan geven. Of wat dacht je van halve waarheden als een familie lid of huisdier overlijdt? De halve waarheid is al vreselijk moeilijk. Ik denk niet dat je er aan ontkomt vanaf een bepaalde leeftijd.

Dankje voor je reactie 🙂. Vooropgesteld, ik snap oprecht dat ouders dit doen en dingen op deze manier oplossen. Ik kan je ook zeggen dat wij er heel bewust voor kiezen om dit niet te doen, ookal heb je dan soms extra discussies met je kinderen 🤷🏻‍♀️. En we zijn vast niet de enigen. Zal ik ook nog even ontopic reageren: Mijn man komt uit een land waar alleen kerst gevierd wordt en ik ken van huis uit sinterklaas. Buiten dat we dus idd niet zo fan zijn van onwaarheden vertellen, is het voor ons ook praktisch onmogelijk om de sint of kerstman mythe in stand te houden, door waar we wonen en de contacten die onze kinderen hebben met mijn geboorteland, mijn mans geboorteland en het land waar we nu wonen. Wat ik vooral lastig vind is dat de kindjes van mijn broer wel in sint geloven en dat we nu voor de keuze staan om of mijn kinderen te vragen om te liegen tegen zijn kinderen, of we lopen de kans dat onze kinderen Sinterklaas soort van 'verpesten' voor hun nichtjes 🥲.

Wellicht heb je gelijk hoor, en komen er ook voor ons momenten dat het niet lukt, maar vooralsnog gaat het met een 5 jarige en 3,5 jarige in huis, best prima. Als mijn kinderen 6000 vragen hebben en ik ben er even klaar mee dan zeg ik dat ze allebei nog 1 ding mogen vragen en dat we daarna wat anders gaan doen omdat ik ook even gek wordt van alle vragen. Als ik het geluid van speelgoed beu ben dan zeg ik ook gewoon dat ik dat gebliep even genoeg heb gehoord en vraag of ze samen een boek willen lezen/puzzel maken/lego bouwen ofzoiets. Huisdieren hebben we niet maar toen mijn opa overleed hebben we just geprobeerd wel te vertellen wat dood zijn is een wat er dan gebeurd.

Dat zijn goeie tips, dankje! Het gesprek met mijn kindje over de dood: Ome jan is dood. We gaan naar zijn uitvaart. Dat betekent dat we doei gaan zeggen tegen hem. Kind vraagt: Kan ome jan dan nog praten? Nee… maar hij het is fijn dat wij dag zeggen. Ik denk dat ome jan dat ook fijn vindt. Maar ik geloof niet dat ome jan nog iets vindt. Hoppa, dan lieg ik al…🙃