Mega slaapdrama

Als je het kunt betalen: zoek een slaapcoach. Wij hebben dit gedaan bij 6 mnd. Heeft ons zoveel meer slaap gebracht voor ons allemaal. Minder frustratie, geen bijna overspannenheid. Geen moment spijt gehad ondanks de kosten

Ik zou inderdaad een slaapcoach proberen. Of misschien de stay-in-bed techniek van Jo Frost....?

Ik wil er nog wel even bij zeggen dat ik het heel vervelend voor jullie vind dat het zo slecht gaat! Zo zou het ouderschap inderdaad niet moeten voelen. Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat jullie er samen uitkomen!

Ik heb helaas geen tips etc voor je maar vind het wel ontzettend verdrietig voor jullie. Ik kan heel goed begrijpen dat je relatie hieraan onderdoor gaat… Ik lees wel heel vaak goede ervaringen met een slaapcoach? Wellicht dat dat een redmiddel is😕

Samen slapen?

Dit willen wij juist niet om te voorkomen dat het nog erger wordt. Hebben wij in de eerste 3 maanden wel gedaan en daardoor zal dit probleem wel zijn ontstaan. Was al af te raden door het consultatiebureau..

Slaapcoach idd ook overna gedacht. Ga ik nog even informeren want een heel groot budget hebben wij helaas ook niet omdat wij nu relatietherapie gaan doen dat kost ons al €100 per week..

Dankje voor de tip!

Wat pittig voor jullie! Ik zie hieronder al een slaapcoach aangeraden worden. Wij hebben enorm veel gehad aan bureau van slaap. Je kan verschillende soorten consulten of trainingen kopen, voor bijna elk budget is wel iets te vinden. Hopelijk heb je er wat aan. Sterkte

Mijn zoontje heeft van ongeveer 11-17 maanden zo’n fase gehad. Wij gingen er ook bijna aan onderdoor. Het is echt heftig. Paar gedachtes die bij me opkwamen: - ter overweging: (deels) ziek melden op werk (niet door slecht slapen, maar wel als je er overspannen door raakt). - Is er een bekende bij wie je haar een nacht kan brengen? Mijn broer heeft toen aangeboden dat hij een nachtje mocht komen logeren, ook al wist hij hoe slecht hij sliep. Hij vond dat voor een nachtje geen probleem en gaf ons net even wat lucht. - In je verhaal is het niet helemaal duidelijk, dus misschien doen jullie het al. Maar als je zoveel probeert, kan het ook extra onrust geven. Hebben jullie bepaalde manieren al langere tijd (bijv 3-4 weken) geprobeerd? - is het een optie haar wat later naar bed te doen en zelf wat eerder te gaan, dat je er dus wel gewoon bij ligt? - zijn medische oorzaken uitgesloten? - mijn huisarts zei toen het later toevallig eens ter sprake kwam, dat we hiermee ook bij hen hadden mogen aankloppen. Als het hele gezin er zo onder lijdt. Dus dat is ook nog een laagdrempelige en goedkope optie voor hulp Bij ons heeft samen slapen, heel veel nabijheid bieden en consequent zijn in 1 aanpak uiteindelijk tot verbetering geleid. Sterke!

Als ze bij jullie in bed wel slaapt, en jullie slapen er dan ook lekker naast…. DOEN! Echt waar…. Gun jezelf de slaap. Jullie gaan er aan onderdoor… als je het ook maar enigszins dragelijk kan maken voor jezelf door samen te slapen, doe het asjeblieft… Ja, ze wennen aan samen slapen. Maar ze wennen ook aan ernaast liggen in de slaapkamer. Of aan het bedje bij jullie op de kamer. Kies ervoor om haar te laten wennen aan de optie waarbij jullie de meeste slaap krijgen…. En hou vol!!! Onze zoon is 3 en slaapt nu eindelijk de nachten door. Heeft drie jaar lang gebroken nachten, wij elke nacht maar een paar uur slaap, we waren dood en dood op. Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt, het is vreselijk die slapeloosheid. En het is ook heel logisch dat dit weerslag heeft op je relatie. Als je ziet wat wij allemaal geprobeerd hebben…. Maar echt, het wordt beter. Wij hebben uiteindelijk er ook voor gekozen om hem maar gewoon bij ons in bed te leggen. Zodat we allemaal tenminste een beetje konden slapen. Hierdoor kwam ons zoontje éindelijk in een ritme van genoeg slaap. Slaap doet slapen: een kind dat te weinig slaapt komt in een vicieuze cirkel van vermoeidheid en daardoor nog slechter slapen. Toen hij eindelijk weer hele nachten maakte, ging hij ineens ook goed slapen in zijn eigen bed. Ik denk omdat hij voor het eerst uitgerust aan de nacht begon… het was even wennen om hem in zijn eigen bed te krijgen, maar wij waren toen ook weer wat meer opgeladen en uitgerust dus konden 2 nachtjes wat onrust toen wel hebben. En na die twee nachten weer helemaal gewend aan in zijn eigen bed slapen. Wennen aan bij jullie liggen hoeft dus echt geen ramp te zijn! Mits jullie dat zelf prima vinden natuurlijk..

Sommige verzekeringen vergoeden (deels) een consult bij een slaapcoach. Wij hebben er niet heel veel aan gehad, maar voelde toch fijn om kennis op te doen en te kunnen sparren met zo’n coacg

Dankjewel voor je bericht, Haar ergens laten logeren zou mij geen goede nachtrust geven.. het idee dat ze niet zal slapen en bij mij wilt zijn blijf ik daar steeds aan denken. Wij hebben ook zeker dingen langer geprobeerd want ik weet dat het niet na 3 dagen proberen al beter gaat. Ze is verder ook gezond voor zo ver ik weet, overdag is ze super vrolijk en is er niks aan de hand. Ze eet goed, ze speelt helemaal niks aan de hand verder. Huisarts hebben we niet geprobeerd ik dacht eerder dat die niks konden betekenen.. dit zouden we nog kunnen proberen

Het is voor ons en vooral voor mij geen probleem dat ze bij ons in bed slaapt. Eerder dat wij bang zijn dat we er zo nog een paar jaar aan vast zitten of dat het misschien bepaalde angsten kan aanwakkeren zoals bang om alleen te zijn of slapen alleen in een kamer dat ze hier later ook geen fijn gevoel bij heeft. Ik vind het dus lastig om de juiste keuze te maken om dit te blijven doen aangezien mijn schoonmoeder hier telkens iets van moet vinden en er echt in blijft bemoeien dat we dat niet moeten doen. Mijn partner is nogal gevoelig om naar zijn moeder te luisteren en dat maakt het weer lastig om er samen in uit te komen. Wij slapen namelijk gewoon prima met haar in een bed.

Jullie staan op het punt om uit elkaar te gaan omdat de huidige situatie niet werkt. Dat lijkt me een goede reden om een beslissing te nemen waardoor de situatie verandert en jullie allemaal meer slaap krijgen. Ik zou in dit geval voor de kortetermijnoplossing kiezen (wel bij jullie in bed leggen) en me pas weer zorgen maken over de eventuele consequenties als jullie allemaal beter in jullie vel zitten. Die consequenties hoeven er overigens helemaal niet te zijn...ons kindje heeft 18 maanden bij ons in bed geslapen en is toen probleemloos over gegaan. Laat schoonmoeder maar lekker kletsen, die hoeft er 's nachts niet uit, die heeft geen relatieproblemen, die heeft niet alles al geprobeerd.

Is ze voor iets bang ? Bv iets op haar kamer of verlatingsanst ? Deze periode kan helaas lang duren 🥴

Onze oudste heeft rond 2 jaar ook zo'n periode gehad, wij hebben eraan toegegeven. Na een tijdje werd ie zelf wakker in de nacht en wilde weer naar zijn eigen bed. Soms hebben ze met periodes wat meer nabijheid nodig ♡ Schoonmoeder heeft hier natuurlijk niks over te zeggen; jullie kind, jullie relatie. Niks van aantrekken en doe wat goed voelt. Maak samen eerst eens een paar goede nachten, dat verandert waarschijnlijk al een hele hoop!

Dan moet je schoonmoeder er maar lekker bij komen zitten elke nacht. En sterker nog, als dit nog maanden zo doorgaat heb je straks geen schoonmoeder meer…. Ik zou haar mening echt heeeeeel ver van jullie afhouden. Jullie zitten elke nacht in de ellende. Jullie slapen niet. Jullie zitten er doorheen. Wat een ander vindt is echt totaal niet relevant! Ik snap je angsten mbt het samen slapen, maar ik denk dat dit echt mee zal vallen in de praktijk. Mijn zoontje kan ik nu bijvoorbeeld ook veel beter uitleggen dat hij in zijn eigen bedje moet, dan toen hij twee was. Daarnaast, als een kind zich in de basis veilig voelt (dus papa en mama zijn er als ik het moeilijk heb, wat je juist laat zien door samen te slapen nu) zal ze ook minder angstig zijn later… En gedrag dat gewend is, kan je ook weer afwennen he!! Als het na een tijdje niet meer goed voelt om samen te slapen, dan kun je tegen die tijd kijken hoe je haar weer kan laten wennen aan alleen slapen. Maar… dan ben je zelf wel uitgerust en zit je lekkerder in je vel dan nu. Echt, maak het jezelf niet te moeilijk. Doe er nu alles aan om bij te kunnen tanken. Jullie moeten rechtop blijven staan. Voor je dochter is het uiteindelijk veel lastiger als jullie door het slaaptekort uit elkaar gaan, dan straks even moeten wennen aan weer alleen slapen. Komt goed, echt waar. Gun jezelf die rust!!

Slaapcoach van slaaptipsvoorbaby’s! Je kan daar al heel snel terecht (misschien zelfs morgen nog). Ons heeft dat echt geholpen, was elke euro waard!!!

Wij hebben ook zo'n periode gehad.. sterker nog, onze kleine heeft vanaf 4 maanden tot 20 maanden vrijwel altijd slecht geslapen. Heel moeilijk in slaap te krijgen (bijna elke dag 3 uur bezig om haar in slaap te krijgen) en heel vaak en heel vroeg weer wakker. Overdag ook niet willen slapen.. wij hebben een slaapcoach ingeschakeld maar dat hielp geen zak. Je kunt dit trouwens ook gratis doen bij de oefentherapie (valt onder de basisverzekering volgens mij). Wij hebben er gewoon aan toe gegeven en haar lekker tussen ons in laten slapen, dan sliepen we namelijk allemaal meer dan als we apart lagen. Ik heb hier geen seconde spijt van gehad, want zij werd er een veel blijer en uitgeruster kindje van en wij werden ook uitgeruster wakker. Inmiddels slaapt ze alweer een paar maanden (ze is nu 2) heel goed en valt snel in slaap, op haar eigen kamertje. Er komt echt een moment dat ze weer beter gaat slapen, maak het in de tussentijd zo makkelijk mogelijk voor jezelf!