Mega slaapdrama

Wat goed! Dan kan iedereen hopelijk even een beetje bijkomen.

Ze heeft vannacht bij ons geslapen dus ik heb een beetje kunnen slapen gelukkig. Dit zouden wij idd ook een kunnen proberen om samen bij oma te gaan logeren! Dankjewel voor de tip❤️

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ heerlijk dat jullie eindelijk een beetje hebben kunnen slapen. Heel veel sterkte, ook met het werken aan jullie huwelijk. Jullie doen het super ❤️

Kinderen die samen slapen als zij dat nodig hebben bouwen zojuist zelfverzekerdheid en zelfstandigheid op. Je biedt immers de veiligheid en nabijheid die zij op dat moment nodig heeft. Dat kinderen er angstig van worden om alleen te gaan slapen is enorm achterhaald. Ik signaleer - mijn ouders reageren - vertrouwen ontstaat (even heel kort gezegd) Je kan eens bij the gentle kidd op insta kijken. En nu periode samenslapen betekent echt niet voor altijd :)

Ik heb niet alles gelezen maar wel dat je lekker samen hebt geslapen. Ik wil alleen even zeggen: goed zo en mAk je geen zorgen, ze gaan uiteindelijk echt wel in hun eigen bed ! Onze oudste zoon(3,5) heeft een hele tijd bij ons geslapen en slaapt inmiddels in zijn eigen bedje. Wat ik deed om af te bouwen was hem op gegeven moment in zijn eigen bedje in slaap laten vallen (met mij ernaast) en dan als hij zelf wakker wordt kon hij bij ons in komen. Met onze middelste(bijna 2) zitten we nu ook in die fase. Heeft daarvoor zeker 3 maanden enkel in ons bed geslapen. Komt nu nog wel regelmatig bij ons in bed maar vaak na 3uur pas!

Wat rot voor jullie. Wij hebben helaas ook een extreem slechte slaper en ik herken helemaal de problemen in je relatie die daaruit voortkomen 🥴 realiseer je dat dit vooral komt door 0 tijd voor jezelf/elkaar hebben en maak geen overhaaste keuzes. Ons dieptepunt is gelukkig geweest en ons zoontje (2,5 jaar nu) slaapt de eerste helft van de nacht in z’n eigen bed en komt daarna bij ons. Mag iedereen wat van vinden; op deze manier komen wij aan onze slaap. Af en toe gaat hij logeren bij een van de oma’s (waarbij hij trouwens ook in bed slaapt) en dan kunnen wij even ‘echt’ bijtanken. Ik ken het uitzichtloze gevoel, maar hoe ouder ze worden hoe makkelijker het wordt omdat je dingen uit kunt leggen/afspraken kunt maken etc.

Hier ook veel herkenning, al 3 jaar jammer genoeg. Ik sluit me aan bij veel van de tips die hieronder al gegeven zij (oa samen slapen) en voeg er graag de slaapwekker nog aan toe 😀 Wij hebben de pinguïn van zazu. Zoontje wordt s nachts nog steeds wakker maar het argument "pinguïn is nog rood dus slaapt nog, jij moet ook terug proberen te slapen" helpt wel iets. Zeker s ochtends gaat het goed. Zelfs al wordt hij om 6u of vroeger wakker, hij blijft in bed tot de pinguïn groen wordt (6u50). Het werkt met kleurtjes dus is heel duidelijk. Ik denk dat ook jongere kindjes zoals jouw dochter dat wel al kunnen begrijpen Nog heel veel moed daar, slaapgebrek is zó slopend 😵‍💫😵‍💫

Het naast haar slapen is aangeleerd gedrag en heeft ze nu die associatie thuis. En op de opvang dus niet. Met 2 jaar is slapen liefst max 2 uur per dag dus ook op de opvang anders hebben jullie er thuis die avond er last van of vroege morgen. Overstap ledikant liefst pas met 2,5 of zelfs ouder ervoor levert problemen op. Vind het wel sneu dat je boos op haar bent want dit voelt je kindje 🥲 al kan ik mij die frustratie wel erg goed voorstellen. Een nieuw ritme kost vaak wel 3 wk. Ook omdat haar bio ritme veranderd moet worden. Het slapen slapen moet afgebouwd worden dat is stap 1. Maar ik begrijp dat je er nu voor kiest. Middag slaap op deze leeftijd is zeker nog nodig maar zoals ik zei liefst max 2 uur. Een oververmoeid kind slaapt slechter en ook vroeg wakker. Slaapcoach husittlebaby is een goede ken ik van verhalen en kost niet veel. Ik zou ook niet langer wachten en haar contacten want kost paar tientjes en ze kan jullie goed helpen. Ik zou jullie ook goed kunnen helpen en kost niets. Maar dan heb ik wel meer info nodig en dan is bellen fijner dan hier. Op deze leeftijd is er ook verlatingsangst en dat speelt denk ik ook mee. Daarbij met 2 jaar heb je ook een slaapregessie en dan wil je echt dat je kindje max 2 uur slaapt. Sterkte

Hoezo ‘moet’ het samen slapen afgebouwd worden als dit goed werkt voor zowel ouders als het kind?

Waarom moet het afgeleerd worden? Er is echt geen 18 jarige meer die tussen zijn of haar ouders in slaapt hoor. En waarom pas na 2,5 in een ledikant? Er zijn veel theorieën die een vloerbed juist zo vroeg mogelijk stimuleren omdat veel kindjes dan beter slapen.

Ik snap het advies wel ledikantje niet eerder dan 2,5-3 jaar. Heeft vooral te maken met geen nieuwe dingen tov het slaapritueel/slapen introduceren. Bij 2 jaar juist alles zo laten zoals het is. Ondanks lastige fase met slaapregressie ed. Richting de 3 zijn kinderen langzaam weer stabieler, staan ze meer open voor verandering en kan je dus weer kleine veranderingen gaan doen zonder kans op weerstand of andere slaapproblemen. Wil niet zeggen dat ik in deze situatie nu zou aanraden terug gaan naar ledikant hoor. Ik ben het eens met samen slapen, eerst maar eens paar maanden slapen en dan weer werken aan het slapen. Deze situatie is voor niemand goed.

Ik reageer op de topic starter. Die kan mij een pb doen. En verder ga ik niet in op overige reacties.

Ik zou zeker een medische reden proberen uit te slapen. Ons zoontje heeft ook tijden heel veel moeite gehad met (in)slapen en bleek uiteindelijk vocht achter zijn trommelvliezen te hebben. Buisjes er in en het slaapprobleem was over... ik hoop voor jullie dat het uiteindelijk zoiets 'simpels' is. En, ik weet niet of je er voor open staat, maar misschien zou je haar kamer spiritureel kunnen laten reinigen? Ik weet niet precies hoe dat heet of hoe iemand heet die dat doet. Bij mijn schoonzusje hielp het wel! Heel veel sterkte en als niets helpt behalve samen slapen: lekker samen slapen!

Maar als je zulk advies geeft, dan kun je dat toch wel onderbouwen? Zeker als je aangeeft dat je TS kan helpen en met haar wil bellen. Wat maakt dat je adviseert om niet samen te slapen, als het samen slapen TS juist helpt om tot rust te komen? @TS, ik raad je vooral aan om dit advies niet op te volgen en te doen wat jou op dit moment de meeste slaap kan geven!! Dat is wat je nu keihard nodig hebt! Apart slapen komt later wel weer. Geen puber die op zijn 16e nog elke nacht naast mama ligt hoor. Laat je niks aanpraten waardoor je straks weer doodvermoeid bent….

Helemaal mee eens. Het klinkt echt als een standaard advies dat op geen enkele manier rekening houdt met de context van de situatie. Zorg nou eerst maar dat jullie allebei weer een klein beetje bijgekomen zijn en weer genoeg energie hebben om te zien dat uit elkaar gaan niet de oplossing is voor dit probleem. Ik hoop dat jullie heerlijk slapen vannacht met z'n drieën in het bed!

Medische oorzaken uitsluiten (longen, amandelen en oren na laten kijken). Heeft ze honger/dorst? Of gewoon verlatingsangst? Kan ze al een beetje praten? Misschien voorzichtig eens proberen te vragen waarom ze niet zonder mama kan slapen? Nachtlampje geprobeerd? Ik noem maar iets. 🫣😵‍💫

Wat vervelend zeg! Wij hebben dit rond 2 jaar ook gehad (altijd krijsen als ze op bed lag) en hebben toen ook heel veel samen geslapen. Maar op een gegeven moment waren we het zat en hebben we een vorm van de gecontroleerd huilen methode toegepast. We hebben haar toen na haar naar bed gebracht te hebben een minuut laten huilen, dan naar boven en een minuut getroost, dan weer na 2 minuten naar boven en kort getroost, dan na 4 minuten, hierna na 8 minuten en dan 16 minuten. Bij de 16 minuten viel ze uiteindelijk in slaap. Dit heeft 3 avonden geduurd en nu slaapt ze goed in (altijd wel nog een beetje huilen). Je hebt vast zoiets al geprobeerd en wij hadden ook het voordeel dat onze dochter nog in het ledikant sliep, maar een dergelijke methode heeft voor ons heel goed gewerkt. Je zou ook nog een traphekje in haar deuropening kunnen zetten, dan kan ze niet uit haar kamer komen.

Bij medische oorzaken zou je overdag toch ook iets moeten merken aan je kindje? Honger of dorst heeft ze ook niet want dit kan ze al heel goed aangeven en wij nemen altijd een beker water mee naar boven die ze zelf kan pakken. Nachtlampje nog niet geprobeerd wel hebben wij de lamp in de gang weleens een aangelaten. Helaas kan ze nog niet vertellen waarom ze alleen bij mama wilt zijn

Haar vader heeft ook altijd wel buisjes gehad maar merk je zoiets dan niet bij een kind overdag als ze vocht achter de oren hebben? Meestal grijpen ze toch na hun oortjes als ze daar last van hebben?

Heel eerlijk, ik snap niet hoe het een dilemma kan zijn dat je of samen slaapt, of scheidt van de vader van je kind…..? Wow! Je wil toch wat het allerbeste is voor je kindje? Een heftig jeugdtrauma is dat niet. Daar zou ik wel voor over hebben om tot 12 jaar samen te slapen? Jullie hebben echt slaap nodig. Denk je dat ze beter gaat slapen van gescheiden ouders? Waarschijnlijk denk je dat niet, en ben je gewoon heel moe. Lekker samen slapen joh. Komt vanzelf weer een andere periode.