Naar bed, huilen en roepen.

Mijn zoontje ook, die is 6 juni 2 geworden. Wij liggen erbij tot hij slaapt. Geen zin in strijd 😂

Hier ook hoor! Ik ga gewoon net zo vaak terug totdat ons zoontje slaapt.

Yes hier ook deze fase gehad en die duurde echt lang 😭 was ook alleen ‘s avonds en ‘s middags ging hij super makkelijk slapen. Op een gegeven moment werd het echt krijsen en overstuur raken… Is gelukkig nu weer over en nu gaat ie heel relaxed naar bed en speelt ie eerst een tijdje voordat ie in slaap valt. Wij hebben ook een ritueeltje inderdaad & geven aan dat hij niet direct hoeft te slapen maar hij best nog zelf even een boekje mag lezen of mag spelen. Inderdaad laten kiezen of de deur op een kier moet of het licht nog even aan etc. Het is echt even uitzitten, maar het wordt dus weer beter 🤪

Google even op slaapregessie 😉

Klopt die ken ik heel goed helaas haha maar ik dacht dat dat al voorbij was🙈

Het is een fase 🤪🎉

Dat deden wij eerst ook maar daardoor werd het alleen maar erger. Opgeven moment niet meer te doen. Toen kregen we ze tip om te doen wat we nu doen, naar beneden te gaan en dan 5 minuten laten gaan. Dan naar dr toe een kus en knuffel weltrusten of papa en mama zijn er hoor ga maar lekker slapen, allemaal van dat soort dingen en weer na beneden en dan weer afwachten max 5 min (lag ook aan dr huiltje of het dreinen was of dat er echt wat was natuurlijk) Na een week waren we kapot! Maar het werpte wel vruchten af. Maar de laatste tijd is echt weer dramaaaaa. Denk alleen dat ik nu toch de oorzaak heb gevonden ze zei auw mond dus in haar mond gekeken en zie 3 bulten van dr laatst 4 tanden die door moeten komen en 1(de 4de) is al aardig aan door koken. Dat zal voor nu de oorzaak dan wel zijn😅 Krijgen we weer die mooie luiers🤢

Owww die fases word je toch gek van🙈 Alles is een fase fase fase. Me moeder zei owww sam die gaan wel weer over hoor als ze het huis uit zijn. Thx mam heel opbeurend zeker met de huidige huize gebeuren😑🤣

We zitten wat uit he🤣

2jr slaapregressie en daar komt ook heel wat bij kijken aan nieuwe fase dromen/nachtmerries, nieuwe fase fantasie-ontwikkeling, angst voor donker, schaduwen etc. Wij klungelen er al maanden mee inmiddels maar onze kinderarts zegt heel duidelijk dat ze bij die leeftijd en ontwikkeling écht bevestiging nodig hebben van de ouders en écht angstig kunnen zijn en dat juist bij deze leeftijd laten huilen ook schadelijk kan zijn omdat ze dan die boodschap van het 'machteloos huilen en er komt niemand voor me' op een meer bewuste manier meekrijgen. Dat zou ik dus zelf nooit willen voor mijn kind. Wij blijven er bij tot ze slaapt nu al maanden. Is vervelend en pittig maar het is wat ons betreft even deze fase en het gaat al steeds beter inmiddels. Maar wij hebben dus zelfs van onze kinderarts meegekregen dat laten huilen niet okay is. Lees dat verschillende ouders daar helaas wél voor kiezen om het hun kindje af te leren te huilen/roepen met bedtijd 😔😔

Beetje kort door de bocht misschien, maar als je erbij blijft en haar je warmte geeft hoef je niets sneu te vinden :)! Ze heeft het blijkbaar nodig. Ik lig al 4 jaar naast mn dochter, ook snachts. Voor sommigen niet de meest ideale situatie maar wel degene met de minste weerstand en meeste liefde.

Zou er gewoon even bij blijven. Blijkbaar even een fase van extra verlatingsangst

Wij gaan elke 1, 3, 5, 7 en 9 minuten terug. Tenzij hij echt heel overstuur is, dan gaan we eerder. Tegenwoordig gaat hij tussen de 1 en de 3 minuten liggen en met 5 minuten hoeven we niet meer terug te gaan. Maar toen we hier ooit mee begonnen hebben we wel een pittige week gehad.

Herkenbaar! Duurde soms wel 30 min tot na het bed ritueel om hem in bed te krijgen. Ons zoontje is ook 2 en het begon begin juni. Na dik 1-1,5 maand zien we sterke verbetering. Hem gillend en huilend wegleggen helpt niet. Dus wij hebben wel duidelijke afspraken gemaakt. Er is een muziekdoosje in zn kamer en na 2 keer dat muziekdoosje knuffelen leggen we hem weg. Dit kondigen we ook duidelijk aan (dat helpt hier). Daarnaast gebeurde het eigenlijk altijd dat als je hem weglegt dat ie (zeker in de eerste weken van de fase)toch gaat roepen om een laatste knuffel. We spraken hem dan streng toe dat het dan echt de laatste was en dat hielp. Heel soms wilde hij niet dan ging we wel weg (afspraak= afspraak) n kwamen we na 1-2 minuten terug voor de laatste keer. Vaker dan dit is het niet nodig en dit is denk ik max 3 keer gebeurd in al die tijd. Consequent blijven, duidelijk communiceren is mijn tip maar het is een lastige fase!

Naar bed weltrusten en gaan....laat een kind op het moment dat het begint te huilen minstens 5 min huilen, huilt het dan nog steeds, naar boven het kind neerleggen weltrusten zeggen en weg gaan, hou dit drie dagen vol en het is over. Kind heeft donders goed in de gaten wanneer het uit bed word gehaald en weer aandacht krijgt terwijl jij als ouder vind je moet gaan slapen. Jij bent ouder dus jij bepaalt. En als ouders moet je daar beide consequent in zijn. harde ouders? Nee hoor leren wennen aan de realiteit van het leven. De wereld waarin je kind straks opgroeid is nog vele malen harder. Kind heeft grenzen nodig, krijgt tie die niet dan word het het strond vervelenste kind. Omdat het dan niet geleerd heeft te stoppen bij de grens maar er altijd over heen mogen gaan, want dat werd beloond🤷‍♀️

Je geeft een antwoord op je eigen gestelde vraag haha. Echter vind IK je hele bericht enorm hard overkomen. En je schrijft het op alsof het feiten zijn. Jij bent ouder dus jij bepaald? Je kind is ook een individu met gevoel. Dat mag gehoord worden èn daar moet gewoon liefdevol op gereageerd worden toch, als een kind nabijheid nodig heeft? Grenzen kun je genoeg stellen op andere vlakken lijkt me. Grenzen aan liefde stellen vind ik echt sneu. Hoezo zie je nabijheid geven als een beloning? Het is een basisbehoefte van ieder mens!

Wauw. Ik moet zelf een beetje huilen na het lezen van jouw bericht.

Hm ja ik vind je wel vrij hard. De vraag is moet je een kind van 2 al leren dat de wereld hard is? Er gebeurt veel op deze leeftijd. In het koppie en qua ontwikkeling. Ze leren veel en dat gaat gepaard met lastige fases qua slaap. Ik snap wat je zegt maar hier merken wij wel (en wij zijn echt softies) dat hem veiligheid geven door te knuffelen helpt dat ie sneller rustiger wordt en inslaapt. Geloof niet dat hij daarmee een strontvervelend kind wordt. Hij gaat door fases heen waar hij soms ons meer nodig heeft. En wij merken echt wel het verschil tussen uitproberen en ons echt nodig hebben. Dat is aan ieder ouder voorzich om die inschatting te doen. Maar altijd zo 'koud' reageren zou ik niet willen persoonlijk.

Wij zijn echt geen softies moest er staan!😆

En als je dan teruggaat omdat ze roept, wat wil ze dan? Wil ze dan nog een verhaaltje, uit bed, drinken, gewoon bij jullie zijn? Ik zou persoonlijk iedere keer gaan. Hebben wij ook gedaan, onze dochter slaapt nu prima hoor. (2 van in april)