98 Reacties
één jaar geleden
Jeetje ik zou ook niet blij zijn als je dit zo hoort.
Ik denk dat het goed is om duidelijk aan te geven dat je snapt dat ze een andere kijk hebben op opvoeding maar dat als ze jullie wijze niet willen of kunnen respecteren en uitvoeren dat het oppassen op deze manier dan ophoudt.
één jaar geleden
Reactie op Jaja1989
Nou inderdaad.. en daarnaast is het ook een hele andere casus waar we het o ...
Je haalt dingen door elkaar. De ouders van TS zijn volwassen en zijn zelfstandig. Dat maakt dat zij zelf bepaalde dingen mogen bepalen én daar grenzen aan mogen stellen. Het maakt niet uit of ze helemaal gestoord zijn of dat het nergens op slaat, dat recht hebben zij nou eenmaal. Het is aan TS om daarop te bedenken wat zij wil. Want zij heeft omtrent haar dochter net zo goed rechten en grenzen. De uitkomst kan dus zijn dat TS zegt dat dochter daar niet meer mag eten, als haar ouders het respect niet op kunnen brengen om haar “regels” te respecteren.
één jaar geleden
Reactie op Nicolina86
Dat is toch heel iets anders wanneer een kind een keer bij je komt spelen d ...
Ja elk voorbeeld is iets heel anders. Zoals degene na mij al verder toelichte. Het gaat erom dat persoon A een regel heeft en persoon B een andere regel. Persoon B vindt dat bij hen thuis de eigen regels gelden. Dan kan persoon A 3 dingen doen;
1. Accepteren
2. Gesprek aangaan in hoop dat persoon B regels bijstelt
3. Kind er niet meer brengen
Het gaat mij niet om wie er gelijk heeft. Daarmee los je het probleem niet op.
één jaar geleden
Reactie op kiroet30
Ik snap je punt grotendeels, alleen denk ik dat het voor opa en oma soms oo ...
Als ze niet tegen het geluid kunnen en het niet kunnen negeren, en daardoor een kind op bed gaan gooien als straf, is het misschien niet verstandig dat ze oppassen…
één jaar geleden
Sorry maar als ik dit lees krommen mijn tenen.
Je kind krijst en jankt, deze taal komt heel negatief over.
Hoe oud is je kindje?
Aan tafel zitten is een westerse gewoonte die voor heel veel kinderen niet werkt.
Bv. Omdat ze te moe zijn om te eten, bewegingsdrang hebben na een dag binnen zijn, behoefte hebben aan ontprokkeling, behoefte hebben aan autonomie en rondom eten is 1 van de weinige momenten die ze kunnen pakken. Etc.
En ja, de situatie bij opa en oma was vervelend maar mijn inziens niet erger dan een kind aan tafel dwingen.
Je schrijft hij mag alles van mij, zit hier iets in?
Een kind wat alleen een grens krijgt bij eten vraagt misschien om meer grenzen?
Wat betreft situatie bij opa en oma, laat hem lekker zonder strijd van tafel gaan. Een kind kent het verschil tussen 2 situatie echt wel
één jaar geleden
Reactie op Wao
Sorry maar als ik dit lees krommen mijn tenen.
Je kind krijst en jankt, de ...
De situatie bij opa en oma was niet erger dan een kind aan tafel laten zitten tot iedereen klaar is? Sorry.. totaaaal mee oneens. Ze dwingen het kind niet te eten, het kind blijft zitten tot iedereen klaar is (van moeten is bij TS niet eens sprake). Doen ze bij elke opvang ook gewoon. Ze mogen dan vaak wel met wat voorwerpen spelen aan tafel. Dat is echt niet hetzelfde als een super overstuur kind op bed gooien voor straf, en dat dat kind er niet meer uit mag tot de volgende ochtend.
Maar zo te lezen heeft iedereen weer mooi uiteenlopende gedachten over opvoeding. Ik ben zelf pedagoog en schrik soms echt van aommige reacties. Nee, je kan anderen niet dwingen. Daar hebben anderen gelijk in. Maar er zijn daarin grenzen. Emotionele mishandeling is net zo erg als fysieke mishandeling. Ik ben benieuwd of de moeders die zeggen 'hun huis hun regels' dit ook zouden zeggen als het kind geslagen was door opa en oma.
Daarin is echt verschil tussen wat meer verwend worden, of juist schoenen uit bij de deur etc. en dit soort straffen geven.
Nouja.. laatste reactie van mij.. ik wordt een beetje verdrietig van dit topic en sommige reacties.
één jaar geleden
Ah wat sneu! Je zorgt voor een kind of je doet het niet, super vervelend dat je kind een moeilijke fase heeft met eten, hier ook en heel veel kindjes rond deze leeftijd! Ik geef ons zoontje eten, eet hij het niet op, prima maar hij krijgt ook niks anders.
Ik ben het echt helemaal eens met dat bed geen strafplek hoort te zijn, en sowieso vind ik dat op het moment dat een kind krijst je het beter nabijheid kan bieden dan ergens dumpen zodat je zelf kan eten.
één jaar geleden
Reactie op Jaja1989
De situatie bij opa en oma was niet erger dan een kind aan tafel laten zitt ...
Ik word van heel veel topics nogal droevig op dit forum… het verbaast me oprecht hoeveel mensen reageren met ‘hun huis hun regels’. Maar goed, ik ga er maar vanuit dat dat allemaal mensen zijn met fantastische opa’s en oma’s die alleen maar goed doen voor hun kleinkind 🤞🏻
één jaar geleden
Reactie op Nicolina86
Ik word van heel veel topics nogal droevig op dit forum… het verbaast me op ...
Dat lijkt mij evident. Niemand zal dat zeggen wanneer je het zelf als een onveilige plek hebt ervaren. Ik heb het geluk dat mijn schoonouders oprecht geweldig liefdevol zijn. Ben ik altijd met hun eens of zei met mij? Nope! Maar onze kindjes kan ik daar met een gerust hart achterlaten. We respecteren elkaars normen en waarden maar ze mogen hun eigen regels hanteren.
één jaar geleden
Ik zie in je profiel dat Y 2 jaar is. Dan kunnen ze echt nog niet met rede benaderd worden toch? Kijk krijsen is gewoon wel snert gedrag.. maar hem dan in zn bed laten huilen is echt zo gemeen plus het raakt kant nog wal want dat snapt hij toch helemaal niet?!
Terecht dat je woedend bent en vanaf nu wordt er daar nooit meer gegeten want ze kunnen niet liefdevol met hem om gaan.
Ik zou m nu ophalen als dit een logeerpartij is
één jaar geleden
Tsja ik vind de ouders van tegenwoordig ook soms wel erg soft en waar zijn de normen en waarden en fatsoen /manieren bijbrengen? Mijn inziens hoor je gewoon aan tafel te blijven zitten tot iedereen klaar is ja. Hoe vaak ik kinderen met een iPad voor hun neus met kop telefoon op en bord voor hun neus aan tafel zie zitten?! In gezelschap. Zelfs in restaurants!? Tegenwoordig is dat normaal ofzo. Nou dat gaat bij mij dus niet gebeuren.
Zelf een enorme slechte eter geweest en lustte en at echt niets vroeger (later nog heel veel problemen mee gehad) hoefde vaak niet te proeven ook want m’n moeder had geen zin in strijd aan tafel (met vader was strenger en soms zat ik weer met m’n bord op de trap in de gang) maar ik vind dus juist dat ze strenger hadden moeten zijn met dingen proeven etc. Ipv te makkelijk.. Daardoor had / heb ik later daar nog heel veel moeite mee..
bij ons kind is t iig sowieso eerst proeven paar hapjes, oké als ik echt zie dat niet lekker vind, en als gewoon dwars doen is en niets eet, dan zeker ook geen toetje of iets anders alternatiefs savond nog. Dan maar lekker met honger naar bed.
En ja over dat huilend in bed gooien ben ik t ook niet eens nee.. aan tafel blijven zitten, desnoods met wat speeltjes en kleur potloden, tot rest klaar is (met af en toe uitzondering als erg lang duurt of wat dan ook) ben ik zeker mee eens.
Regels bij opa en oma tsja die moet je ook respecteren dat niet altijd exact zelfde is, dan moet je alles zelf doen. Reden voor ons ook opa’s en oma’s geen vaste oppas dag(en) te geven, dan gaan ze nl vanzelf ook onderdeel uitmaken van de opvoeding.. maar denk opzich ook wel dat kinderen inzien dat daar andere regels zijn dan thuis geldt bijv.
één jaar geleden
Even een update van mij.
(op mij profiel staat trouwens dat m'n zoon twee is, maar hij word morgen drie. Dus dat maakt misschien het verhaal ook iets anders?)
Gesprekje gehad met mijn ouders.
Ze zien in dat ze fout zijn geweest en hebben gezegd dat ze het niet weer zouden doen.
Overigens zie ik reacties voorbij komen dat als ik trauma heb van mijn ouders, dat ik ze misschien niet moet laten oppassen op m'n kind. Voor mijn kind, op dit incident na. Zijn mijn ouders echt een super lieve oma en opa voor mijn kinderen. Mijn zoon gaat hier dan ook heel graag heen en ze genieten erom wanneer hij er is. Op afgelopen dinsdag na 🙈
Ze gaan echt voor hem door het vuur verder en heb op dit na, echt niks te klagen over hoe ze zijn als opa en oma.
Maar goed, mijn ouders snappen mijn punt en benoemen ook dat als ik vind dat er is mis gaat bij hun en mijn zoon. Dat ik dit altijd kan/mag zeggen of ze erop aanspreken.
Ze zien echt wel in dat ze fout zijn geweest en voelen er zich ook erg rot om.
Ik wil dan ook bedanken voor de adviezen en meningen die ik heb gehad😊😘
Wat mij betreft mag dit topic gesloten worden