(Ongewenst) Gedrag op opvang (peuter 3jr)

Mijn neefje heeft hetzelfde, hij heeft uiteindelijk ADHD Is hij misschien slimmer dan gemiddeld?Wordt hij goed uitgedaagd ?

Heb je mogelijkheid om een dagje 'mee te kijken' op de opvang? Dan kun je misschien ook zien hoe jij zou reageren versus hoe zij reageren en dan tips uitwisselen van hoe jij het zou doen (aangezien het thuis wel goed gaat). Of misschien eens kijken of je advies kan krijgen van een speltherapeut? Lijkt me inderdaad een lastige situatie als de leidsters het zelf ook niet meer weten. Vervelend!

Hebben de medewerkers op de groep geen onsteuning van een pedagogisch coach? Daar zou je naar kunnen vragen?

Ja dit inderdaad. Vaak kunnen ze dan (in overleg met ouders uiteraard) hulp inroepen van experts. Die komen dan een paar uurtjes observeren en geven aan de hand daarvan tips.

Ik ben zelf leerkracht en het is niet vreemd dat een kind zich op school/opvang anders gedraagt dan thuis, dat heb ik regelmatig gehoord als juf. Ik zou ook niet direct zoeken dat hij wat heeft. Het is natuurlijk wel vervelend en kan lastiger zijn. Soms is dit ook met de huisarts te bespreken en er zijn zat methodes om hem wel te laten luisteren, in het onderwijs gebruiken we daarvoor bijvoorbeeld een stickerkaart waarmee hij wat kan verdienen. Duidelijk en consequent zijn, is vaak het devies en positief bekrachtigen. En inderdaad kijk eens of je het kan observeren of laten observeren. Op school wordt dat ook gedaan dan door de intern begeleider, ik zou het vreemd vinden als ze zoiets ook niet hebben bij de kdv. Succes ermee!

Hi! Dank voor de reacties al! Zijn ‘mentor’ heeft wel gevraagd of wij het CB om advies konden vragen. (Die zal ik morgen bellen). DUs ik vraag mij af of ze wel Ondersteuning hebben van een pedagogisch coach. Maar goede, dit ga ik eens navragen! Verder geef ik vaak wel aan hoe wij ermee omgaan, alleen werkt dat niet altijd voor hen, omdat zij nog meer kinderen hebben en dan niet ook de tijd om even rustig met hem te zitten zoals wij dat thuis natuurlijk wel kunnen. Ook merk ik dat elke leidster er anders mee omgaat en ik vermoed dat ze ook andere grenzen hebben. Dan ons, maar ook per persoon verschillend. Thuis zijn we zoveel mogelijk consequent en proberen inderdaad aandacht te geven aan goed gedrag. En ik vermoed dat het daardoor ook bij ons wel anders is. Ik denk wel dat hij slim is, maar niet meer dan andere kinderen. Hij begrijpt alles heel goed, maar zit bijv. qua spraak op gemiddeld voor zijn leeftijd. Wel kan hij bijv. Met gemak puzzels leggen van 24 stukjes en heeft daar ook het geduld voor. Maar op de opvang trekt hij echt zijn eigen plan en vindt hij het moeilijk om zich in een bepaald ‘stramien’ te laten geleiden.

Je zegt dat iedere leidster anders reageerd. Dit kan voor hem natuurlijk verwarrend werken. Ik werk zelf in de zorg. Daar werken we met bepaalde bewoners met scenario's. Er doet dus een bepaalde scenario voor, en op papier staat hoe je reageerd hierop. Dit geeft duidelijkheid voor jou maar ook voor de bewoner. Zodat dus iedereen hetzelfde reageerd en dus weet wat er verwacht word. Misschien een idee?

Beetje raar dat ze niet weten wat ze moeten doen. Elke kinderopvang moet een pedagogische coach hebben. Deze kan meekijken op de groep naar het kind en kan hierin tips geven. Mocht het volgens de coach ook iets zijn dan kan er nog een intern begeleider komen om tips te geven. Vaak kom je niet verder dan dat hoor. Mocht dat wel zo zijn kan die begeleider doorverwijzingen maken voor meer hulp. Maar zoals ik jouw verhaal lees blijft het gewoon bij de pedagogische coach. Ik zou er gewoon om vragen als ze er zelf niet mee komen. Ik vind het wel gek dat ze dat zelf trouwens niet bedenken…

Ik kan mij hier ook in vinden. Ik heb zelf ADHD. Nu weet ik natuurlijk niet hoe het vroeger was maar de punten die jij opsomt klinken heel bekend. Vooral hoe het is in zijn hoofd gaat dat het ook zo moet. Dit is bij mij geen onwil maar kortsluiting wat echt kan zorgen voor een vervelend gevoel. Ik noem maar iets als ik wil stofzuigen moet eerst alles opgeruimd zijn . “Want stofzuigen komt als laatst” (ik zeg altijd dat mijn autistische kant dat wil) naarmate je ouder wordt kun je realistischer nadenken en krijg je meer handvaten. Vroeger dachten ze ook dat ik hoogbegaafd was omdat ik niet goed kon aarden en altijd de grens opzocht. Nu weet ik dat ik dat doe/deed omdat ik het kan. Het als uitdaging zag. Nu ben ik zelf helemaal niet van de stempels en mijn moeder heeft altijd gevochten dat alles zo normaal mogelijk ging, echter denk ik wel dat deze stempel mij geholpen heeft veel dingen te begrijpen. Natuurlijk hoeft je zoon dit niet te hebben maar wou toch mijn verhaal even delen.

Wat naar zeg, om dat dan elke keer over je zoon te horen. En dit gaat al een jaar aan, als ik zo je verhaal lees? Dan vind ik het erg slecht van de opvang.. helemaal omdat ze niet meer weten wat ze er mee moeten. Ze hadden dan al lang iemand in moeten schakelen zodat ze tips kunnen krijgen zodat ze goed op je zoontje kunnen inspelen en te kijken wat hij prettig vind en nodig heeft. Dit kan bij een pedagogisch coach op de opvang als ze die hebben of een extern bureau zodat er iemand een paar keer komt observeren en aan de hand hiervan handvaten kan geven..