Opvoed deskundigen gezocht

Ik heb pedagogiek gestudeerd en werk als jeugdzorgwerker. Wat wil je precies weten? Wellicht dat ik met je mee kan denken!

Ik zou vooral contact opnemen met het centrum van jeugd en gezin van de gemeente. Zij kunnen met je mee denken en eventueel doorverwijzen voor passende hulp (gefinacieerd door de gemeente en dus voor jullie gratis). Sowieso super goed dat je opzoek gaat naar hulp!

Wat een beetje een “passende” straf is of wat ik op deze leeftijd kan doen als hij bijvoorbeeld zijn speelgoed door de lucht gooit, of iets anders doet wat niet mag. Ik geef hem nu dan een time out op de gang maar hij gaat dan zo ontzettend over de rode. (Onze zoon heeft nooit normaal gehuild maar gilt het écht uit) Eigenlijk met alles.. als hij bijvoorbeeld geen snoepje meer mag, of als er een reclame komt bij een filmpje. Ik zou ontzettend graag tips willen hoe ik het beste kan reageren op kinderen van deze leeftijd met veel driftbuien. Bij mijn ouders doet hij dit trouwens allemaal niet. Echt ongelofelijk alleen bij ons thuis😫 hetzelfde met slapen. Hij test ons zo ontzettend uit, word bij ons altijd 05:30 wakker terwijl hij bij mijn moeder altijd tot 08:00 slaapt😫

Dankjewel ga ik morgen ook gelijk doen! Thanks ik wil idd heel graag dat dit gedrag verbeterd en wat ik daarin zelf moet doen😊

Het is heel lastig op basis van weinig informatie advies te geven. Dus ik blijf erbij dat het mij het beste lijkt om contact op te nemen met het CJG. Gooit hij bijvoorbeeld bewust zijn speelgoed door de lucht? Wat gaay er aan vooraf? Weinig aandacht op dat moment? Is het een vorm van aandacht vragen en krijgen? (Negatieve aandacht is ook aandacht). Wat mij als eerst te binnen schiet is om je zoontje te vertellen wat hij wel mag doen ipv alleen maar wat niet. Dus ipv niet gooien, geef maar aan mama, laat maar staan, leg maar op tafel etc. Het speelgoed waarmee gegooid wordt wegleggen en proberen af te leiden met iets anders. Vooral niet vergeten aandacht en complimenten te geven als je zoontje lief aan het spelen is. Zoals je ziet zijn er heel veel adviezen te geven en allen eigenlijk afhankelijk van de precieze situatie. Voor nu ik het denk ik ook belangrijk om te weten dat kinderen vaak juist bij de mensen bij wie ze zich het meest veilig voelen ook het meest bepaald gedrag zullen laten zien. Dus hoe vervelend okk soms, eigenlijk is het een mooi compliment naar jullie als ouders dat hij zich veilig voelt bij jullie.

Super goed! Succes ermee. Ik ben zelf werkzaam als gedragswetenschapper (kind en jeugdpsycholoog) bij een organisatie die ouders opvoedondersteuning biedt en ik zie hele mooie resultaten 🥰. Komt goed mama!

Kinderen van zo'n jonge leeftijd kunnen nog geen oorzaak gevolg relaties leggen, dus hij begrijpt nog niet dat als hij iets doet wat niet mag, hij straf krijgt of er een consequentie bij hoort. Het is sowieso de vraag of straffen helpend is. Negatieve aandacht is ook aandacht.. in die zin is het helpender om het positief te draaien, dus natuurlijk benoem je wat er niet mag en geef je daarbij de reden waarom het niet mag, plus welk gedrag je wel wilt zien. Dus bijv 'Je gooit je speelgoed door de lucht, dat mag niet, want dan gaat het kapot. Je mag wel... (buiten met een bal gooien bijvoorbeeld). Je kunt ook zeggen 'Ik zie dat je je speelgoed door de lucht gooit. Ik wil dat je daarmee stopt. Je mag wel ... of ... Dan geef je 2 keuzes waardoor je zoontje het idee heeft dat hij 'de baas' is en mag kiezen (autonomie geven). Dat hij dit gedrag thuis laat zien en bij je ouders niet is heel normaal. Jij/jullie zijn de meest veilige omgeving en personen, dus hij zal daar 100% zichzelf zijn en mogelijk opgebouwde spanning of wat dan ook eruit gooien. Daarnaast hoort het erbij dat hij jouw/jullie grenzen verkent en kijkt hoever hij kan gaan en hoe er op zijn gedrag wordt gereageerd. Hopelijk heb je hier wat aan! En bedenk; alles is een fase. Choose your battles.

Op deze leeftijd hebben ze nog heel weinig emotieregulatie ontwikkeld. Ze hebben hier vaak een ouder bij nodig. Een grens mag er zeker zijn, maar de emotie die daarbij komt kijken ook. Onze dochter is wat jonger, maar wat wij doen is benoemen en helpen reguleren. Je zou bijvoorbeeld het volgende kunnen doen: "Je bent verdrietig omdat je graag nog een filmpje wilde kijken hè? Dat snap ik, Juf Roos is ook erg leuk. Wil je een knuffel?" Na de knuffel (als ze dit willen 😉) kun je bijvoorbeeld nog begeleiden naar iets nieuws om te spelen. Dat troosten kan soms best tijd vragen, maar dat is oke. En ookal lijkt het voor ons heel onbenullig om zo boos te worden om iets kleins als een filmpje, voor je kind is het wel heel groot en grote gevoelens zijn heel lastig op die leeftijd. Iemand vertelde ooit het volgende over een time out: Stel je hebt een rot dag gehad op het werk. Je stond daarna ook nog in de file en werd flink afgesneden vlak voor je thuis komt. Chagrijnig en boos kom je binnen en je begint je verhaal te spuien. Hoe wil je dan dat je partner op jou reageert? Als je partner reageert met "Ja doe even normaal, ga nu eens even rustig doen. Weet je wat, ga maar even naar boven afkoelen en als je weer gezellig bent kun je beneden komen.". Dan voel je je totaal niet begrepen en blijft de emotie hoog zitten. Terwijl als je partner zegt "ah wat vervelend zo'n rot dag. En dan ook nog iemand die niet kan rijden tegenkomen. Wil je een kop thee?". Dan voel je je begrepen en voel je de emotie zakken. Dit voorbeeld vond ik zo mooi en helpt me bij moeilijke momenten met mijn dochter echt om zelf ook kalm en rustig te blijven en er voor haar te kunnen zijn. Laatst ging iets niet goed, werd ze boos en kwam ze direct al naar mij toe lopen voor een knuffel, ze weet dus dat ze bij mij tot rust kan komen en ze zichzelf kan reguleren. Driftbuien zijn voor ons vaak lastig gedrag. Maar eigenlijk is het niet je kindje die moeilijk DOET, maar je kindje HEEFT het moeilijk. Ze doen dat gedrag niet voor hun lol, maar ze weten gewoonweg niet hoe ze met al die grote emoties om moeten gaan. Het is ook geen uittesten (hoewel ik helemaal snap dat het zo voelt!), ze voelen zich bij jou het meest veilig en kunnen zich daar het beste uiten. Een heel groot compliment eigenlijk. Misschien is het account verbindend opvoeden wel iets voor je. Ze deelt al aardig heel op Instagram, maar heeft ook een cursus over emotieregulatie, misschien dat die je heel erg kan helpen! https://www.instagram.com/p/CwCssfGIQ3_/?igshid=MTc4MmM1YmI2Ng== Haar tips hebben me onder andere heel erg gelopen om verder te kijken naar wat er achter het gedrag van mijn dochter ligt, te begrijpen waar het vandaan komt en waar ze het moeilijk mee heeft, zodat ik haar daarmee kan helpen. Hierdoor voelt het niet meer als "ze loopt te drammen en drama te maken omdat ze haar zin niet krijgt", maar als "oh ze heeft het moeilijk met de grens die ik heb gesteld, daar mag ik haar bij begeleiden" (in de meeste gevallen dan hè, we zijn natuurlijk wel mens en geen robot, dus je zal altijd wel een keer getriggerd raken en niet helemaal reageren zoals je graag wil, maar ook dan kun je sorry zeggen achteraf en leert je kindje ook dat het helemaal oke is om sorry te zeggen).

Ik heb veel gehad aan o.a. het boek van Eva Bronsveld, over temperamentvolle kinderen. Mijn dochter is temperamentvol (gevoelig, sterke wil). Een stukje herkenning en veel tips.

Zelf ben ik nu bezig mij te verdiepen in de methode van Adele Faber en het werkt echt heel fijn bij mijn 3 jaar oude zoon https://www.bol.com/nl/nl/p/how2talk2kids/1001004005639989/?bltgh=vZbepJjs4JtN-d7BtyNNCg.2_25.26.ProductImage In het Engels heb je ook een boek speciaal voor kinderen van 2 tot 7 jaar: https://www.bol.com/nl/nl/p/how-to-talk-so-little-kids-will-listen/9200000058054227/?bltgh=jUs8yiiOksuGqhTSyU9JhQ.2_17.25.ProductPageUrl