Papa is ook zaaddonor

Geen advies, maar vind het wel iets moois dat je er aan denkt! 🤗

Wat mooi dat je man dit heeft gedaan, en wat mooi dat jij erover nadenkt hoe dit voor jouw kinderen is. Ik heb zelf een dochter van een donor die zelf ook bezig is met zijn kinderwens realiseren. Bij ons is de situatie iets anders omdat het een vriend van ons is, dus er is sowieso regelmatig contact, maar geen rol van de donor in verzorging en opvoeding. Ik denk dat je idee van de verjaardagskalender mooi is. Ik ben sowieso voorstander van openheid op jonge leeftijd van alle kanten. Tip: de site van het FIOM staan ook ervaringsverhalen en tips op die mogelijk inzicht kunnen bieden. Als jouw kinderen in de toekomst aangeven behoefte aan contact te hebben, zouden jullie dat eventueel ter sprake kunnen brengen bij de andere gezinnen, en gewoon open kijken hoe zij erin zouden staan? Het is wel interessant, want jouw kinderen hebben net zo goed als de donorkinderen recht om hun verwanten te leren kennen als zij dat wensen, zou mijn mening zijn.

Dank voor je berichtje en tips! Ik zal het zeker bespreekbaar maken als de wens er vanuit mijn kinderen is tegen die tijd, maar mijn man was donor voordat wij iets met elkaar kregen. Hij zou nu misschien iets anders vast laten leggen, maar heeft dat toentertijd niet gedaan.

Hi Hier in huis 3 kids van donoren, waarvan 2 dezelfde vader. De omkeerde situatie tov jullie dus zeg maar. Hoe oud zijn je kinderen? Ik ben voor openheid. De kinderen hier mogen ook weten hoe en wat maar wel op het moment dat ze hier klaar voor zijn. We kaarten het bij de middelste weleens aan maar hij vraagt niet verder, lijkt het niet te willen horen. Prima. Ik vind dat een kind oud genoeg moet zijn om het allemaal in de juiste context te zien.

Hier (nog) geen ervaring, maar mijn man gaat binnenkort beginnen met zijn donaties in de hoop een koppel te helpen aan een kindje. Wel een andere situatie, in ons geval gaat het om een vrouwenkoppel die wij persoonlijk kennen, dus alles zal wat meer casual zijn. Maar we hebben dus wel flink nagedacht over hoe we om zullen gaan met de hele situatie. Je had het over een jaarlijkse update, kan je op een of andere manier je kinderen betrekken bij die update? Op die manier sta je er ook bij stil. Je geeft weinig details verder haha dus ik weet niet helemaal wat de situatie is. Wat wil je bvb precies voor je kinderen, hoeveel wil je dat ze weten over het proces / de donorkinderen ? De verjaardag vieren/gedenken van iemand die je verder helemaal niet kent of mag kennen klinkt voor mij namelijk een beetje creepy dus ik zou daar zelf nooit voor kiezen 😂

Ik denk eerlijk gezegd dat dit iets is wat jouw man moet beslissen, het is zijn verleden en zijn zaad geweest en zijn handtekening staat onder die afspraken. Wat als jullie kinderen door de actieve bewustmaking ineens contact willen gaan zoeken en dat niet de bedoeling is van de donorgezinnen? Zou dat eerst je man goed laten bespreken met die families of dat okay zou zijn, voordat je vanalles losmaakt binnen jullie huidige gezin 😅

Ik heb geen tips maar wilde gewoon even zeggen dat dit topic mij enorm gelukkig maakt! Hier 2 vrouwen en we hebben een kindje van een donor via het ziekenhuis (dus soort van anoniem). En we zijn zo dankbaar dat er mannen zijn die dit doen!! En jullie mannen zijn daar 1 van. Prachtig❤️

Stel dat een van je kinderen zonder te weten dat het zijn/haar donor zus/broer is verliefd worden op elkaar.. Kans is klein maar bestaat wel.. Vind t een eng gedachten.

Ja vervelend, maar nou en? Het zijn dan half-siblings, dus je deelt maar 1/8e DNA. Zoveel kan er niet misgaan dan. In elk geval niet zoveel dat er daarom maar geen donoren moeten zijn m.i. On topic: mooi dat je voor openheid kiest! Vind het stilstaan bij de verjaardagen ook een heel goed idee. Wie weet nemen de donorkinderen t.z.t. wel contact op. Goed als jullie kinderen dan al van hun bestaan weten.

Correctie: 1/4e gedeeld DNA!

Ik zeg ook niet dat t er geen donoren moeten zijn. Maar ik zou willen weten wie de kinderen zijn en mijn kinderen willen inlichten hierover. Zodat ze straks niet per ongeluk verliefd worden op hun biologische zus/broer.

Kan neem ik aan tot 1/2e oplopen? TS: eerlijkheid duurt het langst denk ik!

Mee eens. Mooi dat je er aan denkt. Zou het inderdaad laagdrempelig benoemen. Verjaardag is dan misschien mooi natuurlijk moment. En op elke leeftijd is dat op passende manier en krijg je wel of niet vragen van je kinderen. Gewoon zeggen zoals het is. Vandaag is Piet jarig. Pappa heeft zaadje gegeven en Pietje woont zij zijn eigen pappa en mamma/ mamma's. Zou het verder niet groter maken. En bij vragen over contact ook gewoon eerlijk antwoorden. Lijkt me gek dat er als je 20 bent opeens een half zus voor je neus staat en je er nog nooit van gehoord hebt. De opmerking over relaties in opmerkingen vind ik echt onzin. Die kans is zo'n beetje nihil. Met alle alleenstaande ouders zonder contact met 1 van de ouders zou je hetzelfde hebben. Dat deel zou ik lekker negeren.

Als aanstaande BAM vind ik dit super mooi ❤️ een goede vriend is mijn donor en ik vind het nog steeds zo bijzonder dat een man dit doet om een ander te helpen. Mooi idee om de verjaardagen op de kalender te zetten. Zo komt het af en toe vanzelf voorbij. En als jullie kinderen ouder worden, komen er misschien ook meer en vaker vragen naar hun ‘halfbroertjes/halfzusjes’. Als de donor kinderen ouder worden is de kans best groot dat ze ook kennis willen maken/contact willen. Uit onderzoek is namelijk gebleken dat een groot deel van donorkinderen wil weten waar hij/zij vandaan komt. Mooi dat je je kinderen hier zo op voorbereid, zodat het iets heel gewoons is als die tijd er komt.

Het is een mooi idee om er bij stil te staan, maar ik denk ook dat je een risico loopt door hun namen te gaan vertellen. Jullie kids worden ooit actief op social media. Je hebt iemand zo gevonden en misschien kunnen jullie kids de verleiding om dan contact op te nemen donorkinderen niet weerstaan. Op dat moment verbreken zij een contract en kunnen ze ook heel wat losmaken in een ander gezin. Ik snap helemaal dat je het niet voor ze wilt achterhouden, maar ik zou er wel voorzichtig mee zijn. 😊

Ik denk dat het vooral belangrijk is om te weten wat op dit moment wat de winst is om het ze nu al te vertellen als ze toch geen contact mogen hebben. Misschien zou ik nog even wachten tot ze de leeftijd hebben waarop ze dit soort dingen en afspraken écht kunnen begrijpen en ook kunnen begrijpen waarom er eigenlijk geen contact mogelijk is.

Als de afspraak is dat je niet de namen mag zeggen dan kan dat niet wat je wilt. Ik zou daarnaast wachten tot ze op een leeftijd zijn dat ze het goed kunnen begrijpen en verwerken.. Want wat voegt het voor hen nu toe als ze geen naam mogen weten en ze niet kunnen zien

Ik denk persoonlijk dat je kinderen nog te jong zijn om dat te begrijpen. Mijn oudste is 5 jaar en ik denk dat hij toch veel vragen zou hebben, en zou denken papa heeft andere kinderen of heb ik broers en zussen? Het concept van zaad of doneren begrijpt hij natuurlijk en gelukkig nog niet. Ik denk dat je misschien pas vanaf 10 jaar hier goede uitleg over kan geven. Dat papa wilde helpen, maar dat de kinderen een andere mama/papa hebben

Ik ben voor openheid hierin. Ik ben zelf kind van een donor en heb dit als afschuwelijk ervaren. Niet weten waar ik vandaan kwam, veel vragen over identiteit, met depressie in de puberteit als gevolg. Terwijl ik verder bij mijn moeder een heel goede jeugd heb gehad en een enorm goede band met haar had. Dit heeft het echt beschadigd, ik heb haar keuze nooit kunnen begrijpen als puber en vond haar énorm egoïstisch, dat zij haar wens boven mijn welzijn had gezet. Nu kan ik dat beter in perspectief plaatsen, maar dat neemt niet weg dat ik jaren heel erg geworsteld heb. Mijn zusje heeft dezelfde problemen ervaren, hoewel in lichtere mate. Het niet weten brak me echt op, en ik denk dat dat andersom ook kan gelden. Ik vind dat jouw kinderen het recht hebben om te weten dat er half broertjes/zusjes zijn. Maar ik zou wel goed naar de afspraken kijken, en je man laten overleggen met de families. Maar ook de donorkinderen hebben mi echt het recht om te weten dat er nog andere biologische familie is. Dit is zó belangrijk voor je identiteit ontwikkeling. Sorry, het zit diep bij mij 🙈. Maar ik vind de openheid echt het allerbelangrijkst, omdat ik zelf heb ervaren hoe het kan zijn als die er niet is. Ik vind de kalender eigenlijk een heel goed idee! Zo kun je er toch even bij stilstaan. Maar wees wel voorbereid op vragen. Wat ga je bijv doen als ze een foto willen zien, of willen ontmoeten? Besef dat genen diep zitten en dat je best wat los kunt maken. Goed dat je er zo over nadenkt. Veel succes! 🍀

Ze geeft aan dat ze geen meningen hoeft over de vastgelegde afspraken, dus je eerste opmerking is hier dan ook niet echt van toegevoegde waarde toch.