30 Reacties

één jaar geleden

Toevallig afgelopen vrijdag overgang gesprek gehad op de crèche, ze gaat na Pasen naar de 2-4 groep. En blijkbaar is mijn dochter heel vergelijkbaar, alleen dan nu al op de babygroep, en ze ontdooit (meestal) uiteindelijk wel. Op bezoek hetzelfde, vanaf mini baby heeft ze minstens een half uur nodig om te wennen aan bezoek of in een nieuwe omgeving. Maar ook dan ontdooit ze uiteindelijk wel. Bij de crèche precies wat je schrijft, ze praat daar vrijwel niet, behalve als de groep heel rustig is, een beetje. Thuis staat haar mond letterlijk nooit stil, echt nooit! 😂 Ze zit op de crèche het liefst net een beetje op afstand van de rest. Ze omschrijven het als dat ze een sterke aura heeft 😅 een stuk om haar heen waar niemand in mag komen van dr. Ze is verder wel heel knuffelig met de mensen die ze goed kent. Als de groep aan het spelen is, gaat zij het liefst op de bank bij het raam zitten om alles te observeren. Is ze helemaal tevreden. Ze is snel van slag, met speelgoed delen, als een kindje haar opeens aanraakt, als ze wordt gecorrigeerd. Erg emotioneel. Ik was zelf als kind ook zo, heel verlegen. En ook daarna wel introvert, observeren liever dan deelnemen. Maar werk met mensen en ben sociaal ook prima. Had als kind veel kindjes waarik mee speelde, maar altijd 1 best vriendje. Heb ik nu nog steeds genoeg aan, 1 goede vriend(in). Dus ik maak me niet zo'n zorgen. In rustige omgeving speelt ze goed, 1 op 1 speelt ze ook met andere kindjes. Ze houdt van 1 op 1 contact en aandacht. Misschien kan je op een gegeven moment kijken of je een kindje wat ze enigzins interessant lijkt te vinden, thuis kan uitnodigen. Dat ze in haar vertrouwde omgeving langzaam kan wennen? Denk vooral niet teveel tegelijk willen van haar, en haar de pas laten bepalen. Maar wel aanbieden dat ze er mee in aanraking komt.

10 maanden geleden

Hoe gaat het nu met je dochter? Ik herken mijn dochter heel erg in jouw verhaal. Mijn dochter is 2.5 jaar en praat op de opvang ook niet. Ze gaat nu inmiddels 1.5 jaar naar de opvang. Ze zegt thuis wel dat ze het leuk vindt en gaat er graag naartoe. Een op een met de leidster praat ze wel, maar zodra er kindjes bij komen is ze stil. Als een kindje iets van haar afpakt of haar slaat doet ze niks. Ook huilt ze daar niet als ze valt. Hopelijk krijgt ze straks wat meer vertrouwen. Bij familie is ze echt een kat uit de boom kijker. Daar komt ze later wel los. In de winkel waar heel veel andere mensen lopen praat ze wel gewoon een roept ze mij ook door de hele winkel. Zolang de aandacht maar niet op haar is is het goed voor haar.

10 maanden geleden

Reactie op Cirche

Toevallig afgelopen vrijdag overgang gesprek gehad op de crèche, ze gaat na ...
Hier is ze nog steeds wel zo, trekt ook erg naar de leidsters, vind het snel te druk. Maar als het rustiger is kan ze wel heel leuk spelen met andere kindjes. Ze praat ook meer en is in dat opzicht wel los gekomen. Wil eigenlijk niet weg als we haar ophalen. Ze heeft de overgang naar de opvolg groep wel heel zwaar gevonden. We hebben in de tussentijd een afspraak gehad bij het opvoed spreekuur, en alles verteld. Die hoorde er eigenlijk niets geks in. Valt binnen de normaal zeg maar. Past wel bij een prikkel gevoelig/hoog sensitief kind. Een introvert kind. Daar herkennen we haar, en onszelf wel in.

10 maanden geleden

Waarschijnlijk is je kindje gewoon best wel introvert. En een Kat uit de boom-kijker. En hoeft het helemaal niks te maken te hebben met een stoornis of wat dan ook. Wellicht dat het straks op basisschool beter gaat en ze daar wat makkelijker vriendjes en vriendinnetjes kan maken. Zelf ben ik ook zo. Maak niet snel vrienden. Als ik ergens binnenkom eerst de situatie scannen en kijken hoe alles aanvoelt. ik kan pas mezelf zijn zodra ik in een ruimte zit met mensen waar ik mezelf op mijn gemak voel voor bijna 100%. Misschien is je dochter wel een hoog sensitief kindje. Ben ik ook. Maar daar kom je misschien in de loop van de jaren nog wel achter misschien of dat zo is. Ik zou zeggen voor nu: niet teveel gaan labelen of wat dan ook. Ze is nog zo klein.

10 maanden geleden

Onze meid (net 3) is hetzelfde en begint nu een paar vriendjes op de crèche te krijgen. Dan is het nog steeds zo dat ze daar niet mee wil spelen als ze sochtends op haar af komen (te druk ineens), maar smiddags bij ophalen is ze meestal samen aan het spelen met dezelfde paar kindjes. Verder praat ze in de grote groep nog steeds niet veel, maar in kleine groepjes wel. Ook met eigen neefjes/nichtjes, die ze heel goed kent en in kleine groep goed mee speelt, trekt ze zich terug als de groep te groot wordt. Gewoon een introvert meisje. Was ik zelf ook, is ook goed gekomen. Ze staat niet snel vooraan, maar ze geniet wel van het observeren en samen spelen gaat steeds beter!

10 maanden geleden

Kan gewoon de leeftijd zijn en dus een fase

10 maanden geleden

Hoe gaat het nu met je dochter? Ik herken mijn dochter heel erg in jouw ver ...
Het gaat steeds beter. Het wegbrengen gaat nu redelijk. Ze zegt dan geen woord en houd mij stevig vast. Sinds een paar weken kan ik zonder dat ze huilt weg gaan. Als we binnen komen gaan we eerst samen uitzoeken waar ze mee gaat spelen, de leidsters komen dan soms ook met iets aan wat nog in de kast ligt. Dan heeft ze echt iets voor haarzelf. 1 op 1 gaat ze heel goed met de leidsters en met andere kindere . Maar in een groepje is ze nog steeds stil. De liedjes en versjes in de kring doet ze niet aan mee, maar thuis noemt of zingt ze die hardop. Ze laat zich nu ook dingen niet zomaar meer afpakken. Ze doet het dus erg goed op het dagverblijf, ze is gewoon introvert. Met bezoek gaat het de ene keer beter als de andere. De ene kletst ze de oren van het hoofd af en van de ander moet ze helemaal niks hebben. Dus ook hier zit vooruitgang in. Even voor de duidelijkheid, wij hebben niks veranderd aan de aanpak en pushen haar ook helemaal niet.

10 maanden geleden

Ik herken dit vooral van mijzelf en zussen van vroeger😉 Thuis mega druk en altijd aan het kletsen, oudste zus heeft zelfs adhd dus echt wel veel levendigheid in huis. Bij anderen? Mega verlegen en kwam geen woord uit. Wij vonden dat gewoon super spannend. Ik herken het gevoel ook gewoon nog, kan er zo weer naar terug gaan. Duurde echt wel tot onze tienerjaren. Op visite bij tante en oom, wij zaten muisstil op de bank totdat we weer naar huis gingen. Als ze vroegen: wat wil je drinken? Durfde we daar amper op te antwoorden. Uiteindelijk goed gekomen, als puber alles ingehaald. Van super rustig naar sfeermakers en ondernemende types veranderd😄

10 maanden geleden

Reactie op HeeHallo_1994

Waarschijnlijk is je kindje gewoon best wel introvert. En een Kat uit de bo ...
Dit

10 maanden geleden

Reactie op Mama.saspro

Ik herken dit vooral van mijzelf en zussen van vroeger😉 Thuis mega druk en ...
Maar hoezo 'goed gekomen'? Klinkt alsof je daarmee suggereert dat het ideaal is dat je extravert en op de voorgrond staat, dat het stil zijn en dingen spannend vinden iets is wat niet goed is. Misschien vat ik het verkeerd op, maar heb altijd wat moeite met dit soort uitspraken 😅.