Pittige dreumes. Tips ?

Ik probeerde zelf altijd twee opties te geven om dingen voor elkaar te krijgen zonder strijd. Bijv.: wil je zelf in de wagen klimmen, of zal ik je erin tillen? Zelf kunnen kiezen hielp heel erg. Als ze bijna 2 is denk ik juist dat ze al veel meer snapt dan jij misschien denkt.. misschien helpt het juist om dingen uit te leggen ipv kort en duidelijk te zijn? ‘Nee, dat mag niet, want…’ op een rustige manier ipv ‘nee’? Bij mijn zoontje hielp uitleggen in ieder geval wel heel goed! Even je draai weer vinden, maar het komt goed! Zelf rustig blijven en niet gefrustreerd raken helpt denk ik ook ;)

Dankjewel voor je reactie. Wat jij beschrijft probeer ik inderdaad, ik geef er wel een korte uitleg bij. Niet alleen maar een "Nee." Maar ze doet er niet veel op uit. 🙈

Mijn dochter is 23 maanden bijna 24 maanden maar herken wel veel. Bewust ook gewacht met een volgende. Maar iedergeval wat hier hielp veel zelf keuzes laten maken dus bv wil je jas aan als het antwoord nee is dan is het ook goed. Zelf zoveel mogelijk je kind regie geven helpt echt heel veel. Ik hou bv keuzes wel beperkt tot 2 of 3. En ik geef mijn dochter als het echt te gek wordt een korte time out op de gang . En bespreek daarna waarom mama of papa boos werd en knuffelen we nog even.

Zo doen we het hier ook. De aanpak is een combinatie van zoveel mogelijk eigen regie geven en de tijd nemen voor dingen waar mogelijk. Plezier meer haar hebben en haar waarderen, beslissingen laten maken en interesse in haar tonen. En als dit niet gaat dit heel duidelijk aangeven zodat zij dit snapt. In het begin de fout gemaakt teveel met haar mee te gaan ook als we bv haast hadden of moe waren en dan ‘ineens’ er klaar mee zijn. Dit was voor haar echt verwarrend wanneer ze wel de grenzen wat op kan zoeken en wanneer niet. Nu zetten we haar na waarschuwen dus even op de gang als ze het te bont maakt om aan te geven dat de grens bereikt is. Dit werkt goed, het voorkomt niet alle driftbuien maar ze kiest steeds vaker eieren voor haar geld en werkt toch mee. Verder goed kijken wat ze nog aankan, heeft ze nog eigen regie of is het gedrag pittig omdat ze eigenlijk te hongerig/moe/ziek/tanden of kiezen komen door etc. is. Dan nemen we het vaak van haar over omdat kalmeren zelf echt niet meer lukt en benoemen dat ook zo (of stoppen er even een banaan in doet soms ook wonderen 😁) Het is behalve een zeer pittig meisje gelukkig ook een echte lieverd. Dat helpt met volhouden ❤️❤️

24 maanden? Bestaat dat echt? En hoe doe je het nu als het zo koud is buiten en ze wil geen jas aan? Bij ons werken opties wel gelukkig. Dus; mama je jas aan doen of doe je het zelf?

Wij hebben hier ook een pittige drifkikker. Wat helpt is op haar niveau gaan zitten of haar even bij ons roepen op schoot. Dan echt even aankijken. En gewoon rustig uitleggen wat niet mag en niet kan. Nooit op het kind zelf afgeven, op het gedrag. Niet jij bent door stout, maar mama vindt niet goed wat jij doet. Bij ons werkt het ook om haar opties te bieden, wil je die jas aan.. of wil je die jas aan.. enz. Als iets niet lukt en ze daarom gooit probeer ik om haar te helpen, niet overnemen. En soms mag een kind best boos zijn of het ergens niet mee eens. Worden ze best groot om. En vooral consequent blijven. Uiteindelijk werkt het wel. Degene met de langste adem wint en soms kan dat heel lang duren..

Welkom in de peuterpuberteit. 😆 Er zijn al veel tips gegeven. Wat wij verder nog doen is niet overal de strijd over aan gaan. We gaan de strijd alleen aan bij dingen over veiligheid (bijv. de autogordel gaat altijd om), gezondheid (bijv. niet élke boterham ongezond beleg) en basis normen (bijv. slaan). Maar wil kind geen jas aan in de winter of een trui en broek die met elkaar vloeken? Dan leg ik uit dat ik denk dat het beter is om het anders te doen. Nog niet overtuigd? Prima joh. (Die winterjas gaat dan natuurlijk wel los mee, voor het geval het toch wel erg koud blijkt te zijn 😉).

Hier ook een temperamentvol jongetje (ook 22 mnd) die zelf ook nog erg weinig praat én ook 0 geduld heeft om te luisteren. Maakt het heel lastig om echt te communiceren. Dingen die hier genoemd worden zoals keuzes geven of goed uitleggen werkt hier dus absoluut niet. Als hij z’n zinnen ergens op heeft gezet dan hoort hij mij niet eens. En als hij wel rustig genoeg is om te luisteren dan is hij na 2 woorden zo erg afgeleid dat hij wegloopt en iets anders gaat doen 😅 Wat hier het allerbeste werkt is er een spelletje van maken. Laat ik daar nou net niet zo goed in zijn (m’n man wel heel erg) 😅 Ik laat hem vaak gewoon uitrazen terwijl ik bij hem blijf zitten, even uitsnikken op schoot en daarna de volgende poging. Tsja 🤷🏻‍♀️