Slecht eten, echt een fase?

Bij ons was het een fase, we gaven haar in elk geval nooit een alternatief als ze haar eten niet wilde. Een paar dingen zoals zuurkool hoeft ze niet want daar ga ik zelf ook van over mijn nek maar derest waarvan ik weet dat ze het lust moet ze eten. Maar mijn neef is groot geworden op witbrood met hagelslag tot hij de pubertijd in ging. Dus niet bij iedereen komt het goed, ligt er ook aan hoe je er mee om gaat denk ik

Werken spelletjes, afleiden en een poosje wachten ook helemaal niet? Hier wordt het ook steeds vaker een uitdaging om alles erin te krijgen. Ik pureer er bij pasta sowieso wat groenvoer door als saus zodat ze altijd wat binnenkrijgt. Bij pannenkoeken pureer ik er bv ook altijd een courgette doorheen. Maar we proberen de grotere stukken groente ook bij elke maaltijd. Wat methoden in ons huishouden: Bij het koken vast stukjes groente geven (tomaat, rauwe courgette, komkommer) en haar laten meehelpen met tafel dekken en met een pannetje met wat rauwe pasta laten spelen, zodat ze betrokken is bij het koken. Met het vliegtuigspel (doen alsof ik haar vader voer en dan hard lachend weghalen en door naar haar mondje en andersom). Ze mag met onze vork(en) prikken en dan juichen we als het is gelukt. Liedjes zingen over hoe lekker hetgeen voor haar neus is (we verzinnen vaak zelf een idiote tekst en doen dan lekker overdreven, is het iig gezellig aan tafel 😅). Ook werkt soms gek doen en dan proberen stiekem te voeren (meestal trapt ze hier niet meer in inmiddels). Tot slot blijven we rustig zitten kletsen tot zij doorheeft dat er niet iets anders meer gaat komen (de roep om toetjes negeren en vertellen dat we eerst lekker gaan eten). Ik heb helaas ook geen gouden oplossing (dat zou grof geld waard zijn, vermoed ik 😂), maar deze strategieen helpen regelmatig wel om er nog wat extra's in te krijgen. Succes!

Oh ja en idd geen alternatief aanbieden. Dan weten ze dat er nog wat anders komt als ze maar lang genoeg weigeren. Niet teveel snacken van te voren helpt misschien ook? Dan heeft hij veel honger en weet uiteindelijk dat dit zijn optie is en anders honger houdt.

Oja en wat wij wel doen is echt elke maaltijd met zijn allen aan tafel, vaak zitten kleine kinderen in hun eentje met een bord en eten de ouders later. Dan zou ik ook niet gaan eten.

Goeie, ik vergeet altijd dat niet iedereen dat zo doet 😅

Hier gaat het precies zo. Tot 1,5 at hij alles en nu al bijna jaar slecht. Wat ik nu doe is een monkeyplatter maken. Grootste vak met avondeten, middel met rauwkost wat hij wel lekker vind en klein met zijn yoghurt (vaak nog beetje fruit erop). Die laatste 2 gaan eigenlijk altijd op en hij proeft wat dingen tussendoor van het avondeten. Dit is ook het enige wat hij krijgt (geen extra yoghurt of later nog boterham oid)

Ikdenk dat het een fase is die erbij hoort. En als alle (of een groot deel van de) dreumessen door deze fase heengaan en (het grootste deel hiervan) er gewoon groter op wordt zal het wel goed zijn toch... Geen strijd maken, als je t belangrijk vindt gedurende de dag meer groente aanbieden, misschien proberen in de middag warm eten aan te bieden of weet ik het.. Maar vooral hou het gezellig aan tafel en ikdenk als die kleintjes honger hebben dat ze echt vanzelf wel (gevarieerder) gaan eten hoor😊

Ik vind dat dus ook heel belangrijk maar als ik even nog aan t koken ben en hij zit al proeft hij opeens wél dingen 😅🫣 En heel kut maar soms is slecht eten geen fase Babys zijn heel nieuwsgierig en willen proeven maar toddlers zijn wat banger en willen wat ze kennen Ik was als kind echt een slechte eter, ik at geen groente, geen aardappels en gewoon weinog, dus moest ELKE DAG groentesoep eten van mama en verder zocht ik t maar uit Als tip maak t eten leuk, haal het uit de tafel setting (bv picknick) en laat ze met andere kinderen eten die t goede vb kunnen geven En solid starts natuurlijk! Picky Eaters guide

Hier ook een slechte eter. Potjes gemixt gaan er wel redelijk in

Vooral niet aan toegeven, want dan wordt het steeds eenzijdiger en langduriger. Die van ons krijgt enkel een alternatief als we een recept proberen of iets eten wat hij echt niet lust (1 pastagerecht wat we een enkel keer per jaar eten). Voor de rest vooral samen aan tafel eten en flexibel zijn qua afleiding. Wij werken absoluut niet met filmpjes, maar met een beetje gek doen komen we een eind (zelf overdreven een hap nemen vindt hij hilarisch), z’n knuffel die ook nephapje proeft, een boekje, een liedje, een auto op tafel. Dikke prima hier. Die van mij wil trouwens vaak spontaan weer eten als er na elke hap van zijn bord iets komt vanaf het bord van papa (ministukje vlees, komkommer etc). Vlees komt dan ook pas later op tafel en niet op zijn bord. Laatst dikke drama, want meneer wilde een aardbei toen wij gingen avondeten. Wilde geen hap. Aardbei in ministukjes gesneden en het hele bord was in no time leeg.

Dankjewel voor jullie herkenning en tips!! Wij hebben ook al wel van alles uit de kast getrokken als het gaat om gek doen of proberen veel af te leiden zodat ie maar gaat eten. Ook bieden we geen alternatief aan maar lijkt het erop dat het hem niks interesseert, we weten dat ie honger heeft maar hij vertikt het gewoon om te eten. Potjes wil die niet, heeft ie als baby ook niet echt lekker gevonden dus dat is geen optie. Het is wel fijn (en helaas) om te lezen dat het bij veel mensen herkenbaar is en we dus geen uitzondering zijn 😅. Ik ga is aan de slag met jullie tips 😊

Ga eventueel op instagram eens kijken bij rolinde_opdegroei. Ze heeft super goede tips. Werkt hier alvast heel goed!

Heeeel herkenbaar. Die van ons at ook echt niks. Sinds kort eet hij kale pasta, al lang blij mee! Aardappelen heeft hij gegeten maar wil hij ook niet meer. Wij proberen het interessant te maken: vragen hem: waar ligt de pasta? Waar zijn de worteltjes? Die ging hij dan aanwijzen en raakte het aan, daardoor kwam hij in eentalig met het eten. Daarna vragen of hij het tegen zijn lipje kon houden. Uiteindelijk nam hij kleine hapjes. Van de pedagoog gehoord dat een kind vaak 13 keer ergens mee in aanraking moet zijn geweest voor het wil eten. Dus 13 keer aanbieden en dan hopen dat se het eten 😅

Ik had ook een periode dat mijn zoontje alleen droge pasta en gekookte brocolli at. Letterlijk elke dag, maandenlang. Tot ik het zat was want deze fase ging niet voorbij en op gegeven moment hebben ze wel echt de voedingstoffen nodig. Ik ben toen strenger gaan optreden, want een kind moet gewoon gevarieerd en gezond eten. Ik heb hem nooit rare dingen gegeven of dingen die hij écht niet lekker vond (bloemkool moest hij kokhalzen dus prima doen we niet) maar het kan niet zo zijn dat een kind NIKS lust. We bleven dan maar uren zitten aan tafel tot er iig iets in ging van een normale maaltijd. Geen boterham oid als vervanger want dan blijf je bezig. Hij is nu 7 en eet allesssss. Ik ben wel vanaf 4/5 jaar begonnen met dat hij zelf mocht aangeven als hij vol zit want ik wil hem niet onnodig volproppen, het is belangrijk dat ze leren luisteren naar hun honger gevoel om later overeten of obesitas te voorkomen. Het is echt een heeeel lang proces, maar als je volhoudt komt het echt wel goed!

Wij bieden juist wel een alternatief aan, maar tegelijk met het gewone eten. Zodat er altijd iets is waarvoor zoon aan tafel wil komen zitten. Het eten is voor ons ook een sociale bedoeling en zo blijft het gezellig. En al meer dan eens is het voorgekomen dat zoon na het opeten van de alternatieven toch nog wat van het ‘echte’ eten ging proeven. Deze tip las ik op het account van een kinderdietist (rolinde_opdegroei op insta, ik zie hem hier al langskomen). Sowieso krijgt hij hier ook altijd een bakje yoghurt achteraf, dat is onafhankelijk van hoe hij heeft gegeten, dus geen beloning of straf. En laatst was op tv dat deze fase ook wel eens tot kinderen 6 jaar zijn duurt. Des te belangrijker om er geen strijd van te maken, want naast dat het geen zin heeft lijkt het me ook doodvermoeiend en strontvervelend om dat heel lang te gaan zitten doen.

Mijn dochter is nu een maand 2, en sinds een week of 2 eet ze opeens enorm goed. Elke dag verwacht ik dat het weer terug bij af is, maar heeft ze wederom een goede dag. Dit is zo'n beetje voor het eerst in haar leven dat ze echt goed eet. Nu heeft ze ook een groeispurt, dus ik vermoed dat het daarmee samenhangt. We hebben niets bijzonders gedaan al die tijd, en nu ook niet. We bieden over de dag heen verschillende dingen aan waar ze dan soms een hapje van nam, en soms niets van wilde weten. Bij haar was het zaak om afwisseling te bieden, elke dag iets anders. Avondeten at ze gewoon met ons mee. Wat er vaak in resulteerde dat ze dan niets at. Sinds de communicatie steeds beter gaat, vragen we of ze bijvoorbeeld pap wil, nee, brood? Nee. Yoghurt? Ja. Ok scheelt weer wat weg gooien. Zegt ze op alles nee, dan eet ze gewoon mee met wat wij eten, of niet dus. Als ze ja zegt op eten, gaan we nu ook vaak samen naar de keuken, en dan mag ze aanwijzen wat ze wil hebben. De 'slechte' dingen staan in een kastje wat ze nog niet kent 😆 ze heeft voor veel eten (in onze oren) nog hetzelfde woord, dus dat scheelt ook weer gedoe en peuter puber tantrums. De laatste weken voordat ze opeens goed ging eten, at ze eigenlijk alleen wat brood en frambozen. Als ze ook de frambozen niet wilde gaven we fruithapjes uit potjes. De enige potjes die ze wil. Verder ook vaak nog een fles (peuter)melk. Ze groeit goed, is happy en absoluut niet mager. Nu wel duidelijk de lengte in aan het gaan, wat haar baby vetjes opslokt. Prima, zo hoort het volgens mij ook op deze leeftijd. Eten heeft ze nooit belangrijk gevonden, wat ik ook ergens juist wel fijn vind. We hebben het nooit opgedrongen, wel altijd 1 hapje proeven. Dan smeer ik een klein beetje aan haar lippen. Vaak zit ze gewoon in de weerstand en als ze zo iets van eten proeft, geeft haar lichaam/geest toch een seintje dat het wel goed is, en eet ze wat. Vaak wil ze het dan nog steeds niet, en dan laten we het ook. Ik denk niet dat het echt een fase is. Maar als je zoontje verder goed gaat, zou ik me ook niet teveel zorgen maken. Al heel fijn dat hij spinazie en macaroni eet!

Op welke leeftijd heb je dit gedaan? Want twijfel of een kindje net net of bijna 2 dit gaat snappen. Wij merken bij die van ons dat hij het niet begrijpt wanneer we zeggen dat hij eerst een hapje groente of aardappel moeten eten, voordat hij zijn vlees krijgt.

Hier ben ik het echt mee eens. Het zit soms ook echt in je kind. We kiezen hier zelf wat er op tafel komt, maar zorgen dat er wel iets bij zit wat ze dan wel lust. Al eet onze dochter dus echt helemaal geen groenten. Sinds kort wel wat vlees een aardappels!