Weet jullie familie wie de voogd zou worden?

Is ook echt binnen minder dan 5 minuten gedaan. Ik heb net toevallig vanmiddag nog even geupdate i.v.m. de geboorte van onze 2e zoon. Wij hebben voor mijn zwager gekozen omdat hij even oud is als ik en een redelijk vergelijkbare visie heeft op opvoeden als mijn man en ik. We hebben heel bewust ervoor gekozen om geen opa's en oma's te vragen. Ook omdat die toch ook niet meer heel jong zijn en kleine kinderen heel wat van je vragen, maar ook om de opa's en oma's die speciale rol te laten behouden ipv de opvoeder. Mijn ouders voelden zicht ontzettend gepasseerd maar we hebben onze keuze weloverwogen gemaakt. Dus als andere het daar niet mee eens zijn dan heb ik daar totaal geen moeite mee

Let op dat je in het gezagsregister geen verdere wensen tav de voogdij kan opnemen (bijvoorbeeld over soort school, opvoeden vanuit bepaalde religie, wil je dat je kinderen ook echt bij de voogd komen te wonen etc.). Dat kan alleen in een testament en ook meteen bewindvoering en

Bewindvoering van de erfenis kan je in het testament alleen regelen en vanaf welke leeftijd je kinderen daarbij kunnen bijvoorbeeld.

Ik vind dat best gek eigenlijk om hier het gesprek op aan te blijven sturen. Prima als iemand een keer vraagt of je eraan hebt gedacht maar het blijven aankaarten komt op mij een beetje vervelend over. Ik zou het persoonlijk afkappen met de mededeling dat jullie er nog over na moeten denken en als ze er ooit nog op terug komen, aangeven dat jullie eruit zijn en het daarbij laten.

Wij hebben mijn zus als voogd vastgelegd bij de notaris. Mijn familie weet dat wel, maar zijn familie volgens mij niet. Ze hebben er nooit naar gevraagd en we hebben niets verteld. We hebben het echt bij de notaris vastgelegd zodat niemand haar kan “opeisen” of er moeilijk over doen. Wel wil ik dat alle familieleden betrokken blijven in haar leven.

Wij zijn voogd voor de 2 kindjes van goede vrienden van ons. Iedereen weet dat geloof ik, is notariëel vastgelegd ook. Zij hebben ook broers/zussen etc. Geloof niet dat iemand in hun familie hier moeilijk over gedaan heeft.

Wij hebben het gevraagd aan degene die wij hebben gekozen en zij aan ons. We hebben de rest meegedeeld dat dit onze keuze is en waarom we deze gemaakt hebben.

Ik zou daar gewoon eerlijk over zijn. Dat ze zich geen zorgen hoeven te maken als er iets met jullie gebeurd, dat jouw moeder dan de voogdij krijgt. Het zou hun moeten gaan om het welzijn van jullie kindje. Ze kunnen niks eisen, en als ze zich gepasseerd voelen kun je zeggen, tja als we voor jullie hadden gekozen zou mijn moeder zich gepasseerd voelen, je kunt niet iedereen tevreden stellen. Maar laten we er vooral vanuit gaan dat jullie gezond 100 jaar worden, dus zo relevant is die discussie verder dan niet, behalve dat het geregeld is. Dat zou geruststelling genoeg moeten zijn.

Hier is het de broer (en als backup zus) van mijn vriend. Mijn familie heeft er niet naar gevraagd, zullen ze qua interesseniveau ook nooit doen, en dat ondersteunt precies onze keuze 🤪 als ze het tegen de verwachtingen in toch vragen dan zal ik er eerlijk over zijn. Het zou wel iets belachelijks zijn om boos over te worden in mijn ogen. “Ja maar ik wil je kind als je dood bent!” is niet echt iets wat iemand hardop uit durft te spreken toch? 🫣

Wij hebben in het gezagregister vast laten leggen dat mijn zus de voogd is van onze kinderen! En andersom zijn wij de voogd van haar kinderen. Wij hebben dit eigenlijk nooit gedeeld met familie/schoonfamilie maar het is geen geheim als ze het zouden vragen is het geen geheim.

Hier blijven we in discussie. Partner wilt zijn zus en haar en haar man, en ik wil graag mijn broer en zijn vriendin. Partner wilt zijn zus omdst wij voogd zijn van de kinderen van zijn zus, maar dit is pas sindskort gevraagd aan ons omdat zijn zus ruzie heeft met de andere kant. Ze wilden dat wij door die ruzie de voogdij hebben. Prima, maar dat betekent voor mij niet dat we dat " terug moeten doen". Mijn broer en zijn vriendin ziet onze dochter veel vaker, wonen veel dichterbij waardoor ze gemakkelijker naar haar evt vriendjes enz kan, en schooltje kan gaan, zij wonen ook dichterbij andere familieleden zoals oma"s.... ik vind ook dat we praktisch moeten kijken en dan blijd ik erbij dat we de voogdij aan mn broer en vriendin overlaten... Mochten we overlijden bijv, blijft onze dochter iig op dezelfde school, dichtbij haar oude dorp,.... etc. Kan nog wel 10 voordelen opnoemen.. discussiem

Ik krijg het idee dat niet iedereen hier weet wat ze hebben vastgelegd. Voogdij betekent niet dat het kind bij diegene in huis gaat wonen. Dus argumenten als "woont dichtbij" zijn eigenlijk niet aan de orde. Veel vaker gebeurt het dat het kind in een pleeggezin terecht komt en degene die de ouders als voogd hebben aangesteld beslist "op afstand" de hoofdlijnen van de opvoeding. Daarin zie je in de praktijk weer verschillende gradaties van betrokkenheid 🫣 De meeste mensen hebben het gelukkig niet nodig, maar er wordt wel vaak te makkelijk gedacht "ik heb dat vastgelegd".

Dit ben ik niet helemaal met je eens. Dit is ook afhankelijk van wie je de voogdij geeft en zelf afspreekt. Maar ja, he hebt gelijk, voogdij betekent niet meer dan zeggenschap, dit hoeft niet automatisch te betekenen dat zij ook de dagelijkse zorg dragen. Ik heb bewust mijn zus, ongewenst kinderloos, aangewezen als voogd zodat zij ook de zorg op zich zal nemen. Dit hebben we ook besproken voordat ik haar voogd maakte. Ook is alleen mijn zus voogd en niet zij en haar partner. Je weet maar nooit wat er tussen hun gaat gebeuren. Mijn ouders en schoonouders vind ik hier te oud voor en dan zal idd sneller het scenario van alleen zeggenschap zich voor doen. Dat leek mij dus niet de beste keuze. Ik ben wel benieuwd vanuit wel perspectief of bronnen jij zegt dat er veel vaker pleegzorg plaats vind in dit soort situaties?

Nog even om antwoord te geven op ts. Ja de hele familie van mijn kant weet dit. Of mijn man dit ook met zijn familie heeft gecommuniceerd weet ik niet. Maar als ze het aan mij vragen krijgen ze eerlijk antwoord. Mijn man weet dat ik zo ben dus dan had hij het eerder moeten communiceren.

Ik heb 1 schoonzus en verder geen schoonfamilie. Schoonvader is vorig jaar heel plots overleden, schoonmoeder spreken we al jaren niet meer. Schoonzus is een prachtmens, maar wel eentje met een héél druk leven, nooit een stabiele relatie en absoluut geen kinderwens. Bij ons is het dus heel makkelijk: De kleine gaat naar mijn familie. En om eerlijk te zijn maakt het me niets uit naar wie, hij zit bij iedereen goed. Mijn ene zus is alleenstaand & kinderloos, mijn andere zus is getrouwd & 2 jongens, en mijn ouders zijn al 42 gelukkig getrouwd en passen elke week op de kinderen van mijn zus. Het zou onderling ook nooit een strijd worden omdat iedereen het beste voor het kindje wil en ze op dat moment de beste oplossing zullen bekijken. Ook weet ik zeker dat ze, zonder dat wij erom hoeven te vragen, mijn schoonzus zullen blijven betrekken als 'eigen' gezin.

Maar ook dan is dat niet waar. Tuurlijk ga je er vanuit dat als je tegen degene zegt die voogdij krijgt dat je wens is dat je kind bij diegene gaat wonen dat dat dan ook gaat gebeuren. Maar in mijn ervaring is dit vaak niet zo. Mensen zeggen ook ja tegen iets abstracts, de wat als... vraag, waarvan iedereen er vanuit gaat dat het toch niet gaat gebeuren. Die belofte lijkt dan makkelijk gemaakt. Alleen als je een testament laat opmaken kun je harde eisen stellen aan hoe iets gaat verlopen. Bv de erfenis moet zo en zo verdeeld worden. Maar een voogd is niet meer dan iemand die mag bepalen over het kind tot het de leeftijd bereikt heeft dat hij/zij dat zelf kan. Mijn "bron" is mijn eigen ervaring. Ik woonde als kind op leefgroepen en kreeg deze kinderen bij mij op de groep omdat de aangewezen voogd toch niet echt ruimte/tijd/financiën had om de kinderen op te vangen. Niet in 1 situatie maar meerdere situaties meegemaakt. En mijn vriend is 10 jaar jeugdgeweest ming geweest en moest deze kinderen dus ergens zien te plaatsen. Beetje gekscherend gezegd is het eerder regel dan uitzondering dat de aangewezen voogd de kinderen niet in het eigen gezin opneemt.

Jeugdbeschermer was mijn vriend🤣

Ik zeg toch dat je gelijk hebt betreffende de definitie van voogd. Dus dat hoef je niet opnieuw uit te leggen. Ik zeg alleen dat ik niet met je eens ben dat ze standaard pleegzorg is in zon situatie. Ik snap vanuit jouw referentiekader dat het zo lijkt. De andere gevallen bij wie de voogd wel de zorg op zich nemen ken jij niet of ben je niet tegengekomen. Dat betekent echter niet dat deze er niet zijn of dat dit de uitzondering is. Maar gezien jouw achtergrond snap ik wel heel goed dat jij er zo in staat.

Ja ik bedoelde op het stuk dat je aangeeft ik heb daar afspraken over gemaakt met de betreffende voogd. Dat is heel mooi en goed om te doen, maar is niet rechtsgeldig. Maar fijn dat we het met elkaar eens zijn dan 😉 En idd zal mijn referentiekader niet al te rooskleurig zijn hierin. Mijn vriend heeft natuurlijk al die jaren ook niet alleen op zijn eigen eilandje gewerkt, dus helaas wordt dit ook wel herkend door zijn voormalig collega's. Maar laten we vooral hopen dat het nooit nodig zal zijn voor onze eigen situaties ✌️

Ook al laat je dit vastleggen bij de notaris, dan kan je nog steeds exact dezelfde situatie krijgen die jij hebt beschreven. Omdat het bij de notaris is vastgelegd kan diegene er niet ineens niet meer onderuit, en er kunnen ook bij zo iemand dezelfde omstandigheden spelen. Het is niet zo dat een kind niet meer afgestaan kan worden als de aangewezen persoon zich toch bedenkt. Als ouder mag je je kind bijvoorbeeld ook afstaan als je vindt dat je er niet meer voor kan zorgen. Financiële zaken kun je wel goed en duidelijk bij de notaris regelen, maar wie er uiteindelijk voor je kind gaat zorgen, daar heb je helaas nooit écht controle over.