Zoon 3 jaar maakt van alles drama

Ik kan alleen zeggen dat ik het enorm herken. Constant huilen om al-les. Ik word er ook echt gek van. Lieve benadering, strenge benadering.. Niks helpt. En dan soms uit het niets is het voorbij en is hij vrolijk. Snap jij 't nog? Hier ook enorme verlagingsangst weer maar zijn broertje (bijna 8 maanden oud geworden) is afgelopen zomer overleden dus denk dat dat daardoor komt..

Ja heel herkenbaar. Dochtertje van 3 heeft ook die periodes en we hebben er net 1 achter de rug. Bij ons help rustig vragen ect ook niet. Ik begin daar wel altijd mee en geef haar de tijd om zelf tot bedaren te komen. Na die tijd wordt ik wel heel duidelijk en streng en dit is hier het enige wat helpt helaas.

Hier exact hetzelfde, alleen is ons zoontje pas 20 maanden… Hier is het ook de hele dag strijd, heel vermoeiend. Ik word er ook verdrietig van, dat zullen ook wel de hormonen zijn (24 weken zwanger van tweede kindje). Helaas heb ik de manier waarop ik er het beste mee om kan gaan ook nog niet gevonden. 🥹

Ik raad je de methode how2talk2kids aan! Er is een boek en een app van, beide erg fijn en heel praktisch. Zoals je het omschrijft vind ik het wel heel extreem klinken. Ja, de peuterpuberteit kan heftig zijn. Maar elke dag de héle dag? Dat vind ik best pittig. Ik krijg het idee dat jullie elkaar niet goed begrijpen, en dat daar veel frustratie ontstaat bij beide. Dit brengt alles in de negatieve spiraal... Wellicht is het ook een idee om bij het consultatiebureau hulp te vragen? Ze hebben hier bijvoorbeeld een training die stevig ouderschap heet. Hier kun je veel praktische begeleiding van verwachten aan huis. Veel succes!

Bedankt voor de tips, blij dat ik iig niet de enige ben. Ik zal eens kijken naar die app.💜

Wat heftig voor jullie zeg heel veel sterkte

Ik spreek nog niet uit ervaring (dochter is 14 maanden). Wel ben ik nu het boek “Jagen, verzamelen, opvoeden” aan het lezen, nadat ik hier o.a. op dit forum zo veel goede reacties over las. Voor een groot deel gaat het over het hanteren van driftbuien en ander lastig gedrag. Misschien heb je er wat aan. Tot nu toe vind het best verrassend/verfrissend t.o.v. andere boeken en adviezen. Mijn eyeopeners tot nu toe zijn: we proberen heel veel met woorden te bereiken, terwijl jonge kinderen nog helemaal niet ik staat zijn dat goed te begrijpen, dus het is belangrijker om meer aandacht te schenken aan je eigen kalmte en non-verbale communicatie, dan dat je steeds uitlegt wat de bedoeling is. Minder praten! En: een kind dat zich misdraagt heeft meer verantwoordelijk nodig. Een kind hoeft niet vermaakt te worden. Een kind wil een waardig lid zijn van het gezin en daar een bijdrage aan leveren, en dat kan al vanaf heel jonge leeftijd (met tips hoe je dat aan kunt pakken).

Hoe gaat het nu? Zit nu in precies dezelfde fase ?😅