We moesten vandaag van de verloskundige bloed laten prikken om het hcg gehalte vast te stellen. Dit vanmorgen gedaan. Vanmiddag belde de verloskundige terug. We moesten binnen uur in het ziekenhuis zijn. Mijn moeder gebeld, alles opgebiecht en mijn dochter daar snel ondergebracht. Daarna als een speer naar ziekenhuis. We hebben daar nog 50 minuten moeten wachten op de triage van onze verloskundige (we zitten bij Fam, die ook in het ziekenhuis zitten en dus erg nauw met ziekenhuis samen werkt).
Bloeddruk werd opgemeten, deze was bij de eerste meting toren hoog. Mijn vrouw begon zich ook steeds slechter voelen.
Daarna kreeg ze weer een echo. Ze waren nu bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik dacht dat dit niet kon met ivf/icsi. Schijnbaar dus wel, maar gelukkig konden ze niks vinden. Alleen nog een wat dikkere baarmoederslijmvlies en wat bloed.
Maar waar ze vooral van schrokken was dat de hcg gehalte nog tegen de 1000 zat.
Vrijdag moet ze weer bloed laten prikken en dan horen we vrijdag weer wat de vervolgbehandeling zal zijn. Ik had in de wachtkamer al een folder van een curatage gelezen. Mijn maag draaide om en werd ineens kotsmisselijk. Ik hoop dat dit het niet wordt.
Iemand ervaring met een hoog hcg waarde na een miskraam????? Ik ben zo bang dat het toch uitloopt op een curatage.
Ik heb hetzelfde meegemaakt. 13 juli miskraam gehad en pas eind oktober was alle hcg uit mijn bloed. Heel veel last van gehad en ziek van geweest, buikpijn etc. Het leek een begin zonder einde.. heel veel sterkte!
Ik heb in mei een miskraam gehad en daarna bij vervolg afspraken bleef mijn hcg ook iets hoger en dat kwam ook door de baarmoederslijmvlies bleek op de echo. Ze vertelde dat dit evt met de volgende menstruatie mee uit zou komen, helaas gebeurde dit niet en heb ik in juli alsnog een curettage moeten ondergaan.
Ik heb in mei een miskraam gehad en daarna bij vervolg afspraken bleef mijn ...
Ik hoop het niet. Lijkt me zo verschrikkelijk.
Ik vindt het zo moeilijk om haar dan overdragen aan het medisch personeel. Tot nu toe ben ik overal bij geweest. Zo moeilijk om haar dan alleen te laten gaan.
Zo lang 😳😳, dat heeft dus maanden geduurt. Hebben ze daar nog iets aan ge ...
Ze hielden een afwachtend beleid in het ziekenhuis tenzij de klachten dusdanig zouden verergeren dat het niet meer dragelijk was. Dus moest in het begin om de dag prikken een paar weken lang en langzaam afbouwen na uiteindelijk 1x per week prikken
Vandaag is er weer bloedgeprikt. De waardes waren gelukkig nu al gehalveerd. We zijn dus klaar, medisch is het nu afgesloten. Nu vooral geestelijk en emotioneel nog.
