Dingen die niemand je vertelde over zwanger zijn

Ik had graag meer gehoord of gelezen van mensen die er niets aan vinden. Ik hoorde en las alleen verhalen van mensen op een grote roze wolk. Ik vond er daarentegen geen snars aan dat zwanger zijn. Daar heerst nog zo’n taboe op. Verder had ik me voorbereid op misselijk zijn. dat hoeft dus helemaal niet. Ik had vreselijke honger, 24/7. Bekken pijn is echt een bitch maar daarover hoor je wel vaker. Wat me nooit verteld is is dat het kan voorkomen dat je slapeloos kan raken. Ik sliep amper.net als dat niemand vertelde dat je soms zittend moet slapen in het derde trimester omdat je maagzuur krijgt. Dat baby’s je ribben kunnen kneuzen met hun gezellige trapjes Dat de liefde voor je kind echt heel bijzonder is en dat je echt een leeuwin kan worden als t om je kind gaat.

Zo eens! Ik vind er nog steeds niet zoveel aan nu met 21 weken. Ik vind het gewoon puur rationeel gezien zeer bijzonder dat mn lichaam dit kan et cetera, maar genieten of een roze wolk?? Niet echt.. merk wel dat ik t leuker vind nu ik ze echt voel, maar goed, ook daar gaat de lol vanaf 🤣

- Idd dat vruchtwater er maar uit blijft gutsen - Van iemand die altijd onder een dekentje lag naar iemand die in november de verwarming niet aanzette - De enorme onzekerheid de heeeele zwangerschap; eerste 12 weken of het wel goed bleef gaan en daarna of ik hem wel genoeg voelde. Ook heb ik ieder pijntje of dingetje gegoogled

Ik zit zo’n beetje tussen de twee. Zwanger zijn was heel lang erg leuk, de gesprekken met mensen zijn ook wel leuk en de bolle buik vind ik ook fijn. Maar… Nu in het laatste trimester vind ik het echt kut. De hele tijd maar pijn hebben aan de rug en rechts in de bovenbuik, zouden m’n ligamenten zijn. Ik kan tegen veel pijn hoor, maar ik heb al meermaals gehuild erdoor. Kan er niet van slapen want liggen maakt het net erger. Ik hoop dus oprecht dat de kleine vroeger komt. Zaterdag ben ik 36 weken, da’s 1 januari en van mij mag het vanaf dan gaan gebeuren. Dat steek ik niet onder stoelen of banken, maar de reacties die je dan krijgt… ‘Je kindje moet toch echt zo lang mogelijk blijven zitten’ echt verwijtend alsof ik een slechte moeder ben omdat ik hoop dat ze vroeger komt. Maar niemand voelt wat ik nu dag en nacht voel, hoe moe ik ben en hoe mentaal slopend het is. En daarbij, ik ben zelf spontaan geboren met 36 weken en er scheelt niets met me. Ja ik bleef als baby een week in het ziekenhuis en moest in de couveuze. Niet leuk natuurlijk, maar ik woog ook maar 2,65 kg terwijl mijn baby al op 3,2 kg geschat werd vorige week. Ook de vroedvrouwen begrepen mij heel goed en zeiden dat ik de gynaecoloog mocht vragen om vroeger ingeleid te worden. Komt nog es het vocht ophouden bij, gestamp op de ribben en ene geïrriteerde blaas. Pfff nee, het mag écht gedaan zijn 😅

Niemand vertelde me iets over de niet zo sexy en charmante dingen van zwanger zijn.. vooral op het laatst en erna.. lekkende tepel alarm. Vooral als je denk aan je kind of het hoort huilen.. run.... dat incontinente gevoel.. je houd zo ongeveer elke x een plaspauze zowel dag als nacht.. op een gegeven moment kan je je draai en heil niet vinden dat je zelfs zittend slaap.. je hebt de ziekte van vreet en vervolgens maagzuur op je nest.. als de baby ingedaald is voel je van die onverwachtse messteken in je poenie.. menn.. verder heb ik het helemaal naar me zin gehad🙈 elke dag uitkijken naar ieder eetmoment haha. ik heb alleen wel echt een hekel aan het feit dat niet iedereen binnen de gemiddelde periode weer in zijn oude kleding past. Maar dat het wel verwacht word.. net als de onzekerheden , machteloosheid, slapeloosheid rondom je baby .. en niet teveel goed bedoelde advies serieus nemen.. ook niet het consultatiebureau. Khad zo het gevoel dat t proffesionals waren.. eindstand word ik verwezen naar het internet voor mn antwoord..

Toen ik bij 39 week zei dat ze wel mocht komen kreeg ik als antwoord dat ik maar blij mocht zijn dat ik zo rondliep, want hun dochter had een miskraam gehad. Eh, vervelend, snap ik ook, maar stond echt even met m'n mond vol tanden 😕

Hier nog niemand die gezegd heeft dat ik er goed uit zie of een mooie buik heb, was het maar zo. Wel meerdere andere opmerkingen over mijn buik, wat ik eigenlijk enorm vervelend vind. Ik weet dat niemand het slecht bedoelt en dat het gewoon small talk is (ik heb dit vroeger ook wel gedaan naar een zwangere vriendin), maar waarom moet toch in hemelsnaam iedereen een mening hebben? Een complimentje is veel wenselijker.

Ja dat leer je wel als je zwanger bent geweest. Een buik is al-tijd prachtig. Geen ander woord gebruiken, je weet niet waar de zwangere vrouw onzeker van wordt. En laten we eerlijk zijn, we vinden hem meestal ook mooi! Dus dan kan je dat beter zeggen dan dat hij groot en mooi is ofzo :) Ik heb er nog 1: Dat je zweet zo gaat stinken. Het werd net beter (zoon is nu bijna 1.5) en nu ik zwanger ben BAM weer die stinkoksels. Haha en dat vruchtwater inderdaad! Ik dacht dat dat alleen in de films gebeurde. Het spoot er nog net niet uit.

Hartkloppingen. Daar had iemand mij echt even voor mogen waarschuwen. Ik schrok me kapot de eerste keer 😱 gelukkig in totaal maar 3x gehad maar men wat is dat naar.

Maandenlang rondlopen met zo'n vieze ijzer/bloedsmaak in je mond. Leek serieus alsof ik de hele dag aan het sabbelen was op een vastgeroeste spijker en of ik een wondje in mn mond had. Níks hielp.

Erg voor hun dochter, maar tis een flauwe reactie. Ik heb zelf 2 buitenbaarmoederlijke zwangerschappen gehad en tis nu ook via IVF. Ik ga ook niet aan anderen lopen zeggen dat ze niet mogen klagen over hun zwangerschap. Ik doe het zelf ook, dus 🤷🏻‍♀️

Dat groot mogen ze van mij wel achterwege laten hoor 😅 Ik vind dat niet anders dan tegen een niet zwanger iemand zeggen dat hij/zij zoveel is aangekomen. Puur commentaar op iemands lichaam. Maar je hebt gelijk dat je dit alleen leert als je zwanger bent (geweest).

Jaaa precies dat! Hier ook zwanger via IUI. en dat was zwaar. (1x mislukte tp en 1x overstimulatie) Wil niet zeggen dat mensen die na 1x seks zwanger zijn, niet mogen klagen dat zij het zwaar hebben. Het is anders zwaar, dat klopt. Maar voor hen is het zwaar

Er is al zoveel genoemd 😂 - Dat je je echt zeekoe voelt op het eind. Draaien in bed wordt echt een drie-stappen-plan - Dat een bevalling ook mee kan vallen, maar dat het ook komt omdat je het gewoon weer vergeet na een tijdje - Dat niet iedereen gelijk gevoelsmatig moeder is. Het duurde bij mij een paar dagen… - Dat plassen na de bevalling zo’n ding is - Het vierde semester is ook een ding - Dat je zoveel foto’s maakt van je kleine dat je geheugen te kort komt - Dat je tijdens het voeden je telefoon een keer op je kindje laat vallen 😳 - Dat je heel anders kijkt naar een geboorteberichtje van anderen omdat je weet wat ze net hebben doorgemaakt 🙈

De continue wissel van honger en heel erg vol zitten 😅 Maag heeft te weinig ruimte om voldoende te eten…

Tepels! Ik ging savonds in bed liggen en ik dacht Jezus wat zweet ik erg het stroomt over me arm heen. Ik doe het licht aan, stroomde het melk over me arm. En dat verwachtte ik als je bevallen zou zijn, maar blijkbaar gebeurd dat ook in je zwangerschap al. Ik was 28 weken zwanger toen het voor het eerst gebeurde, had het graag van te voren geweten 😂😂

Leuk om te lezen en rekening mee te houden

Hoe je lichaam voelt na de bevalling

- dat je borsten zoooooooo lelijk worden (grotere tepels, donkerdere pigmentatie). Ik vind het echt verschrikkelijk om te zien/hebben en walg er van - wat zwangerschapsdiabetes is en dat je best veel kans maakt om het te hebben ondanks dat je geen enkel boxje afvinkt - dat misselijkheid en overgeven echt langer dan 12 weken duurt 😅

Op de dag dat ik ging bevallen vroeg mijn verloskundige of ik nog een plan b had qua bevallen, dat je niet altijd boven in bed hoeft te bevallen ivm bijv veel bloedverlies etc. Uiteindelijk bevallen op een matras op de keukentafel..