Ik heb sinds week 7 heftige misselijkheid, vooral door de geur van mijn huis, ik ben de afgelopen dagen zo ziek geweest dat het aanwezig zijn in me huis al zorgt voor misselijkheid. Ik ben maar snel ergens anders gaan logeren maar het idee dat ik nog terug moet draait me maag van om, heb een afkeer gekregen tegen me huis. Ik woon er nog maar 2 weken en het heeft me zo lang geduurd voor dat ik die woning kreeg. Verhuizen voelt nu als de enige oplosssing. Ik zit er zooo doorheen en het maakt me heel verdrietig. Heeft iemand het zelfde gehad en wat kan ik hier tegen doen, is dit normaal?
Ik heb ook veel last gehad van heel veel geuren in de eerste 16 weken van mijn zwangerschap. Ook in delen van mijn huis. In mijn slaapkamer toch een neutrale geur weten te creëren. Verder heel veel door mijn mond geademd en tegen de misselijkheid suprimal genomen af en toe. Je kunt ook langs de huisarts met je extreme misselijkheidsklachten. Er is namelijk volgens mij indien nodig wel iets van medicatie mogelijk tegen de misselijkheid. Hou vol, op een gegeven moment gaat het echt over. En dan kun je weer fijn genieten van je nieuwe huis.
Wat naar! Zou het helpen als iemand anders eens grondig gaat schoonmaken? Ramen de hele dag open? Verhuizen lijkt me wat drastsich gezien een geur echt niet blijvend is?
Ik kon de geur van mijn partner niet verdragen, maar heb wel wel gehouden😜
Verhuizen zou ik niet doen. Het is hormonaal en echt tijdelijk.
Ander schoonmaakmiddel gebruiken?
Luchten, banken en gordijnen schoonmaken met baking soda
vloerkleden schoonmaken met baking soda etc
Wat vervelend dat je dit zo ervaart! Kan het komen door een specifieke geur die er hangt? Kan helpen om even extreem goed alles te laten luchten, ander schoonmaakmiddel gebruiken? Hoop dat je de oorzaak kunt achterhalen wat je zo misselijk maakt!
Herkenbaar. Verhuizen is alleen wel een heel erg rigoreuze stap🫣 Ik kon de hele zwangerschap mijn man en zoontje niet om mij heen verdragen ivm geur (gel/shampoo enz). Ook geuren in huis zijn moeilijk. Het is gelukkig wel over direct na de bevalling. In de zwangerschap wel mega lastig.
Herkenbaar. Bij mijn eerste zwangerschap woonde ik ook net in ons huis en kon ik de geur van de woonkamer niet verdragen. Telkens als ik beneden kwam rende ik kokhalzend naar de schuifpui om deze wagenwijd open te zetten. Is uiteindelijk vanzelf beter geworden.
Ik was tussen de 10 en de 20 weken (ongeveer) ontzettend bang dat het écht zo stonk in ons huis. Ik schaamde me kapot als er visite kwam, want hoe konden ze dat niet ruiken!? Een soort muffe rioollucht die op kwam als ik de trap af kwam. Vreselijk!
Gelukkig kwam dit echt door extreem gevoelige reuk door de zwangerschap. Ik heb altijd een prima neus en ik ruik dit nu niet meer.
Ik zou niet gelijk verhuizen hoor. Vind het heel vervelend voor je, maar misschien is het binnenkort wel weg. Sterkte!
